Gan wisgo gwisg las, maent yn ceisio cymeradwyaeth y llywodraethwyr Mwslimaidd.
Gan dderbyn bara gan y llywodraethwyr Mwslemaidd, maen nhw'n dal i addoli'r Puraanas.
Maen nhw'n bwyta cig y geifr, wedi'i ladd ar ôl i'r gweddïau Mwslimaidd gael eu darllen drostynt,
ond nid ydynt yn caniatáu i unrhyw un arall fynd i mewn i'w ceginau.
Maent yn tynnu llinellau o'u cwmpas, gan blastro'r ddaear â thail gwartheg.
Daw'r anwir ac eistedd o'u mewn.
Maen nhw'n gweiddi, "Peidiwch â chyffwrdd â'n bwyd,
Neu bydd yn cael ei lygru!"
Ond gyda'u cyrff llygredig, maent yn cyflawni gweithredoedd drwg.
Gyda meddyliau budr, maen nhw'n ceisio glanhau eu cegau.
Meddai Nanak, myfyria ar y Gwir Arglwydd.
Os ydych yn bur, cewch y Gwir Arglwydd. ||2||
Pauree:
Mae pob un o fewn Dy feddwl; Ti'n gweld ac yn eu symud o dan Dy Cipolwg o Gras, O Arglwydd.
Ti Dy Hun sy'n rhoi gogoniant iddynt, a Ti Dy Hun sy'n peri iddynt weithredu.
Yr Arglwydd yw'r mwyaf o'r mawr; mawr yw Ei fyd Ef. Mae'n ymuno â'u holl dasgau.
Pe bai'n bwrw golwg blin, Gall drawsnewid brenhinoedd yn llafnau o laswellt.
Er y gallant erfyn o ddrws i ddrws, ni rydd neb elusen iddynt. ||16||
Salok, Mehl Cyntaf:
Mae'r lleidr yn ysbeilio tŷ, ac yn cynnig y nwyddau sydd wedi'u dwyn i'w hynafiaid.
Yn y byd wedi hyn, cydnabyddir hyn, ac ystyrir ei hynafiaid yn lladron hefyd.
Mae dwylaw'r go-rhwng yn cael eu torri i ffwrdd; cyfiawnder yr Arglwydd yw hyn.
O Nanak, yn y byd o hyn allan, hwnnw yn unig a dderbynnir, yr hwn a rydd i'r anghenus o'i enillion a'i lafur ei hun. ||1||
Mehl Cyntaf:
Wrth i fenyw gael ei misglwyf, fis ar ôl mis,
felly hefyd y mae anwiredd yn trigo yng ngenau'r gau; maent yn dioddef am byth, dro ar ôl tro.
Nid ydynt yn cael eu galw yn bur, sy'n eistedd i lawr ar ôl dim ond golchi eu cyrff.
Yn unig y maent yn bur, O Nanac, y mae'r Arglwydd yn aros o fewn meddwl. ||2||
Pauree:
A meirch cyfrwy, mor gyflym a'r gwynt, a haremau wedi eu haddurno ym mhob ffordd;
mewn tai a phafiliynau a phlastai aruchel, y maent yn preswylio, gan wneud sioeau gwarthus.
Gweithredant ddymuniadau eu meddyliau, ond nid ydynt yn deall yr Arglwydd, ac felly maent yn cael eu difetha.
Gan haeru eu hawdurdod, hwy a fwyttânt, ac wrth weled eu plastai, anghofiant angau.
Ond daw henaint, a chollir ieuenctid. ||17||
Salok, Mehl Cyntaf:
Os yw rhywun yn derbyn y cysyniad o amhuredd, yna mae amhuredd ym mhobman.
Mewn tail gwartheg a phren mae mwydod.
Cynnifer ag sydd o rawn ŷd, nid oes yr un heb fywyd.
Yn gyntaf, mae bywyd yn y dŵr, lle mae popeth arall yn cael ei wneud yn wyrdd.
Sut y gellir ei amddiffyn rhag amhuredd? Mae'n cyffwrdd â'n cegin ein hunain.
Nanak, ni ellir dileu amhuredd fel hyn; trwy ddoethineb ysbrydol yn unig y golchir hi ymaith. ||1||
Mehl Cyntaf:
Amhuredd y meddwl yw trachwant, ac amhuredd y tafod yw anwiredd.
Amhuredd y llygaid yw syllu ar brydferthwch gwraig dyn arall, a'i gyfoeth.
Amhuredd y clustiau yw gwrando ar athrod pobl eraill.
O Nanac, mae enaid y marwol yn mynd, wedi'i rwymo a'i gagio i ddinas Marwolaeth. ||2||
Mehl Cyntaf:
Daw pob amhuredd o amheuaeth ac ymlyniad i ddeuoliaeth.
Mae genedigaeth a marwolaeth yn ddarostyngedig i Orchymyn Ewyllys yr Arglwydd; trwy ei Ewyllys Ef yr ydym yn dyfod ac yn myned.
Y mae bwyta ac yfed yn bur, gan fod yr Arglwydd yn rhoi maeth i bawb.
O Nanak, nid yw'r Gurmukhiaid, sy'n deall yr Arglwydd, wedi'u staenio gan amhuredd. ||3||