ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1060
ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥
anadin sadaa rahai rang raataa kar kirapaa bhagat karaaeidaa |6|જે સદાકાળ તેમના પ્રેમથી લીન રહે છે, રાત દિવસ - તેમની દયામાં, ભગવાન તેને ભક્તિમય સેવા કરવા માટે પ્રેરણા આપે છે. ||6||
ਇਸੁ ਮਨ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥
eis man mandar meh manooaa dhaavai |મનના આ મંદિરમાં મન ભટકે છે.
ਸੁਖੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
sukh palar tiaag mahaa dukh paavai |સ્ટ્રોની જેમ આનંદનો ત્યાગ કરીને તે ભયંકર વેદના ભોગવે છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥
bin satigur bhette tthaur na paavai aape khel karaaeidaa |7|સાચા ગુરુને મળ્યા વિના, તેને આરામનું સ્થાન મળતું નથી; તેમણે પોતે આ નાટકનું મંચન કર્યું છે. ||7||
ਆਪਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
aap aparanpar aap veechaaree |તે પોતે અનંત છે; તે પોતાનું ચિંતન કરે છે.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥
aape mele karanee saaree |તે પોતે શ્રેષ્ઠતાની ક્રિયાઓ દ્વારા સંઘ આપે છે.
ਕਿਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥
kiaa ko kaar kare vechaaraa aape bakhas milaaeidaa |8|ગરીબ જીવો શું કરી શકે? ક્ષમા આપીને, તે તેમને પોતાની સાથે જોડે છે. ||8||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਪੂਰਾ ॥
aape satigur mele pooraa |સંપૂર્ણ ભગવાન પોતે તેમને સાચા ગુરુ સાથે જોડે છે.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥
sachai sabad mahaabal sooraa |શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તે તેમને બહાદુર આધ્યાત્મિક નાયકો બનાવે છે.
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥
aape mele de vaddiaaee sache siau chit laaeidaa |9|તેમને પોતાની સાથે જોડીને, તે ભવ્ય મહાનતા આપે છે; તે તેમને તેમની ચેતનાને સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરવા પ્રેરણા આપે છે. ||9||
ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥
ghar hee andar saachaa soee |સાચા પ્રભુ હૃદયની અંદર છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ગુરૂમુખ તરીકે, આનો અહેસાસ કરનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੦॥
naam nidhaan vasiaa ghatt antar rasanaa naam dhiaaeidaa |10|નામનો ખજાનો તેમના હૃદયમાં ઊંડો રહે છે; તેઓ તેમની જીભ વડે નામનું ધ્યાન કરે છે. ||10||
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲੇ ॥
disantar bhavai antar nahee bhaale |તે પરદેશમાં ભટકે છે, પણ પોતાની અંદર જોતો નથી.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥
maaeaa mohi badhaa jamakaale |માયા સાથે જોડાયેલ, તે મૃત્યુના દૂત દ્વારા બંધાયેલ અને બંધાયેલ છે.
ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
jam kee faasee kabahoo na toottai doojai bhaae bharamaaeidaa |11|તેની ગરદનની આસપાસ મૃત્યુની ફાંસો ક્યારેય ખુલશે નહીં; દ્વૈતના પ્રેમમાં, તે પુનર્જન્મમાં ભટકે છે. ||11||
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹੋਰੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥
jap tap sanjam hor koee naahee |ત્યાં કોઈ વાસ્તવિક જપ, ધ્યાન, તપ અથવા આત્મ-નિયંત્રણ નથી,
ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥
jab lag gur kaa sabad na kamaahee |જ્યાં સુધી કોઈ વ્યક્તિ ગુરુના શબ્દનું પાલન ન કરે ત્યાં સુધી.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਿਆ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥
gur kai sabad miliaa sach paaeaa sache sach samaaeidaa |12|ગુરુના શબ્દનો સ્વીકાર કરવાથી, વ્યક્તિ સત્યની પ્રાપ્તિ કરે છે; સત્ય દ્વારા, વ્યક્તિ સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||12||
ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥
kaam karodh sabal sansaaraa |દુનિયામાં જાતીય ઈચ્છા અને ગુસ્સો ખૂબ જ શક્તિશાળી છે.
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾ ਪਸਾਰਾ ॥
bahu karam kamaaveh sabh dukh kaa pasaaraa |તેઓ તમામ પ્રકારની ક્રિયાઓ તરફ દોરી જાય છે, પરંતુ આ ફક્ત બધી પીડામાં વધારો કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥
satigur seveh se sukh paaveh sachai sabad milaaeidaa |13|જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓને શાંતિ મળે છે; તેઓ સાચા શબ્દ સાથે જોડાયેલા છે. ||13||
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥
paun paanee hai baisantar |હવા, પાણી અને અગ્નિ શરીર બનાવે છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ॥
maaeaa mohu varatai sabh antar |માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ બધાની અંદર ઊંડે સુધી શાસન કરે છે.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਜਾ ਤਿਸੈ ਪਛਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥
jin keete jaa tisai pachhaaneh maaeaa mohu chukaaeidaa |14|જ્યારે વ્યક્તિ તેને બનાવનારની અનુભૂતિ કરે છે, ત્યારે માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ દૂર થાય છે. ||14||
ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਗਰਬਿ ਵਿਆਪੇ ॥
eik maaeaa mohi garab viaape |કેટલાક માયા અને અભિમાનના ભાવનાત્મક આસક્તિમાં મગ્ન છે.
ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥
haumai hoe rahe hai aape |તેઓ સ્વ-અભિમાની અને અહંકારી હોય છે.
ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥
jamakaalai kee khabar na paaee ant geaa pachhutaaeidaa |15|તેઓ ક્યારેય મૃત્યુના દૂત વિશે વિચારતા નથી; અંતે, તેઓ અફસોસ અને પસ્તાવો કરીને છોડી દે છે. ||15||
ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
jin upaae so bidh jaanai |તે જ માર્ગ જાણે છે, જેણે તેને બનાવ્યો છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥
guramukh devai sabad pachhaanai |ગુરુમુખ, જેને શબ્દથી આશીર્વાદ મળે છે, તે તેનો સાક્ષાત્કાર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥
naanak daas kahai benantee sach naam chit laaeidaa |16|2|16|ગુલામ નાનક આ પ્રાર્થના કરે છે; હે પ્રભુ, મારી ચેતના સાચા નામ સાથે જોડાયેલી રહે. ||16||2||16||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤਾ ॥
aad jugaad deaapat daataa |સમયની શરૂઆતથી જ, અને સમગ્ર યુગ દરમિયાન, દયાળુ ભગવાન મહાન દાતા રહ્યા છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
poore gur kai sabad pachhaataa |સંપૂર્ણ ગુરુના શબ્દ, શબ્દ દ્વારા, તે સાક્ષાત્કાર થાય છે.
ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਤੁਝਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
tudhuno seveh se tujheh samaaveh too aape mel milaaeidaa |1|જેઓ તમારી સેવા કરે છે તેઓ તમારામાં લીન છે. તમે તેમને તમારી સાથે યુનિયનમાં જોડો. ||1||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
agam agochar keemat nahee paaee |તમે દુર્ગમ અને અગમ્ય છો; તમારી મર્યાદા શોધી શકાતી નથી.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥
jeea jant teree saranaaee |બધા જીવો અને જીવો તમારું અભયારણ્ય શોધે છે.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥
jiau tudh bhaavai tivai chalaaveh too aape maarag paaeidaa |2|તમારી ઇચ્છા પ્રમાણે, તમે અમને માર્ગદર્શન આપો; તમે જ અમને માર્ગ પર મૂકો. ||2||
ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥
hai bhee saachaa hosee soee |સાચો ભગવાન છે, અને હંમેશા રહેશે.
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
aape saaje avar na koee |તે પોતે બનાવે છે - બીજું કોઈ નથી.
ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਪਹੁਚਾਇਦਾ ॥੩॥
sabhanaa saar kare sukhadaataa aape rijak pahuchaaeidaa |3|શાંતિ આપનાર સર્વની સંભાળ રાખે છે; તે પોતે જ તેમને ટકાવી રાખે છે. ||3||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
agam agochar alakh apaaraa |તમે દુર્ગમ, અગમ્ય, અદ્રશ્ય અને અનંત છો;
ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਪਰਵਾਰਾ ॥
koe na jaanai teraa paravaaraa |તમારી હદ કોઈ જાણતું નથી.
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥
aapanaa aap pachhaaneh aape guramatee aap bujhaaeidaa |4|તમે પોતે જ તમારી જાતને સાકાર કરો. ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તમે તમારી જાતને પ્રગટ કરો છો. ||4||
ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ ਆਕਾਰਾ ॥
paataal pureea loa aakaaraa |તમારી સર્વશક્તિમાન આજ્ઞા સર્વત્ર પ્રવર્તે છે