ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 729
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੬ ॥
soohee mahalaa 1 ghar 6 |સૂહી, પ્રથમ મહેલ, છઠ્ઠું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਉਜਲੁ ਕੈਹਾ ਚਿਲਕਣਾ ਘੋਟਿਮ ਕਾਲੜੀ ਮਸੁ ॥
aujal kaihaa chilakanaa ghottim kaalarree mas |કાંસા તેજસ્વી અને ચમકદાર હોય છે, પરંતુ જ્યારે તેને ઘસવામાં આવે છે, ત્યારે તેની કાળાશ દેખાય છે.
ਧੋਤਿਆ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਾ ਤਿਸੁ ॥੧॥
dhotiaa jootth na utarai je sau dhovaa tis |1|તેને ધોવાથી તેની અશુદ્ધિ સો વખત ધોવામાં આવે તો પણ દૂર થતી નથી. ||1||
ਸਜਣ ਸੇਈ ਨਾਲਿ ਮੈ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲੰਨਿੑ ॥
sajan seee naal mai chaladiaa naal chalani |તેઓ એકલા મારા મિત્રો છે, જેઓ મારી સાથે મુસાફરી કરે છે;
ਜਿਥੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤਿਥੈ ਖੜੇ ਦਿਸੰਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jithai lekhaa mangeeai tithai kharre disan |1| rahaau |અને તે જગ્યાએ, જ્યાં હિસાબ મંગાવવામાં આવે છે, તેઓ મારી સાથે ઉભા દેખાય છે. ||1||થોભો ||
ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਪਾਸਹੁ ਚਿਤਵੀਆਹਾ ॥
kotthe manddap maarreea paasahu chitaveeaahaa |ત્યાં ઘરો, હવેલીઓ અને ઊંચી ઇમારતો છે, બધી બાજુઓ પર રંગવામાં આવે છે;
ਢਠੀਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਨੑੀ ਵਿਚਹੁ ਸਖਣੀਆਹਾ ॥੨॥
dtattheea kam na aavanaee vichahu sakhaneeaahaa |2|પરંતુ તેઓ અંદરથી ખાલી છે, અને તેઓ નકામા ખંડેરની જેમ ક્ષીણ થઈ જાય છે. ||2||
ਬਗਾ ਬਗੇ ਕਪੜੇ ਤੀਰਥ ਮੰਝਿ ਵਸੰਨਿੑ ॥
bagaa bage kaparre teerath manjh vasani |તેમના સફેદ પીછામાં બગલા પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં રહે છે.
ਘੁਟਿ ਘੁਟਿ ਜੀਆ ਖਾਵਣੇ ਬਗੇ ਨਾ ਕਹੀਅਨਿੑ ॥੩॥
ghutt ghutt jeea khaavane bage naa kaheeani |3|તેઓ તોડી નાખે છે અને જીવોને ખાય છે, અને તેથી તેઓ સફેદ કહેવાતા નથી. ||3||
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰੀਰੁ ਮੈ ਮੈਜਨ ਦੇਖਿ ਭੁਲੰਨਿੑ ॥
sinmal rukh sareer mai maijan dekh bhulani |મારું શરીર સિમલ વૃક્ષ જેવું છે; મને જોઈને અન્ય લોકો મૂર્ખ બને છે.
ਸੇ ਫਲ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਨੑੀ ਤੇ ਗੁਣ ਮੈ ਤਨਿ ਹੰਨਿੑ ॥੪॥
se fal kam na aavanaee te gun mai tan hani |4|તેના ફળો નકામા છે - મારા શરીરના ગુણોની જેમ. ||4||
ਅੰਧੁਲੈ ਭਾਰੁ ਉਠਾਇਆ ਡੂਗਰ ਵਾਟ ਬਹੁਤੁ ॥
andhulai bhaar utthaaeaa ddoogar vaatt bahut |આંધળો માણસ આટલો ભારે ભાર વહન કરી રહ્યો છે, અને તેની પર્વતમાળાની મુસાફરી આટલી લાંબી છે.
ਅਖੀ ਲੋੜੀ ਨਾ ਲਹਾ ਹਉ ਚੜਿ ਲੰਘਾ ਕਿਤੁ ॥੫॥
akhee lorree naa lahaa hau charr langhaa kit |5|મારી આંખો જોઈ શકે છે, પણ હું રસ્તો શોધી શકતો નથી. હું પર્વત ઉપર કેવી રીતે ચઢી શકું અને પાર કરી શકું? ||5||
ਚਾਕਰੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਅਵਰ ਸਿਆਣਪ ਕਿਤੁ ॥
chaakareea changiaaeea avar siaanap kit |સેવા કરવાથી, અને સારા બનવામાં, અને હોંશિયાર બનવામાં શું સારું છે?
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂੰ ਬਧਾ ਛੁਟਹਿ ਜਿਤੁ ॥੬॥੧॥੩॥
naanak naam samaal toon badhaa chhutteh jit |6|1|3|હે નાનક, ભગવાનના નામનું ચિંતન કરો, અને તમે બંધનમાંથી મુક્ત થશો. ||6||1||3||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |સૂહી, પ્રથમ મહેલ:
ਜਪ ਤਪ ਕਾ ਬੰਧੁ ਬੇੜੁਲਾ ਜਿਤੁ ਲੰਘਹਿ ਵਹੇਲਾ ॥
jap tap kaa bandh berrulaa jit langheh vahelaa |તમને નદી પાર કરવા માટે ધ્યાન અને સ્વ-શિસ્તનો તરાપો બનાવો.
ਨਾ ਸਰਵਰੁ ਨਾ ਊਛਲੈ ਐਸਾ ਪੰਥੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥੧॥
naa saravar naa aoochhalai aaisaa panth suhelaa |1|તમને રોકવા માટે કોઈ મહાસાગર, અને કોઈ વધતી ભરતી હશે નહીં; આ તમારો રસ્તો કેટલો આરામદાયક હશે. ||1||
ਤੇਰਾ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮੰਜੀਠੜਾ ਰਤਾ ਮੇਰਾ ਚੋਲਾ ਸਦ ਰੰਗ ਢੋਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teraa eko naam manjeettharraa rataa meraa cholaa sad rang dtolaa |1| rahaau |તારું નામ જ એ રંગ છે, જેમાં મારા શરીરનો ઝભ્ભો રંગાયેલો છે. આ રંગ કાયમી છે, હે મારા પ્રિય. ||1||થોભો ||
ਸਾਜਨ ਚਲੇ ਪਿਆਰਿਆ ਕਿਉ ਮੇਲਾ ਹੋਈ ॥
saajan chale piaariaa kiau melaa hoee |મારા પ્રિય મિત્રો વિદાય થયા છે; તેઓ ભગવાનને કેવી રીતે મળશે?
ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਗੰਠੜੀਐ ਮੇਲੇਗਾ ਸੋਈ ॥੨॥
je gun hoveh ganttharreeai melegaa soee |2|જો તેઓના પેકમાં સદ્ગુણ હશે, તો ભગવાન તેમને પોતાની સાથે જોડી દેશે. ||2||
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੇ ਮਿਲਿਆ ਹੋਈ ॥
miliaa hoe na veechhurrai je miliaa hoee |એકવાર તેમની સાથે એક થઈ ગયા પછી, તેઓ ફરીથી અલગ થશે નહીં, જો તેઓ ખરેખર એકીકૃત હશે.
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਹੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥੩॥
aavaa gaun nivaariaa hai saachaa soee |3|સાચા ભગવાન તેમના આવવા અને જવાનો અંત લાવે છે. ||3||
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਰਿਆ ਸੀਤਾ ਹੈ ਚੋਲਾ ॥
haumai maar nivaariaa seetaa hai cholaa |જે અહંકારને વશ કરે છે અને તેને દૂર કરે છે, તે ભક્તિનો ઝભ્ભો સીવે છે.
ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਸਹ ਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੋਲਾ ॥੪॥
gur bachanee fal paaeaa sah ke amrit bolaa |4|ગુરુના ઉપદેશોના શબ્દને અનુસરીને, તેણીને તેના પુરસ્કાર, ભગવાનના અમૃત શબ્દોનું ફળ મળે છે. ||4||
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਹੁ ਖਰਾ ਪਿਆਰਾ ॥
naanak kahai saheleeho sahu kharaa piaaraa |નાનક કહે છે, હે આત્મા-વધુઓ, અમારા પતિ ભગવાન કેટલા પ્રિય છે!
ਹਮ ਸਹ ਕੇਰੀਆ ਦਾਸੀਆ ਸਾਚਾ ਖਸਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥੫॥੨॥੪॥
ham sah kereea daaseea saachaa khasam hamaaraa |5|2|4|અમે સેવક છીએ, પ્રભુના હાથની દાસી છીએ; તે આપણા સાચા ભગવાન અને માસ્ટર છે. ||5||2||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |સૂહી, પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਨ ਕਉ ਭਾਂਡੈ ਭਾਉ ਤਿਨਾ ਸਵਾਰਸੀ ॥
jin kau bhaanddai bhaau tinaa savaarasee |જેનું મન પ્રભુના પ્રેમથી ભરેલું છે, તેઓ ધન્ય અને ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਸੂਖੀ ਕਰੈ ਪਸਾਉ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਸੀ ॥
sookhee karai pasaau dookh visaarasee |તેઓ શાંતિથી આશીર્વાદ પામે છે, અને તેમના દુઃખો ભૂલી જાય છે.
ਸਹਸਾ ਮੂਲੇ ਨਾਹਿ ਸਰਪਰ ਤਾਰਸੀ ॥੧॥
sahasaa moole naeh sarapar taarasee |1|તે નિઃશંકપણે, ચોક્કસપણે તેમને બચાવશે. ||1||
ਤਿਨੑਾ ਮਿਲਿਆ ਗੁਰੁ ਆਇ ਜਿਨ ਕਉ ਲੀਖਿਆ ॥
tinaa miliaa gur aae jin kau leekhiaa |ગુરુ તેમને મળવા આવે છે જેમના ભાગ્યમાં આટલું પૂર્વનિર્ધારિત હોય છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਦੇਵੈ ਦੀਖਿਆ ॥
amrit har kaa naau devai deekhiaa |તે તેમને ભગવાનના અમૃતમય નામના ઉપદેશોથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਚਾਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ਭਵਹਿ ਨ ਭੀਖਿਆ ॥੨॥
chaaleh satigur bhaae bhaveh na bheekhiaa |2|જેઓ સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે, તેઓ ક્યારેય ભીખ માગતા ભટકતા નથી. ||2||
ਜਾ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਜੂਰਿ ਦੂਜੇ ਨਿਵੈ ਕਿਸੁ ॥
jaa kau mahal hajoor dooje nivai kis |અને જે પ્રભુની હવેલીમાં રહે છે, તેણે બીજાને શા માટે નમન કરવું જોઈએ?
ਦਰਿ ਦਰਵਾਣੀ ਨਾਹਿ ਮੂਲੇ ਪੁਛ ਤਿਸੁ ॥
dar daravaanee naeh moole puchh tis |ભગવાનના દ્વાર પર દ્વારપાલ તેને કોઈ પણ પ્રશ્ન પૂછવા માટે રોકશે નહીં.
ਛੁਟੈ ਤਾ ਕੈ ਬੋਲਿ ਸਾਹਿਬ ਨਦਰਿ ਜਿਸੁ ॥੩॥
chhuttai taa kai bol saahib nadar jis |3|અને જેને ભગવાનની કૃપાની નજરથી આશીર્વાદ મળે છે - તેના શબ્દો દ્વારા, અન્ય લોકો પણ મુક્ત થાય છે. ||3||
ਘਲੇ ਆਣੇ ਆਪਿ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਦੂਜਾ ਮਤੈ ਕੋਇ ॥
ghale aane aap jis naahee doojaa matai koe |ભગવાન પોતે મોકલે છે, અને નશ્વર માણસોને યાદ કરે છે; બીજું કોઈ તેને સલાહ આપતું નથી.
ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਸਾਜਿ ਜਾਣੈ ਸਭ ਸੋਇ ॥
dtaeh usaare saaj jaanai sabh soe |તે પોતે તોડી નાખે છે, બાંધે છે અને બનાવે છે; તે બધું જ જાણે છે.
ਨਾਉ ਨਾਨਕ ਬਖਸੀਸ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩॥੫॥
naau naanak bakhasees nadaree karam hoe |4|3|5|ઓ નાનક, નામ, ભગવાનનું નામ એ આશીર્વાદ છે, જેઓ તેમની દયા અને તેમની કૃપા મેળવે છે તેમને આપવામાં આવે છે. ||4||3||5||