ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 852
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramukh vekhan bolanaa naam japat sukh paaeaa |ગુરુમુખ ભગવાનના નામને જુએ છે અને બોલે છે; નામનો જપ કરવાથી તેને શાંતિ મળે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥
naanak guramukh giaan pragaasiaa timar agiaan andher chukaaeaa |2|ઓ નાનક, ગુરુમુખનું આધ્યાત્મિક જ્ઞાન ઝળકે છે; અજ્ઞાનનો કાળો અંધકાર દૂર થાય છે. ||2||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥
manamukh maile mareh gavaar |મલિન, મૂર્ખ, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો મૃત્યુ પામે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
guramukh niramal har raakhiaa ur dhaar |ગુરુમુખો નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તેઓ ભગવાનને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે.
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥
bhanat naanak sunahu jan bhaaee |નાનક પ્રાર્થના કરે છે, સાંભળો, હે ભાગ્યના ભાઈઓ!
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥
satigur sevihu haumai mal jaaee |સાચા ગુરુની સેવા કરો, અને તમારા અહંકારની મલિનતા દૂર થઈ જશે.
ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥
andar sansaa dookh viaape sir dhandhaa nit maar |ઊંડે અંદર, નાસ્તિકતાની પીડા તેમને સતાવે છે; તેમના માથા પર સતત દુન્યવી ફસાઈઓ દ્વારા હુમલો કરવામાં આવે છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥
doojai bhaae soote kabahu na jaageh maaeaa moh piaar |દ્વૈતના પ્રેમમાં સૂતેલા, તેઓ ક્યારેય જાગતા નથી; તેઓ માયાના પ્રેમ સાથે જોડાયેલા છે.
ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥
naam na cheteh sabad na veechaareh ihu manamukh kaa beechaar |તેઓ નામ યાદ રાખતા નથી, અને તેઓ શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરતા નથી; આ સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોનો મત છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥
har naam na bhaaeaa birathaa janam gavaaeaa naanak jam maar kare khuaar |3|તેઓ પ્રભુના નામને પ્રેમ કરતા નથી, અને તેઓ પોતાનું જીવન નકામું ગુમાવે છે. ઓ નાનક, મૃત્યુનો દૂત તેમના પર હુમલો કરે છે, અને તેમને અપમાનિત કરે છે. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥
jis no har bhagat sach bakhaseean so sachaa saahu |તે જ સાચો રાજા છે, જેને ભગવાન સાચી ભક્તિથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥
tis kee muhataajee lok kadtadaa horat hatt na vath na vesaahu |લોકો તેમને તેમની નિષ્ઠાનું વચન આપે છે; અન્ય કોઈ સ્ટોર આ વેપારનો સ્ટોક કરે છે, ન તો આ વેપારમાં સોદો કરે છે.
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥
bhagat janaa kau sanamukh hovai su har raas le vemukh bhas paahu |તે નમ્ર ભક્ત જે ગુરુ તરફ પોતાનું મુખ ફેરવે છે અને સૂર્યમુખ બને છે, તે ભગવાનની સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરે છે; અવિશ્વાસુ બેમુખ, જે ગુરુથી પોતાનો ચહેરો ફેરવે છે, તે માત્ર રાખ ભેગી કરે છે.
ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥
har ke naam ke vaapaaree har bhagat heh jam jaagaatee tinaa nerr na jaahu |ભગવાનના ભક્તો ભગવાનના નામના વેપારી છે. ડેથ ઓફ ડેથ, ટેક્સ-કલેક્ટર, તેમની પાસે પણ આવતા નથી.
ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥
jan naanak har naam dhan ladiaa sadaa veparavaahu |7|સેવક નાનકે ભગવાનના નામની સંપત્તિ લાદી છે, જે સદા સ્વતંત્ર અને ચિંતામુક્ત છે. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
eis jug meh bhagatee har dhan khattiaa hor sabh jagat bharam bhulaaeaa |આ યુગમાં, ભક્ત ભગવાનની સંપત્તિ કમાય છે; બાકીના બધા વિશ્વ શંકામાં ભટક્યા કરે છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
guraparasaadee naam man vasiaa anadin naam dhiaaeaa |ગુરુની કૃપાથી, ભગવાનનું નામ, તેના મનમાં વાસ કરવા આવે છે; રાત દિવસ, તે નામનું ધ્યાન કરે છે.
ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥
bikhiaa maeh udaas hai haumai sabad jalaaeaa |ભ્રષ્ટાચાર વચ્ચે, તે અલિપ્ત રહે છે; શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તે તેના અહંકારને બાળી નાખે છે.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul udhare dhan janedee maaeaa |તે પાર કરે છે, અને તેના સંબંધીઓને પણ બચાવે છે; ધન્ય છે તે માતા જેણે તેને જન્મ આપ્યો.
ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥
sadaa sahaj sukh man vasiaa sache siau liv laaeaa |શાંતિ અને શાંતિ તેના મનને હંમેશ માટે ભરી દે છે, અને તે સાચા ભગવાન માટે પ્રેમને અપનાવે છે.
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
brahamaa bisan mahaadeo trai gun bhule haumai mohu vadhaaeaa |બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવ ત્રણે ગુણોમાં ભટકે છે, જ્યારે તેમનો અહંકાર અને ઈચ્છા વધે છે.
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
panddit parr parr monee bhule doojai bhaae chit laaeaa |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો અને મૌન ઋષિઓ મૂંઝવણમાં વાંચે છે અને ચર્ચા કરે છે; તેમની ચેતના દ્વૈત પ્રેમ પર કેન્દ્રિત છે.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule vin gur tat na paaeaa |યોગીઓ, ભટકતા યાત્રાળુઓ અને સન્યાસીઓ ભ્રમિત છે; ગુરુ વિના, તેઓ વાસ્તવિકતાનો સાર શોધી શકતા નથી.
ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
manamukh dukhee sadaa bhram bhule tinaee birathaa janam gavaaeaa |દુ:ખી સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો કાયમ શંકાથી ભ્રમિત રહે છે; તેઓ નકામી રીતે તેમનું જીવન બગાડે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥
naanak naam rate seee jan samadhe ji aape bakhas milaaeaa |1|હે નાનક, જેઓ નામથી રંગાયેલા છે તેઓ સંતુલિત અને સંતુલિત છે; તેમને માફ કરીને, ભગવાન તેમને પોતાની સાથે ભેળવે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
naanak so saalaaheeai jis vas sabh kichh hoe |હે નાનક, તેમની સ્તુતિ કરો, જે દરેક વસ્તુ પર નિયંત્રણ ધરાવે છે.
ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
tiseh sarevahu praaneeho tis bin avar na koe |હે મનુષ્યો, તેને યાદ કરો - તેના વિના બીજું કોઈ નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
guramukh antar man vasai sadaa sadaa sukh hoe |2|જેઓ ગુરુમુખ છે તેમની અંદર તે ઊંડે વાસ કરે છે; કાયમ અને હંમેશ માટે, તેઓ શાંતિમાં છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥
jinee guramukh har naam dhan na khattio se devaalee jug maeh |જેઓ ગુરુમુખ બનીને પ્રભુના નામની સંપત્તિ કમાતા નથી, તેઓ આ યુગમાં નાદાર છે.
ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥
oe mangade fireh sabh jagat meh koee muhi thuk na tin kau paeh |તેઓ આખી દુનિયામાં ભીખ માગતા ફરે છે, પરંતુ તેમના મોઢા પર કોઈ થૂંકતું પણ નથી.
ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥
paraaee bakheelee kareh aapanee parateet khovan sagavaa bhee aap lakhaeh |તેઓ અન્ય લોકો વિશે ગપસપ કરે છે, અને તેમની શાખ ગુમાવે છે, અને પોતાને પણ ખુલ્લા પાડે છે.
ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥
jis dhan kaaran chugalee kareh so dhan chugalee hath na aavai oe bhaavai tithai jaeh |તે સંપત્તિ, જેના માટે તેઓ બીજાની નિંદા કરે છે, તે તેમના હાથમાં આવતી નથી, પછી ભલે તેઓ ગમે ત્યાં જાય.