ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 766
ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥
saajh kareejai gunah keree chhodd avagan chaleeai |ચાલો આપણે એક ભાગીદારી બનાવીએ, અને આપણા ગુણો શેર કરીએ; ચાલો આપણે આપણા દોષોનો ત્યાગ કરીએ, અને માર્ગ પર ચાલીએ.
ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥
pahire pattanbar kar addanbar aapanaa pirr maleeai |રેશમી વસ્ત્રો જેવાં આપણાં ગુણો ધારણ કરીએ; ચાલો આપણે આપણી જાતને સજાવીએ, અને મેદાનમાં પ્રવેશીએ.
ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥
jithai jaae baheeai bhalaa kaheeai jhol amrit peejai |ભલાઈની વાત કરીએ, જ્યાં જઈએ ત્યાં બેસીએ; ચાલો આપણે એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટરને સ્કિમ કરીએ, અને તેમાં પીએ.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |તે પોતે કાર્ય કરે છે; આપણે કોને ફરિયાદ કરવી જોઈએ? બીજું કોઈ કશું કરતું નથી.
ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥
aakhan taa kau jaaeeai je bhoolarraa hoee |આગળ વધો અને તેને ફરિયાદ કરો, જો તે ભૂલ કરે છે.
ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥
je hoe bhoolaa jaae kaheeai aap karataa kiau bhulai |જો તે ભૂલ કરે છે, તો આગળ વધો અને તેને ફરિયાદ કરો; પરંતુ સર્જક પોતે કેવી રીતે ભૂલ કરી શકે?
ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥
sune dekhe baajh kahiaai daan anamangiaa divai |તે જુએ છે, તે સાંભળે છે, અને આપણા પૂછ્યા વિના, આપણી ભીખ માંગ્યા વિના, તે તેની ભેટો આપે છે.
ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
daan dee daataa jag bidhaataa naanakaa sach soee |મહાન દાતા, બ્રહ્માંડના આર્કિટેક્ટ, તેમની ભેટો આપે છે. ઓ નાનક, તે સાચા ભગવાન છે.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥
aap kare kis aakheeai hor kare na koee |4|1|4|તે પોતે કાર્ય કરે છે; આપણે કોને ફરિયાદ કરવી જોઈએ? બીજું કોઈ કશું કરતું નથી. ||4||1||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soohee mahalaa 1 |સૂહી, પ્રથમ મહેલ:
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |મારું મન તેમની સ્તુતિઓથી રંગાયેલું છે; હું તેમનો જપ કરું છું, અને તે મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
gur kee paurree saach kee saachaa sukh hoee |સત્ય એ ગુરુની સીડી છે; સાચા પ્રભુ પાસે ચઢવાથી શાંતિ મળે છે.
ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥
sukh sahaj aavai saach bhaavai saach kee mat kiau ttalai |આકાશી શાંતિ આવે છે; સત્ય મને ખુશ કરે છે. આ સાચા ઉપદેશોને ક્યારેય કેવી રીતે ભૂંસી શકાય?
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥
eisanaan daan sugiaan majan aap achhalio kiau chhalai |તે પોતે અવિશ્વસનીય છે; શુદ્ધ સ્નાન, દાન, આધ્યાત્મિક શાણપણ અથવા ધાર્મિક સ્નાન દ્વારા તેને ક્યારેય કેવી રીતે છેતરવામાં આવી શકે?
ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥
parapanch moh bikaar thaake koorr kapatt na doee |છેતરપિંડી, આસક્તિ અને ભ્રષ્ટાચાર દૂર થાય છે, જેમ કે અસત્ય, દંભ અને દ્વૈત છે.
ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥
meraa man raataa gun ravai man bhaavai soee |1|મારું મન તેમની સ્તુતિઓથી રંગાયેલું છે; હું તેમનો જપ કરું છું, અને તે મારા મનને પ્રસન્ન કરે છે. ||1||
ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥
saahib so saalaaheeai jin kaaran keea |તેથી તમારા ભગવાન અને માસ્ટરની પ્રશંસા કરો, જેણે સૃષ્ટિની રચના કરી.
ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
mail laagee man mailiaai kinai amrit peea |દૂષિત મનને ગંદકી ચોંટી જાય છે; એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટર પીનારા કેટલા દુર્લભ છે.
ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥
math amrit peea ihu man deea gur peh mol karaaeaa |આ અમૃત મંથન કરો, અને તેને પીવો; આ મન ગુરુને સમર્પિત કરો, અને તે તેનું ખૂબ મૂલ્ય રાખશે.
ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥
aapanarraa prabh sahaj pachhaataa jaa man saachai laaeaa |જ્યારે મેં મારા મનને સાચા ભગવાન સાથે જોડ્યું ત્યારે મને સાહજિક રીતે મારા ભગવાનની અનુભૂતિ થઈ.
ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥
tis naal gun gaavaa je tis bhaavaa kiau milai hoe paraaeaa |હું તેની સાથે ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાઈશ, જો તે તેને ખુશ કરશે; તેના માટે અજાણી વ્યક્તિ બનીને હું તેને કેવી રીતે મળી શકું?
ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥
saahib so saalaaheeai jin jagat upaaeaa |2|તેથી તમારા ભગવાન અને માસ્ટરની પ્રશંસા કરો, જેણે સૃષ્ટિની રચના કરી. ||2||
ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥
aae geaa kee na aaeio kiau aavai jaataa |તે આવે ત્યારે પાછળ બીજું શું રહે ? પછી કોઈ આવવું કે જવાનું કેવી રીતે હોઈ શકે?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥
preetam siau man maaniaa har setee raataa |જ્યારે મન તેના પ્રિય ભગવાન સાથે સમાધાન કરે છે, ત્યારે તે તેની સાથે ભળી જાય છે.
ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥
saahib rang raataa sach kee baataa jin binb kaa kott usaariaa |તેના ભગવાન અને ગુરુના પ્રેમથી રંગાયેલા વ્યક્તિની વાણી સાચી છે, જેણે માત્ર એક પરપોટાથી શરીરનો કિલ્લો બનાવ્યો છે.
ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥
panch bhoo naaeiko aap sirandaa jin sach kaa pindd savaariaa |તે પાંચ તત્વોનો સ્વામી છે; તે પોતે જ સર્જનહાર ભગવાન છે. તેણે શરીરને સત્યથી શણગાર્યું.
ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
ham avaganiaare too sun piaare tudh bhaavai sach soee |હું નાલાયક છું; કૃપા કરીને મને સાંભળો, હે મારા પ્રિય! તમને જે ગમે છે તે સાચું છે.
ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
aavan jaanaa naa theeai saachee mat hoee |3|જેને સાચી સમજણથી ધન્ય છે, તે આવતા-જતા નથી. ||3||
ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥
anjan taisaa anjeeai jaisaa pir bhaavai |તમારી આંખોમાં એવું મલમ લગાવો, જે તમારા પ્રિયતમને ખુશ કરે.
ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥
samajhai soojhai jaaneeai je aap jaanaavai |હું તેને સમજું છું, સમજું છું અને જાણું છું, જો તે પોતે મને તેને ઓળખવા માટેનું કારણ બને તો જ.
ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥
aap jaanaavai maarag paavai aape manooaa leve |તે પોતે જ મને માર્ગ બતાવે છે, અને તે પોતે જ મને તે તરફ દોરી જાય છે, મારા મનને આકર્ષિત કરે છે.
ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥
karam sukaram karaae aape keemat kaun abheve |તે પોતે જ આપણને સારા અને ખરાબ કાર્યો કરવા માટેનું કારણ બને છે; રહસ્યમય ભગવાનનું મૂલ્ય કોણ જાણી શકે?
ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
tant mant paakhandd na jaanaa raam ridai man maaniaa |હું તાંત્રિક મંત્રો, જાદુઈ મંત્રો અને દંભી વિધિઓ વિશે કંઈ જાણતો નથી; મારા હ્રદયમાં પ્રભુને સમાવીને મારું મન સંતુષ્ટ છે.
ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥
anjan naam tisai te soojhai gurasabadee sach jaaniaa |4|ભગવાનના નામનો મલમ, ગુરુના શબ્દ દ્વારા, ભગવાનને સાકાર કરનારને જ સમજાય છે. ||4||
ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥
saajan hovan aapane kiau par ghar jaahee |મારા પોતાના મિત્રો છે; મારે અજાણ્યાના ઘરે શા માટે જવું જોઈએ?
ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥
saajan raate sach ke sange man maahee |મારા મિત્રો સાચા ભગવાનથી રંગાયેલા છે; તે તેમની સાથે છે, તેમના મનમાં છે.
ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥
man maeh saajan kareh raleea karam dharam sabaaeaa |મનમાં, આ મિત્રો ખુશીમાં ઉજવે છે; બધા સારા કર્મ, સચ્ચાઈ અને ધર્મ,