Mwynheir heddwch, cwrdd â'r Guru, yr Athro Ysbrydol.
Yr Arglwydd yw yr unig Feistr; Ef yw'r unig Weinidog. ||5||
Mae'r byd yn cael ei ddal mewn caethiwed; ef yn unig sydd wedi'i ryddfreinio, sy'n gorchfygu ei ego.
Mor brin yn y byd yw'r person doeth hwnnw, sy'n ymarfer hyn.
Mor brin yn y byd hwn yw'r ysgolhaig hwnnw sy'n myfyrio ar hyn.
Heb gwrdd â'r Gwir Guru, mae pawb yn crwydro mewn ego. ||6||
Mae'r byd yn anhapus; dim ond ychydig sy'n hapus.
Mae'r byd yn afiach, o'i faddeuant; mae'n wylo dros ei rinwedd coll.
Mae'r byd yn tyfu i fyny, ac yna'n ymsuddo, gan golli ei anrhydedd.
Ef yn unig, sy'n dod yn Gurmukh, sy'n deall. ||7||
Mae ei bris mor gostus; Mae ei bwysau yn annioddefol.
Y mae efe yn ansymudol ac yn ddichellgar ; ymgorfforwch Ef yn eich meddwl, trwy Ddysgeidiaeth y Guru.
Cwrdd ag Ef trwy gariad, dod yn bleserus iddo, a gweithredu yn ei ofn.
Nanak the lowly a ddywed hyn, ar ôl dwys fyfyrdod. ||8||3||
Aasaa, Mehl Cyntaf:
Pan fydd rhywun yn marw, mae'r pum angerdd yn cwrdd ac yn galaru am ei farwolaeth.
Gan oresgyn hunan-syniad, mae'n golchi ei fudr â Gair y Shabad.
Mae un sy'n gwybod ac yn deall, yn mynd i mewn i gartref heddwch ac osgo.
Heb ddeall, mae'n colli ei holl anrhydedd. ||1||
Pwy sy'n marw, a phwy sy'n wylo drosto?
O Arglwydd, Creawdwr, Achos achosion, Ti sy uwch ben pawb. ||1||Saib||
Pwy sy'n wylo dros boen y meirw?
Y rhai sydd yn wylo, a wnant hyny dros eu helbulon eu hunain.
Mae Duw yn gwybod cyflwr y rhai sy'n cael eu heffeithio gymaint.
Beth bynnag mae'r Creawdwr yn ei wneud, yn dod i ben. ||2||
Mae un sy'n aros yn farw tra yn fyw, yn cael ei achub, ac yn achub eraill hefyd.
Dathlwch Fuddugoliaeth yr Arglwydd; gan gymryd i'w Noddfa, y mae y statws goruchaf yn cael ei sicrhau.
Aberth wyf i draed y Gwir Guru.
Y Guru yw'r cwch; trwy Shabad ei Air, croeswyd cefnfor brawychus y byd. ||3||
mae Ef ei Hun yn Ddi-ofn; Mae ei Oleuni Dwyfol yn gynwysedig yn y cwbl.
Heb yr Enw, mae'r byd yn halogedig ac yn anghyffyrddadwy.
Trwy ddrwg-feddwl, maent yn cael eu difetha; pam ddylen nhw wylo ac wylo?
Maent yn cael eu geni i farw yn unig, heb glywed cerddoriaeth addoli defosiynol. ||4||
Dim ond gwir ffrindiau un sy'n galaru am farwolaeth.
Mae'r rhai sydd dan ddylanwad y tri gwarediad yn parhau i alaru ymlaen ac ymlaen.
Gan ddiystyru poen a phleser, canolwch eich ymwybyddiaeth ar yr Arglwydd.
Cysegrwch eich corff a'ch meddwl i Gariad yr Arglwydd. ||5||
Y mae yr Un Arglwydd yn trigo o fewn y bodau amrywiol a dirifedi.
Mae cymaint o ddefodau a chrefyddau crefyddol, mae eu nifer yn aneirif.
Heb Ofn Duw, ac addoliad defosiynol, ofer yw bywyd rhywun.
Gan ganu Clodforedd yr Arglwydd, y goruchaf gyfoeth a geir. ||6||
Y mae Ef ei Hun yn marw, ac y mae Ef ei Hun yn lladd.
Y mae Ef ei Hun yn sefydlu, ac wedi sefydlu, yn dadgysylltu.
Efe a greodd y Bydysawd, a thrwy ei Natur Ddwyfol, ysgogodd Ei Oleuni Dwyfol ynddo.
Mae un sy'n myfyrio ar Air y Shabad, yn cyfarfod â'r Arglwydd, yn ddiamau. ||7||
Llygredd yw'r tân sy'n llosgi, sy'n llyncu'r byd.
Mae llygredd yn y dŵr, ar y tir, ac ym mhobman.
O Nanak, mae pobl yn cael eu geni ac yn marw mewn llygredd.
Trwy ras Guru, maen nhw'n yfed yn elixir aruchel yr Arglwydd. ||8||4||
Aasaa, Mehl Cyntaf:
Y mae'r un sy'n ystyried ei hun yn profi gwerth y gem.
Gydag un cipolwg, mae'r Guru Perffaith yn ei achub.
Pan fydd y Guru yn falch, mae meddwl rhywun yn cysuro ei hun. ||1||
Mae'n fanciwr o'r fath, sy'n ein profi.
Trwy Ei Wir Cipolwg ar Gras, fe'n bendithir â Chariad yr Un Arglwydd, ac fe'n hachubir. ||1||Saib||
Mae prifddinas y Naam yn berffaith ac aruchel.
Y pedler hwnnw a wnaethpwyd yn bur, sy'n llawn o'r Gwirionedd.
Gan foli'r Arglwydd, yn nhŷ'r osgo, mae'n cyrraedd y Guru, y Creawdwr. ||2||
Un sy'n llosgi gobaith a dymuniad trwy Air y Shabad,
yn llafarganu Enw'r Arglwydd, ac yn ysgogi eraill i'w lafarganu hefyd.
Trwy'r Guru, mae'n dod o hyd i'r Llwybr adref, i Blasty Presenoldeb yr Arglwydd. ||3||