Salok, Pumed Mehl:
O Arglwydd Gŵr, rhoddaist i mi wisg sidan Dy Gariad i orchuddio ac amddiffyn fy anrhydedd.
Holl-ddoeth a hollwybodus wyt ti, O fy Meistr; Nanak: Nid wyf wedi gwerthfawrogi Dy werth, Arglwydd. ||1||
Pumed Mehl:
Trwy Dy gofiant myfyriol, Cefais bob peth; does dim byd yn ymddangos yn anodd i mi.
Un y mae'r Gwir Arglwydd Feistr wedi'i gadw - O Nanac, ni all neb ei ddilorni. ||2||
Pauree:
Gan fyfyrio ar yr Arglwydd, daw heddwch mawr.
Y mae lluaws o afiechyd yn darfod, yn canu Mawl i'r Arglwydd.
Mae heddwch llwyr yn treiddio o fewn, pan ddaw Duw i'r meddwl.
Cyflawnir gobeithion un, pan lenwir meddwl rhywun â'r Enw.
Nid oes unrhyw rwystrau yn y ffordd, pan fydd rhywun yn dileu ei hunan-dybiaeth.
Mae'r deallusrwydd yn cael bendith doethineb ysbrydol gan y Guru.
Y mae efe yn derbyn pob peth, i'r hwn y mae yr Arglwydd ei Hun yn rhoddi.
Ti yw Arglwydd a Meistr pawb; mae pob un o dan Eich Gwarchodaeth Chi. ||8||
Salok, Pumed Mehl:
Wrth groesi'r nant, nid yw fy nhroed yn mynd yn sownd - Fe'm llenwir â chariad at Ti.
O Arglwydd, y mae fy nghalon ynghlwm wrth Dy Draed; yr Arglwydd yw rafft a chwch Nanac. ||1||
Pumed Mehl:
Y mae eu golwg yn diarddel fy nrwg-feddwl; nhw yw fy unig wir ffrindiau.
Yr wyf wedi chwilio yr holl fyd; O was Nanak, mor brin yw'r cyfryw bobl! ||2||
Pauree:
Yr wyt ti'n dod i'm meddwl, O Arglwydd a Meistr, pan welwyf Dy ffyddloniaid.
Mae budreddi fy meddwl yn cael ei ddileu, pan fyddaf yn trigo yn y Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd.
Mae ofn genedigaeth a marwolaeth yn cael ei chwalu, gan fyfyrio ar Air Ei was gostyngedig.
Y mae y Saint yn datod y rhwymau, a'r holl gythreuliaid yn cael eu chwalu.
Maen nhw'n ein hysbrydoli i'w garu Ef, yr Un a sefydlodd y bydysawd cyfan.
Goruchaf o'r uchelder yw eisteddle yr Arglwydd anhygyrch ac anfeidrol.
Nos a dydd, gyda'ch cledrau wedi'u gwasgu ynghyd, â phob anadl, myfyriwch arno.
Pan ddaw yr Arglwydd ei Hun yn drugarog, yna yr ydym yn cyrraedd Cymdeithas ei ffyddloniaid. ||9||
Salok, Pumed Mehl:
Yn y goedwig ryfeddol hon o'r byd, mae anhrefn a dryswch; shrieks yn deillio o'r priffyrdd.
Yr wyf mewn cariad â thi, O fy Arglwydd Gŵr; O Nanak, rwy'n croesi'r jyngl yn llawen. ||1||
Pumed Mehl:
Y wir gymdeithas yw cwmni y rhai sy'n myfyrio ar Enw'r Arglwydd.
Peidiwch â chysylltu â'r rhai, O Nanak, sy'n gofalu dim ond am eu diddordebau eu hunain. ||2||
Pauree:
Wedi'i gymeradwyo yw'r amser hwnnw, pan fydd rhywun yn cwrdd â'r Gwir Guru.
Wrth ymuno â'r Saadh Sangat, Cwmni'r Sanctaidd, nid yw'n dioddef poen eto.
Pan fydd yn cyrraedd y lle tragwyddol, nid oes yn rhaid iddo fynd i mewn i'r groth eto.
Mae'n dod i weld yr Un Duw ym mhobman.
Mae'n canolbwyntio ei fyfyrdod ar hanfod doethineb ysbrydol, ac yn tynnu ei sylw oddi wrth olygfeydd eraill.
Mae pob llafarganu yn cael ei siantio gan un sy'n eu llafarganu â'i enau.
Wrth sylweddoli Hukam Gorchymyn yr Arglwydd, daw'n hapus, ac mae'n cael ei lenwi â heddwch a llonyddwch.
Nid yw'r rhai sy'n cael eu profi, ac sy'n cael eu gosod yn nhrysorlys yr Arglwydd, yn cael eu datgan yn ffug eto. ||10||
Salok, Pumed Mehl:
Mae pinnau gwahaniad mor boenus i'w dioddef.
Pe na bai ond y Meistr yn dod i gwrdd â mi! O Nanak, byddwn wedyn yn cael yr holl wir gysuron. ||1||