ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 512
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਗੁਮਾਨੁ ॥
हरि सुखदाता मनि वसै हउमै जाइ गुमानु ॥शांती देणारा परमेश्वर तुझ्या मनात वास करील आणि तुझा अहंकार आणि अभिमान नाहीसा होईल.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਲਾਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥੨॥
नानक नदरी पाईऐ ता अनदिनु लागै धिआनु ॥२॥हे नानक, जेव्हा परमेश्वर त्याच्या कृपेची दृष्टी देतो, तेव्हा रात्रंदिवस मनुष्य परमेश्वरावर आपले ध्यान केंद्रित करतो. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਿਤਾ ॥
सतु संतोखु सभु सचु है गुरमुखि पविता ॥गुरुमुख हा पूर्णपणे सत्य, समाधानी आणि शुद्ध असतो.
ਅੰਦਰਹੁ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਸਹਜੇ ਜਿਤਾ ॥
अंदरहु कपटु विकारु गइआ मनु सहजे जिता ॥त्याच्या आतून फसवणूक आणि दुष्टता निघून गेली आहे आणि तो सहजपणे त्याचे मन जिंकतो.
ਤਹ ਜੋਤਿ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਅਨੰਦ ਰਸੁ ਅਗਿਆਨੁ ਗਵਿਤਾ ॥
तह जोति प्रगासु अनंद रसु अगिआनु गविता ॥तेथे दिव्य प्रकाश आणि परमानंदाचे सार प्रकट होते आणि अज्ञान नाहीसे होते.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੁਣ ਪਰਗਟੁ ਕਿਤਾ ॥
अनदिनु हरि के गुण रवै गुण परगटु किता ॥रात्रंदिवस तो परमेश्वराचे गुणगान गातो आणि परमेश्वराचे श्रेष्ठत्व प्रकट करतो.
ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਇਕੋ ਹਰਿ ਮਿਤਾ ॥੯॥
सभना दाता एकु है इको हरि मिता ॥९॥एकच परमेश्वर सर्वांचा दाता आहे; परमेश्वर हाच आपला मित्र आहे. ||9||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿੰਦੇ ਸੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਕਹੀਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
ब्रहमु बिंदे सो ब्राहमणु कहीऐ जि अनदिनु हरि लिव लाए ॥जो भगवंताला समजतो, जो रात्रंदिवस प्रेमाने आपले चित्त भगवंतावर केंद्रित करतो, त्याला ब्राह्मण म्हणतात.
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਛੈ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਤਿਸੁ ਜਾਏ ॥
सतिगुर पुछै सचु संजमु कमावै हउमै रोगु तिसु जाए ॥खऱ्या गुरूंचा सल्ला घेऊन तो सत्य आणि आत्मसंयम पाळतो आणि अहंकाराच्या रोगापासून मुक्त होतो.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥
हरि गुण गावै गुण संग्रहै जोती जोति मिलाए ॥तो परमेश्वराची स्तुती गातो, आणि त्याची स्तुती करतो; त्याचा प्रकाश प्रकाशात मिसळला आहे.
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਜਿ ਹਉਮੈ ਮੇਟਿ ਸਮਾਏ ॥
इसु जुग महि को विरला ब्रहम गिआनी जि हउमै मेटि समाए ॥या जगात भगवंताला जाणणारा फार दुर्मिळ आहे; अहंकार नाहीसा करून तो भगवंतात लीन होतो.
ਨਾਨਕ ਤਿਸ ਨੋ ਮਿਲਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੧॥
नानक तिस नो मिलिआ सदा सुखु पाईऐ जि अनदिनु हरि नामु धिआए ॥१॥हे नानक, त्याला भेटल्याने शांती मिळते; रात्रंदिवस तो परमेश्वराच्या नामाचे चिंतन करतो. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਅੰਤਰਿ ਕਪਟੁ ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਰਸਨਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲਾਇ ॥
अंतरि कपटु मनमुख अगिआनी रसना झूठु बोलाइ ॥अज्ञानी स्वार्थी मनमुखाच्या आत फसवणूक असते; तो त्याच्या जिभेने खोटे बोलतो.
ਕਪਟਿ ਕੀਤੈ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨ ਭੀਜੈ ਨਿਤ ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਸੁਭਾਇ ॥
कपटि कीतै हरि पुरखु न भीजै नित वेखै सुणै सुभाइ ॥फसवणूक करून, तो प्रभू देवाला संतुष्ट करत नाही, जो नेहमी नैसर्गिक सहजतेने पाहतो आणि ऐकतो.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜਾਇ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
दूजै भाइ जाइ जगु परबोधै बिखु माइआ मोह सुआइ ॥द्वैताच्या प्रेमात तो जगाला शिकवायला जातो, पण तो मायेच्या विषात आणि भोगाच्या आसक्तीत मग्न असतो.
ਇਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
इतु कमाणै सदा दुखु पावै जंमै मरै फिरि आवै जाइ ॥असे केल्याने त्याला सतत वेदना होतात; तो जन्म घेतो आणि नंतर मरतो, आणि पुन्हा पुन्हा येतो आणि जातो.
ਸਹਸਾ ਮੂਲਿ ਨ ਚੁਕਈ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥
सहसा मूलि न चुकई विचि विसटा पचै पचाइ ॥त्याची शंका त्याला अजिबात सोडत नाही आणि तो खतामध्ये सडतो.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਇ ॥
जिस नो क्रिपा करे मेरा सुआमी तिसु गुर की सिख सुणाइ ॥ज्याच्यावर माझे स्वामी कृपा करतात, तो गुरूंचा उपदेश ऐकतो.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਗਾਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਅੰਤਿ ਛਡਾਇ ॥੨॥
हरि नामु धिआवै हरि नामो गावै हरि नामो अंति छडाइ ॥२॥तो परमेश्वराच्या नामाचे ध्यान करतो, आणि परमेश्वराचे नाम गातो; शेवटी, प्रभुचे नाव त्याला सोडवेल. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਜਿਨਾ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
जिना हुकमु मनाइओनु ते पूरे संसारि ॥जे परमेश्वराच्या आज्ञेचे पालन करतात, तेच जगातील परिपूर्ण व्यक्ती आहेत.
ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵਨਿੑ ਆਪਣਾ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
साहिबु सेवनि आपणा पूरै सबदि वीचारि ॥ते त्यांच्या प्रभु गुरुची सेवा करतात आणि शब्दाच्या परिपूर्ण शब्दावर चिंतन करतात.
ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰਿ ॥
हरि की सेवा चाकरी सचै सबदि पिआरि ॥ते परमेश्वराची सेवा करतात, आणि शब्दाचे खरे वचन प्रेम करतात.
ਹਰਿ ਕਾ ਮਹਲੁ ਤਿਨੑੀ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥
हरि का महलु तिनी पाइआ जिन हउमै विचहु मारि ॥आतून अहंकार नाहीसा केल्याने ते भगवंताच्या सान्निध्याची प्राप्ती करतात.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧੦॥
नानक गुरमुखि मिलि रहे जपि हरि नामा उर धारि ॥१०॥हे नानक, गुरुमुख त्याच्याशी एकरूप राहतात, भगवंताचे नामस्मरण करतात आणि ते त्यांच्या हृदयात धारण करतात. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਿਆਨ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
गुरमुखि धिआन सहज धुनि उपजै सचि नामि चितु लाइआ ॥गुरुमुख परमेश्वराचे ध्यान करतो; खगोलीय ध्वनी-प्रवाह त्याच्या आत गुंजतो, आणि तो त्याची जाणीव खऱ्या नावावर केंद्रित करतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
गुरमुखि अनदिनु रहै रंगि राता हरि का नामु मनि भाइआ ॥गुरुमुख रात्रंदिवस परमेश्वराच्या प्रेमाने रंगलेला असतो; परमेश्वराच्या नामाने त्याचे मन प्रसन्न होते.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਵੇਖਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਬੋਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਹਜਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇਆ ॥
गुरमुखि हरि वेखहि गुरमुखि हरि बोलहि गुरमुखि हरि सहजि रंगु लाइआ ॥गुरुमुख परमेश्वराला पाहतो, गुरुमुख परमेश्वराविषयी बोलतो, आणि गुरुमुख स्वाभाविकपणे परमेश्वरावर प्रेम करतो.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
नानक गुरमुखि गिआनु परापति होवै तिमर अगिआनु अधेरु चुकाइआ ॥हे नानक, गुरुमुखाला आध्यात्मिक बुद्धी प्राप्त होते आणि अज्ञानाचा काळोख दूर होतो.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਧੁਰਿ ਪੂਰਾ ਤਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥੧॥
जिस नो करमु होवै धुरि पूरा तिनि गुरमुखि हरि नामु धिआइआ ॥१॥जो परिपूर्ण परमेश्वराच्या कृपेने आशीर्वादित आहे - गुरुमुख म्हणून तो परमेश्वराच्या नामाचे ध्यान करतो. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨਾ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
सतिगुरु जिना न सेविओ सबदि न लगो पिआरु ॥जे खऱ्या गुरूंची सेवा करत नाहीत ते शब्दाचे प्रेम स्वीकारत नाहीत.
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਨ ਧਿਆਇਆ ਕਿਤੁ ਆਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ॥
सहजे नामु न धिआइआ कितु आइआ संसारि ॥ते स्वर्गीय नामाचे, परमेश्वराच्या नामाचे चिंतन करत नाहीत - त्यांनी जगात येण्याचा त्रास का केला?
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਈਐ ਵਿਸਟਾ ਸਦਾ ਖੁਆਰੁ ॥
फिरि फिरि जूनी पाईऐ विसटा सदा खुआरु ॥वेळोवेळी, त्यांचा पुनर्जन्म होतो आणि ते खतामध्ये कायमचे कुजतात.
ਕੂੜੈ ਲਾਲਚਿ ਲਗਿਆ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
कूड़ै लालचि लगिआ ना उरवारु न पारु ॥ते खोट्या लोभाने जोडलेले आहेत; ते या किनाऱ्यावर नाहीत किंवा पलीकडेही नाहीत.