ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1131
ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਜਿਸ ਨੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥੨॥
naame naam milai vaddiaaee jis no man vasaae |2|નામ દ્વારા, ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે; જેનું મન પ્રભુથી ભરેલું છે તે જ તેને પ્રાપ્ત કરે છે. ||2||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ਕਰਣੀ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥
satigur bhettai taa fal paae sach karanee sukh saar |સાચા ગુરુને મળવાથી ફળદાયી ફળ મળે છે. આ સાચી જીવનશૈલી જીવોને ઉત્કૃષ્ટ શાંતિ આપે છે.
ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਜੋ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਧਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
se jan niramal jo har laage har naame dhareh piaar |3|જે નમ્ર માણસો ભગવાન સાથે જોડાયેલા છે તેઓ નિષ્કલંક છે; તેઓ ભગવાનના નામ માટે પ્રેમ રાખે છે. ||3||
ਤਿਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਧਿਆਇਆ ॥
tin kee ren milai taan masatak laaee jin satigur pooraa dhiaaeaa |તેમના ચરણોની ધૂળ હું મેળવી લઉં તો મારા કપાળે લગાવું છું. તેઓ સંપૂર્ણ સાચા ગુરુનું ધ્યાન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਾਈਐ ਜਿਨੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੪॥੩॥੧੩॥
naanak tin kee ren poorai bhaag paaeeai jinee raam naam chit laaeaa |4|3|13|હે નાનક, આ ધૂળ સંપૂર્ણ નિયતિ દ્વારા જ મળે છે. તેઓ તેમની ચેતના ભગવાનના નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||4||3||13||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥
sabad beechaare so jan saachaa jin kai hiradai saachaa soee |તે નમ્ર વ્યક્તિ જે શબ્દના શબ્દનું ચિંતન કરે છે તે સાચું છે; સાચા ભગવાન તેના હૃદયમાં છે.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਤਾਂ ਤਨਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
saachee bhagat kareh din raatee taan tan dookh na hoee |1|જો કોઈ વ્યક્તિ રાત-દિવસ સાચી ભક્તિ કરે તો તેના શરીરને દુઃખ ન થાય. ||1||
ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
bhagat bhagat kahai sabh koee |દરેક વ્યક્તિ તેને "ભક્ત, ભક્ત" કહે છે.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਭਗਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin satigur seve bhagat na paaeeai poorai bhaag milai prabh soee |1| rahaau |પરંતુ સાચા ગુરુની સેવા કર્યા વિના ભક્તિ પ્રાપ્ત થતી નથી. સંપૂર્ણ ભાગ્ય દ્વારા જ વ્યક્તિ ભગવાનને મળે છે. ||1||થોભો ||
ਮਨਮੁਖ ਮੂਲੁ ਗਵਾਵਹਿ ਲਾਭੁ ਮਾਗਹਿ ਲਾਹਾ ਲਾਭੁ ਕਿਦੂ ਹੋਈ ॥
manamukh mool gavaaveh laabh maageh laahaa laabh kidoo hoee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો તેમની મૂડી ગુમાવે છે, અને તેમ છતાં, તેઓ નફાની માંગ કરે છે. તેઓ કોઈ નફો કેવી રીતે કમાઈ શકે?
ਜਮਕਾਲੁ ਸਦਾ ਹੈ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥
jamakaal sadaa hai sir aoopar doojai bhaae pat khoee |2|મૃત્યુનો દૂત હંમેશા તેમના માથા ઉપર ફરતો હોય છે. દ્વૈતના પ્રેમમાં તેઓ પોતાનું માન ગુમાવે છે. ||2||
ਬਹਲੇ ਭੇਖ ਭਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥
bahale bhekh bhaveh din raatee haumai rog na jaaee |તમામ પ્રકારના ધાર્મિક વસ્ત્રો પહેરીને તેઓ દિવસ-રાત ભટક્યા કરે છે, પણ તેમના અહંકારનો રોગ મટતો નથી.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਮਿਲਿ ਮਾਇਆ ਸੁਰਤਿ ਗਵਾਈ ॥੩॥
parr parr loojheh baad vakhaaneh mil maaeaa surat gavaaee |3|વાંચન અને અભ્યાસ, તેઓ દલીલ કરે છે અને ચર્ચા કરે છે; માયા સાથે જોડાયેલા, તેઓ તેમની જાગૃતિ ગુમાવે છે. ||3||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਪਰਮ ਗਤਿ ਪਾਵਹਿ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ॥
satigur seveh param gat paaveh naam milai vaddiaaee |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓને સર્વોચ્ચ દરજ્જો મળે છે; નામ દ્વારા, તેઓ ગૌરવપૂર્ણ મહાનતાથી આશીર્વાદ પામે છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥੪॥੧੪॥
naanak naam jinaa man vasiaa dar saachai pat paaee |4|4|14|હે નાનક, જેનું મન નામથી ભરેલું છે, તેઓ સાચા પ્રભુના દરબારમાં સન્માનિત થાય છે. ||4||4||14||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਮਨਮੁਖ ਆਸਾ ਨਹੀ ਉਤਰੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥
manamukh aasaa nahee utarai doojai bhaae khuaae |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ખોટી આશાથી બચી શકતો નથી. દ્વૈતના પ્રેમમાં તે બરબાદ થઈ જાય છે.
ਉਦਰੁ ਨੈ ਸਾਣੁ ਨ ਭਰੀਐ ਕਬਹੂ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਪਚਾਏ ॥੧॥
audar nai saan na bhareeai kabahoo trisanaa agan pachaae |1|તેનું પેટ નદી જેવું છે - તે ક્યારેય ભરાય નહીં. તે ઈચ્છાના અગ્નિથી ભસ્મ થઈ જાય છે. ||1||
ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਰਾਮ ਰਸਿ ਰਾਤੇ ॥
sadaa anand raam ras raate |જેઓ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ તત્ત્વથી રંગાયેલા છે તેઓ શાશ્વત આનંદિત છે.
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਦੁਬਿਧਾ ਮਨਿ ਭਾਗੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hiradai naam dubidhaa man bhaagee har har amrit pee tripataate |1| rahaau |નામ, ભગવાનનું નામ, તેમના હૃદયને ભરી દે છે, અને તેમના મનમાંથી દ્વૈત ભાગી જાય છે. ભગવાન, હર, હરના અમૃતને પીને તેઓ તૃપ્ત થાય છે. ||1||થોભો ||
ਆਪੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਜਿਨਿ ਸਾਜੀ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥
aape paarabraham srisatt jin saajee sir sir dhandhai laae |સર્વોચ્ચ ભગવાન ભગવાને પોતે બ્રહ્માંડની રચના કરી છે; તે દરેક વ્યક્તિને તેમના કાર્યો સાથે જોડે છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਕੀਆ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦੂਜੈ ਲਾਏ ॥੨॥
maaeaa mohu keea jin aape aape doojai laae |2|તેણે પોતે જ માયા પ્રત્યે પ્રેમ અને આસક્તિ બનાવી છે; તે પોતે જ મનુષ્યોને દ્વૈત સાથે જોડે છે. ||2||
ਤਿਸ ਨੋ ਕਿਹੁ ਕਹੀਐ ਜੇ ਦੂਜਾ ਹੋਵੈ ਸਭਿ ਤੁਧੈ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥
tis no kihu kaheeai je doojaa hovai sabh tudhai maeh samaae |જો કોઈ અન્ય હોત, તો હું તેની સાથે વાત કરું; બધા તમારામાં ભળી જશે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥੩॥
guramukh giaan tat beechaaraa jotee jot milaae |3|ગુરુમુખ આધ્યાત્મિક શાણપણના સારનું ચિંતન કરે છે; તેનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||3||
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰਾ ॥
so prabh saachaa sad hee saachaa saachaa sabh aakaaraa |ભગવાન સાચા છે, હંમેશ માટે સાચા છે, અને તેમની બધી રચના સાચી છે.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੪॥੫॥੧੫॥
naanak satigur sojhee paaee sach naam nisataaraa |4|5|15|હે નાનક, સાચા ગુરુએ મને આ સમજ આપી છે; સાચું નામ મુક્તિ લાવે છે. ||4||5||15||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ભૈરાવ, ત્રીજો મહેલ:
ਕਲਿ ਮਹਿ ਪ੍ਰੇਤ ਜਿਨੑੀ ਰਾਮੁ ਨ ਪਛਾਤਾ ਸਤਜੁਗਿ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੀਚਾਰੀ ॥
kal meh pret jinaee raam na pachhaataa satajug param hans beechaaree |કળિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, જેઓ ભગવાનનો સાક્ષાત્કાર કરતા નથી તેઓ ગોબ્લિન છે. સતયુગના સુવર્ણ યુગમાં, પરમ આત્મા-હંસોએ ભગવાનનું ચિંતન કર્યું.
ਦੁਆਪੁਰਿ ਤ੍ਰੇਤੈ ਮਾਣਸ ਵਰਤਹਿ ਵਿਰਲੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥੧॥
duaapur tretai maanas varateh viralai haumai maaree |1|દ્વાપુર યુગના રજત યુગમાં, અને ત્રયતા યુગના પિત્તળ યુગમાં, માનવજાત પ્રવર્તતી હતી, પરંતુ માત્ર થોડા જ લોકોએ તેમના અહંકારને વશ કર્યો હતો. ||1||
ਕਲਿ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥
kal meh raam naam vaddiaaee |કલિયુગના આ અંધકાર યુગમાં, ભગવાનના નામ દ્વારા ભવ્ય મહાનતા પ્રાપ્ત થાય છે.
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jug jug guramukh eko jaataa vin naavai mukat na paaee |1| rahaau |દરેક યુગમાં, ગુરુમુખો એક ભગવાનને જાણે છે; નામ વિના મુક્તિ મળતી નથી. ||1||થોભો ||
ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਲਖੈ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
hiradai naam lakhai jan saachaa guramukh man vasaaee |સાચા પ્રભુના નમ્ર સેવકના હૃદયમાં પ્રભુનું નામ પ્રગટ થાય છે. તે ગુરુમુખના મનમાં વસે છે.
ਆਪਿ ਤਰੇ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਜਿਨੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੨॥
aap tare sagale kul taare jinee raam naam liv laaee |2|જેઓ પ્રેમથી પ્રભુના નામ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે તેઓ પોતાને બચાવે છે; તેઓ તેમના તમામ પૂર્વજોને પણ બચાવે છે. ||2||
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਅਵਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
meraa prabh hai gun kaa daataa avagan sabad jalaae |મારા ભગવાન ભગવાન પુણ્ય આપનાર છે. શબ્દનો શબ્દ બધા દોષો અને ખામીઓને બાળી નાખે છે.