Wrth ei gasglu a'i gasglu, mae'n llenwi ei fagiau.
Ond mae Duw yn ei gymryd oddi arno, ac yn ei roi i rywun arall. ||1||
Mae'r marwol fel crochan clai heb ei bobi mewn dŵr;
gan ymroi i falchder ac egotistiaeth, mae'n dadfeilio ac yn toddi. ||1||Saib||
Gan ei fod yn ddi-ofn, mae'n mynd yn ddirwystr.
Nid yw yn meddwl am y Creawdwr, yr hwn sydd byth gydag ef.
Mae'n codi byddinoedd, ac yn casglu arfau.
Ond pan fydd yr anadl yn ei adael, mae'n troi at ludw. ||2||
Mae ganddo balasau aruchel, plastai a breninesau,
eliffantod a pharau o feirch, yn swyno y meddwl ;
bendithir ef â theulu mawr o feibion a merched.
Ond, wedi ymgolli mewn ymlyniad, mae'r ffwl dall yn mynd i farwolaeth. ||3||
Mae'r Un a'i creodd yn ei ddinistrio.
Mae mwynhad a phleserau fel breuddwyd yn unig.
Ef yn unig sydd wedi ei ryddhau, ac yn meddu ar allu brenhinol a chyfoeth,
O Nanac, yr hwn y mae yr Arglwydd Feistr yn ei fendithio â'i Drugaredd. ||4||35||86||
Aasaa, Pumed Mehl:
Mae'r marwol mewn cariad â hyn,
ond po fwyaf sydd ganddo, mwyaf y mae yn hiraethu am fwy.
Mae'n hongian o amgylch ei wddf, ac nid yw'n gadael iddo.
Ond yn syrthio wrth draed y Gwir Gwrw, mae'n cael ei achub. ||1||
Rwyf wedi ymwrthod a thaflu Maya, Denwr y byd.
Yr wyf wedi cyfarfod â’r Arglwydd Absoliwt, ac y mae llongyfarchiadau’n tywallt i mewn.||1||Saib||
Mae hi mor brydferth, mae hi'n swyno'r meddwl.
Ar y ffordd, a'r traeth, gartref, yn y goedwig ac yn yr anialwch, mae hi'n cyffwrdd â ni.
Mae hi'n ymddangos mor felys i'r meddwl a'r corff.
Ond gan Guru's Grace, rwyf wedi ei gweld yn dwyllodrus. ||2||
Mae ei llyswyr hefyd yn dwyllwyr gwych.
Nid ydynt yn arbed hyd yn oed eu tadau neu eu mamau.
Maent wedi caethiwo eu cymdeithion.
Gan Guru's Grace, rwyf wedi eu darostwng i gyd. ||3||
Yn awr, llenwir fy meddwl o wynfyd;
y mae fy ofn wedi darfod, a'r trwyn wedi ei dorri ymaith.
Meddai Nanak, pan gyfarfûm â'r Gwir Guru,
Deuthum i drigo o fewn fy nghartref mewn heddwch llwyr. ||4||36||87||
Aasaa, Pumed Mehl:
Pedair awr ar hugain y dydd, y mae yn adnabod yr Arglwydd yn agos;
mae'n ildio i Ewyllys Melys Duw.
Yr Un Enw yw Cynhaliaeth y Saint;
maent yn parhau yn llwch traed pawb. ||1||
Gwrandewch, ar ffordd o fyw'r Saint, O fy mrodyr o dynged;
ni ellir disgrifio eu clodydd. ||1||Saib||
Eu galwedigaeth yw Naam, Enw yr Arglwydd.
Y Kirtan, Mawl yr Arglwydd, ymgorfforiad o wynfyd, yw eu gweddill.
Mae ffrindiau a gelynion yr un peth iddyn nhw.
Ni wyddant am neb llai na Duw. ||2||
Maent yn dileu miliynau ar filiynau o bechodau.
Maent yn chwalu dioddefaint; rhoddwyr bywyd yr enaid ydynt.
Maen nhw mor ddewr; dynion eu gair ydynt.
Mae'r Saint wedi hudo Maya ei hun. ||3||
Anwylir eu cwmni hyd yn oed gan y duwiau a'r angylion.
Gwyn eu byd eu Darshan, a ffrwythlon yw eu gwasanaeth.
Gyda'i gledrau wedi'u gwasgu at ei gilydd, mae Nanak yn cynnig ei weddi:
Arglwydd, Drysor Rhagoriaeth, bendithia fi â gwasanaeth y Saint. ||4||37||88||
Aasaa, Pumed Mehl:
Pob hedd a chysur sydd Yn myfyrdod yr Un Enw.
Mae holl weithredoedd cyfiawn Dharma yn y canu Mawl Gogoneddus yr Arglwydd.
Mae'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, mor bur a chysegredig.