Aasaa, Pumed Mehl:
Y mae pob peth wedi ei rag-ordeinio ; beth arall y gellir ei wybod trwy astudio?
Mae'r plentyn cyfeiliornus wedi cael maddeuant gan y Goruchaf Arglwydd Dduw. ||1||
Mae fy Ngwir Gwrw bob amser yn drugarog; Mae wedi fy achub, yr un addfwyn.
Efe a'm gwellhaodd o'm clefyd, A chefais yr heddwch mwyaf ; Mae wedi gosod Enw Ambrosial yr Arglwydd yn fy ngenau. ||1||Saib||
Y mae wedi golchi ymaith fy meiau dirifedi ; Y mae wedi torri ymaith fy rhwymau, ac yr wyf yn cael fy rhyddhau.
Mae wedi mynd â mi gerfydd ei fraich, ac wedi tynnu fi allan o'r ofnadwy, pwll tywyll dwfn. ||2||
Yr wyf wedi myned yn ddi-ofn, a'm holl ofnau wedi eu dileu. Mae'r Arglwydd lachawdwr wedi fy achub.
Cymaint yw dy haelioni, O fy Nuw, fel yr wyt wedi datrys fy holl faterion. ||3||
Mae fy meddwl wedi cyfarfod â'm Harglwydd a'm Meistr, trysor rhagoriaeth.
Wrth fynd i'w Noddfa, mae Nanak wedi dod yn wynfyd. ||4||9||48||
Aasaa, Pumed Mehl:
Os byddaf yn anghofio Ti, yna mae pawb yn dod yn elyn i mi. Pan fyddwch chi'n dod i'm meddwl, maen nhw'n fy ngwasanaethu i.
Ni wn i ddim arall o gwbl, O Arglwydd Gwir, Anweledig, Anchwiliadwy. ||1||
Pan ddelo i'th feddwl, Yr wyt bob amser yn drugarog wrthyf; beth all y bobl dlawd ei wneud i mi?
Dywedwch wrthyf, pwy ddylwn i ei alw'n dda neu'n ddrwg, gan fod pob bod yn eiddo i chi? ||1||Saib||
Ti yw fy Lloches, Ti yw fy Nghefnogaeth; gan roi Dy law i mi, Ti sy'n fy amddiffyn.
Nid yw'r bod gostyngedig hwnnw, yr ydych yn rhoi Dy Gras iddo, yn cael ei gyffwrdd gan athrod na dioddefaint. ||2||
Dyna heddwch, a dyna fawredd, sydd yn rhyngu bodd i feddwl yr Anwyl Arglwydd Dduw.
Yr wyt yn holl-wybodol, Ti'n drugarog byth; gan gael Dy Enw, yr wyf yn ymhyfrydu ynddo ac yn llawenhau. ||3||
Yr wyf yn offrymu fy ngweddi i Ti; Fy nghorff ac enaid sydd eiddot ti.
Meddai Nanak, dyma'ch holl fawredd; does neb hyd yn oed yn gwybod fy enw. ||4||10||49||
Aasaa, Pumed Mehl:
Dangos dy drugaredd, O Dduw, O Chwiliwr calonnau, fel yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, y caffwyf Di, Arglwydd.
Pan agori Dy Ddrws, a datguddio Gweledigaeth Fendigaid Dy Darshan, ni chaiff y marwol ei ddiswyddo i ailymgnawdoliad eto. ||1||
Gan gyfarfod â'm Harglwydd annwyl a'm Meistr, cymerir fy holl boenau i ffwrdd.
Fe'm hachubir a'm cario drosodd, yng nghwmni'r rhai sy'n cofio'r Goruchaf Arglwydd Dduw yn eu calonnau. ||1||Saib||
Anialwch mawr yw'r byd hwn, cefnfor o dân, Yn yr hwn y mae meidrolion yn aros, mewn pleser a phoen.
Wrth gwrdd â'r Gwir Guru, daw'r meidrol yn berffaith bur; â'i dafod, y mae yn llafarganu Enw Ambrosiaidd yr Arglwydd. ||2||
Y mae yn cadw ei gorph a'i gyfoeth, ac yn cymeryd pob peth yn eiddo iddo ei hun ; felly y rhwymau cynnil sydd yn ei rwymo.
Trwy Ras Guru, daw'r meidrol yn rhydd, gan fyfyrio ar Enw'r Arglwydd, Har, Har. ||3||
Mae Duw, y Gwaredwr, wedi achub y rhai sydd yn rhyngu bodd i Ewyllys Duw.
Eiddot ti yw'r enaid a'r corff, O Rhoddwr Mawr; O Nanak, aberth wyf am byth. ||4||11||50||
Aasaa, Pumed Mehl:
Rydych chi wedi osgoi'r cwymp ymlyniad ac amhuredd - o blaid pwy y mae hyn wedi digwydd?
Nid yw'r enticer mawr yn effeithio arnoch chi. Ble mae eich diogi wedi mynd? ||1||Saib||