ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1009
ਹਰਿ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰਾ ॥
har parreeai har bujheeai guramatee naam udhaaraa |ભગવાનના નામનો અભ્યાસ કરો, અને ભગવાનના નામને સમજો; ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરો, અને નામ દ્વારા, તમારો ઉદ્ધાર થશે.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
gur poorai pooree mat hai poorai sabad beechaaraa |સંપૂર્ણ ગુરુના ઉપદેશો સંપૂર્ણ છે; શબ્દના સંપૂર્ણ શબ્દનું ચિંતન કરો.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥
atthasatth teerath har naam hai kilavikh kaattanahaaraa |2|ભગવાનનું નામ તીર્થસ્થાનોના અઠ્ઠાઠ પવિત્ર મંદિરો અને પાપોનો નાશ કરનાર છે. ||2||
ਜਲੁ ਬਿਲੋਵੈ ਜਲੁ ਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨਾ ॥
jal bilovai jal mathai tat lorrai andh agiaanaa |માખણ મેળવવાની ઈચ્છા રાખીને આંધળો અજ્ઞાની મરણિયો પાણીને હલાવીને પાણીનું મંથન કરે છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਦਧਿ ਮਥੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥
guramatee dadh matheeai amrit paaeeai naam nidhaanaa |ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, વ્યક્તિ ક્રીમનું મંથન કરે છે, અને અમૃત નામનો ખજાનો પ્રાપ્ત થાય છે.
ਮਨਮੁਖ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥
manamukh tat na jaananee pasoo maeh samaanaa |3|સ્વૈચ્છિક મનમુખ પશુ છે; તે પોતાની અંદર સમાયેલ વાસ્તવિકતાનો સાર જાણતો નથી. ||3||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਮਰੀ ਮਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
haumai meraa maree mar mar jamai vaaro vaar |અહંકાર અને સ્વ-અહંકારમાં મૃત્યુ પામે છે, વ્યક્તિ મૃત્યુ પામે છે, અને ફરીથી મૃત્યુ પામે છે, ફક્ત વારંવાર પુનર્જન્મ લેવા માટે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
gur kai sabade je marai fir marai na doojee vaar |પરંતુ જ્યારે તે ગુરુના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે, ત્યારે તે મૃત્યુ પામતો નથી, ફરી ક્યારેય.
ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥
guramatee jagajeevan man vasai sabh kul udhaaranahaar |4|જ્યારે તે ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરે છે, અને ભગવાન, વિશ્વના જીવનને, તેના મનમાં સમાવિષ્ટ કરે છે, ત્યારે તે તેની બધી પેઢીઓને મુક્ત કરે છે. ||4||
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥
sachaa vakhar naam hai sachaa vaapaaraa |નામ, ભગવાનનું નામ, સાચો પદાર્થ છે, સાચી વસ્તુ છે.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥
laahaa naam sansaar hai guramatee veechaaraa |આ જગતમાં નામ એ જ સાચો લાભ છે. ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરો, અને તેનું ચિંતન કરો.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਨਿਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥
doojai bhaae kaar kamaavanee nit tottaa saisaaraa |5|દ્વૈતના પ્રેમમાં કામ કરવું, આ સંસારમાં નિરંતર નુકશાન લાવે છે. ||5||
ਸਾਚੀ ਸੰਗਤਿ ਥਾਨੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥
saachee sangat thaan sach sache ghar baaraa |સાચો એનો સંગ, સાચો એનું સ્થાન,
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
sachaa bhojan bhaau sach sach naam adhaaraa |અને જ્યારે નામનો ટેકો હોય ત્યારે તેનું ઘર અને ઘર સાચું છે.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤੋਖਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥
sachee baanee santokhiaa sachaa sabad veechaaraa |6|ગુરુની બાની સાચા શબ્દ અને શબ્દના સાચા શબ્દનું ચિંતન કરવાથી વ્યક્તિ સંતોષી બને છે. ||6||
ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥
ras bhogan paatisaaheea dukh sukh sanghaaraa |રજવાડાં ભોગવીને, દુઃખ અને આનંદમાં નાશ પામશે.
ਮੋਟਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥
mottaa naau dharaaeeai gal aaugan bhaaraa |મહાનતાનું નામ અપનાવીને, વ્યક્તિ તેના ગળામાં ભારે પાપો બાંધે છે.
ਮਾਣਸ ਦਾਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥
maanas daat na hovee too daataa saaraa |7|માનવજાત ભેટ આપી શકતી નથી; તું જ સર્વસ્વ આપનાર છે. ||7||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਵਿਗਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
agam agochar too dhanee avigat apaaraa |તમે દુર્ગમ અને અગમ્ય છો; હે પ્રભુ, તમે અવિનાશી અને અનંત છો.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
gurasabadee dar joeeai mukate bhanddaaraa |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાનના દ્વારે શોધવું, વ્યક્તિને મુક્તિનો ખજાનો મળે છે.
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥
naanak mel na chookee saache vaapaaraa |8|1|હે નાનક, આ સંઘ તૂટતો નથી, જો કોઈ સત્યનો વેપાર કરે. ||8||1||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਬਿਖੁ ਬੋਹਿਥਾ ਲਾਦਿਆ ਦੀਆ ਸਮੁੰਦ ਮੰਝਾਰਿ ॥
bikh bohithaa laadiaa deea samund manjhaar |હોડી પાપ અને ભ્રષ્ટાચારથી ભરેલી છે, અને સમુદ્રમાં છોડવામાં આવી છે.
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
kandhee dis na aavee naa uravaar na paar |આ બાજુ કિનારો જોઈ શકાતો નથી, ન તો પેલે પાર કિનારો.
ਵੰਝੀ ਹਾਥਿ ਨ ਖੇਵਟੂ ਜਲੁ ਸਾਗਰੁ ਅਸਰਾਲੁ ॥੧॥
vanjhee haath na khevattoo jal saagar asaraal |1|ભયાનક વિશ્વ મહાસાગરને પાર કરવા માટે કોઈ ઓર અથવા કોઈ હોડીવાળા નથી. ||1||
ਬਾਬਾ ਜਗੁ ਫਾਥਾ ਮਹਾ ਜਾਲਿ ॥
baabaa jag faathaa mahaa jaal |હે બાબા, જગત મોટા ફાંદામાં ફસાઈ ગયું છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaadee ubare sachaa naam samaal |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, તેઓ સાચા નામનું ચિંતન કરીને ઉદ્ધાર પામે છે. ||1||થોભો ||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
satiguroo hai bohithaa sabad langhaavanahaar |સાચા ગુરુ એ હોડી છે; શબ્દનો શબ્દ તેમને આજુબાજુ લઈ જશે.
ਤਿਥੈ ਪਵਣੁ ਨ ਪਾਵਕੋ ਨਾ ਜਲੁ ਨਾ ਆਕਾਰੁ ॥
tithai pavan na paavako naa jal naa aakaar |ત્યાં ન તો પવન છે, ન અગ્નિ છે, ન પાણી છે કે નથી.
ਤਿਥੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
tithai sachaa sach naae bhavajal taaranahaar |2|સાચા પ્રભુનું સાચું નામ ત્યાં છે; તે તેમને ભયાનક વિશ્વ મહાસાગરમાં વહન કરે છે. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਸੇ ਪਾਰਿ ਪਏ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh langhe se paar pe sache siau liv laae |ગુરુમુખો સાચા ભગવાન પર પ્રેમપૂર્વક ધ્યાન કેન્દ્રિત કરીને પાર કિનારે પહોંચે છે.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
aavaa gaun nivaariaa jotee jot milaae |તેમનું આવવું અને જવાનું સમાપ્ત થાય છે, અને તેમનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
guramatee sahaj aoopajai sache rahai samaae |3|ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, તેઓની અંદર સાહજિક શાંતિ વધે છે, અને તેઓ સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||3||
ਸਪੁ ਪਿੜਾਈ ਪਾਈਐ ਬਿਖੁ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ॥
sap pirraaee paaeeai bikh antar man ros |સાપ ભલે ટોપલીમાં બંધ હોય, પરંતુ તે હજુ પણ ઝેરી છે, અને તેના મનમાં ગુસ્સો રહે છે.
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ਕਿਸ ਨੋ ਦੀਜੈ ਦੋਸੁ ॥
poorab likhiaa paaeeai kis no deejai dos |વ્યક્તિ જે પૂર્વનિર્ધારિત છે તે મેળવે છે; તે શા માટે બીજાને દોષ આપે છે?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਰੜੁ ਜੇ ਸੁਣੇ ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੰਤੋਸੁ ॥੪॥
guramukh gaararr je sune mane naau santos |4|જો કોઈ, ગુરુમુખ તરીકે, નામ, ઝેર સામેના વશીકરણને સાંભળે અને માને, તો તેનું મન સંતુષ્ટ થઈ જાય છે. ||4||
ਮਾਗਰਮਛੁ ਫਹਾਈਐ ਕੁੰਡੀ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇ ॥
maagaramachh fahaaeeai kunddee jaal vataae |હૂક અને લાઇન દ્વારા મગર પકડાય છે;
ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਥਾ ਫਾਹੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਇ ॥
duramat faathaa faaheeai fir fir pachhotaae |દુષ્ટ માનસિકતાના જાળમાં ફસાઈને, તે ફરીથી અને ફરીથી પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે.
ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਇ ॥੫॥
jaman maran na sujhee kirat na mettiaa jaae |5|તે જન્મ-મરણને સમજતો નથી; કોઈની ભૂતકાળની ક્રિયાઓનું શિલાલેખ ભૂંસી શકાતું નથી. ||5||
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਬਿਖੁ ਜਾਇ ॥
haumai bikh paae jagat upaaeaa sabad vasai bikh jaae |અહંકારનું ઝેર પીવડાવીને જગતનું સર્જન થયું; અંદર સમાવિષ્ટ શબ્દ સાથે, ઝેર દૂર થાય છે.
ਜਰਾ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
jaraa johi na sakee sach rahai liv laae |જે સાચા પ્રભુમાં પ્રેમથી લીન રહે છે તેને વૃદ્ધાવસ્થા યાતના આપી શકતી નથી.
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
jeevan mukat so aakheeai jis vichahu haumai jaae |6|તે એકલાને જ જીવન-મિક્ત કહેવાય છે, જે જીવિત હોવા છતાં મુક્ત થાય છે, જેની અંદરથી અહંકાર નાબૂદ થાય છે. ||6||