ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 153
ਨਾਮ ਸੰਜੋਗੀ ਗੋਇਲਿ ਥਾਟੁ ॥
naam sanjogee goeil thaatt |જેઓ નામ માટે પ્રતિબદ્ધ છે, તેઓ વિશ્વને માત્ર એક અસ્થાયી ગોચર તરીકે જુએ છે.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਫੂਟੈ ਬਿਖੁ ਮਾਟੁ ॥
kaam krodh foottai bikh maatt |જાતીય ઈચ્છા અને ક્રોધ ઝેરના બરણીની જેમ તૂટી જાય છે.
ਬਿਨੁ ਵਖਰ ਸੂਨੋ ਘਰੁ ਹਾਟੁ ॥
bin vakhar soono ghar haatt |નામના વેપાર વિના શરીરનું ઘર અને મનનું ભંડાર ખાલી છે.
ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਖੋਲੇ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ॥੪॥
gur mil khole bajar kapaatt |4|ગુરુને મળવાથી કઠણ અને ભારે દરવાજા ખુલી જાય છે. ||4||
ਸਾਧੁ ਮਿਲੈ ਪੂਰਬ ਸੰਜੋਗ ॥
saadh milai poorab sanjog |સંપૂર્ણ ભાગ્ય દ્વારા જ વ્યક્તિ પવિત્ર સંતને મળે છે.
ਸਚਿ ਰਹਸੇ ਪੂਰੇ ਹਰਿ ਲੋਗ ॥
sach rahase poore har log |ભગવાનના સંપૂર્ણ લોકો સત્યમાં આનંદ કરે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਦੇ ਲੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man tan de lai sahaj subhaae |તેમના મન અને શરીરને સમર્પણ કરીને, તેઓ સાહજિક સરળતા સાથે ભગવાનને શોધે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥੫॥੬॥
naanak tin kai laagau paae |5|6|નાનક તેમના પગે પડે છે. ||5||6||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਮਾਇਆ ਮਹਿ ਚੀਤੁ ॥
kaam krodh maaeaa meh cheet |જાગ્રત મન કામુક ઈચ્છા, ક્રોધ અને માયામાં મગ્ન હોય છે.
ਝੂਠ ਵਿਕਾਰਿ ਜਾਗੈ ਹਿਤ ਚੀਤੁ ॥
jhootth vikaar jaagai hit cheet |સભાન મન માત્ર અસત્ય, ભ્રષ્ટાચાર અને આસક્તિ માટે જાગૃત છે.
ਪੂੰਜੀ ਪਾਪ ਲੋਭ ਕੀ ਕੀਤੁ ॥
poonjee paap lobh kee keet |તે પાપ અને લોભની સંપત્તિમાં ભેગી થાય છે.
ਤਰੁ ਤਾਰੀ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਸੁਚੀਤੁ ॥੧॥
tar taaree man naam sucheet |1|તો હે મારા મન, જીવનની નદીને પાર કરો, પવિત્ર નામ, ભગવાનના નામ સાથે. ||1||
ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਾਚੇ ਮੈ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥
vaahu vaahu saache mai teree ttek |વાહ! વાહ! - મહાન! મારા સાચા પ્રભુ મહાન છે! હું તમારો સર્વશક્તિમાન આધાર માંગું છું.
ਹਉ ਪਾਪੀ ਤੂੰ ਨਿਰਮਲੁ ਏਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau paapee toon niramal ek |1| rahaau |હું પાપી છું - તમે એકલા શુદ્ધ છો. ||1||થોભો ||
ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਬੋਲੈ ਭੜਵਾਉ ॥
agan paanee bolai bharravaau |અગ્નિ અને પાણી એક સાથે જોડાય છે, અને શ્વાસ તેના પ્રકોપમાં ગર્જના કરે છે!
ਜਿਹਵਾ ਇੰਦ੍ਰੀ ਏਕੁ ਸੁਆਉ ॥
jihavaa indree ek suaau |જીભ અને લૈંગિક અવયવો દરેક સ્વાદ માટે શોધે છે.
ਦਿਸਟਿ ਵਿਕਾਰੀ ਨਾਹੀ ਭਉ ਭਾਉ ॥
disatt vikaaree naahee bhau bhaau |જે આંખો ભ્રષ્ટાચારને જુએ છે તે પ્રેમ અને ભગવાનના ભયને જાણતી નથી.
ਆਪੁ ਮਾਰੇ ਤਾ ਪਾਏ ਨਾਉ ॥੨॥
aap maare taa paae naau |2|આત્મ-અહંકાર પર વિજય મેળવીને નામની પ્રાપ્તિ થાય છે. ||2||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥
sabad marai fir maran na hoe |જે શબ્દના વચનમાં મૃત્યુ પામે છે, તેને ફરીથી ક્યારેય મરવું પડશે નહીં.
ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕਿਉ ਪੂਰਾ ਹੋਇ ॥
bin mooe kiau pooraa hoe |આવા મૃત્યુ વિના, વ્યક્તિ પૂર્ણતા કેવી રીતે પ્રાપ્ત કરી શકે?
ਪਰਪੰਚਿ ਵਿਆਪਿ ਰਹਿਆ ਮਨੁ ਦੋਇ ॥
parapanch viaap rahiaa man doe |મન કપટ, દગા અને દ્વૈતમાં ડૂબી ગયું છે.
ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
thir naaraaein kare su hoe |3|અમર ભગવાન જે કરે છે, તે થાય છે. ||3||
ਬੋਹਿਥਿ ਚੜਉ ਜਾ ਆਵੈ ਵਾਰੁ ॥
bohith chrrau jaa aavai vaar |તેથી જ્યારે તમારો વારો આવે ત્યારે તે બોટ પર બેસી જાઓ.
ਠਾਕੇ ਬੋਹਿਥ ਦਰਗਹ ਮਾਰ ॥
tthaake bohith daragah maar |જેઓ તે હોડી પર ચઢવામાં નિષ્ફળ જાય છે તેઓને ભગવાનના દરબારમાં મારવામાં આવશે.
ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ਧੰਨੁ ਗੁਰਦੁਆਰੁ ॥
sach saalaahee dhan guraduaar |ધન્ય છે તે ગુરુદ્વારા, ગુરુનો દરવાજો, જ્યાં સાચા પ્રભુના ગુણગાન ગાવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਘਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੪॥੭॥
naanak dar ghar ekankaar |4|7|ઓ નાનક, એક સર્જનહાર ભગવાન હર્થ અને ઘરમાં વ્યાપેલા છે. ||4||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਉਲਟਿਓ ਕਮਲੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aulattio kamal braham beechaar |ઊંધુ હૃદય-કમળ ભગવાન પર પ્રતિબિંબિત ધ્યાન દ્વારા, સીધા થઈ ગયું છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰ ਗਗਨਿ ਦਸ ਦੁਆਰਿ ॥
amrit dhaar gagan das duaar |દસમા દ્વારના આકાશમાંથી, અમૃત અમૃત નીચે ટપકતું હોય છે.
ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਬੇਧਿਆ ਆਪਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥੧॥
tribhavan bedhiaa aap muraar |1|ભગવાન પોતે ત્રણે લોકમાં વ્યાપી રહ્યા છે. ||1||
ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਭਰਮੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥
re man mere bharam na keejai |હે મારા મન, શંકામાં ન પડ.
ਮਨਿ ਮਾਨਿਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man maaniaai amrit ras peejai |1| rahaau |જ્યારે મન નામને શરણે જાય છે, ત્યારે તે અમૃતના સારથી પીવે છે. ||1||થોભો ||
ਜਨਮੁ ਜੀਤਿ ਮਰਣਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
janam jeet maran man maaniaa |તો જીંદગીની રમત જીતો; તમારા મનને શરણે થવા દો અને મૃત્યુને સ્વીકારો.
ਆਪਿ ਮੂਆ ਮਨੁ ਮਨ ਤੇ ਜਾਨਿਆ ॥
aap mooaa man man te jaaniaa |જ્યારે સ્વ મૃત્યુ પામે છે, ત્યારે વ્યક્તિગત મન પરમ મનને ઓળખે છે.
ਨਜਰਿ ਭਈ ਘਰੁ ਘਰ ਤੇ ਜਾਨਿਆ ॥੨॥
najar bhee ghar ghar te jaaniaa |2|જેમ જેમ આંતરિક દ્રષ્ટિ જાગૃત થાય છે તેમ, વ્યક્તિ પોતાના ઘરને ઓળખે છે, આત્માની અંદરના ઊંડાણમાં. ||2||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਤੀਰਥੁ ਮਜਨੁ ਨਾਮਿ ॥
jat sat teerath majan naam |નામ, ભગવાનનું નામ, પવિત્ર તીર્થસ્થાનો પર તપ, પવિત્રતા અને શુદ્ધ સ્નાન છે.
ਅਧਿਕ ਬਿਥਾਰੁ ਕਰਉ ਕਿਸੁ ਕਾਮਿ ॥
adhik bithaar krau kis kaam |અસ્પષ્ટ પ્રદર્શનો શું સારા છે?
ਨਰ ਨਾਰਾਇਣ ਅੰਤਰਜਾਮਿ ॥੩॥
nar naaraaein antarajaam |3|સર્વ-વ્યાપી ભગવાન આંતરિક-જ્ઞાતા છે, હૃદયની શોધ કરનાર છે. ||3||
ਆਨ ਮਨਉ ਤਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਉ ॥
aan mnau tau par ghar jaau |જો મને બીજામાં વિશ્વાસ હોત તો હું તેના ઘરે જતો.
ਕਿਸੁ ਜਾਚਉ ਨਾਹੀ ਕੋ ਥਾਉ ॥
kis jaachau naahee ko thaau |પણ ભીખ માંગવા હું ક્યાં જાઉં? મારા માટે બીજી કોઈ જગ્યા નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਉ ॥੪॥੮॥
naanak guramat sahaj samaau |4|8|હે નાનક, ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા, હું સાહજિક રીતે ભગવાનમાં લીન થયો છું. ||4||8||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁ ਮਰਣੁ ਦਿਖਾਏ ॥
satigur milai su maran dikhaae |સાચા ગુરુને મળીને, આપણને મરવાનો માર્ગ બતાવવામાં આવે છે.
ਮਰਣ ਰਹਣ ਰਸੁ ਅੰਤਰਿ ਭਾਏ ॥
maran rahan ras antar bhaae |આ મૃત્યુમાં જીવંત રહેવાથી અંદર ઊંડો આનંદ આવે છે.
ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਗਗਨ ਪੁਰੁ ਪਾਏ ॥੧॥
garab nivaar gagan pur paae |1|અહંકારી અભિમાનને દૂર કરીને, દસમો દરવાજો મળે છે. ||1||
ਮਰਣੁ ਲਿਖਾਇ ਆਏ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ॥
maran likhaae aae nahee rahanaa |મૃત્યુ પૂર્વનિર્ધારિત છે - જે આવે છે તે અહીં રહી શકે નહીં.
ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਾਪਿ ਰਹਣੁ ਹਰਿ ਸਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har jap jaap rahan har saranaa |1| rahaau |તેથી ભગવાનનું જપ અને ધ્યાન કરો, અને ભગવાનના ધામમાં રહો. ||1||થોભો ||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਦੁਬਿਧਾ ਭਾਗੈ ॥
satigur milai ta dubidhaa bhaagai |સાચા ગુરુને મળવાથી દ્વૈત દૂર થાય છે.
ਕਮਲੁ ਬਿਗਾਸਿ ਮਨੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਲਾਗੈ ॥
kamal bigaas man har prabh laagai |હૃદય-કમળ ખીલે છે, અને મન ભગવાન ભગવાન સાથે જોડાયેલું છે.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਮਹਾ ਰਸੁ ਆਗੈ ॥੨॥
jeevat marai mahaa ras aagai |2|જે જીવતા જીવતા મૃત્યુ પામે છે તેને પરલોકનું સૌથી મોટું સુખ મળે છે. ||2||
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚ ਸੰਜਮਿ ਸੂਚਾ ॥
satigur miliaai sach sanjam soochaa |સાચા ગુરુને મળવાથી વ્યક્તિ સત્યવાદી, પવિત્ર અને શુદ્ધ બને છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਚੋ ਊਚਾ ॥
gur kee paurree aoocho aoochaa |ગુરુના પંથના પગથિયાં ચઢવાથી વ્યક્તિ સર્વોચ્ચ બની જાય છે.
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਮੂਚਾ ॥੩॥
karam milai jam kaa bhau moochaa |3|જ્યારે ભગવાન તેમની દયા આપે છે, ત્યારે મૃત્યુનો ભય જીતી જાય છે. ||3||
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮਿਲਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇਆ ॥
gur miliaai mil ank samaaeaa |ગુરુના સંઘમાં એક થઈને, અમે તેમના પ્રેમાળ આલિંગનમાં સમાઈ જઈએ છીએ.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰੁ ਮਹਲੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kar kirapaa ghar mahal dikhaaeaa |તેમની કૃપા આપીને, તેઓ પોતાના ઘરની અંદર, તેમની હાજરીની હવેલી પ્રગટ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੪॥੯॥
naanak haumai maar milaaeaa |4|9|હે નાનક, અહંકારને જીતીને, આપણે પ્રભુમાં સમાઈ ગયા છીએ. ||4||9||