ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1371
ਕਬੀਰ ਚੁਗੈ ਚਿਤਾਰੈ ਭੀ ਚੁਗੈ ਚੁਗਿ ਚੁਗਿ ਚਿਤਾਰੇ ॥
kabeer chugai chitaarai bhee chugai chug chug chitaare |કબીર, ફ્લેમિંગો પેક કરે છે અને ખવડાવે છે, અને તેના બચ્ચાઓને યાદ કરે છે.
ਜੈਸੇ ਬਚਰਹਿ ਕੂੰਜ ਮਨ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਰੇ ॥੧੨੩॥
jaise bachareh koonj man maaeaa mamataa re |123|તે પેક્સ અને પેક્સ અને ફીડ્સ, અને તેમને હંમેશા યાદ કરે છે. તેના બચ્ચાઓ તેને ખૂબ જ પ્રિય છે, જેમ ધન અને માયાનો પ્રેમ મર્ત્યના મનને પ્રિય છે. ||123||
ਕਬੀਰ ਅੰਬਰ ਘਨਹਰੁ ਛਾਇਆ ਬਰਖਿ ਭਰੇ ਸਰ ਤਾਲ ॥
kabeer anbar ghanahar chhaaeaa barakh bhare sar taal |કબીર, આકાશ વાદળછાયું અને વાદળછાયું છે; તળાવો અને તળાવો પાણીથી છલકાઈ રહ્યાં છે.
ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਜਿਉ ਤਰਸਤ ਰਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੨੪॥
chaatrik jiau tarasat rahai tin ko kaun havaal |124|વરસાદી પક્ષીઓની જેમ, કેટલાક તરસ્યા રહે છે - તેમની શું સ્થિતિ છે? ||124||
ਕਬੀਰ ਚਕਈ ਜਉ ਨਿਸਿ ਬੀਛੁਰੈ ਆਇ ਮਿਲੈ ਪਰਭਾਤਿ ॥
kabeer chakee jau nis beechhurai aae milai parabhaat |કબીર, ચકવી બતક રાતભર તેના પ્રેમથી અલગ થઈ જાય છે, પરંતુ સવારે, તે તેને ફરીથી મળે છે.
ਜੋ ਨਰ ਬਿਛੁਰੇ ਰਾਮ ਸਿਉ ਨਾ ਦਿਨ ਮਿਲੇ ਨ ਰਾਤਿ ॥੧੨੫॥
jo nar bichhure raam siau naa din mile na raat |125|જેઓ ભગવાનથી વિખૂટા પડી ગયા છે તેઓ તેને દિવસે કે રાત્રે મળતા નથી. ||125||
ਕਬੀਰ ਰੈਨਾਇਰ ਬਿਛੋਰਿਆ ਰਹੁ ਰੇ ਸੰਖ ਮਝੂਰਿ ॥
kabeer rainaaeir bichhoriaa rahu re sankh majhoor |કબીર: હે શંખ, સાગરમાં રહે.
ਦੇਵਲ ਦੇਵਲ ਧਾਹੜੀ ਦੇਸਹਿ ਉਗਵਤ ਸੂਰ ॥੧੨੬॥
deval deval dhaaharree deseh ugavat soor |126|જો તમે તેનાથી અલગ થઈ જાઓ છો, તો તમે સૂર્યોદય સમયે મંદિરથી મંદિર સુધી ચીસો પાડશો. ||126||
ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾਗੁ ਰੋਇ ਭੈ ਦੁਖ ॥
kabeer sootaa kiaa kareh jaag roe bhai dukh |કબીર, તમે સૂઈને શું કરો છો? જાગો અને ભય અને પીડામાં રડશો.
ਜਾ ਕਾ ਬਾਸਾ ਗੋਰ ਮਹਿ ਸੋ ਕਿਉ ਸੋਵੈ ਸੁਖ ॥੧੨੭॥
jaa kaa baasaa gor meh so kiau sovai sukh |127|જેઓ કબરમાં રહે છે - તેઓ કેવી રીતે શાંતિથી સૂઈ શકે છે? ||127||
ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਉਠਿ ਕਿ ਨ ਜਪਹਿ ਮੁਰਾਰਿ ॥
kabeer sootaa kiaa kareh utth ki na japeh muraar |કબીર, તમે સૂઈને શું કરો છો? શા માટે ઉભા થઈને પ્રભુનું ધ્યાન ન કરો?
ਇਕ ਦਿਨ ਸੋਵਨੁ ਹੋਇਗੋ ਲਾਂਬੇ ਗੋਡ ਪਸਾਰਿ ॥੧੨੮॥
eik din sovan hoeigo laanbe godd pasaar |128|એક દિવસ તમે તમારા પગ લંબાવીને સૂઈ જશો. ||128||
ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਬੈਠਾ ਰਹੁ ਅਰੁ ਜਾਗੁ ॥
kabeer sootaa kiaa kareh baitthaa rahu ar jaag |કબીર, તમે સૂઈને શું કરો છો? જાગો, અને બેસો.
ਜਾ ਕੇ ਸੰਗ ਤੇ ਬੀਛੁਰਾ ਤਾ ਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਲਾਗੁ ॥੧੨੯॥
jaa ke sang te beechhuraa taa hee ke sang laag |129|તમારી જાતને એક સાથે જોડો, જેનાથી તમે અલગ થયા છો. ||129||
ਕਬੀਰ ਸੰਤ ਕੀ ਗੈਲ ਨ ਛੋਡੀਐ ਮਾਰਗਿ ਲਾਗਾ ਜਾਉ ॥
kabeer sant kee gail na chhoddeeai maarag laagaa jaau |કબીર, સંતોનો સમાજ ન છોડો; આ માર્ગ પર ચાલો.
ਪੇਖਤ ਹੀ ਪੁੰਨੀਤ ਹੋਇ ਭੇਟਤ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥੧੩੦॥
pekhat hee puneet hoe bhettat japeeai naau |130|તેમને જુઓ, અને પવિત્ર થાઓ; તેમને મળો, અને નામનો જપ કરો. ||130||
ਕਬੀਰ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਦੂਰਹਿ ਜਾਈਐ ਭਾਗਿ ॥
kabeer saakat sang na keejeeai dooreh jaaeeai bhaag |કબીર, અવિશ્વાસુ નિંદકોનો સંગ ન કરો; તેમનાથી દૂર ભાગી જાઓ.
ਬਾਸਨੁ ਕਾਰੋ ਪਰਸੀਐ ਤਉ ਕਛੁ ਲਾਗੈ ਦਾਗੁ ॥੧੩੧॥
baasan kaaro paraseeai tau kachh laagai daag |131|જો તમે સૂટથી ડાઘવાળા વાસણને સ્પર્શ કરો છો, તો કેટલાક સૂટ તમને ચોંટી જશે. ||131||
ਕਬੀਰਾ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਜਰਾ ਪਹੂੰਚਿਓ ਆਇ ॥
kabeeraa raam na chetio jaraa pahoonchio aae |કબીર, તમે ભગવાનનું ચિંતન કર્યું નથી, અને હવે વૃદ્ધાવસ્થા તમારા પર આવી ગઈ છે.
ਲਾਗੀ ਮੰਦਿਰ ਦੁਆਰ ਤੇ ਅਬ ਕਿਆ ਕਾਢਿਆ ਜਾਇ ॥੧੩੨॥
laagee mandir duaar te ab kiaa kaadtiaa jaae |132|હવે જ્યારે તમારી હવેલીના દરવાજાને આગ લાગી છે, તો તમે શું બહાર કાઢી શકશો? ||132||
ਕਬੀਰ ਕਾਰਨੁ ਸੋ ਭਇਓ ਜੋ ਕੀਨੋ ਕਰਤਾਰਿ ॥
kabeer kaaran so bheio jo keeno karataar |કબીર, સર્જક જે ઈચ્છે તે કરે છે.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਸਰੁ ਕੋ ਨਹੀ ਏਕੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੧੩੩॥
tis bin doosar ko nahee ekai sirajanahaar |133|તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી; તે જ બધાનો સર્જનહાર છે. ||133||
ਕਬੀਰ ਫਲ ਲਾਗੇ ਫਲਨਿ ਪਾਕਨਿ ਲਾਗੇ ਆਂਬ ॥
kabeer fal laage falan paakan laage aanb |કબીર, ફળના ઝાડ ફળ આપી રહ્યા છે, અને કેરીઓ પાકી રહી છે.
ਜਾਇ ਪਹੂਚਹਿ ਖਸਮ ਕਉ ਜਉ ਬੀਚਿ ਨ ਖਾਹੀ ਕਾਂਬ ॥੧੩੪॥
jaae pahoocheh khasam kau jau beech na khaahee kaanb |134|તેઓ માલિક સુધી પહોંચશે, જો કાગડા તેમને પહેલા ખાય નહીં. ||134||
ਕਬੀਰ ਠਾਕੁਰੁ ਪੂਜਹਿ ਮੋਲਿ ਲੇ ਮਨਹਠਿ ਤੀਰਥ ਜਾਹਿ ॥
kabeer tthaakur poojeh mol le manahatth teerath jaeh |કબીર, કેટલાક મૂર્તિઓ ખરીદે છે અને તેમની પૂજા કરે છે; તેમની જિદ્દી માનસિકતામાં, તેઓ પવિત્ર મંદિરોની યાત્રા કરે છે.
ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸ੍ਵਾਂਗੁ ਧਰਿ ਭੂਲੇ ਭਟਕਾ ਖਾਹਿ ॥੧੩੫॥
dekhaa dekhee svaang dhar bhoole bhattakaa khaeh |135|તેઓ એકબીજાને જુએ છે, અને ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરે છે, પરંતુ તેઓ ભ્રમિત અને ખોવાઈ જાય છે. ||135||
ਕਬੀਰ ਪਾਹਨੁ ਪਰਮੇਸੁਰੁ ਕੀਆ ਪੂਜੈ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
kabeer paahan paramesur keea poojai sabh sansaar |કબીર, કોઈ વ્યક્તિ પથ્થરની મૂર્તિ બનાવે છે અને આખું વિશ્વ તેને ભગવાન તરીકે પૂજે છે.
ਇਸ ਭਰਵਾਸੇ ਜੋ ਰਹੇ ਬੂਡੇ ਕਾਲੀ ਧਾਰ ॥੧੩੬॥
eis bharavaase jo rahe boodde kaalee dhaar |136|જેઓ આ માન્યતા ધરાવે છે તેઓ અંધકારની નદીમાં ડૂબી જશે. ||136||
ਕਬੀਰ ਕਾਗਦ ਕੀ ਓਬਰੀ ਮਸੁ ਕੇ ਕਰਮ ਕਪਾਟ ॥
kabeer kaagad kee obaree mas ke karam kapaatt |કબીર, કાગળ એ જેલ છે, અને કર્મકાંડની શાહી એ બારી પરના સળિયા છે.
ਪਾਹਨ ਬੋਰੀ ਪਿਰਥਮੀ ਪੰਡਿਤ ਪਾੜੀ ਬਾਟ ॥੧੩੭॥
paahan boree pirathamee panddit paarree baatt |137|પથ્થરની મૂર્તિઓએ વિશ્વને ડુબાડી દીધું છે, અને પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનોએ તેને રસ્તામાં લૂંટી લીધું છે. ||137||
ਕਬੀਰ ਕਾਲਿ ਕਰੰਤਾ ਅਬਹਿ ਕਰੁ ਅਬ ਕਰਤਾ ਸੁਇ ਤਾਲ ॥
kabeer kaal karantaa abeh kar ab karataa sue taal |કબીર, જે તમારે કાલે કરવાનું છે - તેને બદલે આજે જ કરો; અને તમારે હવે જે કરવાનું છે - તે તરત જ કરો!
ਪਾਛੈ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇਗਾ ਜਉ ਸਿਰ ਪਰਿ ਆਵੈ ਕਾਲੁ ॥੧੩੮॥
paachhai kachhoo na hoeigaa jau sir par aavai kaal |138|પછીથી, જ્યારે મૃત્યુ તમારા માથા પર લટકશે ત્યારે તમે કંઈપણ કરી શકશો નહીં. ||138||
ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਜੰਤੁ ਇਕੁ ਦੇਖਿਆ ਜੈਸੀ ਧੋਈ ਲਾਖ ॥
kabeer aaisaa jant ik dekhiaa jaisee dhoee laakh |કબીર, મેં એક વ્યક્તિને જોયો છે, જે ધોયેલા મીણ જેવો ચમકદાર છે.
ਦੀਸੈ ਚੰਚਲੁ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ਮਤਿ ਹੀਨਾ ਨਾਪਾਕ ॥੧੩੯॥
deesai chanchal bahu gunaa mat heenaa naapaak |139|તે ખૂબ જ હોંશિયાર અને ખૂબ સદ્ગુણી લાગે છે, પરંતુ વાસ્તવમાં, તે સમજણ વગરનો અને ભ્રષ્ટ છે. ||139||
ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਬੁਧਿ ਕਉ ਜਮੁ ਨ ਕਰੈ ਤਿਸਕਾਰ ॥
kabeer meree budh kau jam na karai tisakaar |કબીર, મૃત્યુના દૂત મારી સમજ સાથે સમાધાન નહીં કરે.
ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਜਮੂਆ ਸਿਰਜਿਆ ਸੁ ਜਪਿਆ ਪਰਵਿਦਗਾਰ ॥੧੪੦॥
jin ihu jamooaa sirajiaa su japiaa paravidagaar |140|મેં ભગવાનનું ધ્યાન કર્યું છે, પાલનહાર, જેણે આ મૃત્યુના દૂતને બનાવ્યો છે. ||140||
ਕਬੀਰੁ ਕਸਤੂਰੀ ਭਇਆ ਭਵਰ ਭਏ ਸਭ ਦਾਸ ॥
kabeer kasatooree bheaa bhavar bhe sabh daas |કબીર, ભગવાન કસ્તુરી જેવા છે; તેના બધા ગુલામો ભમર મધમાખી જેવા છે.