ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 303
ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁਆਵਗੀਰ ਸਭਿ ਉਘੜਿ ਆਏ ॥
jaa satigur saraaf nadar kar dekhai suaavageer sabh ugharr aae |જ્યારે સાચા ગુરુ, પરીક્ષક, તેમની નજરથી અવલોકન કરે છે, ત્યારે સ્વાર્થી લોકો બધા ખુલ્લા પડી જાય છે.
ਓਇ ਜੇਹਾ ਚਿਤਵਹਿ ਨਿਤ ਤੇਹਾ ਪਾਇਨਿ ਓਇ ਤੇਹੋ ਜੇਹੇ ਦਯਿ ਵਜਾਏ ॥
oe jehaa chitaveh nit tehaa paaein oe teho jehe day vajaae |જેમ વ્યક્તિ વિચારે છે, તેમ તે પ્રાપ્ત કરે છે, અને તે જ રીતે ભગવાન તેને ઓળખાવે છે.
ਨਾਨਕ ਦੁਹੀ ਸਿਰੀ ਖਸਮੁ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਨਿਤ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥੧॥
naanak duhee siree khasam aape varatai nit kar kar dekhai chalat sabaae |1|ઓ નાનક, ભગવાન અને ગુરુ બંને છેડે વ્યાપેલા છે; તે સતત અભિનય કરે છે, અને પોતાનું નાટક જુએ છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਇਕੁ ਮਨੁ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਤੁ ਲਗੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਇ ॥
eik man ik varatadaa jit lagai so thaae paae |નશ્વર એક મનનો છે - તે જે કંઈપણ તેને સમર્પિત કરે છે, તેમાં તે સફળ થાય છે.
ਕੋਈ ਗਲਾ ਕਰੇ ਘਨੇਰੀਆ ਜਿ ਘਰਿ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਸਾਈ ਖਾਇ ॥
koee galaa kare ghanereea ji ghar vath hovai saaee khaae |કેટલાક ઘણી વાતો કરે છે, પરંતુ તેઓ ફક્ત તે જ ખાય છે જે તેમના પોતાના ઘરમાં હોય છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਅਹੰਕਾਰੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
bin satigur sojhee naa pavai ahankaar na vichahu jaae |સાચા ગુરુ વિના, સમજણ પ્રાપ્ત થતી નથી, અને અહંકાર અંદરથી દૂર થતો નથી.
ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨੋ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹੈ ਹਥੁ ਤਡਹਿ ਘਰਿ ਘਰਿ ਮੰਗਾਇ ॥
ahankaareea no dukh bhukh hai hath taddeh ghar ghar mangaae |દુઃખ અને ભૂખ અહંકારી લોકોને વળગી રહે છે; તેઓ તેમના હાથ પકડીને ઘરે-ઘરે ભીખ માંગે છે.
ਕੂੜੁ ਠਗੀ ਗੁਝੀ ਨਾ ਰਹੈ ਮੁਲੰਮਾ ਪਾਜੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥
koorr tthagee gujhee naa rahai mulamaa paaj leh jaae |તેમના જૂઠાણા અને છેતરપિંડી છુપાવી શકતા નથી; તેમના ખોટા દેખાવ અંતે પડી જાય છે.
ਜਿਸੁ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jis hovai poorab likhiaa tis satigur milai prabh aae |જેની પાસે આવું પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય છે તે સાચા ગુરુ દ્વારા ભગવાનને મળવા આવે છે.
ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਪਾਰਸਿ ਭੇਟੀਐ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਸੁਵਰਨੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
jiau lohaa paaras bhetteeai mil sangat suvaran hoe jaae |જેમ ફિલોસોફરના પત્થરના સ્પર્શથી લોખંડ સોનામાં પરિવર્તિત થાય છે, તેવી જ રીતે લોકો સંગત, પવિત્ર મંડળમાં જોડાવાથી રૂપાંતરિત થાય છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਤੂ ਧਣੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥
jan naanak ke prabh too dhanee jiau bhaavai tivai chalaae |2|હે ભગવાન, તમે સેવક નાનકના માલિક છો; જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, તમે તેને દોરી જાઓ છો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
jin har hiradai seviaa tin har aap milaae |જે ભગવાનની પૂરા હૃદયથી સેવા કરે છે - ભગવાન પોતે તેને પોતાની સાથે જોડી દે છે.
ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝਿ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਰੀ ਸਭਿ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
gun kee saajh tin siau karee sabh avagan sabad jalaae |તે સદ્ગુણ અને યોગ્યતા સાથે ભાગીદારીમાં પ્રવેશ કરે છે, અને તેના તમામ અવગુણોને શબ્દની અગ્નિથી બાળી નાખે છે.
ਅਉਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲਰੀ ਜਿਸੁ ਦੇਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਪਾਏ ॥
aaugan vikan palaree jis dehi su sache paae |ખામીઓ સસ્તામાં ખરીદવામાં આવે છે, સ્ટ્રોની જેમ; તે એકલા જ યોગ્યતા ભેગી કરે છે, જે સાચા ભગવાન દ્વારા આશીર્વાદિત છે.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਅਉਗਣ ਮੇਟਿ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥
balihaaree gur aapane jin aaugan mett gun paragatteeae |હું મારા ગુરુને બલિદાન છું, જેમણે મારા દોષોને ભૂંસી નાખ્યા છે, અને મારા સદ્ગુણોને પ્રગટ કર્યા છે.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਵਡੇ ਕੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਲਾਏ ॥੭॥
vaddee vaddiaaee vadde kee guramukh aalaae |7|ગુરુમુખ મહાન ભગવાન ભગવાનની ભવ્ય મહાનતાનો જપ કરે છે. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
satigur vich vaddee vaddiaaee jo anadin har har naam dhiaavai |સાચા ગુરુની અંદર મહાનતા મહાન છે, જે ભગવાન, હર, હરના નામનું રાત-દિવસ ધ્યાન કરે છે.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵੈ ॥
har har naam ramat such sanjam har naame hee tripataavai |ભગવાન, હર, હર, ના નામનું પુનરાવર્તન એ તેની પવિત્રતા અને આત્મસંયમ છે; ભગવાનના નામથી તે સંતુષ્ટ થાય છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਤਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਰਖ ਕਰਾਵੈ ॥
har naam taan har naam deebaan har naamo rakh karaavai |ભગવાનનું નામ તેની શક્તિ છે, અને ભગવાનનું નામ તેની રોયલ કોર્ટ છે; ભગવાનનું નામ તેનું રક્ષણ કરે છે.
ਜੋ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਪੂਜੇ ਗੁਰ ਮੂਰਤਿ ਸੋ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥
jo chit laae pooje gur moorat so man ichhe fal paavai |જે વ્યક્તિ પોતાની ચેતનાને કેન્દ્રમાં રાખીને ગુરુની આરાધના કરે છે તે પોતાના મનની ઈચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે.
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਤਿਸੁ ਕਰਤਾ ਮਾਰ ਦਿਵਾਵੈ ॥
jo nindaa kare satigur poore kee tis karataa maar divaavai |પરંતુ જે સંપૂર્ણ સાચા ગુરુની નિંદા કરે છે, તે નિર્માતા દ્વારા મારી નાખવામાં આવશે અને નાશ પામશે.
ਫੇਰਿ ਓਹ ਵੇਲਾ ਓਸੁ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਹੁ ਆਪਣਾ ਬੀਜਿਆ ਆਪੇ ਖਾਵੈ ॥
fer oh velaa os hath na aavai ohu aapanaa beejiaa aape khaavai |આ તક તેના હાથમાં ફરી નહિ આવે; તેણે પોતે જે રોપ્યું છે તે ખાવું જોઈએ.
ਨਰਕਿ ਘੋਰਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਖੜਿਆ ਜਿਉ ਤਸਕਰੁ ਪਾਇ ਗਲਾਵੈ ॥
narak ghor muhi kaalai kharriaa jiau tasakar paae galaavai |તેને સૌથી ભયાનક નરકમાં લઈ જવામાં આવશે, તેનું મોઢું ચોરની જેમ કાળું કરવામાં આવશે અને તેની ગરદનમાં ફાંસો છે.
ਫਿਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਵੈ ਤਾ ਉਬਰੈ ਜਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
fir satigur kee saranee pavai taa ubarai jaa har har naam dhiaavai |પરંતુ જો તે ફરીથી સાચા ગુરુના ધામમાં જાય અને ભગવાન, હર, હરના નામનું ધ્યાન કરે, તો તેનો ઉદ્ધાર થશે.
ਹਰਿ ਬਾਤਾ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥੧॥
har baataa aakh sunaae naanak har karate evai bhaavai |1|નાનક ભગવાનની વાર્તા બોલે છે અને જાહેર કરે છે; જેમ તે સર્જકને ખુશ કરે છે, તેમ તે બોલે છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੰਨੈ ਓਹੁ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ਮੁਠਾ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ॥
poore gur kaa hukam na manai ohu manamukh agiaan mutthaa bikh maaeaa |જે વ્યક્તિ સંપૂર્ણ ગુરુની આજ્ઞાનું પાલન કરતો નથી - તે સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ તેની અજ્ઞાનતાથી લૂંટાય છે અને માયા દ્વારા ઝેર પામે છે.
ਓਸੁ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋ ਕਰਿ ਬੁਝੈ ਅਣਹੋਦੇ ਝਗੜੇ ਦਯਿ ਓਸ ਦੈ ਗਲਿ ਪਾਇਆ ॥
os andar koorr koorro kar bujhai anahode jhagarre day os dai gal paaeaa |તેની અંદર મિથ્યાત્વ છે, અને તે બીજા બધાને મિથ્યા તરીકે જુએ છે; ભગવાને આ નકામી તકરારને તેની ગળામાં બાંધી છે.
ਓਹੁ ਗਲ ਫਰੋਸੀ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੀ ਓਸ ਦਾ ਬੋਲਿਆ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ohu gal farosee kare bahuteree os daa boliaa kisai na bhaaeaa |તે સતત બડબડાટ કરે છે, પરંતુ તે જે શબ્દો બોલે છે તે કોઈને ખુશ કરતું નથી.
ਓਹੁ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਜਿਉ ਰੰਨ ਦੁੋਹਾਗਣਿ ਓਸੁ ਨਾਲਿ ਮੁਹੁ ਜੋੜੇ ਓਸੁ ਭੀ ਲਛਣੁ ਲਾਇਆ ॥
ohu ghar ghar handtai jiau ran duohaagan os naal muhu jorre os bhee lachhan laaeaa |તે ત્યજી દેવાયેલી સ્ત્રીની જેમ ઘરે-ઘરે ભટકે છે; જે કોઈ તેની સાથે સંગત કરે છે તેના પર પણ દુષ્ટતાના નિશાન છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਓਸ ਦਾ ਪਾਸੁ ਛਡਿ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਬਹਿ ਜਾਇਆ ॥
guramukh hoe su alipato varatai os daa paas chhadd gur paas beh jaaeaa |જેઓ ગુરુમુખ બને છે તેઓ તેને ટાળે છે; તેઓ તેમનો સંગ છોડીને ગુરુ પાસે બેસે છે.