ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1414
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਿਪਤਾਇ ॥
har prabh veparavaahu hai kit khaadhai tipataae |મારા ભગવાન ભગવાન સ્વ-અસ્તિત્વ અને સ્વતંત્ર છે. સંતુષ્ટ થવા માટે તેને શું ખાવાની જરૂર છે?
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਪਤਾਸੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
satigur kai bhaanai jo chalai tipataasai har gun gaae |જે કોઈ સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે અને પ્રભુના ગુણગાન ગાય છે, તે તેને પ્રસન્ન કરે છે.
ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਲਜੁਗਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਚਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧੨॥
dhan dhan kalajug naanakaa ji chale satigur bhaae |12|ધન્ય છે, ધન્ય છે તેઓ, કળિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, હે નાનક, જેઓ સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે. ||12||
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦੁ ਨ ਰਖਿਓ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satiguroo na sevio sabad na rakhio ur dhaar |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરતા નથી, અને શબ્દને તેમના હૃદયમાં સમાવી લેતા નથી
ਧਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
dhig tinaa kaa jeeviaa kit aae sansaar |તેમનું જીવન શાપિત છે. તેઓ પણ દુનિયામાં કેમ આવ્યા?
ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਮਨਿ ਪਵੈ ਤਾਂ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰਿ ॥
guramatee bhau man pavai taan har ras lagai piaar |જો કોઈ વ્યક્તિ ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરે છે, અને તેના મનમાં ભગવાનનો ડર રાખે છે, તો તે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સાર સાથે પ્રેમથી સંગત થાય છે.
ਨਾਉ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ ॥੧੩॥
naau milai dhur likhiaa jan naanak paar utaar |13|તેના પ્રાથમિક ભાગ્ય દ્વારા, તે નામ મેળવે છે; ઓ નાનક, તેને પાર વહન કરવામાં આવે છે. ||13||
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਘਰੁ ਮੁਸੈ ਖਬਰਿ ਨ ਹੋਇ ॥
maaeaa mohi jag bharamiaa ghar musai khabar na hoe |જગત માયાના ભાવનાત્મક આસક્તિમાં ખોવાયેલો ભટકે છે; તેને ખ્યાલ નથી આવતો કે તેનું પોતાનું ઘર લૂંટાઈ રહ્યું છે.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧਾ ਲੋਇ ॥
kaam krodh man hir leaa manamukh andhaa loe |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવનાર મનમુખ સંસારમાં અંધ છે; તેનું મન જાતીય ઈચ્છા અને ક્રોધથી દૂર રહે છે.
ਗਿਆਨ ਖੜਗ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥
giaan kharrag panch doot sanghaare guramat jaagai soe |આધ્યાત્મિક જ્ઞાનની તલવારથી પાંચ રાક્ષસોને મારી નાખો. ગુરુના ઉપદેશો પ્રત્યે જાગૃત અને જાગૃત રહો.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
naam ratan paragaasiaa man tan niramal hoe |નામનું રત્ન પ્રગટ થાય છે, અને મન અને શરીર શુદ્ધ થાય છે.
ਨਾਮਹੀਨ ਨਕਟੇ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
naamaheen nakatte fireh bin naavai beh roe |જેમને નામનો અભાવ છે તેઓ નાક કાપીને ખોવાઈ જાય છે; નામ વિના, તેઓ બેસીને રડે છે.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੧੪॥
naanak jo dhur karatai likhiaa su mett na sakai koe |14|હે નાનક, સર્જનહાર પ્રભુએ જે પૂર્વનિર્ધારિત કર્યું છે તેને કોઈ ભૂંસી શકતું નથી. ||14||
ਗੁਰਮੁਖਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
guramukhaa har dhan khattiaa gur kai sabad veechaar |ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરીને ગુરુમુખો ભગવાનની સંપત્તિ કમાય છે.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਅਤੁਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
naam padaarath paaeaa atutt bhare bhanddaar |તેઓ નામની સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરે છે; તેમના ખજાના છલકાઈ રહ્યા છે.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਉਚਰਹਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
har gun baanee uchareh ant na paaraavaar |ગુરુની બાની શબ્દ દ્વારા, તેઓ ભગવાનના ગૌરવપૂર્ણ સ્તુતિનું ઉચ્ચારણ કરે છે, જેનો અંત અને મર્યાદાઓ શોધી શકાતી નથી.
ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੧੫॥
naanak sabh kaaran karataa karai vekhai sirajanahaar |15|હે નાનક, સર્જનહાર સર્વનો કર્તા છે; સર્જક ભગવાન બધા જુએ છે. ||15||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜੁ ਹੈ ਮਨੁ ਚੜਿਆ ਦਸਵੈ ਆਕਾਸਿ ॥
guramukh antar sahaj hai man charriaa dasavai aakaas |ગુરુમુખની અંદર સાહજિક શાંતિ અને સંયમ છે; તેનું મન આકાશિક ઈથર્સના દસમા પ્લેન પર જાય છે.
ਤਿਥੈ ਊਂਘ ਨ ਭੁਖ ਹੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਖ ਵਾਸੁ ॥
tithai aoongh na bhukh hai har amrit naam sukh vaas |ત્યાં કોઈ ઊંઘતું નથી કે ભૂખ્યું નથી; તેઓ ભગવાનના અમૃતમય નામની શાંતિમાં રહે છે.
ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਆਪਤ ਨਹੀ ਜਿਥੈ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੧੬॥
naanak dukh sukh viaapat nahee jithai aatam raam pragaas |16|ઓ નાનક, દુઃખ અને આનંદ કોઈને પીડિત કરતા નથી, જ્યાં ભગવાન, પરમાત્માનો પ્રકાશ પ્રગટે છે. ||16||
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਾ ਚੋਲੜਾ ਸਭ ਗਲਿ ਆਏ ਪਾਇ ॥
kaam krodh kaa cholarraa sabh gal aae paae |બધા આવ્યા છે, જાતીય ઈચ્છા અને ક્રોધનો ઝભ્ભો પહેરીને.
ਇਕਿ ਉਪਜਹਿ ਇਕਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਂਹਿ ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eik upajeh ik binas jaanhi hukame aavai jaae |કેટલાક જન્મે છે, અને કેટલાક મૃત્યુ પામે છે. તેઓ પ્રભુની આજ્ઞા પ્રમાણે આવે છે અને જાય છે.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
jaman maran na chukee rang lagaa doojai bhaae |પુનર્જન્મમાં તેમનું આવવું અને જવાનું સમાપ્ત થતું નથી; તેઓ દ્વૈતના પ્રેમથી રંગાયેલા છે.
ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਈਅਨੁ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥
bandhan bandh bhavaaeean karanaa kachhoo na jaae |17|બંધનમાં બંધાયેલા, તેઓને ભટકવા માટે બનાવવામાં આવે છે, અને તેઓ તેના વિશે કંઈ કરી શકતા નથી. ||17||
ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
jin kau kirapaa dhaareean tinaa satigur miliaa aae |જેમના પર ભગવાન પોતાની કૃપા વરસાવે છે, તેઓ સાચા ગુરુને મળવા આવે છે.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲੇ ਉਲਟੀ ਭਈ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
satigur mile ulattee bhee mar jeeviaa sahaj subhaae |સાચા ગુરુને મળીને, તેઓ દુનિયાથી દૂર થઈ જાય છે; તેઓ જીવંત હોવા છતાં પણ મૃત રહે છે, સાહજિક શાંતિ અને સંયમ સાથે.
ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧੮॥
naanak bhagatee ratiaa har har naam samaae |18|હે નાનક, ભક્તો પ્રભુમાં રંગાયેલા છે; તેઓ પ્રભુના નામમાં સમાઈ જાય છે. ||18||
ਮਨਮੁਖ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
manamukh chanchal mat hai antar bahut chaturaaee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખની બુદ્ધિ ચંચળ છે; તે અંદરથી ખૂબ જ કપટી અને હોંશિયાર છે.
ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
keetaa karatiaa birathaa geaa ik til thaae na paaee |તેણે જે કંઈ કર્યું છે, અને તે કરે છે તે બધું નકામું છે. તેનો એક અંશ પણ સ્વીકાર્ય નથી.
ਪੁੰਨ ਦਾਨੁ ਜੋ ਬੀਜਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਈ ॥
pun daan jo beejade sabh dharam raae kai jaaee |તે જે દાન અને ઉદારતા આપવાનો ઢોંગ કરે છે તેનો ન્યાય ધર્મના ન્યાયાધીશ દ્વારા કરવામાં આવશે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥
bin satiguroo jamakaal na chhoddee doojai bhaae khuaaee |સાચા ગુરુ વિના, મૃત્યુનો દૂત નશ્વરને એકલો છોડતો નથી; તે દ્વૈતના પ્રેમથી નાશ પામે છે.
ਜੋਬਨੁ ਜਾਂਦਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥
joban jaandaa nadar na aavee jar pahuchai mar jaaee |યુવાની અગોચર રીતે સરકી જાય છે, વૃદ્ધાવસ્થા આવે છે, અને પછી તે મૃત્યુ પામે છે.
ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨ ਸਖਾਈ ॥
put kalat mohu het hai ant belee ko na sakhaaee |નશ્વર બાળકો અને જીવનસાથી પ્રત્યેના પ્રેમ અને ભાવનાત્મક જોડાણમાં ફસાઈ જાય છે, પરંતુ તેમાંથી કોઈ પણ અંતમાં તેનો સહાયક અને સહાયક બનશે નહીં.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਉ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
satigur seve so sukh paae naau vasai man aaee |જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેને શાંતિ મળે છે; નામ મનમાં વસી જાય છે.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੧੯॥
naanak se vadde vaddabhaagee ji guramukh naam samaaee |19|હે નાનક, મહાન અને ખૂબ જ ભાગ્યશાળી છે જેઓ, ગુરુમુખ તરીકે, નામમાં લીન છે. ||19||
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖ ਰੋਇ ॥
manamukh naam na chetanee bin naavai dukh roe |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો નામનો વિચાર પણ કરતા નથી; નામ વિના, તેઓ પીડાથી રડે છે.