શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 447

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਆਰਾਧਿਆ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਸਭਾਗਾ ॥

har har naam japiaa aaraadhiaa mukh masatak bhaag sabhaagaa |

મારા કપાળ પર લખેલા સારા ભાગ્ય પ્રમાણે હું ભગવાન, હર, હરના નામની આરાધના સાથે જપ અને ધ્યાન કરું છું.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੀਠਾ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak har kirapaa dhaaree man har har meetthaa laae jeeo |

ભગવાને સેવક નાનક પર તેમની કૃપા વરસાવી છે, અને ભગવાન, હર, હરનું નામ તેમના મનને ખૂબ જ મધુર લાગે છે.

ਹਰਿ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭ ਧਾਰਹੁ ਪਾਖਣ ਹਮ ਤਾਰਹੁ ਕਢਿ ਲੇਵਹੁ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ਜੀਉ ॥੪॥੫॥੧੨॥

har deaa prabh dhaarahu paakhan ham taarahu kadt levahu sabad subhaae jeeo |4|5|12|

હે ભગવાન ભગવાન, મારા પર તમારી કૃપા વરસાવો; હું તો માત્ર એક પથ્થર છું. મહેરબાની કરીને, મને આજુબાજુ લઈ જાવ, અને શબદના શબ્દ દ્વારા, મને સરળતા સાથે ઊંચો કરો. ||4||5||12||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

aasaa mahalaa 4 |

આસા, ચોથી મહેલ:

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |

જે પોતાના મનમાં ભગવાન, હર, હરના નામનો જપ કરે છે - ભગવાન તેના મનને પ્રસન્ન કરે છે. ભક્તોના મનમાં ભગવાન માટે ખૂબ જ ઉત્કંઠા હોય છે.

ਜੋ ਜਨ ਮਰਿ ਜੀਵੇ ਤਿਨੑ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੇ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਗੁਰਮਤਿ ਭਾਉ ਜੀਉ ॥

jo jan mar jeeve tina amrit peeve man laagaa guramat bhaau jeeo |

તે નમ્ર માણસો જેઓ જીવતા જીવતા મૃત્યુ પામે છે, તે અમૃત અમૃત પીવે છે; ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, તેમના મન ભગવાન માટે પ્રેમને સ્વીકારે છે.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਭਾਉ ਗੁਰੁ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

man har har bhaau gur kare pasaau jeevan mukat sukh hoee |

તેમનું મન ભગવાન, હર, હરને પ્રેમ કરે છે અને ગુરુ તેમના પર દયાળુ છે. તેઓ જીવનમુક્ત છે - જીવતા હોવા છતાં મુક્ત થયા છે, અને તેઓ શાંતિમાં છે.

ਜੀਵਣਿ ਮਰਣਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲੇ ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੋਈ ॥

jeevan maran har naam suhele man har har hiradai soee |

તેમના જન્મ અને મૃત્યુ, ભગવાનના નામ દ્વારા, પ્રસિદ્ધ છે, અને તેમના હૃદય અને મનમાં, ભગવાન, હર, હર, વાસ કરે છે.

ਮਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਰਸਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸ ਗਟਾਕ ਪੀਆਉ ਜੀਉ ॥

man har har vasiaa guramat har rasiaa har har ras gattaak peeaau jeeo |

ભગવાન, હર, હરનું નામ તેમના મનમાં રહે છે, અને ગુરુના ઉપદેશ દ્વારા, તેઓ ભગવાન, હર, હરનો સ્વાદ માણે છે; તેઓ ત્યાગ સાથે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી પીવે છે.

ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਨਾ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਚਾਉ ਜੀਉ ॥੧॥

man naam japaanaa har har man bhaanaa har bhagat janaa man chaau jeeo |1|

જે પોતાના મનમાં ભગવાનના નામ, હર, હર, નામનો જપ કરે છે - ભગવાન તેના મનને પ્રસન્ન કરે છે. ભક્તોના મનમાં પ્રભુની એવી ભારે ઉત્કંઠા હોય છે. ||1||

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |

જગતના લોકોને મૃત્યુ ગમતું નથી; તેઓ તેનાથી છુપાવવાનો પ્રયાસ કરે છે. તેઓને ડર છે કે મૃત્યુનો દૂત તેમને પકડીને લઈ જશે.

ਹਰਿ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਇਹੁ ਜੀਅੜਾ ਰਖਿਆ ਨ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

har antar baahar har prabh eko ihu jeearraa rakhiaa na jaae jeeo |

આંતરિક અને બાહ્ય રીતે, ભગવાન ભગવાન એક અને એકમાત્ર છે; આ આત્મા તેનાથી છુપાવી શકાતો નથી.

ਕਿਉ ਜੀਉ ਰਖੀਜੈ ਹਰਿ ਵਸਤੁ ਲੋੜੀਜੈ ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

kiau jeeo rakheejai har vasat lorreejai jis kee vasat so lai jaae jeeo |

જ્યારે પ્રભુ ઈચ્છે છે ત્યારે કોઈ પોતાના આત્માને કેવી રીતે રાખી શકે? બધી વસ્તુઓ તેની છે, અને તે તેને લઈ જશે.

ਮਨਮੁਖ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰਿ ਭਰਮੇ ਸਭਿ ਅਉਖਧ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ਜੀਉ ॥

manamukh karan palaav kar bharame sabh aaukhadh daaroo laae jeeo |

સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો દયનીય વિલાપમાં ભટકતા હોય છે, બધી દવાઓ અને ઉપાયો અજમાવતા હોય છે.

ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਲਏ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ਜੀਉ ॥

jis kee vasat prabh le suaamee jan ubare sabad kamaae jeeo |

ભગવાન, માસ્ટર, જેની પાસે બધી વસ્તુઓ છે, તે તેમને લઈ જશે; ભગવાનના સેવક શબ્દના શબ્દને જીવવા દ્વારા મુક્તિ આપવામાં આવે છે.

ਜਗਿ ਮਰਣੁ ਨ ਭਾਇਆ ਨਿਤ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ਮਤ ਜਮੁ ਪਕਰੈ ਲੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥੨॥

jag maran na bhaaeaa nit aap lukaaeaa mat jam pakarai lai jaae jeeo |2|

જગતના લોકોને મૃત્યુ ગમતું નથી; તેઓ તેનાથી છુપાવવાનો પ્રયાસ કરે છે. તેઓને ડર છે કે મૃત્યુનો દૂત તેમને પકડીને લઈ જશે. ||2||

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |

મૃત્યુ પૂર્વનિર્ધારિત છે; ગુરુમુખો સુંદર દેખાય છે, અને નમ્ર લોકો ભગવાન, હર, હરનું ધ્યાન કરીને, ઉદ્ધાર પામે છે.

ਹਰਿ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har sobhaa paaee har naam vaddiaaee har daragah paidhe jaan jeeo |

ભગવાન દ્વારા તેઓ સન્માન મેળવે છે, અને ભગવાનના નામ દ્વારા, ગૌરવપૂર્ણ મહાનતા. ભગવાનના દરબારમાં, તેઓ સન્માનમાં પહેરવામાં આવે છે.

ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਸੀਧੇ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

har daragah paidhe har naamai seedhe har naamai te sukh paaeaa |

ભગવાનના દરબારમાં સન્માનમાં લહેરાતા, ભગવાનના નામની પૂર્ણતામાં, તેઓ ભગવાનના નામ દ્વારા શાંતિ મેળવે છે.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਵੈ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਹਰਿ ਰਾਮੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥

janam maran dovai dukh mette har raamai naam samaaeaa |

જન્મ-મરણ બંનેના દુઃખો દૂર થઈ જાય છે અને પ્રભુના નામમાં ભળી જાય છે.

ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਰਲਿ ਏਕੋ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਨ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ਜੀਉ ॥

har jan prabh ral eko hoe har jan prabh ek samaan jeeo |

પ્રભુના સેવકો ભગવાન સાથે મળે છે અને એકતામાં ભળી જાય છે. પ્રભુના સેવક અને ભગવાન એક જ છે.

ਧੁਰਿ ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਾਇਆ ਜਨ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਨਿ ਜੀਉ ॥੩॥

dhur maran likhaaeaa guramukh sohaaeaa jan ubare har har dhiaan jeeo |3|

મૃત્યુ પૂર્વનિર્ધારિત છે; ગુરુમુખો સુંદર દેખાય છે, અને નમ્ર લોકો ભગવાન, હર, હરનું ધ્યાન કરીને, ઉદ્ધાર પામે છે. ||3||

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |

જગતના લોકોનો જન્મ માત્ર નાશ પામવા માટે જ થયો છે, અને નાશ પામવા માટે અને ફરીથી નાશ પામવા માટે. ગુરૂમુખ તરીકે ભગવાન સાથે જોડાવાથી જ વ્યક્તિ કાયમી બની જાય છે.

ਗੁਰੁ ਮੰਤ੍ਰੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਹਰਿ ਰਸਕਿ ਰਸਾਏ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ਜੀਉ ॥

gur mantru drirraae har rasak rasaae har amrit har mukh choe jeeo |

ગુરુ તેમના મંત્રને હૃદયમાં રોપે છે, અને વ્યક્તિ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે; ભગવાનનું અમૃત અમૃત તેમના મોંમાં વહે છે.

ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮੁਆ ਜੀਵਾਇਆ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਈ ॥

har amrit ras paaeaa muaa jeevaaeaa fir baahurr maran na hoee |

ભગવાનના અમૃત સાર પ્રાપ્ત કરીને, મૃત લોકો પુનઃસ્થાપિત થાય છે, અને ફરીથી મૃત્યુ પામતા નથી.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥

har har naam amar pad paaeaa har naam samaavai soee |

ભગવાન, હર, હરના નામ દ્વારા, વ્યક્તિ અમર પદ પ્રાપ્ત કરે છે, અને ભગવાનના નામમાં વિલીન થાય છે.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਜੀਉ ॥

jan naanak naam adhaar ttek hai bin naavai avar na koe jeeo |

નામ, ભગવાનનું નામ, સેવક નાનકનો એકમાત્ર આધાર અને એન્કર છે; નામ વિના બીજું કંઈ જ નથી.

ਜਗੁ ਉਪਜੈ ਬਿਨਸੈ ਬਿਨਸਿ ਬਿਨਾਸੈ ਲਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਸਥਿਰੁ ਹੋਇ ਜੀਉ ॥੪॥੬॥੧੩॥

jag upajai binasai binas binaasai lag guramukh asathir hoe jeeo |4|6|13|

જગતના લોકોનો જન્મ માત્ર નાશ પામવા માટે જ થયો છે, અને નાશ પામવા માટે અને ફરીથી નાશ પામવા માટે. ગુરૂમુખ તરીકે ભગવાન સાથે જોડાવાથી જ વ્યક્તિ કાયમી બની જાય છે. ||4||6||13||