ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 89
ਜਿਨ ਕਉ ਹੋਆ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਹਰਿ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੈਰੀ ਪਾਹੀ ॥
jin kau hoaa kripaal har se satigur pairee paahee |જેમના પર પ્રભુ કૃપા કરે છે તેઓ સાચા ગુરુના ચરણોમાં પડે છે.
ਤਿਨ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਹੀ ॥੧੪॥
tin aaithai othai mukh ujale har daragah paidhe jaahee |14|અહીં અને હવે પછી, તેમના ચહેરા તેજસ્વી છે; તેઓ સન્માનના વસ્ત્રોમાં ભગવાનના દરબારમાં જાય છે. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਜੋ ਸਿਰੁ ਸਾਂਈ ਨਾ ਨਿਵੈ ਸੋ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਡਾਰਿ ॥
jo sir saanee naa nivai so sir deejai ddaar |જે માથું ભગવાનને નમતું નથી તેને કાપી નાખો.
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਬਿਰਹਾ ਨਹੀ ਸੋ ਪਿੰਜਰੁ ਲੈ ਜਾਰਿ ॥੧॥
naanak jis pinjar meh birahaa nahee so pinjar lai jaar |1|હે નાનક, એ માનવ દેહ, જેમાં પ્રભુથી છૂટા પડવાની પીડા નથી-તે શરીરને લઈને બાળી નાખો. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |પાંચમી મહેલ:
ਮੁੰਢਹੁ ਭੁਲੀ ਨਾਨਕਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਨਮਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
mundtahu bhulee naanakaa fir fir janam mueeaas |આદિમ ભગવાનને ભૂલીને, હે નાનક, લોકો વારંવાર જન્મે છે અને મૃત્યુ પામે છે.
ਕਸਤੂਰੀ ਕੈ ਭੋਲੜੈ ਗੰਦੇ ਡੁੰਮਿ ਪਈਆਸੁ ॥੨॥
kasatooree kai bholarrai gande ddunm peeaas |2|તેને કસ્તુરી સમજીને તેઓ ગંદકીના ગંધાતા ખાડામાં પડી ગયા છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਸਭਨਾ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਚਲਾਏ ॥
so aaisaa har naam dhiaaeeai man mere jo sabhanaa upar hukam chalaae |હે મારા મન, જેની આજ્ઞા સર્વ પર શાસન કરે છે, તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કર.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੋ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰਿ ਲਏ ਛਡਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere jo antee aausar le chhaddaae |હે મારા મન, પ્રભુના એ નામનો જપ કર, જે તને છેલ્લી ઘડીએ બચાવશે.
ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਮਨ ਮੇਰੇ ਜੁ ਮਨ ਕੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਭ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥
so aaisaa har naam japeeai man mere ju man kee trisanaa sabh bhukh gavaae |હે મારા મન, પ્રભુના એ નામનો જપ કર, જે તમારા મનની બધી ભૂખ અને ઈચ્છાઓને દૂર કરી દેશે.
ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਨ ਨਿੰਦਕ ਦੁਸਟ ਸਭਿ ਪੈਰੀ ਪਾਏ ॥
so guramukh naam japiaa vaddabhaagee tin nindak dusatt sabh pairee paae |ખૂબ જ ભાગ્યશાળી અને ધન્ય છે તે ગુરુમુખ જે નામનો જપ કરે છે; તે બધા નિંદા કરનારાઓ અને દુષ્ટ દુશ્મનોને તેના પગ પર પડી જશે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਸਭਨਾ ਤੇ ਵਡਾ ਸਭਿ ਨਾਵੈ ਅਗੈ ਆਣਿ ਨਿਵਾਏ ॥੧੫॥
naanak naam araadh sabhanaa te vaddaa sabh naavai agai aan nivaae |15|હે નાનક, બધામાં સૌથી મહાન નામ, જેની આગળ બધા આવે છે અને નમન કરે છે તેની પૂજા કરો અને પૂજા કરો. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਲਖਣੀ ਮਨਿ ਖੋਟੈ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
ves kare kuroop kulakhanee man khottai koorriaar |તેણી ભલે સારા વસ્ત્રો પહેરે, પણ કન્યા નીચ અને અસંસ્કારી છે; તેનું મન ખોટું અને અશુદ્ધ છે.
ਪਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਨਾ ਚਲੈ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰਿ ॥
pir kai bhaanai naa chalai hukam kare gaavaar |તેણી તેના પતિ ભગવાનની ઇચ્છા સાથે સુમેળમાં ચાલતી નથી. તેના બદલે, તેણી મૂર્ખતાપૂર્વક તેને આદેશ આપે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਸਭਿ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰਿ ॥
gur kai bhaanai jo chalai sabh dukh nivaaranahaar |પણ જે ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે, તે તમામ દુઃખો અને વેદનાઓથી બચી જશે.
ਲਿਖਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
likhiaa mett na sakeeai jo dhur likhiaa karataar |તે ભાગ્ય જે નિર્માતા દ્વારા પૂર્વનિર્ધારિત હતું તે ભૂંસી શકાતું નથી.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਕੰਤ ਕਉ ਸਬਦੇ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
man tan saupe kant kau sabade dhare piaar |તેણીએ તેણીના મન અને શરીરને તેના પતિ ભગવાનને સમર્પિત કરવું જોઈએ, અને શબ્દના શબ્દ માટે પ્રેમ સ્થાપિત કરવો જોઈએ.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰਿ ॥
bin naavai kinai na paaeaa dekhahu ridai beechaar |તેમના નામ વિના, તેમને કોઈએ મળ્યું નથી; આ જુઓ અને તમારા હૃદયમાં તેના પર વિચાર કરો.
ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੁਆਲਿਓ ਸੁਲਖਣੀ ਜਿ ਰਾਵੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ ॥੧॥
naanak saa suaalio sulakhanee ji raavee sirajanahaar |1|ઓ નાનક, તે સુંદર અને મનોહર છે; નિર્માતા ભગવાન તેને આનંદ આપે છે અને તેનો આનંદ માણે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਤਿਸ ਦਾ ਨ ਦਿਸੈ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
maaeaa mohu gubaar hai tis daa na disai uravaar na paar |માયાની આસક્તિ એ અંધકારનો મહાસાગર છે; ન તો આ કિનારો અને ન તો તેની પેલે પાર જોઈ શકાય છે.
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਡੁਬੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
manamukh agiaanee mahaa dukh paaeide ddube har naam visaar |અજ્ઞાની, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભયંકર પીડા ભોગવે છે; તેઓ ભગવાનનું નામ ભૂલી જાય છે અને ડૂબી જાય છે.
ਭਲਕੇ ਉਠਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
bhalake utth bahu karam kamaaveh doojai bhaae piaar |તેઓ સવારે ઉઠે છે અને તમામ પ્રકારની વિધિઓ કરે છે, પરંતુ તેઓ દ્વૈતના પ્રેમમાં ફસાઈ જાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਭਉਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥
satigur seveh aapanaa bhaujal utare paar |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓ ભયાનક સંસાર સાગર પાર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh sach samaaveh sach naam ur dhaar |2|હે નાનક, ગુરુમુખો સાચા નામને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે; તેઓ સાચામાં સમાઈ જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਪੂਰਿ ਦੂਜਾ ਨਾਹਿ ਕੋਇ ॥
har jal thal maheeal bharapoor doojaa naeh koe |ભગવાન જળ, ભૂમિ અને આકાશમાં વ્યાપ્ત છે અને પ્રસરે છે; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਹਰਿ ਆਪਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ਕੂੜਿਆਰ ਸਭ ਮਾਰਿ ਕਢੋਇ ॥
har aap beh kare niaau koorriaar sabh maar kadtoe |ભગવાન પોતે તેમના સિંહાસન પર બિરાજમાન છે અને ન્યાયનું સંચાલન કરે છે. તે ખોટા હૃદયવાળાઓને માર મારે છે અને હાંકી કાઢે છે.
ਸਚਿਆਰਾ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਧਰਮ ਨਿਆਉ ਕੀਓਇ ॥
sachiaaraa dee vaddiaaee har dharam niaau keeoe |જેઓ સત્યવાદી છે તેમને પ્રભુ મહિમા મહાનતા આપે છે. તે ન્યાયી ન્યાયનું સંચાલન કરે છે.
ਸਭ ਹਰਿ ਕੀ ਕਰਹੁ ਉਸਤਤਿ ਜਿਨਿ ਗਰੀਬ ਅਨਾਥ ਰਾਖਿ ਲੀਓਇ ॥
sabh har kee karahu usatat jin gareeb anaath raakh leeoe |તેથી પ્રભુની સ્તુતિ કરો, દરેક જણ; તે ગરીબ અને ખોવાયેલા આત્માઓનું રક્ષણ કરે છે.
ਜੈਕਾਰੁ ਕੀਓ ਧਰਮੀਆ ਕਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਡੰਡੁ ਦੀਓਇ ॥੧੬॥
jaikaar keeo dharameea kaa paapee kau ddandd deeoe |16|તે ન્યાયીઓનું સન્માન કરે છે અને પાપીઓને શિક્ષા કરે છે. ||16||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੀ ਕਾਮਣੀ ਕੁਲਖਣੀ ਕੁਨਾਰਿ ॥
manamukh mailee kaamanee kulakhanee kunaar |સ્વૈચ્છિક મનમુખ, મૂર્ખ કન્યા, એક મલિન, અસંસ્કારી અને દુષ્ટ પત્ની છે.
ਪਿਰੁ ਛੋਡਿਆ ਘਰਿ ਆਪਣਾ ਪਰ ਪੁਰਖੈ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
pir chhoddiaa ghar aapanaa par purakhai naal piaar |પોતાના પતિ ભગવાનનો ત્યાગ કરીને અને પોતાનું ઘર છોડીને તે પોતાનો પ્રેમ બીજાને આપે છે.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਦੇ ਨ ਚੁਕਈ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੂਕਾਰ ॥
trisanaa kade na chukee jaladee kare pookaar |તેણીની ઇચ્છાઓ ક્યારેય સંતોષાતી નથી, અને તે બળે છે અને પીડાથી રડે છે.
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੁਰੂਪਿ ਕੁਸੋਹਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak bin naavai kuroop kusohanee parahar chhoddee bhataar |1|હે નાનક, નામ વિના, તે નીચ અને અશુભ છે. તેણીને તેના પતિ ભગવાન દ્વારા ત્યજી દેવામાં આવે છે અને પાછળ છોડી દેવામાં આવે છે. ||1||