ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 641
ਤਿਨਾ ਪਿਛੈ ਛੁਟੀਐ ਪਿਆਰੇ ਜੋ ਸਾਚੀ ਸਰਣਾਇ ॥੨॥
tinaa pichhai chhutteeai piaare jo saachee saranaae |2|હે પ્રિય, જેઓ સાચા ભગવાનના અભયારણ્યને શોધે છે, તેઓને અનુસરીને આપણે બચી ગયા છીએ. ||2||
ਮਿਠਾ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਇਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨਿ ਤਨਿ ਕੀਤਾ ਰੋਗੁ ॥
mitthaa kar kai khaaeaa piaare tin tan keetaa rog |તે વિચારે છે કે હે પ્રિય, તેનો ખોરાક ખૂબ મીઠો છે, પરંતુ તે તેના શરીરને બીમાર બનાવે છે.
ਕਉੜਾ ਹੋਇ ਪਤਿਸਟਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਸ ਤੇ ਉਪਜਿਆ ਸੋਗੁ ॥
kaurraa hoe patisattiaa piaare tis te upajiaa sog |તે કડવું બહાર વળે છે, હે પ્રિય, અને તે માત્ર ઉદાસી પેદા કરે છે.
ਭੋਗ ਭੁੰਚਾਇ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਪਿਆਰੇ ਉਤਰੈ ਨਹੀ ਵਿਜੋਗੁ ॥
bhog bhunchaae bhulaaeian piaare utarai nahee vijog |હે પ્રિય, ભગવાન તેને આનંદના આનંદમાં ભટકાવી દે છે અને તેથી તેની વિયોગની ભાવના દૂર થતી નથી.
ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਉਧਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਧੁਰੇ ਪਇਆ ਸੰਜੋਗੁ ॥੩॥
jo gur mel udhaariaa piaare tin dhure peaa sanjog |3|જેઓ ગુરુને મળે છે તેઓનો ઉદ્ધાર થાય છે, હે પ્રિયતમ; આ તેમની પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે. ||3||
ਮਾਇਆ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਪਿਆਰੇ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਹਿ ਮੂਲਿ ॥
maaeaa laalach attiaa piaare chit na aaveh mool |તે માયાની ઝંખનાથી ભરેલો છે, હે પ્રિય, અને તેથી ભગવાન તેના મનમાં ક્યારેય આવતા નથી.
ਜਿਨ ਤੂ ਵਿਸਰਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੁਆਮੀ ਸੇ ਤਨ ਹੋਏ ਧੂੜਿ ॥
jin too visareh paarabraham suaamee se tan hoe dhoorr |જેઓ તમને ભૂલી જાય છે, હે પરમ સ્વામી, તેમના શરીર ધૂળ બની જાય છે.
ਬਿਲਲਾਟ ਕਰਹਿ ਬਹੁਤੇਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਸੂਲੁ ॥
bilalaatt kareh bahuteriaa piaare utarai naahee sool |તેઓ પોકાર કરે છે અને ભયાનક રીતે ચીસો પાડે છે, હે પ્રિય, પરંતુ તેમની યાતના સમાપ્ત થતી નથી.
ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਕਾ ਰਹਿਆ ਮੂਲੁ ॥੪॥
jo gur mel savaariaa piaare tin kaa rahiaa mool |4|જેઓ ગુરુને મળે છે, અને પોતાની જાતને સુધારે છે, હે પ્રિય, તેમની મૂડી અકબંધ રહે છે. ||4||
ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜਈ ਪਿਆਰੇ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥
saakat sang na keejee piaare je kaa paar vasaae |શક્ય હોય ત્યાં સુધી, હે વહાલા, અવિશ્વાસુ નિંદકોનો સંગ ન કરો.
ਜਿਸੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਪਿਆਰੇ ਸੁੋ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਇ ॥
jis miliaai har visarai piaare suo muhi kaalai utth jaae |તેમની સાથે મળીને, હે પ્રિય, ભગવાન ભૂલી ગયા, અને તમે કાળા ચહેરા સાથે ઉભા અને પ્રયાણ કરો.
ਮਨਮੁਖਿ ਢੋਈ ਨਹ ਮਿਲੈ ਪਿਆਰੇ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
manamukh dtoee nah milai piaare daragah milai sajaae |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને આરામ કે આશ્રય મળતો નથી, હે પ્રિયતમ; ભગવાનની અદાલતમાં, તેઓને સજા થાય છે.
ਜੋ ਗੁਰ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨਾ ਪੂਰੀ ਪਾਇ ॥੫॥
jo gur mel savaariaa piaare tinaa pooree paae |5|જેઓ ગુરુને મળે છે, અને પોતાની જાતને સુધારે છે, હે પ્રિય, તેમની બાબતો ઉકેલાઈ જાય છે. ||5||
ਸੰਜਮ ਸਹਸ ਸਿਆਣਪਾ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਨ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥
sanjam sahas siaanapaa piaare ik na chalee naal |કોઈની પાસે હજારો ચતુર યુક્તિઓ અને કઠોર સ્વ-શિસ્તની તકનીકો હોઈ શકે છે, હે પ્રિય, પરંતુ તેમાંથી એક પણ તેની સાથે જશે નહીં.
ਜੋ ਬੇਮੁਖ ਗੋਬਿੰਦ ਤੇ ਪਿਆਰੇ ਤਿਨ ਕੁਲਿ ਲਾਗੈ ਗਾਲਿ ॥
jo bemukh gobind te piaare tin kul laagai gaal |જેઓ બ્રહ્માંડના ભગવાન, હે પ્રિયતમ તરફ પીઠ ફેરવે છે, તેમના પરિવારો બદનામીથી ડૂબી જાય છે.
ਹੋਦੀ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਤੀਆ ਪਿਆਰੇ ਕੂੜੁ ਨ ਚਲੀ ਨਾਲਿ ॥
hodee vasat na jaateea piaare koorr na chalee naal |તેઓ જાણતા નથી કે તેઓ તેમની પાસે છે, હે પ્રિય; જૂઠાણું તેમની સાથે જશે નહીં.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਮਿਲਾਇਓਨੁ ਪਿਆਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੬॥
satigur jinaa milaaeion piaare saachaa naam samaal |6|જેઓ સાચા ગુરુને મળે છે, હે પ્રિય, તેઓ સાચા નામ પર વાસ કરે છે. ||6||
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਪਿਆਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥
sat santokh giaan dhiaan piaare jis no nadar kare |જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર નાખે છે, હે પ્રિય, વ્યક્તિ સત્ય, સંતોષ, શાણપણ અને ધ્યાનથી ધન્ય થાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਪਿਆਰੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪੂਰ ਭਰੇ ॥
anadin keeratan gun ravai piaare amrit poor bhare |રાત-દિવસ, તે ભગવાનની સ્તુતિના કીર્તન ગાય છે, હે પ્રિય, સંપૂર્ણ રીતે અમૃતથી ભરપૂર.
ਦੁਖ ਸਾਗਰੁ ਤਿਨ ਲੰਘਿਆ ਪਿਆਰੇ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਪਰੇ ॥
dukh saagar tin langhiaa piaare bhavajal paar pare |તે વેદનાના સમુદ્રને પાર કરે છે, હે પ્રિય, અને ભયંકર વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે.
ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਪਿਆਰੇ ਸੇਈ ਸਦਾ ਖਰੇ ॥੭॥
jis bhaavai tis mel laihi piaare seee sadaa khare |7|જે તેની ઈચ્છાને પ્રસન્ન કરે છે, તે પોતાની સાથે એક થઈ જાય છે, હે પ્રિયતમ; તે કાયમ માટે સાચો છે. ||7||
ਸੰਮ੍ਰਥ ਪੁਰਖੁ ਦਇਆਲ ਦੇਉ ਪਿਆਰੇ ਭਗਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਤਾਣੁ ॥
samrath purakh deaal deo piaare bhagataa tis kaa taan |સર્વશક્તિમાન દૈવી ભગવાન દયાળુ છે, હે પ્રિય; તે પોતાના ભક્તોનો આધાર છે.
ਤਿਸੁ ਸਰਣਾਈ ਢਹਿ ਪਏ ਪਿਆਰੇ ਜਿ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥
tis saranaaee dteh pe piaare ji antarajaamee jaan |હું તેનું અભયારણ્ય શોધું છું, હે પ્રિય; તે આંતરિક-જ્ઞાતા છે, હૃદય શોધનાર છે.
ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਸਵਾਰਿਆ ਪਿਆਰੇ ਮਸਤਕਿ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
halat palat savaariaa piaare masatak sach neesaan |તેણે મને આ લોકમાં અને પરલોકમાં શણગાર્યો છે, હે પ્રિયતમ; તેણે મારા કપાળ પર સત્યનું ચિહ્ન મૂક્યું છે.
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਪਿਆਰੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੮॥੨॥
so prabh kade na veesarai piaare naanak sad kurabaan |8|2|હું તે ભગવાન, હે પ્રિયતમ ક્યારેય ભૂલીશ નહીં; નાનક તેમના માટે હંમેશ માટે બલિદાન છે. ||8||2||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੨ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
soratth mahalaa 5 ghar 2 asattapadeea |સોરઠ, પાંચમી મહેલ, બીજું ઘર, અષ્ટપદીયા:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਪਾਠੁ ਪੜਿਓ ਅਰੁ ਬੇਦੁ ਬੀਚਾਰਿਓ ਨਿਵਲਿ ਭੁਅੰਗਮ ਸਾਧੇ ॥
paatth parrio ar bed beechaario nival bhuangam saadhe |તેઓ શાસ્ત્રો વાંચે છે, અને વેદોનું ચિંતન કરે છે; તેઓ યોગની આંતરિક સફાઈની તકનીકોનો અભ્યાસ કરે છે અને શ્વાસને નિયંત્રિત કરે છે.
ਪੰਚ ਜਨਾ ਸਿਉ ਸੰਗੁ ਨ ਛੁਟਕਿਓ ਅਧਿਕ ਅਹੰਬੁਧਿ ਬਾਧੇ ॥੧॥
panch janaa siau sang na chhuttakio adhik ahanbudh baadhe |1|પરંતુ તેઓ પાંચ જુસ્સાની સંગતમાંથી છટકી શકતા નથી; તેઓ વધુને વધુ અહંકાર સાથે બંધાયેલા છે. ||1||
ਪਿਆਰੇ ਇਨ ਬਿਧਿ ਮਿਲਣੁ ਨ ਜਾਈ ਮੈ ਕੀਏ ਕਰਮ ਅਨੇਕਾ ॥
piaare in bidh milan na jaaee mai kee karam anekaa |હે પ્રિય, પ્રભુને મળવાનો આ માર્ગ નથી; મેં આ ધાર્મિક વિધિઓ ઘણી વખત કરી છે.
ਹਾਰਿ ਪਰਿਓ ਸੁਆਮੀ ਕੈ ਦੁਆਰੈ ਦੀਜੈ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
haar pario suaamee kai duaarai deejai budh bibekaa | rahaau |હું ભાંગી પડ્યો છું, થાકી ગયો છું, મારા ભગવાન માસ્ટરના દ્વારે; હું પ્રાર્થના કરું છું કે તે મને સમજદાર બુદ્ધિ આપે. ||થોભો||
ਮੋਨਿ ਭਇਓ ਕਰਪਾਤੀ ਰਹਿਓ ਨਗਨ ਫਿਰਿਓ ਬਨ ਮਾਹੀ ॥
mon bheio karapaatee rahio nagan firio ban maahee |વ્યક્તિ મૌન રહી શકે છે અને ભીખ માંગવા માટે તેના હાથનો ઉપયોગ કરી શકે છે, અને જંગલમાં નગ્ન થઈને ભટકી શકે છે.
ਤਟ ਤੀਰਥ ਸਭ ਧਰਤੀ ਭ੍ਰਮਿਓ ਦੁਬਿਧਾ ਛੁਟਕੈ ਨਾਹੀ ॥੨॥
tatt teerath sabh dharatee bhramio dubidhaa chhuttakai naahee |2|તે સમગ્ર વિશ્વમાં નદી કિનારો અને પવિત્ર મંદિરોની યાત્રા કરી શકે છે, પરંતુ તેની દ્વૈત ભાવના તેને છોડશે નહીં. ||2||