ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 512
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਗੁਮਾਨੁ ॥
har sukhadaataa man vasai haumai jaae gumaan |શાંતિ આપનાર પ્રભુ તમારા મનમાં વાસ કરશે અને તમારો અહંકાર અને અભિમાન દૂર થશે.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੨॥
naanak nadaree paaeeai taa anadin laagai dhiaan |2|ઓ નાનક, જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર આપે છે, ત્યારે, દિવસ અને રાત, વ્યક્તિ તેનું ધ્યાન ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਿਤਾ ॥
sat santokh sabh sach hai guramukh pavitaa |ગુરુમુખ સંપૂર્ણ સત્યવાદી, સંતોષી અને શુદ્ધ છે.
ਅੰਦਰਹੁ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਸਹਜੇ ਜਿਤਾ ॥
andarahu kapatt vikaar geaa man sahaje jitaa |તેની અંદરથી છેતરપિંડી અને દુષ્ટતા દૂર થઈ ગઈ છે, અને તે તેના મનને સરળતાથી જીતી લે છે.
ਤਹ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਿਤਾ ॥
tah jot pragaas anand ras agiaan gavitaa |ત્યાં, દિવ્ય પ્રકાશ અને આનંદનો સાર પ્રગટ થાય છે, અને અજ્ઞાન દૂર થાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਪਰਗਟੁ ਕਿਤਾ ॥
anadin har ke gun ravai gun paragatt kitaa |રાત-દિવસ, તે ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે, અને પ્રભુની શ્રેષ્ઠતા પ્રગટ કરે છે.
ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਇਕੋ ਹਰਿ ਮਿਤਾ ॥੯॥
sabhanaa daataa ek hai iko har mitaa |9|એક પ્રભુ સર્વને આપનાર છે; એકલો ભગવાન જ આપણો મિત્ર છે. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਕਹੀਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
braham binde so braahaman kaheeai ji anadin har liv laae |જે ભગવાનને સમજે છે, જે પ્રેમપૂર્વક પોતાનું મન રાત-દિવસ ભગવાનમાં કેન્દ્રિત કરે છે, તે બ્રાહ્મણ કહેવાય છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਛੈ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਤਿਸੁ ਜਾਏ ॥
satigur puchhai sach sanjam kamaavai haumai rog tis jaae |સાચા ગુરુની સલાહ લઈને, તે સત્ય અને આત્મસંયમનું આચરણ કરે છે, અને તે અહંકારના રોગથી મુક્ત થાય છે.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥
har gun gaavai gun sangrahai jotee jot milaae |તે ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે, અને તેમની સ્તુતિમાં ભેગા થાય છે; તેનો પ્રકાશ પ્રકાશ સાથે મિશ્રિત છે.
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਜਿ ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਸਮਾਏ ॥
eis jug meh ko viralaa braham giaanee ji haumai mett samaae |આ જગતમાં ભગવાનને જાણનાર બહુ દુર્લભ છે; અહંકારને નાબૂદ કરીને, તે ભગવાનમાં સમાઈ જાય છે.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਮਿਲਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧॥
naanak tis no miliaa sadaa sukh paaeeai ji anadin har naam dhiaae |1|હે નાનક, તેને મળવાથી શાંતિ મળે છે; રાત દિવસ તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਰਸਨਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲਾਇ ॥
antar kapatt manamukh agiaanee rasanaa jhootth bolaae |અજ્ઞાની સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખની અંદર છેતરપિંડી છે; તેની જીભ વડે તે જૂઠું બોલે છે.
ਕਪਟਿ ਕੀਤੈ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨ ਭੀਜੈ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਸੁਭਾਇ ॥
kapatt keetai har purakh na bheejai nit vekhai sunai subhaae |છેતરપિંડીનો અભ્યાસ કરીને, તે ભગવાન ભગવાનને ખુશ કરતા નથી, જે હંમેશા કુદરતી સરળતા સાથે જુએ છે અને સાંભળે છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਾਇ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
doojai bhaae jaae jag parabodhai bikh maaeaa moh suaae |દ્વૈતના પ્રેમમાં, તે જગતને ઉપદેશ આપવા જાય છે, પરંતુ તે માયાના ઝેરમાં અને આનંદની આસક્તિમાં ડૂબી જાય છે.
ਇਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eit kamaanai sadaa dukh paavai jamai marai fir aavai jaae |આમ કરવાથી, તે સતત પીડા સહન કરે છે; તે જન્મે છે અને પછી મૃત્યુ પામે છે, અને વારંવાર આવે છે અને જાય છે.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥
sahasaa mool na chukee vich visattaa pachai pachaae |તેની શંકા તેને છોડતી નથી, અને તે ખાતરમાં સડી જાય છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਇ ॥
jis no kripaa kare meraa suaamee tis gur kee sikh sunaae |એક, જેના પર મારા ભગવાન ગુરુ તેમની દયા બતાવે છે, તે ગુરુના ઉપદેશો સાંભળે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਇ ॥੨॥
har naam dhiaavai har naamo gaavai har naamo ant chhaddaae |2|તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે, અને ભગવાનનું નામ ગાય છે; અંતે, ભગવાનનું નામ તેને બચાવશે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jinaa hukam manaaeion te poore sansaar |જેઓ પ્રભુની આજ્ઞાનું પાલન કરે છે, તે જ સંસારમાં સંપૂર્ણ વ્યક્તિ છે.
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਨਿੑ ਆਪਣਾ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
saahib sevani aapanaa poorai sabad veechaar |તેઓ તેમના ભગવાન માસ્ટરની સેવા કરે છે, અને શબ્દના સંપૂર્ણ શબ્દ પર વિચાર કરે છે.
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਿ ॥
har kee sevaa chaakaree sachai sabad piaar |તેઓ ભગવાનની સેવા કરે છે, અને શબ્દના સાચા શબ્દને પ્રેમ કરે છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
har kaa mahal tinaee paaeaa jina haumai vichahu maar |તેઓ ભગવાનની હાજરીની હવેલી પ્રાપ્ત કરે છે, કારણ કે તેઓ અંદરથી અહંકારને દૂર કરે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧੦॥
naanak guramukh mil rahe jap har naamaa ur dhaar |10|ઓ નાનક, ગુરુમુખો તેમની સાથે એકરૂપ રહે છે, ભગવાનના નામનો જપ કરે છે, અને તેને તેમના હૃદયમાં સમાવે છે. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਨ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
guramukh dhiaan sahaj dhun upajai sach naam chit laaeaa |ગુરુમુખ પ્રભુનું ધ્યાન કરે છે; આકાશી ધ્વનિ-પ્રવાહ તેની અંદર સંભળાય છે, અને તે તેની ચેતનાને સાચા નામ પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
guramukh anadin rahai rang raataa har kaa naam man bhaaeaa |ગુરુમુખ ભગવાનના પ્રેમથી રાતદિવસ મગ્ન રહે છે; તેનું મન પ્રભુના નામથી પ્રસન્ન થાય છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਵੇਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇਆ ॥
guramukh har vekheh guramukh har boleh guramukh har sahaj rang laaeaa |ગુરુમુખ ભગવાનને જુએ છે, ગુરુમુખ ભગવાનની વાત કરે છે, અને ગુરુમુખ સ્વાભાવિક રીતે ભગવાનને પ્રેમ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
naanak guramukh giaan paraapat hovai timar agiaan adher chukaaeaa |ઓ નાનક, ગુરુમુખ આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે, અને અજ્ઞાનનો ઘોર કાળો અંધકાર દૂર થાય છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਤਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
jis no karam hovai dhur pooraa tin guramukh har naam dhiaaeaa |1|જે સંપૂર્ણ ભગવાનની કૃપાથી ધન્ય છે - ગુરુમુખ તરીકે, તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satigur jinaa na sevio sabad na lago piaar |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરતા નથી તેઓ શબ્દના શબ્દ માટે પ્રેમને સ્વીકારતા નથી.
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਨ ਧਿਆਇਆ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥
sahaje naam na dhiaaeaa kit aaeaa sansaar |તેઓ આકાશી નામ, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરતા નથી - તેઓએ શા માટે સંસારમાં આવવાની તસ્દી લીધી?
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਈਐ ਵਿਸਟਾ ਸਦਾ ਖੁਆਰੁ ॥
fir fir joonee paaeeai visattaa sadaa khuaar |સમય અને સમય ફરીથી, તેઓ પુનર્જન્મ પામે છે, અને તેઓ ખાતરમાં કાયમ માટે સડી જાય છે.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
koorrai laalach lagiaa naa uravaar na paar |તેઓ ખોટા લોભ સાથે જોડાયેલા છે; તેઓ આ કિનારે નથી, ન તો તેની બહાર છે.