ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 967
ਲੰਗਰੁ ਚਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੀ ਖਟੀਐ ॥
langar chalai gur sabad har tott na aavee khatteeai |લંગર - ગુરુના શબ્દનું રસોડું ખોલવામાં આવ્યું છે, અને તેનો પુરવઠો ક્યારેય ઓછો પડતો નથી.
ਖਰਚੇ ਦਿਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਆਪ ਖਹਦੀ ਖੈਰਿ ਦਬਟੀਐ ॥
kharache dit khasam dee aap khahadee khair dabatteeai |તેના માસ્ટરે જે કંઈ આપ્યું, તેણે ખર્ચ્યું; તેણે તે બધું ખાવા માટે વહેંચ્યું.
ਹੋਵੈ ਸਿਫਤਿ ਖਸੰਮ ਦੀ ਨੂਰੁ ਅਰਸਹੁ ਕੁਰਸਹੁ ਝਟੀਐ ॥
hovai sifat khasam dee noor arasahu kurasahu jhatteeai |માસ્ટરના ગુણગાન ગાવામાં આવ્યા, અને દિવ્ય પ્રકાશ સ્વર્ગમાંથી પૃથ્વી પર ઉતર્યો.
ਤੁਧੁ ਡਿਠੇ ਸਚੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਮਲੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੀ ਕਟੀਐ ॥
tudh dditthe sache paatisaah mal janam janam dee katteeai |હે સાચા રાજા, તમારી તરફ જોતા, અસંખ્ય ભૂતકાળના જીવનની ગંદકી ધોવાઇ જાય છે.
ਸਚੁ ਜਿ ਗੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ਕਿਉ ਏਦੂ ਬੋਲਹੁ ਹਟੀਐ ॥
sach ji gur furamaaeaa kiau edoo bolahu hatteeai |ગુરુએ સાચી આજ્ઞા આપી; શા માટે આપણે આ જાહેર કરવામાં અચકાવું જોઈએ?
ਪੁਤ੍ਰੀ ਕਉਲੁ ਨ ਪਾਲਿਓ ਕਰਿ ਪੀਰਹੁ ਕੰਨੑ ਮੁਰਟੀਐ ॥
putree kaul na paalio kar peerahu kana muratteeai |તેમના પુત્રોએ તેમના શબ્દનું પાલન ન કર્યું; તેઓએ ગુરુ તરીકે તેમની તરફ પીઠ ફેરવી.
ਦਿਲਿ ਖੋਟੈ ਆਕੀ ਫਿਰਨਿੑ ਬੰਨਿੑ ਭਾਰੁ ਉਚਾਇਨਿੑ ਛਟੀਐ ॥
dil khottai aakee firani bani bhaar uchaaeini chhatteeai |આ દુષ્ટ હૃદયના લોકો બળવાખોર બન્યા; તેઓ તેમની પીઠ પર પાપના ભારો વહન કરે છે.
ਜਿਨਿ ਆਖੀ ਸੋਈ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨੈ ਥਟੀਐ ॥
jin aakhee soee kare jin keetee tinai thatteeai |ગુરુએ જે કહ્યું તે લેહનાએ કર્યું અને તેથી તેને સિંહાસન પર બેસાડવામાં આવ્યો.
ਕਉਣੁ ਹਾਰੇ ਕਿਨਿ ਉਵਟੀਐ ॥੨॥
kaun haare kin uvatteeai |2|કોણ હાર્યું અને કોણ જીત્યું? ||2||
ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਮੰਨਣਾ ਕੋ ਸਾਲੁ ਜਿਵਾਹੇ ਸਾਲੀ ॥
jin keetee so mananaa ko saal jivaahe saalee |જેણે કામ કર્યું, તેને ગુરુ તરીકે સ્વીકારવામાં આવે છે; તો કયું સારું છે - થિસલ કે ચોખા?
ਧਰਮ ਰਾਇ ਹੈ ਦੇਵਤਾ ਲੈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਦਲਾਲੀ ॥
dharam raae hai devataa lai galaa kare dalaalee |ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશે દલીલો ધ્યાનમાં લીધી અને નિર્ણય કર્યો.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਖੈ ਸਚਾ ਕਰੇ ਸਾ ਬਾਤ ਹੋਵੈ ਦਰਹਾਲੀ ॥
satigur aakhai sachaa kare saa baat hovai darahaalee |સાચા ગુરુ જે કહે છે, તે સાચા પ્રભુ કરે છે; તે તરત જ પસાર થાય છે.
ਗੁਰ ਅੰਗਦ ਦੀ ਦੋਹੀ ਫਿਰੀ ਸਚੁ ਕਰਤੈ ਬੰਧਿ ਬਹਾਲੀ ॥
gur angad dee dohee firee sach karatai bandh bahaalee |ગુરુ અંગદની ઘોષણા કરવામાં આવી હતી, અને સાચા સર્જકે તેની પુષ્ટિ કરી હતી.
ਨਾਨਕੁ ਕਾਇਆ ਪਲਟੁ ਕਰਿ ਮਲਿ ਤਖਤੁ ਬੈਠਾ ਸੈ ਡਾਲੀ ॥
naanak kaaeaa palatt kar mal takhat baitthaa sai ddaalee |નાનકે માત્ર તેનું શરીર બદલ્યું; તે હજુ પણ સિંહાસન પર બેસે છે, સેંકડો શાખાઓ બહાર સુધી પહોંચે છે.
ਦਰੁ ਸੇਵੇ ਉਮਤਿ ਖੜੀ ਮਸਕਲੈ ਹੋਇ ਜੰਗਾਲੀ ॥
dar seve umat kharree masakalai hoe jangaalee |તેમના દરવાજે ઊભા રહીને તેમના અનુયાયીઓ તેમની સેવા કરે છે; આ સેવા દ્વારા, તેમના રસ્ટને ભંગાર કરવામાં આવે છે.
ਦਰਿ ਦਰਵੇਸੁ ਖਸੰਮ ਦੈ ਨਾਇ ਸਚੈ ਬਾਣੀ ਲਾਲੀ ॥
dar daraves khasam dai naae sachai baanee laalee |તે દરવેશ છે - સંત, તેના ભગવાન અને માસ્ટરના દરવાજા પર; તેને સાચા નામ અને ગુરુના શબ્દની બાની ગમે છે.
ਬਲਵੰਡ ਖੀਵੀ ਨੇਕ ਜਨ ਜਿਸੁ ਬਹੁਤੀ ਛਾਉ ਪਤ੍ਰਾਲੀ ॥
balavandd kheevee nek jan jis bahutee chhaau patraalee |બલવંદ કહે છે કે ગુરુની પત્ની ઘીવી એક ઉમદા સ્ત્રી છે, જે બધાને સુખદાયક, પાંદડાવાળા છાંયો આપે છે.
ਲੰਗਰਿ ਦਉਲਤਿ ਵੰਡੀਐ ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖੀਰਿ ਘਿਆਲੀ ॥
langar daulat vanddeeai ras amrit kheer ghiaalee |તેણી ગુરુના લંગરની ભેટનું વિતરણ કરે છે; ખીર - ચોખાની ખીર અને ઘી, મધુર અમૃત સમાન છે.
ਗੁਰਸਿਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਮਨਮੁਖ ਥੀਏ ਪਰਾਲੀ ॥
gurasikhaa ke mukh ujale manamukh thee paraalee |ગુરુના શીખોના ચહેરા તેજસ્વી અને તેજસ્વી છે; સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો સ્ટ્રો જેવા નિસ્તેજ છે.
ਪਏ ਕਬੂਲੁ ਖਸੰਮ ਨਾਲਿ ਜਾਂ ਘਾਲ ਮਰਦੀ ਘਾਲੀ ॥
pe kabool khasam naal jaan ghaal maradee ghaalee |જ્યારે અંગદે વીરતાપૂર્વક પોતાનો પ્રયાસ કર્યો ત્યારે ગુરુએ તેમની મંજૂરી આપી.
ਮਾਤਾ ਖੀਵੀ ਸਹੁ ਸੋਇ ਜਿਨਿ ਗੋਇ ਉਠਾਲੀ ॥੩॥
maataa kheevee sahu soe jin goe utthaalee |3|આવો છે મા ખીવીનો પતિ; તે જગતને ટકાવી રાખે છે. ||3||
ਹੋਰਿਂਓ ਗੰਗ ਵਹਾਈਐ ਦੁਨਿਆਈ ਆਖੈ ਕਿ ਕਿਓਨੁ ॥
horino gang vahaaeeai duniaaee aakhai ki kion |એવું છે કે ગુરુએ ગંગાને વિરુદ્ધ દિશામાં વહેતી કરી, અને વિશ્વ આશ્ચર્યચકિત થાય છે: તેણે શું કર્યું?
ਨਾਨਕ ਈਸਰਿ ਜਗਨਾਥਿ ਉਚਹਦੀ ਵੈਣੁ ਵਿਰਿਕਿਓਨੁ ॥
naanak eesar jaganaath uchahadee vain virikion |નાનક, ભગવાન, વિશ્વના ભગવાન, મોટેથી શબ્દો બોલ્યા.
ਮਾਧਾਣਾ ਪਰਬਤੁ ਕਰਿ ਨੇਤ੍ਰਿ ਬਾਸਕੁ ਸਬਦਿ ਰਿੜਕਿਓਨੁ ॥
maadhaanaa parabat kar netr baasak sabad rirrakion |પર્વતને તેની મંથન લાકડી, અને સાપ રાજાને તેની મંથન તાર બનાવીને, તેણે શબ્દના શબ્દનું મંથન કર્યું છે.
ਚਉਦਹ ਰਤਨ ਨਿਕਾਲਿਅਨੁ ਕਰਿ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਚਿਲਕਿਓਨੁ ॥
chaudah ratan nikaalian kar aavaa gaun chilakion |તેમાંથી, તેણે ચૌદ રત્નો કાઢ્યા, અને વિશ્વને પ્રકાશિત કર્યું.
ਕੁਦਰਤਿ ਅਹਿ ਵੇਖਾਲੀਅਨੁ ਜਿਣਿ ਐਵਡ ਪਿਡ ਠਿਣਕਿਓਨੁ ॥
kudarat eh vekhaaleean jin aaivadd pidd tthinakion |તેણે આવી સર્જનાત્મક શક્તિ પ્રગટ કરી, અને આવી મહાનતાને સ્પર્શી.
ਲਹਣੇ ਧਰਿਓਨੁ ਛਤ੍ਰੁ ਸਿਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਕਿਆੜਾ ਛਿਕਿਓਨੁ ॥
lahane dharion chhatru sir asamaan kiaarraa chhikion |તેણે લેહનાના માથા પર લહેરાવા માટે શાહી છત્ર ઊંચું કર્યું અને તેની કીર્તિને આકાશ સુધી પહોંચાડી.
ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਜੋਤਿ ਮਾਹਿ ਆਪੁ ਆਪੈ ਸੇਤੀ ਮਿਕਿਓਨੁ ॥
jot samaanee jot maeh aap aapai setee mikion |તેનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી ગયો, અને તેણે તેને પોતાનામાં ભેળવી દીધો.
ਸਿਖਾਂ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਘੋਖਿ ਕੈ ਸਭ ਉਮਤਿ ਵੇਖਹੁ ਜਿ ਕਿਓਨੁ ॥
sikhaan putraan ghokh kai sabh umat vekhahu ji kion |ગુરુ નાનકે તેમના શીખો અને તેમના પુત્રોની કસોટી કરી, અને બધાએ જોયું કે શું થયું.
ਜਾਂ ਸੁਧੋਸੁ ਤਾਂ ਲਹਣਾ ਟਿਕਿਓਨੁ ॥੪॥
jaan sudhos taan lahanaa ttikion |4|જ્યારે એકલા લેહના શુદ્ધ હોવાનું જાણવા મળ્યું, ત્યારે તેને સિંહાસન પર બેસાડવામાં આવ્યો. ||4||
ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥
fer vasaaeaa feruaan satigur khaaddoor |પછી, સાચા ગુરુ, ફેરુના પુત્ર, ખડૂરમાં રહેવા આવ્યા.
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਲਿ ਤੁਧੁ ਹੋਰੁ ਮੁਚੁ ਗਰੂਰੁ ॥
jap tap sanjam naal tudh hor much garoor |ધ્યાન, તપસ્યા અને સ્વ-શિસ્ત તમારી સાથે આરામ કરે છે, જ્યારે અન્ય અતિશય અભિમાનથી ભરેલા હોય છે.
ਲਬੁ ਵਿਣਾਹੇ ਮਾਣਸਾ ਜਿਉ ਪਾਣੀ ਬੂਰੁ ॥
lab vinaahe maanasaa jiau paanee boor |પાણીમાં લીલી શેવાળની જેમ લોભ માનવજાતને બરબાદ કરે છે.
ਵਰ੍ਹਿਐ ਦਰਗਹ ਗੁਰੂ ਕੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨੂਰੁ ॥
varhiaai daragah guroo kee kudaratee noor |ગુરુના દરબારમાં, દિવ્ય પ્રકાશ તેની રચનાત્મક શક્તિમાં ઝળકે છે.
ਜਿਤੁ ਸੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੂੰ ਓਹੁ ਠਰੂਰੁ ॥
jit su haath na labhee toon ohu ttharoor |તમે ઠંડક આપનારી શાંતિ છો, જેની ઊંડાઈ શોધી શકાતી નથી.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਭਰਪੂਰੁ ॥
nau nidh naam nidhaan hai tudh vich bharapoor |તમે નવ ખજાનાથી ભરપૂર છો, અને ભગવાનના નામનો ખજાનો.
ਨਿੰਦਾ ਤੇਰੀ ਜੋ ਕਰੇ ਸੋ ਵੰਞੈ ਚੂਰੁ ॥
nindaa teree jo kare so vanyai choor |જે કોઈ તમારી નિંદા કરશે તે સંપૂર્ણ રીતે નાશ પામશે અને નાશ પામશે.
ਨੇੜੈ ਦਿਸੈ ਮਾਤ ਲੋਕ ਤੁਧੁ ਸੁਝੈ ਦੂਰੁ ॥
nerrai disai maat lok tudh sujhai door |દુનિયાના લોકો ફક્ત તે જ જોઈ શકે છે જે હાથની નજીક છે, પરંતુ તમે તેનાથી આગળ પણ જોઈ શકો છો.
ਫੇਰਿ ਵਸਾਇਆ ਫੇਰੁਆਣਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਖਾਡੂਰੁ ॥੫॥
fer vasaaeaa feruaan satigur khaaddoor |5|પછી સાચા ગુરુ, ફેરુના પુત્ર, ખડૂરમાં રહેવા આવ્યા. ||5||