ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 354
ਐਸਾ ਗੁਰਮਤਿ ਰਮਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥
aaisaa guramat ramat sareeraa |ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, સમજો કે તેઓ બધા શરીરમાં વ્યાપેલા છે;
ਹਰਿ ਭਜੁ ਮੇਰੇ ਮਨ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har bhaj mere man gahir ganbheeraa |1| rahaau |હે મારા આત્મા, ગહન, અગમ્ય ભગવાન પર સ્પંદન કરો. ||1||થોભો ||
ਅਨਤ ਤਰੰਗ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਰੰਗਾ ॥
anat tarang bhagat har rangaa |પ્રભુ પ્રત્યેની પ્રેમાળ ભક્તિ આનંદ અને આનંદની અનંત તરંગો લાવે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੂਚੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸੰਗਾ ॥
anadin sooche har gun sangaa |જે ભગવાનની સ્તુતિ સાથે રાત-દિવસ વાસ કરે છે, તે પવિત્ર થાય છે.
ਮਿਥਿਆ ਜਨਮੁ ਸਾਕਤ ਸੰਸਾਰਾ ॥
mithiaa janam saakat sansaaraa |અવિશ્વાસુ સિનિકની દુનિયામાં જન્મ લેવો તદ્દન નકામો છે.
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਜਨੁ ਰਹੈ ਨਿਰਾਰਾ ॥੨॥
raam bhagat jan rahai niraaraa |2|પ્રભુનો નમ્ર ભક્ત અનાસક્ત રહે છે. ||2||
ਸੂਚੀ ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥
soochee kaaeaa har gun gaaeaa |જે શરીર પ્રભુના ગુણગાન ગાય છે તે પવિત્ર થાય છે.
ਆਤਮੁ ਚੀਨਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
aatam cheen rahai liv laaeaa |આત્મા ભગવાન પ્રત્યે સભાન રહે છે, તેમના પ્રેમમાં લીન રહે છે.
ਆਦਿ ਅਪਾਰੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਹੀਰਾ ॥
aad apaar aparanpar heeraa |ભગવાન અનંત આદિમ અસ્તિત્વ છે, જે પેલે પાર છે, અમૂલ્ય રત્ન છે.
ਲਾਲਿ ਰਤਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥੩॥
laal rataa meraa man dheeraa |3|મારું મન સંપૂર્ણ રીતે સંતુષ્ટ છે, મારા પ્રિયતમથી રંગાયેલું છે. ||3||
ਕਥਨੀ ਕਹਹਿ ਕਹਹਿ ਸੇ ਮੂਏ ॥
kathanee kaheh kaheh se mooe |જેઓ બોલે છે અને બડબડાટ કરે છે, તેઓ સાચે જ મૃત છે.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ਨਾਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਤੂੰ ਹੈ ॥
so prabh door naahee prabh toon hai |ભગવાન દૂર નથી - હે ભગવાન, તમે અહીં જ છો.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਦੇਖਿਆ ਮਾਇਆ ਛਾਇਆ ॥
sabh jag dekhiaa maaeaa chhaaeaa |મેં જોયું છે કે આખું જગત માયામાં મગ્ન છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੧੭॥
naanak guramat naam dhiaaeaa |4|17|હે નાનક, ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, હું ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરું છું. ||4||17||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਤਿਤੁਕਾ ॥
aasaa mahalaa 1 titukaa |આસા, પ્રથમ મહેલ, થી-થુકાય:
ਕੋਈ ਭੀਖਕੁ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
koee bheekhak bheekhiaa khaae |એક ભિખારી છે, દાન પર જીવે છે;
ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
koee raajaa rahiaa samaae |બીજો એક રાજા છે, જે પોતાનામાં સમાઈ જાય છે.
ਕਿਸ ਹੀ ਮਾਨੁ ਕਿਸੈ ਅਪਮਾਨੁ ॥
kis hee maan kisai apamaan |એકને સન્માન મળે છે અને બીજાને અપમાન મળે છે.
ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਧਰੇ ਧਿਆਨੁ ॥
dtaeh usaare dhare dhiaan |પ્રભુ નાશ કરે છે અને સર્જન કરે છે; તેઓ તેમના ધ્યાન માં સમાયેલા છે.
ਤੁਝ ਤੇ ਵਡਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
tujh te vaddaa naahee koe |તમારા જેવો મહાન બીજો કોઈ નથી.
ਕਿਸੁ ਵੇਖਾਲੀ ਚੰਗਾ ਹੋਇ ॥੧॥
kis vekhaalee changaa hoe |1|તો હું તમારી સમક્ષ કોને રજૂ કરું? કોણ પૂરતું સારું છે? ||1||
ਮੈ ਤਾਂ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥
mai taan naam teraa aadhaar |ભગવાનનું નામ એ જ મારો એકમાત્ર આધાર છે.
ਤੂੰ ਦਾਤਾ ਕਰਣਹਾਰੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
toon daataa karanahaar karataar |1| rahaau |તમે મહાન દાતા, કર્તા, સર્જક છો. ||1||થોભો ||
ਵਾਟ ਨ ਪਾਵਉ ਵੀਗਾ ਜਾਉ ॥
vaatt na paavau veegaa jaau |હું તમારા માર્ગ પર ચાલ્યો નથી; મેં વાંકાચૂકા માર્ગને અનુસર્યો છે.
ਦਰਗਹ ਬੈਸਣ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥
daragah baisan naahee thaau |પ્રભુના દરબારમાં, મને બેસવાની જગ્યા મળતી નથી.
ਮਨ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਮਾਇਆ ਕਾ ਬੰਧੁ ॥
man kaa andhulaa maaeaa kaa bandh |માયાના બંધનમાં હું માનસિક રીતે અંધ છું.
ਖੀਨ ਖਰਾਬੁ ਹੋਵੈ ਨਿਤ ਕੰਧੁ ॥
kheen kharaab hovai nit kandh |મારા શરીરની દીવાલ તૂટી રહી છે, દૂર થઈ રહી છે, નબળી પડી રહી છે.
ਖਾਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਬਹੁਤੀ ਆਸ ॥
khaan jeevan kee bahutee aas |તમારી પાસે ખાવા અને જીવવાની આટલી મોટી આશા છે
ਲੇਖੈ ਤੇਰੈ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ॥੨॥
lekhai terai saas giraas |2|- તમારા શ્વાસ અને ખોરાકના ટુકડાઓ પહેલેથી જ ગણાય છે! ||2||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਧੁਲੇ ਦੀਪਕੁ ਦੇਇ ॥
ahinis andhule deepak dee |રાત દિવસ તેઓ અંધ છે - કૃપા કરીને, તેમને તમારા પ્રકાશથી આશીર્વાદ આપો.
ਭਉਜਲ ਡੂਬਤ ਚਿੰਤ ਕਰੇਇ ॥
bhaujal ddoobat chint karee |તેઓ ભયંકર સંસાર-સાગરમાં ડૂબી રહ્યા છે, વેદનાથી પોકારી રહ્યા છે.
ਕਹਹਿ ਸੁਣਹਿ ਜੋ ਮਾਨਹਿ ਨਾਉ ॥
kaheh suneh jo maaneh naau |જેઓ જપ કરે છે તેમને હું બલિદાન છું,
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੈ ਤਾ ਕੈ ਜਾਉ ॥
hau balihaarai taa kai jaau |નામ સાંભળો અને વિશ્વાસ કરો.
ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
naanak ek kahai aradaas |નાનક આ એક પ્રાર્થના કહે છે;
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤੇਰੈ ਪਾਸਿ ॥੩॥
jeeo pindd sabh terai paas |3|આત્મા અને શરીર, બધા તમારા છે, ભગવાન. ||3||
ਜਾਂ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਜਪੀ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
jaan toon dehi japee teraa naau |જ્યારે તમે મને આશીર્વાદ આપો છો, ત્યારે હું તમારું નામ જપું છું.
ਦਰਗਹ ਬੈਸਣ ਹੋਵੈ ਥਾਉ ॥
daragah baisan hovai thaau |આમ મને પ્રભુના દરબારમાં મારી બેઠક મળે છે.
ਜਾਂ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਜਾਇ ॥
jaan tudh bhaavai taa duramat jaae |જ્યારે તે તમને ખુશ કરે છે, ત્યારે દુષ્ટ માનસિકતા દૂર થાય છે,
ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਆਇ ॥
giaan ratan man vasai aae |અને આધ્યાત્મિક જ્ઞાનનું રત્ન મનમાં વાસ કરવા માટે આવે છે.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ॥
nadar kare taa satigur milai |જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર આપે છે, ત્યારે વ્યક્તિ સાચા ગુરુને મળવા આવે છે.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਭਵਜਲੁ ਤਰੈ ॥੪॥੧੮॥
pranavat naanak bhavajal tarai |4|18|નાનકને પ્રાર્થના કરે છે કે, અમને ભયાનક વિશ્વ-સમુદ્ર પાર લઈ જાઓ. ||4||18||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ਪੰਚਪਦੇ ॥
aasaa mahalaa 1 panchapade |આસા, પ્રથમ મહેલ, પંચ-પધાયઃ
ਦੁਧ ਬਿਨੁ ਧੇਨੁ ਪੰਖ ਬਿਨੁ ਪੰਖੀ ਜਲ ਬਿਨੁ ਉਤਭੁਜ ਕਾਮਿ ਨਾਹੀ ॥
dudh bin dhen pankh bin pankhee jal bin utabhuj kaam naahee |દૂધ વિનાની ગાય; પાંખો વિનાનું પક્ષી; પાણી વિનાનો બગીચો - તદ્દન નકામો!
ਕਿਆ ਸੁਲਤਾਨੁ ਸਲਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਅੰਧੀ ਕੋਠੀ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥
kiaa sulataan salaam vihoonaa andhee kotthee teraa naam naahee |1|આદર વિના સમ્રાટ શું છે? ભગવાનના નામ વિના આત્માની કોટડી એટલી અંધારી છે. ||1||
ਕੀ ਵਿਸਰਹਿ ਦੁਖੁ ਬਹੁਤਾ ਲਾਗੈ ॥
kee visareh dukh bahutaa laagai |હું તને કેવી રીતે ભૂલી શકું? તે ખૂબ પીડાદાયક હશે!
ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਤੂੰ ਵਿਸਰੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dukh laagai toon visar naahee |1| rahaau |હું આવી પીડા સહન કરીશ - ના, હું તમને ભૂલીશ નહીં! ||1||થોભો ||
ਅਖੀ ਅੰਧੁ ਜੀਭ ਰਸੁ ਨਾਹੀ ਕੰਨੀ ਪਵਣੁ ਨ ਵਾਜੈ ॥
akhee andh jeebh ras naahee kanee pavan na vaajai |આંખો આંધળી થઈ જાય છે, જીભને સ્વાદ આવતો નથી અને કાન કોઈ અવાજ સાંભળતા નથી.
ਚਰਣੀ ਚਲੈ ਪਜੂਤਾ ਆਗੈ ਵਿਣੁ ਸੇਵਾ ਫਲ ਲਾਗੇ ॥੨॥
charanee chalai pajootaa aagai vin sevaa fal laage |2|જ્યારે કોઈ બીજા દ્વારા ટેકો મળે ત્યારે જ તે તેના પગ પર ચાલે છે; ભગવાનની સેવા કર્યા વિના, આવા જીવનના ફળ છે. ||2||
ਅਖਰ ਬਿਰਖ ਬਾਗ ਭੁਇ ਚੋਖੀ ਸਿੰਚਿਤ ਭਾਉ ਕਰੇਹੀ ॥
akhar birakh baag bhue chokhee sinchit bhaau karehee |શબ્દ વૃક્ષ છે; હૃદયનો બગીચો ખેતર છે; તેને સંભાળો, અને તેને ભગવાનના પ્રેમથી સિંચો.
ਸਭਨਾ ਫਲੁ ਲਾਗੈ ਨਾਮੁ ਏਕੋ ਬਿਨੁ ਕਰਮਾ ਕੈਸੇ ਲੇਹੀ ॥੩॥
sabhanaa fal laagai naam eko bin karamaa kaise lehee |3|આ બધા વૃક્ષો એક પ્રભુના નામનું ફળ આપે છે; પણ સત્કર્મના કર્મ વિના કોઈ તેને કેવી રીતે પ્રાપ્ત કરી શકે? ||3||
ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਤੇਤੇ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਵਿਣੁ ਸੇਵਾ ਫਲੁ ਕਿਸੈ ਨਾਹੀ ॥
jete jeea tete sabh tere vin sevaa fal kisai naahee |જેટલા જીવો છે, તે બધા તમારા છે. નિઃસ્વાર્થ સેવા વિના, કોઈને કોઈ ફળ મળતું નથી.
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਭਾਣਾ ਤੇਰਾ ਹੋਵੈ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਜੀਉ ਰਹੈ ਨਾਹੀ ॥੪॥
dukh sukh bhaanaa teraa hovai vin naavai jeeo rahai naahee |4|પીડા અને આનંદ તમારી ઇચ્છાથી આવે છે; નામ વિના આત્માનું અસ્તિત્વ પણ નથી. ||4||
ਮਤਿ ਵਿਚਿ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰੁ ਕੈਸਾ ਜਾ ਜੀਵਾ ਤਾਂ ਜੁਗਤਿ ਨਾਹੀ ॥
mat vich maran jeevan hor kaisaa jaa jeevaa taan jugat naahee |ઉપદેશોમાં મરવું એ જીવવું છે. નહિ તો જીવન શું છે? એ રસ્તો નથી.