श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1345


ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
भउ खाणा पीणा सुखु सारु ॥

जे देवाचे भय खातात आणि पितात त्यांना उत्तम शांती मिळते.

ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
हरि जन संगति पावै पारु ॥

परमेश्वराच्या विनम्र सेवकांच्या सहवासाने ते पार वाहून जातात.

ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਵੈ ਪਿਆਰੁ ॥
सचु बोलै बोलावै पिआरु ॥

ते सत्य बोलतात आणि प्रेमाने इतरांनाही ते बोलण्यासाठी प्रेरित करतात.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੭॥
गुर का सबदु करणी है सारु ॥७॥

गुरूचे वचन हा सर्वात उत्कृष्ट व्यवसाय आहे. ||7||

ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
हरि जसु करमु धरमु पति पूजा ॥

जे परमेश्वराची स्तुती हे त्यांचे कर्म आणि धर्म, त्यांचा सन्मान आणि उपासना सेवा मानतात

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਗਨੀ ਮਹਿ ਭੂੰਜਾ ॥
काम क्रोध अगनी महि भूंजा ॥

त्यांच्या लैंगिक इच्छा आणि क्रोध अग्नीत जळून जातात.

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥
हरि रसु चाखिआ तउ मनु भीजा ॥

ते परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचा आस्वाद घेतात आणि त्यांचे चित्त त्यात भिनलेले असते.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥
प्रणवति नानकु अवरु न दूजा ॥८॥५॥

नानक प्रार्थना करतो, दुसरा कोणीच नाही. ||8||5||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥

प्रभाते, पहिली मेहल:

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ॥
राम नामु जपि अंतरि पूजा ॥

परमेश्वराच्या नावाचा जप करा, आणि आपल्या अस्तित्वात खोलवर त्याची पूजा करा.

ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥
गुरसबदु वीचारि अवरु नही दूजा ॥१॥

गुरूच्या शब्दाचे चिंतन करा, इतर नाही. ||1||

ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
एको रवि रहिआ सभ ठाई ॥

एकच सर्व ठिकाणी व्याप्त आहे.

ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अवरु न दीसै किसु पूज चड़ाई ॥१॥ रहाउ ॥

मला दुसरे दिसत नाही; मी कोणाची पूजा करावी? ||1||विराम||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਸਿ ॥
मनु तनु आगै जीअड़ा तुझ पासि ॥

मी माझे मन आणि शरीर तुझ्यापुढे अर्पण करतो; मी माझा आत्मा तुला समर्पित करतो.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨॥
जिउ भावै तिउ रखहु अरदासि ॥२॥

परमेश्वरा, तू मला वाचवतोस. ही माझी प्रार्थना आहे. ||2||

ਸਚੁ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
सचु जिहवा हरि रसन रसाई ॥

परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाने प्रसन्न झालेली जीभ खरी आहे.

ਗੁਰਮਤਿ ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
गुरमति छूटसि प्रभ सरणाई ॥३॥

गुरूंच्या उपदेशाचे पालन केल्याने देवाच्या आश्रमात तारण होते. ||3||

ਕਰਮ ਧਰਮ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥
करम धरम प्रभि मेरै कीए ॥

माझ्या देवाने धार्मिक विधी निर्माण केले.

ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾਂ ਕੀਏ ॥੪॥
नामु वडाई सिरि करमां कीए ॥४॥

त्यांनी नामाचा महिमा या कर्मकांडांच्या वर ठेवला. ||4||

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਸਿ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ॥
सतिगुर कै वसि चारि पदारथ ॥

चार महान आशीर्वाद हे खऱ्या गुरूंच्या नियंत्रणाखाली आहेत.

ਤੀਨਿ ਸਮਾਏ ਏਕ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ॥੫॥
तीनि समाए एक क्रितारथ ॥५॥

पहिले तीन बाजूला ठेवल्यावर चौथ्याला आशीर्वाद मिळतो. ||5||

ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਏ ਮੁਕਤਿ ਧਿਆਨਾਂ ॥
सतिगुरि दीए मुकति धिआनां ॥

ज्यांना खरे गुरु मुक्ती आणि ध्यानाने आशीर्वाद देतात

ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨਿੑ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥
हरि पदु चीनि भए परधाना ॥६॥

परमेश्वराच्या स्थितीची जाणीव करा आणि उदात्त व्हा. ||6||

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
मनु तनु सीतलु गुरि बूझ बुझाई ॥

त्यांची मने व शरीरे थंड व शांत होतात; गुरु ही समज देतात.

ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਵਾਜੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
प्रभु निवाजे किनि कीमति पाई ॥७॥

देवाने ज्यांना उंच केले आहे त्यांची किंमत कोण मोजू शकेल? ||7||

ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
कहु नानक गुरि बूझ बुझाई ॥

नानक म्हणतात, गुरूंनी ही समज दिली आहे;

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਗਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥
नाम बिना गति किनै न पाई ॥८॥६॥

भगवंताच्या नामाशिवाय कोणाचीही मुक्ती होत नाही. ||8||6||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
प्रभाती महला १ ॥

प्रभाते, पहिली मेहल:

ਇਕਿ ਧੁਰਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
इकि धुरि बखसि लए गुरि पूरै सची बणत बणाई ॥

काहींना आदिम भगवान देवाने क्षमा केली आहे; परिपूर्ण गुरु खरे घडवतो.

ਹਰਿ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
हरि रंग राते सदा रंगु साचा दुख बिसरे पति पाई ॥१॥

जे भगवंताच्या प्रेमात रमलेले असतात ते सत्याने सदैव रंगलेले असतात; त्यांच्या वेदना दूर होतात आणि त्यांना सन्मान प्राप्त होतो. ||1||

ਝੂਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
झूठी दुरमति की चतुराई ॥

असत्य हे दुष्ट मनाच्या चतुर युक्त्या आहेत.

ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनसत बार न लागै काई ॥१॥ रहाउ ॥

ते अजिबात नाहीसे होतील. ||1||विराम||

ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਵਿਆਪਸਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥
मनमुख कउ दुखु दरदु विआपसि मनमुखि दुखु न जाई ॥

स्वार्थी मनमुखाला वेदना व दुःखे भोगतात. स्वार्थी मनमुखाचे दुःख कधीच सुटणार नाही.

ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
सुख दुख दाता गुरमुखि जाता मेलि लए सरणाई ॥२॥

गुरुमुख सुख आणि दुःख देणाऱ्याला ओळखतो. तो त्याच्या अभयारण्यात विलीन होतो. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਤੇ ਅਭ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਸਿ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
मनमुख ते अभ भगति न होवसि हउमै पचहि दिवाने ॥

स्वार्थी मनमुखांना प्रेमळ भक्ती कळत नाही; ते वेडे आहेत, त्यांच्या अहंकारात सडलेले आहेत.

ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਗਿ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥
इहु मनूआ खिनु ऊभि पइआली जब लगि सबद न जाने ॥३॥

हे मन क्षणार्धात स्वर्गातून पाताळात उडून जाते, जोपर्यंत त्याला शब्दाचे ज्ञान होत नाही. ||3||

ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਤਿਪਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਏ ॥
भूख पिआसा जगु भइआ तिपति नही बिनु सतिगुर पाए ॥

जग भुकेले आणि तहानलेले झाले आहे; खऱ्या गुरूंशिवाय ते तृप्त होत नाही.

ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥
सहजै सहजु मिलै सुखु पाईऐ दरगह पैधा जाए ॥४॥

स्वर्गीय परमेश्वरामध्ये अंतर्ज्ञानाने विलीन झाल्यामुळे शांती प्राप्त होते आणि माणूस सन्मानाचे वस्त्र परिधान करून परमेश्वराच्या दरबारात जातो. ||4||

ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
दरगह दाना बीना इकु आपे निरमल गुर की बाणी ॥

त्याच्या दरबारातील परमेश्वर स्वतःच सर्वज्ञ आणि द्रष्टा आहे; गुरूंच्या बाणीचे वचन निष्कलंक आहे.

ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚੁ ਵੀਚਾਰਸਿ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੫॥
आपे सुरता सचु वीचारसि आपे बूझै पदु निरबाणी ॥५॥

तो स्वतः सत्याची जाणीव आहे; त्याला स्वतः निर्वाणाची अवस्था समजते. ||5||

ਜਲੁ ਤਰੰਗ ਅਗਨੀ ਪਵਨੈ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰੈ ਮਿਲਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
जलु तरंग अगनी पवनै फुनि त्रै मिलि जगतु उपाइआ ॥

त्याने पाणी, अग्नी आणि वायू यांच्या लहरी बनवल्या आणि नंतर तिघांना एकत्र करून जगाची निर्मिती केली.

ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਤਿਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹੁਕਮੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥
ऐसा बलु छलु तिन कउ दीआ हुकमी ठाकि रहाइआ ॥६॥

त्याने या घटकांना अशी शक्ती दिली की ते त्याच्या आज्ञेच्या अधीन राहतात. ||6||

ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥
ऐसे जन विरले जग अंदरि परखि खजानै पाइआ ॥

किती दुर्लभ आहेत ते विनम्र प्राणी या जगात, ज्यांची परीक्षा परमेश्वर आपल्या कोषात करतो.

ਜਾਤਿ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥
जाति वरन ते भए अतीता ममता लोभु चुकाइआ ॥७॥

ते सामाजिक स्थिती आणि रंगापेक्षा वरचेवर उठतात आणि स्वत: ला स्वत्व आणि लोभापासून मुक्त करतात. ||7||

ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
नामि रते तीरथ से निरमल दुखु हउमै मैलु चुकाइआ ॥

भगवंताच्या नामाशी निगडित, ते पवित्र पवित्र मंदिरांसारखे आहेत; ते दुःख आणि अहंकाराच्या प्रदूषणापासून मुक्त होतात.

ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥
नानकु तिन के चरन पखालै जिना गुरमुखि साचा भाइआ ॥८॥७॥

नानक त्यांचे पाय धुतात जे गुरुमुख म्हणून खऱ्या परमेश्वरावर प्रेम करतात. ||8||7||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430