Y mae mor anhawdd bod fel y ffugwyr — y Saint Sanctaidd ; dim ond trwy karma perffaith y caiff ei gyflawni. ||111||
Mae gwyliadwriaeth gyntaf y nos yn dod â blodau, ac mae gwylio diweddarach y nos yn dwyn ffrwyth.
Mae'r rhai sy'n aros yn effro ac yn ymwybodol, yn derbyn rhoddion gan yr Arglwydd. ||112||
Mae'r rhoddion gan ein Harglwydd a'n Meistr; pwy all ei orfodi Ef i'w rhoddi ?
Y mae rhai yn effro, ac nid ydynt yn eu derbyn, tra y mae Efe yn deffro eraill o gwsg i'w bendithio. ||113||
Chwiliwch am eich Gŵr Arglwydd; rhaid bod rhyw fai arnoch yn eich corff.
Nid yw'r rhai a elwir yn briodferched enaid hapus, yn edrych ar eraill. ||114||
O fewn dy hun, gwna amynedd yn fwa, a gwna amynedd yn llinyn bwa.
Gwnewch amynedd y saeth, ni fydd y Creawdwr yn gadael i chi golli'r targed. ||115||
Y mae'r rhai sy'n amyneddgar yn cadw'n amyneddgar; fel hyn, maent yn llosgi eu cyrff.
Maent yn agos at yr Arglwydd, ond nid ydynt yn datgelu eu cyfrinach i neb. ||116||
Bydded amynedd yn ddyben i ti mewn bywyd; mewnblannu hwn o fewn eich bod.
Fel hyn, byddwch yn tyfu'n afon fawr; ni thorr di i nant fechan. ||117||
Fare, mae'n anhawdd bod yn dervish — yn sant Sanctaidd ; haws yw caru bara pan ei ymenyn.
Ychydig iawn yn unig sydd yn dilyn ffordd y Saint. ||118||
Mae fy nghorff yn coginio fel popty; mae fy esgyrn yn llosgi fel coed tân.
Os blino fy nhraed, cerddaf ar fy mhen, os caf gyfarfod â'm Anwylyd. ||119||
Paid â chynhesu dy gorff fel popty, a phaid â llosgi dy esgyrn fel coed tân.
Pa niwed a wnaeth dy draed a'th ben i ti? Wele dy Anwylyd o'th fewn dy hun. ||120||
Yr wyf yn chwilio am fy Nghyfaill, ond y mae fy Nghyfaill gyda mi yn barod.
O Nanac, ni ellir gweld yr Arglwydd Anweledig; Dim ond i'r Gurmukh y datgelir ef. ||121||
Wrth weld yr elyrch yn nofio, dechreuodd y craeniau gyffro.
Boddodd y craeniau druain i farwolaeth, a'u pennau o dan y dŵr a'u traed yn glynu uwchben. ||122||
Roeddwn i'n ei adnabod fel alarch mawr, felly fe wnes i gysylltu ag ef.
Pe bawn yn gwybod mai dim ond craen druenus ydoedd, ni fyddwn byth yn fy mywyd wedi croesi llwybrau gydag ef. ||123||
Pwy sy'n alarch, a phwy sy'n gran, os bendithia Duw â'i Glanhad o ras?
Os yw'n ei blesio Ef, O Nanac, mae'n newid brân yn alarch. ||124||
Dim ond un aderyn sydd yn y llyn, ond mae yna hanner cant o faglwyr.
Mae'r corff hwn yn cael ei ddal yn y tonnau o awydd. O fy ngwir Arglwydd, Ti yw fy unig obaith! ||125||
Beth yw'r gair hwnnw, beth yw'r rhinwedd hwnnw, a beth yw'r mantra hud hwnnw?
Beth yw'r dillad hynny y gallaf eu gwisgo i swyno fy Arglwydd Gŵr? ||126||
Gostyngeiddrwydd yw'r gair, maddeuant yw'r rhinwedd, a lleferydd melys yw'r mantra hud.
Gwisga'r tair gwisg hyn, O chwaer, a byddi'n swyno dy ŵr, Arglwydd. ||127||
Os ydych yn ddoeth, byddwch yn syml;
os ydych yn nerthol, byddwch wan;
a phan nad oes dim i'w rannu, yna rhannwch ag eraill.
Mor brin yw un sy'n cael ei adnabod fel y fath deyrngarwr. ||128||
Peidiwch â dweud hyd yn oed un gair llym; y mae dy Wir Arglwydd a'th Feistr yn aros yn y cwbl.
Paid â thorri calon neb; mae'r rhain i gyd yn dlysau amhrisiadwy. ||129||
Y mae meddyliau pawb fel tlysau gwerthfawr ; nid yw eu niweidio yn dda o gwbl.
Os mynni dy Anwylyd, paid â thorri calon neb. ||130||