Trwy Ddysgeidiaeth y Guru, sylweddolwch ei fod Ef yn treiddio i bob corff;
O fy enaid, dirgryna ar yr Arglwydd Dwys, Anfaddeuol. ||1||Saib||
Mae ymroddiad cariadus i'r Arglwydd yn dod â thonnau diddiwedd o lawenydd a hyfrydwch.
Y mae'r un sy'n trigo gyda Moliannau Gogoneddus yr Arglwydd, nos a dydd, wedi ei sancteiddio.
Mae geni i fyd y sinig di-ffydd yn gwbl ddiwerth.
Erys ffyddlondeb gostyngedig yr Arglwydd yn ddigyswllt. ||2||
Mae'r corff sy'n canu Mawl i'r Arglwydd yn cael ei sancteiddio.
Mae'r enaid yn parhau i fod yn ymwybodol o'r Arglwydd, wedi'i amsugno yn ei Gariad.
Yr Arglwydd yw'r Anfeidrol Gyntefig, y tu hwnt i'r tu hwnt, yn em amhrisiadwy.
Mae fy meddwl yn gwbl fodlon, wedi'i drwytho gan fy Anwylyd. ||3||
Mae'r rhai sy'n siarad ac yn clebran ymlaen ac ymlaen, yn wirioneddol farw.
Nid yw Duw ymhell - O Dduw, Ti sy'n iawn yma.
Rwyf wedi gweld bod y byd i gyd wedi ymgolli yn Maya.
O Nanac, trwy Ddysgeidiaeth y Guru, yr wyf yn myfyrio ar y Naam, Enw'r Arglwydd. ||4||17||
Aasaa, First Mehl, Thi-Thukay:
Mae un yn gardotyn, yn byw ar elusen;
un arall yn frenin, wedi ei amsugno ynddo'i hun.
Mae un yn derbyn anrhydedd, ac un arall yn cael ei barchu.
Yr Arglwydd sydd yn distrywio ac yn creu; Mae wedi ei ymgorffori yn Ei fyfyrdod.
Nid oes un arall mor wych â Chi.
Felly pwy ddylwn i ei gyflwyno i Chi? Pwy sy'n ddigon da? ||1||
Y Naam, Enw'r Arglwydd, yw fy unig Gynhaliaeth.
Ti yw'r Rhoddwr Mawr, y Gwneuthurwr, y Creawdwr. ||1||Saib||
Ni cherddais ar Dy Lwybr; Rwyf wedi dilyn y llwybr cam.
Yn Llys yr Arglwydd, nid wyf yn cael lle i eistedd.
Yr wyf yn feddyliol ddall, yng nghaethiwed Maya.
Mae wal fy nghorff yn torri i lawr, yn gwisgo i ffwrdd, yn tyfu'n wannach.
Mae gennych chi obeithion mor uchel o fwyta a byw
- mae eich anadliadau a'ch tamaid o fwyd eisoes wedi'u cyfrif! ||2||
Nos a dydd maent yn ddall - os gwelwch yn dda, bendithia hwy â Dy Oleuni.
Maent yn boddi yn y byd-gefn brawychus, yn llefain mewn poen.
Rwy'n aberth i'r rhai sy'n llafarganu,
Clywch a chredwch yn yr Enw.
Mae Nanak yn dweud yr un weddi hon;
enaid a chorff, oll yn eiddo i Ti, Arglwydd. ||3||
Pan Bendithiaist fi, yr wyf yn llafarganu Dy Enw.
Felly yr wyf yn cael fy eisteddle yn Llys yr Arglwydd.
Pan fydd yn eich plesio, mae drygioni yn ymadael,
a daw em doethineb ysbrydol i drigo yn y meddwl.
Pan fydd yr Arglwydd yn rhoi Ei Gipolwg o Gras, yna daw rhywun i gwrdd â'r Gwir Guru.
Gweddïa Nanak, cariwch ni ar draws cefnfor brawychus y byd. ||4||18||
Aasaa, First Mehl, Panch-Padhay:
Buwch heb laeth; aderyn heb adenydd; gardd heb ddŵr - hollol ddiwerth!
Beth yw ymerawdwr, heb barch? Mae ystafell yr enaid mor dywyll, heb Enw'r Arglwydd. ||1||
Sut allwn i byth anghofio Chi? Byddai mor boenus!
Byddwn yn dioddef y fath boen - na, nid anghofiaf Di! ||1||Saib||
Mae'r llygaid yn tyfu'n ddall, nid yw'r tafod yn blasu, ac nid yw'r clustiau'n clywed unrhyw sain.
Mae'n cerdded ar ei draed dim ond pan fydd rhywun arall yn ei gefnogi; heb wasanaethu yr Arglwydd, y cyfryw yw ffrwyth y bywyd. ||2||
Y Gair yw'r goeden; gardd y galon yw'r fferm; ei thyneru, a'i dyfrhau â Chariad yr Arglwydd.
Yr holl goed hyn sydd yn dwyn ffrwyth Enw yr Un Arglwydd ; ond heb karma gweithredoedd da, sut y gall neb ei gael? ||3||
Fel y mae llawer o fodau byw, eiddot ti i gyd ydynt. Heb wasanaeth anhunanol, nid oes neb yn cael unrhyw wobr.
Daw poen a phleser trwy Dy Ewyllys; heb yr Enw, nid yw'r enaid hyd yn oed yn bodoli. ||4||
Byw yn y Dysgeidiaeth yw marw. Fel arall, beth yw bywyd? Nid dyna'r ffordd.