Mae'r meddwl, wedi'i dwyllo gan amheuaeth, yn suo o gwmpas fel cacwn.
Di-werth yw hoU dyllau y corff, os llenwir y meddwl â'r fath awydd mawr am nwydau llygredig.
Mae fel yr eliffant, yn gaeth gan ei awydd rhywiol ei hun.
Mae'n cael ei ddal a'i ddal yn dynn gan y cadwyni, a'i guro ar ei ben. ||2||
Mae'r meddwl fel llyffant ffôl, heb addoliad defosiynol.
Y mae yn cael ei felltithio a'i gondemnio yn Llys yr Arglwydd, heb y Naam, Enw yr Arglwydd.
Nid oes ganddo ddosbarth nac anrhydedd, ac nid oes neb hyd yn oed yn crybwyll ei enw.
Y person hwnnw sydd heb rinwedd - ei holl boenau a'i ofidiau yw ei unig gymdeithion. ||3||
Mae ei feddwl yn crwydro allan, ac ni ellir ei ddwyn yn ôl na'i atal.
Heb gael ei drwytho â hanfod aruchel yr Arglwydd, nid oes iddo anrhydedd na chlod.
Ti dy Hun yw'r Gwrandäwr, Arglwydd, a Ti dy Hun yw ein Gwarchodwr.
Ti yw Cynhaliaeth y ddaear; Ti dy Hun yn ei weled ac yn ei ddeall. ||4||
Pan wnei Ti dy Hun imi grwydro, wrth bwy y gallaf gwyno?
Cyfarfod y Guru, dywedaf wrtho am fy mhoen, O fy mam.
Gan roi'r gorau i'm hamhariadau diwerth, yn awr yr wyf yn arfer rhinwedd.
Wedi'm trwytho â Gair Shabad y Guru, rwy'n cael fy amsugno yn y Gwir Arglwydd. ||5||
Wrth gwrdd â'r Gwir Guru, mae'r deallusrwydd yn uchel ac yn ddyrchafedig.
Daw'r meddwl yn berffaith, a chaiff egotistiaeth ei olchi i ffwrdd.
Fe'i rhyddheir am byth, ac ni all neb ei roi mewn caethiwed.
Mae'n llafarganu'r Naam am byth, a dim byd arall. ||6||
Mae'r meddwl yn mynd a dod yn ôl Ewyllys yr Arglwydd.
Y mae yr Un Arglwydd yn gynwysedig ym mhlith pawb ; ni ellir dweud dim byd arall.
Mae Hukam Ei Orchymyn yn treiddio i bob man, ac mae pawb yn uno yn Ei Orchymyn.
Daw poen a phleser i gyd trwy Ei Ewyllys Ef. ||7||
Yr wyt yn anffaeledig; Dydych chi byth yn gwneud camgymeriadau.
Y rhai sy'n gwrando ar Air y Guru's Shabad - mae eu deallusrwydd yn mynd yn ddwfn ac yn ddwys.
Yr wyt ti, fy Arglwydd mawr a'm Meistr, yn gynwysedig yn y Shabad.
O Nanac, y mae fy meddwl yn foddlon, Yn moli'r Gwir Arglwydd. ||8||2||
Basant, Mehl Cyntaf:
Y person hwnnw, sy'n sychedu am Weledigaeth Fendigedig Darshan yr Arglwydd,
yn cael ei amsugno yn yr Un Arglwydd, gan adael deuoliaeth ar ôl.
Cymerir ymaith ei boenau, wrth iddo gorddi ac yfed yn yr Ambrosial Nectar.
Mae'r Gurmukh yn deall, ac yn uno yn yr Un Arglwydd. ||1||
Mae cymaint yn gweiddi am dy Darshan, Arglwydd.
Mor brin yw'r rhai sy'n sylweddoli Gair y Guru's Shabad ac yn uno ag Ef. ||1||Saib||
Mae'r Vedas yn dweud y dylem lafarganu Enw'r Un Arglwydd.
Mae'n ddiddiwedd; pwy all ddod o hyd i'w derfynau?
Nid oes ond Un Creawdwr, a greodd y byd.
Heb ddim colofnau, Mae'n cynnal y ddaear a'r nen. ||2||
Mae doethineb ysbrydol a myfyrdod yn gynwysedig yn alaw y Bani, Gair yr Un Arglwydd.
Mae'r Un Arglwydd yn Ddigyffwrdd a Di-staen; Mae ei stori yn ddi-lafar.
Y Shabad, y Gair, yw Arwyddlun yr Un Gwir Arglwydd.
Trwy'r Gwrw Perffaith, mae'r Arglwydd sy'n Nabod yn hysbys. ||3||
Nid oes ond un grefydd Dharma; bydded i bawb amgyffred y gwirionedd hwn.
Trwy Ddysgeidiaeth y Guru, daw rhywun yn berffaith, drwy gydol yr oes.
Wedi eich trwytho â'r Arglwydd nefol Amhlyg, ac wedi ymgolli'n gariadus yn yr Un,
mae'r Gurmukh yn cyrraedd yr anweledig a'r anfeidrol. ||4||
Un orsedd nefol sydd, ac Un Goruchaf Frenin.
Mae'r Arglwydd Dduw Annibynol yn treiddio i bob man.
Y tri byd yw creadigaeth yr Arglwydd Aruchel hwnnw.
Mae Un Creawdwr y Greadigaeth yn Annhraethol ac Annealladwy. ||5||
Ei Ffurf sydd Un, a Gwir yw Ei Enw.
Gwir gyfiawnder a weinyddir yno.
Mae'r rhai sy'n ymarfer Gwirionedd yn cael eu hanrhydeddu a'u derbyn.
Anrhydeddir hwynt yn Llys y Gwir Arglwydd. ||6||
Addoliad defosiynol o'r Un Arglwydd yw'r mynegiant o gariad at yr Un Arglwydd.
Heb Ofn Duw ac addoliad defosiynol ohono, mae'r marwol yn dod ac yn mynd mewn ailymgnawdoliad.
Mae un sy'n cael y ddealltwriaeth hon gan y Guru yn byw fel gwestai anrhydeddus yn y byd hwn.