ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 362
ਜੋ ਮਨਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
jo man raate har rang laae |જેમના મન પ્રભુના પ્રેમથી તરબોળ અને તરબોળ છે
ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਲਾਥਾ ਤੇ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਮਿਲੇ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tin kaa janam maran dukh laathaa te har daragah mile subhaae |1| rahaau |-તેમની જન્મ-મરણની પીડા દૂર થાય છે. તેઓ આપોઆપ પ્રભુના દરબારમાં પ્રવેશી જાય છે. ||1||થોભો ||
ਸਬਦੁ ਚਾਖੈ ਸਾਚਾ ਸਾਦੁ ਪਾਏ ॥
sabad chaakhai saachaa saad paae |જેણે શબ્દનો સ્વાદ ચાખ્યો છે તે સાચો સ્વાદ મેળવે છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
har kaa naam man vasaae |ભગવાનનું નામ તેના મનમાં રહે છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
har prabh sadaa rahiaa bharapoor |ભગવાન ભગવાન શાશ્વત અને સર્વવ્યાપી છે.
ਆਪੇ ਨੇੜੈ ਆਪੇ ਦੂਰਿ ॥੨॥
aape nerrai aape door |2|તે પોતે જ નજીક છે, અને તે પોતે જ દૂર છે. ||2||
ਆਖਣਿ ਆਖੈ ਬਕੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
aakhan aakhai bakai sabh koe |દરેક વ્યક્તિ વાણી દ્વારા બોલે છે અને બોલે છે;
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸੋਇ ॥
aape bakhas milaae soe |ભગવાન પોતે માફ કરે છે, અને આપણને પોતાની સાથે જોડે છે.
ਕਹਣੈ ਕਥਨਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
kahanai kathan na paaeaa jaae |માત્ર બોલવાથી અને બોલવાથી તે પ્રાપ્ત થતો નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
guramukh vichahu aap gavaae |ગુરૂમુખ પોતાના સ્વ-અહંકારને અંદરથી નાબૂદ કરે છે.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
har rang raate mohu chukaae |તે દુન્યવી આસક્તિનો ત્યાગ કરીને પ્રભુના પ્રેમથી રંગાયેલો છે.
ਅਤਿ ਨਿਰਮਲੁ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰ ॥
at niramal gurasabad veechaar |તે ગુરુના શબ્દના સંપૂર્ણ નિષ્કલંક શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥੪॥੪੩॥
naanak naam savaaranahaar |4|4|43|ઓ નાનક, ભગવાનનું નામ, આપણું મોક્ષ છે. ||4||4||43||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |આસા, ત્રીજી મહેલ:
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
doojai bhaae lage dukh paaeaa |દ્વૈતના પ્રેમ સાથે જોડાયેલ, વ્યક્તિને ફક્ત પીડા થાય છે.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
bin sabadai birathaa janam gavaaeaa |શબ્દના શબ્દ વિના, વ્યક્તિનું જીવન વ્યર્થ રીતે વેડફાય છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
satigur sevai sojhee hoe |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી સમજણ મળે છે,
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੧॥
doojai bhaae na laagai koe |1|અને પછી, વ્યક્તિ દ્વૈતના પ્રેમ સાથે જોડાયેલ નથી. ||1||
ਮੂਲਿ ਲਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥
mool laage se jan paravaan |જેઓ પોતાના મૂળને પકડી રાખે છે, તેઓ સ્વીકાર્ય બને છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
anadin raam naam jap hiradai gurasabadee har eko jaan |1| rahaau |રાત-દિવસ, તેઓ તેમના હૃદયમાં ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે; ગુરુના શબ્દ દ્વારા તેઓ એક ભગવાનને ઓળખે છે. ||1||થોભો ||
ਡਾਲੀ ਲਾਗੈ ਨਿਹਫਲੁ ਜਾਇ ॥
ddaalee laagai nihafal jaae |જે શાખા સાથે જોડાયેલ છે, તેને ફળ મળતું નથી.
ਅੰਧਂੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥
andhanee kamee andh sajaae |અંધ ક્રિયાઓ માટે, આંધળી સજા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
manamukh andhaa tthaur na paae |અંધ, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખને આરામની જગ્યા મળતી નથી.
ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
bisattaa kaa keerraa bisattaa maeh pachaae |2|તે ખાતરમાં મેગોટ છે, અને ખાતરમાં તે સડી જશે. ||2||
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
gur kee sevaa sadaa sukh paae |ગુરુની સેવા કરવાથી શાશ્વત શાંતિ મળે છે.
ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
santasangat mil har gun gaae |સાચા મંડળ, સતસંગતમાં જોડાઈને, ભગવાનની સ્તુતિ ગાવામાં આવે છે.
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
naame naam kare veechaar |જે ભગવાનના નામનું ચિંતન કરે છે,
ਆਪਿ ਤਰੈ ਕੁਲ ਉਧਰਣਹਾਰੁ ॥੩॥
aap tarai kul udharanahaar |3|પોતાને અને તેના પરિવારને પણ બચાવે છે. ||3||
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮਿ ਵਜਾਏ ॥
gur kee baanee naam vajaae |ગુરુની બાની શબ્દ દ્વારા, નામ ગૂંજે છે;
ਨਾਨਕ ਮਹਲੁ ਸਬਦਿ ਘਰੁ ਪਾਏ ॥
naanak mahal sabad ghar paae |ઓ નાનક, શબ્દના શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિને હૃદયના ઘરની અંદર ભગવાનની હાજરીની હવેલી મળે છે.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਤ ਸਰਿ ਹਰਿ ਜਲਿ ਨਾਇਆ ॥
guramat sat sar har jal naaeaa |ગુરુની સૂચના હેઠળ, સત્યના પૂલમાં, ભગવાનના પાણીમાં સ્નાન કરો;
ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਸਭੁ ਦੁਰਤੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥੫॥੪੪॥
duramat mail sabh durat gavaaeaa |4|5|44|આમ દુષ્ટ માનસિકતા અને પાપની ગંદકી બધું ધોવાઇ જશે. ||4||5||44||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |આસા, ત્રીજી મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਮਰਣੁ ਵਿਗਾੜਹਿ ॥
manamukh mareh mar maran vigaarreh |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મરી રહ્યા છે; તેઓ મૃત્યુમાં બરબાદ થઈ રહ્યા છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਆਤਮ ਸੰਘਾਰਹਿ ॥
doojai bhaae aatam sanghaareh |દ્વૈતના પ્રેમમાં, તેઓ પોતાના આત્માની હત્યા કરે છે.
ਮੇਰਾ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥
meraa meraa kar kar vigootaa |બૂમો પાડીને, મારું, મારું!, તેઓ બરબાદ થઈ ગયા છે.
ਆਤਮੁ ਨ ਚੀਨੑੈ ਭਰਮੈ ਵਿਚਿ ਸੂਤਾ ॥੧॥
aatam na cheenaai bharamai vich sootaa |1|તેઓ તેમના આત્માને યાદ કરતા નથી; તેઓ અંધશ્રદ્ધામાં સૂઈ ગયા છે. ||1||
ਮਰੁ ਮੁਇਆ ਸਬਦੇ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
mar mueaa sabade mar jaae |તે એકલો જ વાસ્તવિક મૃત્યુ પામે છે, જે શબ્દના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે.
ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਗੁਰਿ ਸਮ ਜਾਣਾਈ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਜਪਿ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ausatat nindaa gur sam jaanaaee is jug meh laahaa har jap lai jaae |1| rahaau |ગુરુએ મને એ સમજવાની પ્રેરણા આપી છે કે, વખાણ અને નિંદા એક જ છે; આ લોકમાં ભગવાનના નામનો જપ કરવાથી લાભ મળે છે. ||1||થોભો ||
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣ ਗਰਭ ਗਲਿ ਜਾਇ ॥
naam vihoon garabh gal jaae |જેને ભગવાનના નામનો અભાવ છે તેઓ ગર્ભમાં જ વિલીન થઈ જાય છે.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
birathaa janam doojai lobhaae |જેઓ દ્વૈતની લાલચમાં છે તેમનો જન્મ નકામો છે.
ਨਾਮ ਬਿਹੂਣੀ ਦੁਖਿ ਜਲੈ ਸਬਾਈ ॥
naam bihoonee dukh jalai sabaaee |નામ વિના, બધા પીડામાં બળી રહ્યા છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੨॥
satigur poorai boojh bujhaaee |2|સંપૂર્ણ સાચા ગુરુએ મને આ સમજ આપી છે. ||2||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਬਹੁ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
man chanchal bahu chottaa khaae |ચંચળ મન ઘણી વખત નીચે પટકાય છે.
ਏਥਹੁ ਛੁੜਕਿਆ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇ ॥
ethahu chhurrakiaa tthaur na paae |આ તક ગુમાવ્યા પછી, આરામની કોઈ જગ્યા મળશે નહીં.
ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਵਿਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸੁ ॥
garabh jon visattaa kaa vaas |પુનર્જન્મના ગર્ભમાં નાખો, નશ્વર ખાતરમાં રહે છે;
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥੩॥
tit ghar manamukh kare nivaas |3|આવા ઘરમાં સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ નિવાસ કરે છે. ||3||
ਅਪੁਨੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਸਦਾ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
apune satigur kau sadaa bal jaaee |હું મારા સાચા ગુરુને હંમેશ માટે બલિદાન છું;
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥
guramukh jotee jot milaaee |ગુરુમુખનો પ્રકાશ ભગવાનના દિવ્ય પ્રકાશ સાથે ભળે છે.
ਨਿਰਮਲ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
niramal baanee nij ghar vaasaa |શબ્દની નિષ્કલંક બાની દ્વારા, નશ્વર તેના પોતાના આંતરિક સ્વના ઘરની અંદર રહે છે.
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਦਾ ਉਦਾਸਾ ॥੪॥੬॥੪੫॥
naanak haumai maare sadaa udaasaa |4|6|45|હે નાનક, તે પોતાના અહંકારને જીતી લે છે, અને કાયમ અલિપ્ત રહે છે. ||4||6||45||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |આસા, ત્રીજી મહેલ:
ਲਾਲੈ ਆਪਣੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
laalai aapanee jaat gavaaee |ભગવાનનો દાસ પોતાની સામાજિક સ્થિતિને બાજુએ રાખે છે.