Mae'r ffyliaid yn cyflawni addoliad defosiynol trwy ddangos eu hunain;
maent yn dawnsio ac yn dawnsio ac yn neidio o gwmpas, ond dim ond mewn poen ofnadwy y maent yn dioddef.
Trwy ddawnsio a neidio, ni pherfformir addoliad defosiynol.
Ond y mae'r un sy'n marw yng Ngair y Shabad, yn cael addoliad defosiynol. ||3||
Yr Arglwydd yw Carwr Ei ffyddloniaid; Mae'n eu hysbrydoli i berfformio addoliad defosiynol.
Mae gwir addoliad defosiynol yn cynnwys dileu hunanoldeb a dirnadaeth o'r tu mewn.
Mae fy Ngwir Dduw yn gwybod pob ffordd a modd.
O Nanac, mae'n maddau i'r rhai sy'n adnabod y Naam. ||4||4||24||
Gauree Gwaarayree, Trydydd Mehl:
Pan fydd rhywun yn lladd ac yn darostwng ei feddwl ei hun, mae ei natur grwydrol hefyd yn cael ei ddarostwng.
Heb farwolaeth o'r fath, sut y gall rhywun ddod o hyd i'r Arglwydd?
Nid oes ond ychydig yn gwybod y moddion i ladd y meddwl.
Y mae un y mae ei feddwl yn marw yn Ngair y Shabad, yn ei ddeall Ef. ||1||
Mae'n rhoi mawredd i'r rhai y mae'n maddau iddo.
Trwy Ras Guru, daw'r Arglwydd i drigo o fewn y meddwl. ||1||Saib||
Mae'r Gurmukhiaid yn arfer gwneud gweithredoedd da;
fel hyn y daw i ddeall y meddwl hwn.
Mae'r meddwl fel eliffant, yn feddw ar win.
Y Guru yw'r wialen sy'n ei reoli, ac yn dangos y ffordd iddo. ||2||
Mae'r meddwl yn afreolus; mor brin yw'r rhai sy'n ei ddarostwng.
Daw'r rhai sy'n symud yr ansymudol yn bur.
Mae'r Gurmukhiaid yn addurno ac yn harddu'r meddwl hwn.
Maent yn dileu egotistiaeth a llygredd o'r tu mewn. ||3||
Y rhai sydd, trwy dynged rag-ordeinio, yn unedig yn Undeb yr Arglwydd,
byth yn cael eu gwahanu oddi wrtho Ef eto; maent yn cael eu hamsugno yn y Shabad.
Mae Ef ei Hun yn adnabod Ei Hollalluog allu.
O Nanak, mae'r Gurmukh yn sylweddoli'r Naam, Enw'r Arglwydd. ||4||5||25||
Gauree Gwaarayree, Trydydd Mehl:
Mae'r byd i gyd wedi mynd yn wallgof mewn egotistiaeth.
Yng nghariad deuoliaeth, mae'n crwydro wedi'i thwyllo gan amheuaeth.
Y mae y meddwl yn cael ei dynu gan bryder mawr ; nid oes neb yn adnabod ei hunan.
Wedi'u meddiannu â'u materion eu hunain, mae eu nosweithiau a'u dyddiau yn marw. ||1||
Myfyriwch ar yr Arglwydd yn eich calonnau, O fy mrodyr a chwiorydd o dynged.
Mae tafod y Gurmukh yn blasu hanfod aruchel yr Arglwydd. ||1||Saib||
Mae'r Gurmukhiaid yn cydnabod yr Arglwydd yn eu calonnau eu hunain;
gwasanaethant yr Arglwydd, Bywyd y Byd. Maent yn enwog ar hyd y pedair oes.
Maent yn darostwng egotistiaeth, ac yn sylweddoli Gair Shabad y Guru.
Mae Duw, Pensaer Tynged, yn cawodydd Ei Drugaredd arnynt. ||2||
Gwir yw'r rhai sy'n uno i Air Shabad y Guru;
ataliant eu meddwl crwydrol a'i gadw'n gyson.
Y Naam, Enw yr Arglwydd, yw y naw trysor. Fe'i ceir gan y Guru.
Trwy ras yr Arglwydd y daw yr Arglwydd i drigo yn y meddwl. ||3||
Gan lafarganu Enw'r Arglwydd, Raam, Raam, daw'r corff yn heddychlon ac yn dawel.
Mae'n trigo'n ddwfn o fewn - nid yw poen marwolaeth yn cyffwrdd ag Ef.
Ef ei Hun yw ein Harglwydd a'n Meistr; Ef yw Ei Gynghorydd ei Hun.
O Nanac, gwasanaethwch yr Arglwydd am byth; Efe yw trysor rhinwedd gogoneddus. ||4||6||26||
Gauree Gwaarayree, Trydydd Mehl:
Paham yr anghofio Ef, i'r hwn y perthyn enaid ac anadl y bywyd ?
Pam ei anghofio, sy'n holl-dreiddiol?
Wrth ei wasanaethu Ef, y mae un yn cael ei anrhydeddu a'i dderbyn yn Llys yr Arglwydd. ||1||
Aberth ydwyf fi i Enw'r Arglwydd.
Pe bawn i'n dy anghofio, y pryd hwnnw, byddwn i'n marw. ||1||Saib||
Y mae'r rhai yr wyt Ti wedi'u harwain ar gyfeiliorn, yn dy anghofio.