ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1059
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
guramukh hovai su sojhee paae |જે ગુરુમુખ બને છે તે સમજે છે.
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥
haumai maaeaa bharam gavaae |તે પોતાની જાતને અહંકાર, માયા અને શંકાથી મુક્ત કરે છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਰਿ ਸਚੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥
gur kee paurree aootam aoochee dar sachai har gun gaaeidaa |7|તે ગુરુની ઉત્કૃષ્ટ, ઉંચી સીડી પર ચઢે છે, અને તે તેના સાચા દ્વારે ભગવાનના ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે. ||7||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
guramukh sach sanjam karanee saar |ગુરુમુખ સાચા આત્મ-નિયંત્રણનો અભ્યાસ કરે છે, અને શ્રેષ્ઠતામાં કાર્ય કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
guramukh paae mokh duaar |ગુરુમુખ મોક્ષનું દ્વાર મેળવે છે.
ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥
bhaae bhagat sadaa rang raataa aap gavaae samaaeidaa |8|પ્રેમાળ ભક્તિ દ્વારા, તે સદા પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલો રહે છે; આત્મ-અહંકાર નાબૂદ કરીને, તે ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||8||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਜਿ ਸੁਣਾਏ ॥
guramukh hovai man khoj sunaae |જે ગુરુમુખ બને છે તે પોતાના મનની તપાસ કરે છે, અને બીજાને સૂચના આપે છે.
ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
sachai naam sadaa liv laae |તે પ્રેમપૂર્વક સાચા નામ સાથે સદા માટે જોડાયેલા છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜੋ ਸਚੇ ਮਨਿ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥
jo tis bhaavai soee karasee jo sache man bhaaeidaa |9|તેઓ સાચા ભગવાનના મન સાથે સુમેળમાં કાર્ય કરે છે. ||9||
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥
jaa tis bhaavai satiguroo milaae |જેમ તે તેની ઇચ્છાને પસંદ કરે છે, તે આપણને સાચા ગુરુ સાથે જોડે છે.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
jaa tis bhaavai taa man vasaae |જેમ તે તેની ઇચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે, તે મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥
aapanai bhaanai sadaa rang raataa bhaanai man vasaaeidaa |10|જેમ તે તેની ઇચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે, તે આપણને તેના પ્રેમથી તરબોળ કરે છે; જેમ તે તેની ઇચ્છાને પસંદ કરે છે, તે મનમાં વાસ કરવા આવે છે. ||10||
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥
manahatth karam kare so chheejai |જેઓ હઠીલા મનથી કામ કરે છે તેનો નાશ થાય છે.
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥
bahute bhekh kare nahee bheejai |તમામ પ્રકારના ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરીને તેઓ પ્રભુને પ્રસન્ન કરતા નથી.
ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥
bikhiaa raate dukh kamaaveh dukhe dukh samaaeidaa |11|ભ્રષ્ટાચારથી ઘેરાયેલા, તેઓ માત્ર પીડા કમાય છે; તેઓ પીડામાં ડૂબી ગયા છે. ||11||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥
guramukh hovai su sukh kamaae |જે ગુરુમુખ બને છે તેને શાંતિ મળે છે.
ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥
maran jeevan kee sojhee paae |તેને મૃત્યુ અને જન્મની સમજ આવે છે.
ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥
maran jeevan jo sam kar jaanai so mere prabh bhaaeidaa |12|જે મૃત્યુ અને જન્મમાં સમાન દેખાય છે, તે મારા ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਹਿ ਸੁ ਹਹਿ ਪਰਵਾਣੁ ॥
guramukh mareh su heh paravaan |ગુરુમુખ, જ્યારે મૃત અવસ્થામાં રહે છે, તે આદર અને માન્ય છે.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
aavan jaanaa sabad pachhaan |તે સમજે છે કે આવવું અને જવું ઈશ્વરની ઈચ્છા પ્રમાણે છે.
ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥
marai na jamai naa dukh paae man hee maneh samaaeidaa |13|તે મૃત્યુ પામતો નથી, તેનો પુનર્જન્મ થતો નથી, અને તે પીડામાં સહન કરતો નથી; તેનું મન ભગવાનના મનમાં ભળી જાય છે. ||13||
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥
se vaddabhaagee jinee satigur paaeaa |બહુ ભાગ્યશાળી છે જેઓ સાચા ગુરુને મળે છે.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
haumai vichahu mohu chukaaeaa |તેઓ અંદરથી અહંકાર અને આસક્તિને દૂર કરે છે.
ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥
man niramal fir mail na laagai dar sachai sobhaa paaeidaa |14|તેમનું મન નિષ્કલંક છે, અને તેઓ ફરી ક્યારેય ગંદકીથી રંગાયેલા નથી. તેઓ સાચા અદાલતના દરવાજે સન્માનિત થાય છે. ||14||
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥
aape kare karaae aape |તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને બધાને કાર્ય કરવા પ્રેરણા આપે છે.
ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
aape vekhai thaap uthaape |તે પોતે બધા પર નજર રાખે છે; તે સ્થાપે છે અને અસ્થાપિત કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੁਣਿ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥
guramukh sevaa mere prabh bhaavai sach sun lekhai paaeidaa |15|ગુરુમુખની સેવા મારા ભગવાનને પ્રસન્ન છે; જે સત્ય સાંભળે છે તે માન્ય છે. ||15||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh sacho sach kamaavai |ગુરુમુખ સત્યનું આચરણ કરે છે, અને માત્ર સત્ય.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲੁ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥
guramukh niramal mail na laavai |ગુરુમુખ નિષ્કલંક છે; કોઈ ગંદકી તેને જોડતી નથી.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥
naanak naam rate veechaaree naame naam samaaeidaa |16|1|15|હે નાનક, જેઓ નામનું ચિંતન કરે છે તેઓ તેમાં રંગાયેલા છે. તેઓ ભગવાનના નામમાં ભળી જાય છે. ||16||1||15||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥
aape srisatt hukam sabh saajee |તેમણે પોતે જ તેમના આદેશના આદેશ દ્વારા બ્રહ્માંડની રચના કરી.
ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥
aape thaap uthaap nivaajee |તે પોતે સ્થાપના કરે છે અને અસ્થાપિત કરે છે, અને કૃપાથી સુશોભિત કરે છે.
ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥
aape niaau kare sabh saachaa saache saach milaaeidaa |1|સાચા ભગવાન પોતે તમામ ન્યાયનું સંચાલન કરે છે; સત્ય દ્વારા, આપણે સાચા ભગવાનમાં ભળીએ છીએ. ||1||
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥
kaaeaa kott hai aakaaraa |શરીર કિલ્લાનું રૂપ ધારણ કરે છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
maaeaa mohu pasariaa paasaaraa |માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ તેના સમગ્ર વિસ્તાર દરમિયાન વિસ્તરી છે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥
bin sabadai bhasamai kee dteree khehoo kheh ralaaeidaa |2|શબ્દના શબ્દ વિના, શરીર ભસ્મના ઢગલા જેટલું ઘટી જાય છે; અંતે, ધૂળ ધૂળ સાથે ભળે છે. ||2||
ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥
kaaeaa kanchan kott apaaraa |શરીર સોનાનો અનંત ગઢ છે;
ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
jis vich raviaa sabad apaaraa |તે શબ્દના અનંત શબ્દ દ્વારા વ્યાપ્ત છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥
guramukh gaavai sadaa gun saache mil preetam sukh paaeidaa |3|ગુરુમુખ સાચા ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે; તેના પ્રિયને મળવાથી તેને શાંતિ મળે છે. ||3||
ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥
kaaeaa har mandar har aap savaare |શરીર ભગવાનનું મંદિર છે; ભગવાન પોતે તેને શણગારે છે.
ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥
tis vich har jeeo vasai muraare |પ્રિય ભગવાન તેની અંદર વાસ કરે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥
gur kai sabad vanajan vaapaaree nadaree aap milaaeidaa |4|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, વેપારીઓ વેપાર કરે છે, અને તેમની કૃપાથી, ભગવાન તેમને પોતાની સાથે વિલીન કરે છે. ||4||
ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
so soochaa ji karodh nivaare |તે જ શુદ્ધ છે, જે ક્રોધને નાબૂદ કરે છે.
ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥
sabade boojhai aap savaare |તે શબ્દને સમજે છે, અને પોતાની જાતને સુધારે છે.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥
aape kare karaae karataa aape man vasaaeidaa |5|નિર્માતા પોતે કાર્ય કરે છે, અને બધાને કાર્ય કરવા પ્રેરણા આપે છે; તે પોતે મનમાં રહે છે. ||5||
ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥
niramal bhagat hai niraalee |શુદ્ધ અને અનન્ય ભક્તિ છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
man tan dhoveh sabad veechaaree |શબદનું ચિંતન કરીને મન અને શરીર સાફ થઈ જાય છે.