ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1047
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥
जो तिसु भावै सोई करसी ॥त्याला जे वाटेल ते तो करतो.
ਆਪਹੁ ਹੋਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਹੋਸੀ ॥
आपहु होआ ना किछु होसी ॥कोणीही स्वतःहून काही केले नाही किंवा करू शकत नाही.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥
नानक नामु मिलै वडिआई दरि साचै पति पाई हे ॥१६॥३॥हे नानक, नामाच्या द्वारे, व्यक्तीला तेजस्वी महानता प्राप्त होते आणि खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात सन्मान प्राप्त होतो. ||16||3||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥मारू, तिसरी मेहल:
ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ॥
जो आइआ सो सभु को जासी ॥येणाऱ्या सर्वांना निघावे लागेल.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਾਧਾ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥
दूजै भाइ बाधा जम फासी ॥द्वैताच्या प्रेमात ते मृत्यूच्या दूताच्या फासात अडकतात.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥
सतिगुरि राखे से जन उबरे साचे साचि समाई हे ॥१॥जे विनम्र प्राणी खऱ्या गुरूंनी रक्षण केले, त्यांचा उद्धार होतो. ते सत्याच्या सत्यात विलीन होतात. ||1||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥
आपे करता करि करि वेखै ॥निर्माता स्वतः सृष्टी निर्माण करतो, आणि त्यावर लक्ष ठेवतो.
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
जिस नो नदरि करे सोई जनु लेखै ॥केवळ तेच मान्य करतात, ज्याच्यावर तो कृपादृष्टी देतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੨॥
गुरमुखि गिआनु तिसु सभु किछु सूझै अगिआनी अंधु कमाई हे ॥२॥गुरुमुखाला आध्यात्मिक बुद्धी प्राप्त होते, आणि सर्व काही समजते. अज्ञानी आंधळेपणाने वागतात. ||2||
ਮਨਮੁਖ ਸਹਸਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
मनमुख सहसा बूझ न पाई ॥स्वार्थी मनमुख हा निंदक असतो; त्याला समजत नाही.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥
मरि मरि जंमै जनमु गवाई ॥तो मरतो आणि पुन्हा मरतो, केवळ पुनर्जन्मासाठी, आणि पुन्हा निरुपयोगीपणे आपले जीवन गमावतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
गुरमुखि नामि रते सुखु पाइआ सहजे साचि समाई हे ॥३॥गुरुमुख नामाने, भगवंताच्या नामाने रंगलेला असतो; त्याला शांती मिळते आणि तो खऱ्या परमेश्वरात अंतर्ज्ञानाने मग्न असतो. ||3||
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਭਇਆ ਮਨੂਰਾ ॥
धंधै धावत मनु भइआ मनूरा ॥सांसारिक व्यवहाराच्या मागे लागल्यामुळे मन गंजलेले आणि गंजलेले आहे.
ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਕੰਚਨੁ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
फिरि होवै कंचनु भेटै गुरु पूरा ॥पण परफेक्ट गुरूच्या भेटीने ते पुन्हा सोन्यात रुपांतरित होते.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥
आपे बखसि लए सुखु पाए पूरै सबदि मिलाई हे ॥४॥जेव्हा परमेश्वर स्वतः क्षमा करतो, तेव्हा शांती मिळते; शब्दाच्या परिपूर्ण शब्दाद्वारे, माणूस त्याच्याशी एकरूप होतो. ||4||
ਦੁਰਮਤਿ ਝੂਠੀ ਬੁਰੀ ਬੁਰਿਆਰਿ ॥
दुरमति झूठी बुरी बुरिआरि ॥खोटे आणि दुष्ट मनाचे हे दुष्टांमध्ये सर्वात दुष्ट असतात.
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਅਉਗਣਿਆਰਿ ॥
अउगणिआरी अउगणिआरि ॥ते अयोग्य लोकांपैकी सर्वात अयोग्य आहेत.
ਕਚੀ ਮਤਿ ਫੀਕਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥
कची मति फीका मुखि बोलै दुरमति नामु न पाई हे ॥५॥खोट्या बुद्धीने, तोंडाच्या फालतू शब्दाने, दुष्ट मनाने त्यांना नाम प्राप्त होत नाही. ||5||
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥
अउगणिआरी कंत न भावै ॥अयोग्य आत्मा-वधू तिच्या पतीला प्रसन्न करत नाही.
ਮਨ ਕੀ ਜੂਠੀ ਜੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
मन की जूठी जूठु कमावै ॥मिथ्या मनाची, तिची कृती खोटी आहे.
ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂਰਖਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥
पिर का साउ न जाणै मूरखि बिनु गुर बूझ न पाई हे ॥६॥मूर्ख पुरुषाला तिच्या पतिदेवाचे श्रेष्ठत्व कळत नाही. गुरूशिवाय तिला अजिबात समजत नाही. ||6||
ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਟੀ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵੈ ॥
दुरमति खोटी खोटु कमावै ॥दुष्ट मनाची, दुष्ट आत्मा-वधू दुष्टाई करतात.
ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਪਿਰ ਖਸਮ ਨ ਭਾਵੈ ॥
सीगारु करे पिर खसम न भावै ॥ती स्वतःला सजवते, पण तिचा पती प्रसन्न होत नाही.
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
गुणवंती सदा पिरु रावै सतिगुरि मेलि मिलाई हे ॥७॥सद्गुणी वधू आपल्या पतिदेवाचा सदैव आनंद घेते आणि आनंद घेते; खरे गुरू तिला त्याच्या संघात जोडतात. ||7||
ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥
आपे हुकमु करे सभु वेखै ॥भगवंत स्वत: त्याच्या आदेशाचा हुकूम जारी करतो, आणि सर्व पाहतो.
ਇਕਨਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥
इकना बखसि लए धुरि लेखै ॥काहींना त्यांच्या पूर्वनियोजित नशिबानुसार क्षमा केली जाते.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੮॥
अनदिनु नामि रते सचु पाइआ आपे मेलि मिलाई हे ॥८॥रात्रंदिवस ते नामाने रंगलेले असतात आणि त्यांना खरा परमेश्वर सापडतो. तो स्वतः त्यांना त्याच्या संघात एकत्र करतो. ||8||
ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਮੋਹ ਰਸਿ ਲਾਈ ॥
हउमै धातु मोह रसि लाई ॥अहंभाव त्यांना भावनिक आसक्तीच्या रसात जोडतो आणि त्यांना इकडे तिकडे धावायला लावतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਸਾਚੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥
गुरमुखि लिव साची सहजि समाई ॥गुरुमुख परमेश्वराच्या खऱ्या प्रेमात अंतर्ज्ञानाने मग्न असतो.
ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੯॥
आपे मेलै आपे करि वेखै बिनु सतिगुर बूझ न पाई हे ॥९॥तो स्वत: एकत्र करतो, तो स्वत: कृती करतो आणि पाहतो. खऱ्या गुरूशिवाय समंजसपणा मिळत नाही. ||9||
ਇਕਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਦਾ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥
इकि सबदु वीचारि सदा जन जागे ॥काहीजण शब्दाचे चिंतन करतात; हे दीन सदैव जागृत आणि जागृत असतात.
ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥
इकि माइआ मोहि सोइ रहे अभागे ॥काही मायेच्या प्रेमात जडलेले असतात; हे दुर्दैवी लोक झोपलेले आहेत.
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
आपे करे कराए आपे होरु करणा किछू न जाई हे ॥१०॥तो स्वतः कृती करतो, आणि सर्वांना कृती करण्यास प्रेरित करतो; इतर कोणीही काहीही करू शकत नाही. ||10||
ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
कालु मारि गुर सबदि निवारे ॥गुरूंच्या वचनाने मृत्यूवर विजय मिळवला जातो आणि मारला जातो.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
हरि का नामु रखै उर धारे ॥परमेश्वराचे नाम हृदयात धारण करून ठेवा.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
सतिगुर सेवा ते सुखु पाइआ हरि कै नामि समाई हे ॥११॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शांती मिळते आणि परमेश्वराच्या नामात विलीन होतो. ||11||
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰੈ ਦੇਵਾਨੀ ॥
दूजै भाइ फिरै देवानी ॥द्वैताच्या प्रेमात जग वेड्यासारखे फिरते.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੀ ॥
माइआ मोहि दुख माहि समानी ॥मायेच्या प्रेमात आणि आसक्तीत बुडून, तो दुःखाने ग्रस्त असतो.
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਨਹ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
बहुते भेख करै नह पाए बिनु सतिगुर सुखु न पाई हे ॥१२॥सर्व प्रकारची धार्मिक वस्त्रे परिधान करून तो प्राप्त होत नाही. खऱ्या गुरूशिवाय शांती मिळत नाही. ||12||
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
किस नो कहीऐ जा आपि कराए ॥सर्व काही तो स्वतः करतो तेव्हा दोष कोणाला?
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲਾਏ ॥
जितु भावै तितु राहि चलाए ॥जशी त्याची इच्छा आहे, तसाच मार्ग आपण घेतो.
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
आपे मिहरवानु सुखदाता जिउ भावै तिवै चलाई हे ॥१३॥तो स्वतः शांतीचा दयाळू दाता आहे; जसे त्याची इच्छा आहे, तसे आपण अनुसरण करू. ||१३||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
आपे करता आपे भुगता ॥तो स्वतः सृष्टिकर्ता आहे आणि तोच भोगकर्ता आहे.
ਆਪੇ ਸੰਜਮੁ ਆਪੇ ਜੁਗਤਾ ॥
आपे संजमु आपे जुगता ॥तो स्वतः अलिप्त आहे, आणि तो स्वतः संलग्न आहे.
ਆਪੇ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
आपे निरमलु मिहरवानु मधुसूदनु जिस दा हुकमु न मेटिआ जाई हे ॥१४॥तो स्वतः निष्कलंक, दयाळू, अमृत प्रिय आहे; त्याच्या आज्ञेचा हुकूम पुसला जाऊ शकत नाही. ||14||
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
से वडभागी जिनी एको जाता ॥जे एक परमेश्वराला ओळखतात ते खूप भाग्यवान आहेत.