ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 224
ਨਰ ਨਿਹਕੇਵਲ ਨਿਰਭਉ ਨਾਉ ॥
nar nihakeval nirbhau naau |નામ માણસને શુદ્ધ અને નિર્ભય બનાવે છે.
ਅਨਾਥਹ ਨਾਥ ਕਰੇ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
anaathah naath kare bal jaau |તે માસ્ટરલેસને બધાનો માસ્ટર બનાવે છે. હું તેને બલિદાન છું.
ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮੁ ਨਾਹੀ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੫॥
punarap janam naahee gun gaau |5|આવી વ્યક્તિ ફરીથી પુનર્જન્મ પામતી નથી; તે ભગવાનનો મહિમા ગાય છે. ||5||
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
antar baahar eko jaanai |આંતરિક અને બાહ્ય રીતે, તે એક ભગવાનને જાણે છે;
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥
gur kai sabade aap pachhaanai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તે પોતાની જાતને સાકાર કરે છે.
ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਦਰਿ ਨੀਸਾਣੈ ॥੬॥
saachai sabad dar neesaanai |6|તે ભગવાનના દરબારમાં સાચા શબ્દનું બેનર અને ચિહ્ન ધરાવે છે. ||6||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਿਸੁ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ॥
sabad marai tis nij ghar vaasaa |જે શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે તે પોતાના ઘરમાં જ રહે છે.
ਆਵੈ ਨ ਜਾਵੈ ਚੂਕੈ ਆਸਾ ॥
aavai na jaavai chookai aasaa |તે પુનર્જન્મમાં આવતો નથી કે જતો નથી, અને તેની આશાઓ વશ થઈ જાય છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਸਾ ॥੭॥
gur kai sabad kamal paragaasaa |7|ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેમનું હૃદય-કમળ ખીલે છે. ||7||
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ॥
jo deesai so aas niraasaa |જે પણ દેખાય છે, તે આશા અને નિરાશાથી ચાલે છે,
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਬਿਖੁ ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ॥
kaam krodh bikh bhookh piaasaa |જાતીય ઇચ્છા, ક્રોધ, ભ્રષ્ટાચાર, ભૂખ અને તરસ દ્વારા.
ਨਾਨਕ ਬਿਰਲੇ ਮਿਲਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥੮॥੭॥
naanak birale mileh udaasaa |8|7|હે નાનક, ભગવાનને મળેલા અખંડ એકાંતવાસીઓ ખૂબ જ દુર્લભ છે. ||8||7||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਐਸੋ ਦਾਸੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
aaiso daas milai sukh hoee |એવા દાસને મળવાથી શાંતિ મળે છે.
ਦੁਖੁ ਵਿਸਰੈ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੧॥
dukh visarai paavai sach soee |1|દુઃખ ભૂલી જાય છે, જ્યારે સાચો પ્રભુ મળે છે. ||1||
ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਭਈ ਮਤਿ ਪੂਰੀ ॥
darasan dekh bhee mat pooree |એમના દર્શનનું ધન્ય દર્શન જોઈને મારી સમજ પૂર્ણ થઈ ગઈ.
ਅਠਸਠਿ ਮਜਨੁ ਚਰਨਹ ਧੂਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
atthasatth majan charanah dhooree |1| rahaau |અઢીસો પવિત્ર તીર્થસ્થાનોના શુદ્ધ સ્નાન તેમના ચરણોની ધૂળમાં છે. ||1||થોભો ||
ਨੇਤ੍ਰ ਸੰਤੋਖੇ ਏਕ ਲਿਵ ਤਾਰਾ ॥
netr santokhe ek liv taaraa |મારી આંખો એક પ્રભુના નિરંતર પ્રેમથી સંતુષ્ટ છે.
ਜਿਹਵਾ ਸੂਚੀ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਰਾ ॥੨॥
jihavaa soochee har ras saaraa |2|મારી જીભ પ્રભુના પરમ ઉત્કૃષ્ટ સારથી શુદ્ધ છે. ||2||
ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੇਵਾ ॥
sach karanee abh antar sevaa |મારી ક્રિયાઓ સાચી છે, અને મારા અસ્તિત્વની અંદર હું તેની સેવા કરું છું.
ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਿਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥੩॥
man tripataasiaa alakh abhevaa |3|અવિભાજ્ય, રહસ્યમય ભગવાન દ્વારા મારું મન સંતુષ્ટ છે. ||3||
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਤਹ ਸਾਚਾ ॥
jah jah dekhau tah tah saachaa |હું જ્યાં પણ જોઉં છું ત્યાં મને સાચા ભગવાન મળે છે.
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਝਗਰਤ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥੪॥
bin boojhe jhagarat jag kaachaa |4|સમજ્યા વિના જગત જૂઠાણામાં દલીલ કરે છે. ||4||
ਗੁਰੁ ਸਮਝਾਵੈ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
gur samajhaavai sojhee hoee |જ્યારે ગુરુ સૂચના આપે છે, ત્યારે સમજણ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੫॥
guramukh viralaa boojhai koee |5|સમજનાર ગુરુમુખ કેટલો વિરલ છે. ||5||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਰਾਖਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ॥
kar kirapaa raakhahu rakhavaale |તમારી દયા બતાવો, અને મને બચાવો, હે તારણહાર ભગવાન!
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਪਸੂ ਭਏ ਬੇਤਾਲੇ ॥੬॥
bin boojhe pasoo bhe betaale |6|સમજ્યા વિના, લોકો જાનવર અને રાક્ષસ બની જાય છે. ||6||
ਗੁਰਿ ਕਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥
gur kahiaa avar nahee doojaa |ગુરુએ કહ્યું છે કે બીજું કોઈ નથી.
ਕਿਸੁ ਕਹੁ ਦੇਖਿ ਕਰਉ ਅਨ ਪੂਜਾ ॥੭॥
kis kahu dekh krau an poojaa |7|તો મને કહો, મારે કોને જોવું અને કોની પૂજા કરવી? ||7||
ਸੰਤ ਹੇਤਿ ਪ੍ਰਭਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਾਰੇ ॥
sant het prabh tribhavan dhaare |સંતોને ખાતર ભગવાને ત્રણે લોકની સ્થાપના કરી છે.
ਆਤਮੁ ਚੀਨੈ ਸੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੮॥
aatam cheenai su tat beechaare |8|જે પોતાના આત્માને સમજે છે, તે વાસ્તવિકતાના સારનું ચિંતન કરે છે. ||8||
ਸਾਚੁ ਰਿਦੈ ਸਚੁ ਪ੍ਰੇਮ ਨਿਵਾਸ ॥
saach ridai sach prem nivaas |જેનું હૃદય સત્ય અને સાચા પ્રેમથી ભરેલું છે
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤਾ ਕੇ ਦਾਸ ॥੯॥੮॥
pranavat naanak ham taa ke daas |9|8|- નાનક પ્રાર્થના કરે છે, હું તેનો સેવક છું. ||9||8||
ਗਉੜੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree mahalaa 1 |ગૌરી, પ્રથમ મહેલ:
ਬ੍ਰਹਮੈ ਗਰਬੁ ਕੀਆ ਨਹੀ ਜਾਨਿਆ ॥
brahamai garab keea nahee jaaniaa |બ્રહ્માએ અભિમાન કર્યું, અને તે સમજી શક્યા નહીં.
ਬੇਦ ਕੀ ਬਿਪਤਿ ਪੜੀ ਪਛੁਤਾਨਿਆ ॥
bed kee bipat parree pachhutaaniaa |જ્યારે તેને વેદના પતનનો સામનો કરવો પડ્યો ત્યારે જ તેણે પસ્તાવો કર્યો.
ਜਹ ਪ੍ਰਭ ਸਿਮਰੇ ਤਹੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥
jah prabh simare tahee man maaniaa |1|ધ્યાનમાં ભગવાનનું સ્મરણ કરવાથી મન શાંત થાય છે. ||1||
ਐਸਾ ਗਰਬੁ ਬੁਰਾ ਸੰਸਾਰੈ ॥
aaisaa garab buraa sansaarai |આવું જગતનું ભયાનક અભિમાન છે.
ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jis gur milai tis garab nivaarai |1| rahaau |ગુરુ જેઓ તેમને મળે છે તેમના અભિમાનને દૂર કરે છે. ||1||થોભો ||
ਬਲਿ ਰਾਜਾ ਮਾਇਆ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
bal raajaa maaeaa ahankaaree |બાલ રાજા, માયા અને અહંકારમાં,
ਜਗਨ ਕਰੈ ਬਹੁ ਭਾਰ ਅਫਾਰੀ ॥
jagan karai bahu bhaar afaaree |તેની ઔપચારિક મિજબાનીઓ યોજાઈ, પરંતુ તે ગર્વથી ભરાઈ ગયો.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੂਛੇ ਜਾਇ ਪਇਆਰੀ ॥੨॥
bin gur poochhe jaae peaaree |2|ગુરુની સલાહ વિના તેને અંડરવર્લ્ડમાં જવું પડ્યું. ||2||
ਹਰੀਚੰਦੁ ਦਾਨੁ ਕਰੈ ਜਸੁ ਲੇਵੈ ॥
hareechand daan karai jas levai |હરિ ચંદે દાન આપ્યું, અને જાહેર પ્રશંસા મેળવી.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇ ਅਭੇਵੈ ॥
bin gur ant na paae abhevai |પણ ગુરુ વિના તેને રહસ્યમય પ્રભુની મર્યાદા ન મળી.
ਆਪਿ ਭੁਲਾਇ ਆਪੇ ਮਤਿ ਦੇਵੈ ॥੩॥
aap bhulaae aape mat devai |3|ભગવાન પોતે લોકોને ગેરમાર્ગે દોરે છે, અને તે પોતે જ સમજણ આપે છે. ||3||
ਦੁਰਮਤਿ ਹਰਣਾਖਸੁ ਦੁਰਾਚਾਰੀ ॥
duramat haranaakhas duraachaaree |દુષ્ટ મનના હરનાખાશે દુષ્ટ કાર્યો કર્યા.
ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਗਰਬ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥
prabh naaraaein garab prahaaree |ભગવાન, સર્વના સ્વામી, અભિમાનનો નાશ કરનાર છે.
ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਉਧਾਰੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥੪॥
prahalaad udhaare kirapaa dhaaree |4|તેણે તેની દયા કરી, અને પ્રહલાદને બચાવ્યો. ||4||
ਭੂਲੋ ਰਾਵਣੁ ਮੁਗਧੁ ਅਚੇਤਿ ॥
bhoolo raavan mugadh achet |રાવણ ભ્રમિત, મૂર્ખ અને મૂર્ખ હતો.
ਲੂਟੀ ਲੰਕਾ ਸੀਸ ਸਮੇਤਿ ॥
loottee lankaa sees samet |શ્રીલંકા લૂંટાઈ ગયું, અને તેણે તેનું માથું ગુમાવ્યું.
ਗਰਬਿ ਗਇਆ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਹੇਤਿ ॥੫॥
garab geaa bin satigur het |5|તે અહંકારમાં લીન હતો, અને સાચા ગુરુના પ્રેમનો અભાવ હતો. ||5||
ਸਹਸਬਾਹੁ ਮਧੁ ਕੀਟ ਮਹਿਖਾਸਾ ॥
sahasabaahu madh keett mahikhaasaa |ભગવાને હજારો હથિયારધારી અર્જુન અને મધુ-કીતબ અને મેહ-ખાસા રાક્ષસોનો સંહાર કર્યો.
ਹਰਣਾਖਸੁ ਲੇ ਨਖਹੁ ਬਿਧਾਸਾ ॥
haranaakhas le nakhahu bidhaasaa |તેણે હરનાખાશને પકડી લીધો અને તેના નખથી તેને ફાડી નાખ્યો.
ਦੈਤ ਸੰਘਾਰੇ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਅਭਿਆਸਾ ॥੬॥
dait sanghaare bin bhagat abhiaasaa |6|રાક્ષસો માર્યા ગયા; તેઓ ભક્તિમય પૂજા કરતા ન હતા. ||6||
ਜਰਾਸੰਧਿ ਕਾਲਜਮੁਨ ਸੰਘਾਰੇ ॥
jaraasandh kaalajamun sanghaare |જરા-સંધ અને કાલ-જામુન રાક્ષસોનો નાશ થયો.
ਰਕਤਬੀਜੁ ਕਾਲੁਨੇਮੁ ਬਿਦਾਰੇ ॥
rakatabeej kaalunem bidaare |રકત-બીજ અને કાલ-નિયમનો નાશ કરવામાં આવ્યો.
ਦੈਤ ਸੰਘਾਰਿ ਸੰਤ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੭॥
dait sanghaar sant nisataare |7|રાક્ષસોનો વધ કરીને ભગવાને તેમના સંતોને બચાવ્યા. ||7||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
aape satigur sabad beechaare |તે પોતે, સાચા ગુરુ તરીકે, શબ્દનું ચિંતન કરે છે.