श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 655


ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਭਏ ਖਾਲਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਿਹ ਜਾਨੀ ॥੪॥੩॥
कहु कबीर जन भए खालसे प्रेम भगति जिह जानी ॥४॥३॥

कबीर म्हणतात, ते नम्र लोक शुद्ध होतात - ते खालसा बनतात - ज्यांना परमेश्वराची प्रेमळ भक्ती माहीत असते. ||4||3||

ਘਰੁ ੨ ॥
घरु २ ॥

दुसरे घर ||

ਦੁਇ ਦੁਇ ਲੋਚਨ ਪੇਖਾ ॥
दुइ दुइ लोचन पेखा ॥

माझ्या दोन्ही डोळ्यांनी, मी आजूबाजूला पाहतो;

ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਖਾ ॥
हउ हरि बिनु अउरु न देखा ॥

मला परमेश्वराशिवाय काहीही दिसत नाही.

ਨੈਨ ਰਹੇ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
नैन रहे रंगु लाई ॥

माझे डोळे त्याच्याकडे प्रेमाने पाहतात,

ਅਬ ਬੇ ਗਲ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
अब बे गल कहनु न जाई ॥१॥

आणि आता, मी इतर कशाबद्दल बोलू शकत नाही. ||1||

ਹਮਰਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
हमरा भरमु गइआ भउ भागा ॥

माझ्या शंका दूर झाल्या आणि माझी भीती दूर झाली,

ਜਬ ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जब राम नाम चितु लागा ॥१॥ रहाउ ॥

जेव्हा माझी चेतना परमेश्वराच्या नामाशी जोडली गेली. ||1||विराम||

ਬਾਜੀਗਰ ਡੰਕ ਬਜਾਈ ॥
बाजीगर डंक बजाई ॥

जेव्हा जादूगार त्याचा डफ मारतो,

ਸਭ ਖਲਕ ਤਮਾਸੇ ਆਈ ॥
सभ खलक तमासे आई ॥

प्रत्येकजण शो पाहण्यासाठी येतो.

ਬਾਜੀਗਰ ਸ੍ਵਾਂਗੁ ਸਕੇਲਾ ॥
बाजीगर स्वांगु सकेला ॥

जेव्हा जादूगार त्याचा शो संपवतो,

ਅਪਨੇ ਰੰਗ ਰਵੈ ਅਕੇਲਾ ॥੨॥
अपने रंग रवै अकेला ॥२॥

मग तो एकटाच त्याच्या खेळाचा आनंद घेतो. ||2||

ਕਥਨੀ ਕਹਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
कथनी कहि भरमु न जाई ॥

उपदेश केल्याने माणसाची शंका दूर होत नाही.

ਸਭ ਕਥਿ ਕਥਿ ਰਹੀ ਲੁਕਾਈ ॥
सभ कथि कथि रही लुकाई ॥

प्रत्येकजण उपदेश करून आणि शिकवून थकला आहे.

ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥
जा कउ गुरमुखि आपि बुझाई ॥

परमेश्वर गुरुमुखाला समजायला लावतो;

ਤਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
ता के हिरदै रहिआ समाई ॥३॥

त्याचे अंत:करण परमेश्वराबरोबरच असते. ||3||

ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ॥
गुर किंचत किरपा कीनी ॥

जेव्हा गुरू आपल्या कृपेचा थोडासा अंश देतात,

ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਹ ਹਰਿ ਲੀਨੀ ॥
सभु तनु मनु देह हरि लीनी ॥

मनुष्याचे शरीर, मन आणि संपूर्ण अस्तित्व परमेश्वरामध्ये लीन झाले आहे.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
कहि कबीर रंगि राता ॥

कबीर म्हणतात, मी परमेश्वराच्या प्रेमाने भारलेला आहे;

ਮਿਲਿਓ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ॥੪॥੪॥
मिलिओ जगजीवन दाता ॥४॥४॥

जगाचा जीव, महान दाता मला भेटला आहे. ||4||4||

ਜਾ ਕੇ ਨਿਗਮ ਦੂਧ ਕੇ ਠਾਟਾ ॥
जा के निगम दूध के ठाटा ॥

पवित्र शास्त्रे तुमचे दूध आणि मलई असू द्या,

ਸਮੁੰਦੁ ਬਿਲੋਵਨ ਕਉ ਮਾਟਾ ॥
समुंदु बिलोवन कउ माटा ॥

आणि मनाचा सागर मंथन वात.

ਤਾ ਕੀ ਹੋਹੁ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰੀ ॥
ता की होहु बिलोवनहारी ॥

परमेश्वराचे लोणी मंथन करणारे व्हा,

ਕਿਉ ਮੇਟੈ ਗੋ ਛਾਛਿ ਤੁਹਾਰੀ ॥੧॥
किउ मेटै गो छाछि तुहारी ॥१॥

आणि तुझे ताक वाया जाणार नाही. ||1||

ਚੇਰੀ ਤੂ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰਸਿ ਭਤਾਰਾ ॥
चेरी तू रामु न करसि भतारा ॥

हे आत्मा-वधू दासी, तू परमेश्वराला आपला पती का मानत नाहीस?

ਜਗਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जगजीवन प्रान अधारा ॥१॥ रहाउ ॥

तो जगाचा जीवन आहे, जीवनाच्या श्वासाचा आधार आहे. ||1||विराम||

ਤੇਰੇ ਗਲਹਿ ਤਉਕੁ ਪਗ ਬੇਰੀ ॥
तेरे गलहि तउकु पग बेरी ॥

साखळी तुमच्या गळ्यात आहे आणि कफ तुमच्या पायात आहेत.

ਤੂ ਘਰ ਘਰ ਰਮਈਐ ਫੇਰੀ ॥
तू घर घर रमईऐ फेरी ॥

परमेश्वराने तुम्हाला घरोघरी फिरायला पाठवले आहे.

ਤੂ ਅਜਹੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਚੇਰੀ ॥
तू अजहु न चेतसि चेरी ॥

आणि तरीही, हे आत्मा-वधू, दास, तू परमेश्वराचे ध्यान करत नाहीस.

ਤੂ ਜਮਿ ਬਪੁਰੀ ਹੈ ਹੇਰੀ ॥੨॥
तू जमि बपुरी है हेरी ॥२॥

अभागी स्त्री, मृत्यू तुला पाहत आहे. ||2||

ਪ੍ਰਭ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੀ ॥
प्रभ करन करावनहारी ॥

प्रभू देव कारणांचे कारण आहे.

ਕਿਆ ਚੇਰੀ ਹਾਥ ਬਿਚਾਰੀ ॥
किआ चेरी हाथ बिचारी ॥

गरीब आत्मा-वधू, गुलाम यांच्या हातात काय आहे?

ਸੋਈ ਸੋਈ ਜਾਗੀ ॥
सोई सोई जागी ॥

ती झोपेतून जागी होते,

ਜਿਤੁ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਲਾਗੀ ॥੩॥
जितु लाई तितु लागी ॥३॥

आणि परमेश्वर तिला जे काही जोडतो त्याच्याशी ती संलग्न होते. ||3||

ਚੇਰੀ ਤੈ ਸੁਮਤਿ ਕਹਾਂ ਤੇ ਪਾਈ ॥
चेरी तै सुमति कहां ते पाई ॥

हे आत्मा-वधू, दासी, तुला ते ज्ञान कोठून मिळाले?

ਜਾ ਤੇ ਭ੍ਰਮ ਕੀ ਲੀਕ ਮਿਟਾਈ ॥
जा ते भ्रम की लीक मिटाई ॥

ज्याद्वारे तुम्ही तुमचा संशयाचा शिलालेख मिटवला?

ਸੁ ਰਸੁ ਕਬੀਰੈ ਜਾਨਿਆ ॥
सु रसु कबीरै जानिआ ॥

कबीरांनी ते सूक्ष्म सार चाखले आहे;

ਮੇਰੋ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੫॥
मेरो गुरप्रसादि मनु मानिआ ॥४॥५॥

गुरूंच्या कृपेने त्याचे मन परमेश्वराशी एकरूप होते. ||4||5||

ਜਿਹ ਬਾਝੁ ਨ ਜੀਆ ਜਾਈ ॥
जिह बाझु न जीआ जाई ॥

त्याच्याशिवाय आपण जगूही शकत नाही;

ਜਉ ਮਿਲੈ ਤ ਘਾਲ ਅਘਾਈ ॥
जउ मिलै त घाल अघाई ॥

जेव्हा आपण त्याला भेटतो तेव्हा आपले कार्य पूर्ण होते.

ਸਦ ਜੀਵਨੁ ਭਲੋ ਕਹਾਂਹੀ ॥
सद जीवनु भलो कहांही ॥

लोक म्हणतात अनंतकाळ जगणे चांगले आहे,

ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥
मूए बिनु जीवनु नाही ॥१॥

पण मेल्याशिवाय जीवन नाही. ||1||

ਅਬ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
अब किआ कथीऐ गिआनु बीचारा ॥

तर आता, मी कोणत्या प्रकारचे शहाणपण चिंतन करावे आणि उपदेश करावा?

ਨਿਜ ਨਿਰਖਤ ਗਤ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निज निरखत गत बिउहारा ॥१॥ रहाउ ॥

मी पाहत असताना, सांसारिक गोष्टी नष्ट होतात. ||1||विराम||

ਘਸਿ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨੁ ਗਾਰਿਆ ॥
घसि कुंकम चंदनु गारिआ ॥

केशर ग्राउंड केले जाते, आणि चंदनात मिसळले जाते;

ਬਿਨੁ ਨੈਨਹੁ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
बिनु नैनहु जगतु निहारिआ ॥

डोळ्यांशिवाय जग दिसतं.

ਪੂਤਿ ਪਿਤਾ ਇਕੁ ਜਾਇਆ ॥
पूति पिता इकु जाइआ ॥

मुलाने वडिलांना जन्म दिला आहे;

ਬਿਨੁ ਠਾਹਰ ਨਗਰੁ ਬਸਾਇਆ ॥੨॥
बिनु ठाहर नगरु बसाइआ ॥२॥

जागा नसताना शहराची स्थापना झाली आहे. ||2||

ਜਾਚਕ ਜਨ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥
जाचक जन दाता पाइआ ॥

नम्र भिकाऱ्याला महान दाता सापडला आहे,

ਸੋ ਦੀਆ ਨ ਜਾਈ ਖਾਇਆ ॥
सो दीआ न जाई खाइआ ॥

पण त्याला जे दिले आहे ते तो खाऊ शकत नाही.

ਛੋਡਿਆ ਜਾਇ ਨ ਮੂਕਾ ॥
छोडिआ जाइ न मूका ॥

तो त्याला एकटे सोडू शकत नाही, परंतु तो कधीही संपत नाही.

ਅਉਰਨ ਪਹਿ ਜਾਨਾ ਚੂਕਾ ॥੩॥
अउरन पहि जाना चूका ॥३॥

तो यापुढे इतरांकडून भीक मागायला जाणार नाही. ||3||

ਜੋ ਜੀਵਨ ਮਰਨਾ ਜਾਨੈ ॥
जो जीवन मरना जानै ॥

ते काही निवडक आहेत, ज्यांना जिवंत असताना कसे मरायचे हे माहित आहे,

ਸੋ ਪੰਚ ਸੈਲ ਸੁਖ ਮਾਨੈ ॥
सो पंच सैल सुख मानै ॥

मोठ्या शांततेचा आनंद घ्या.

ਕਬੀਰੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥
कबीरै सो धनु पाइआ ॥

कबीराला ती संपत्ती सापडली आहे;

ਹਰਿ ਭੇਟਤ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੪॥੬॥
हरि भेटत आपु मिटाइआ ॥४॥६॥

परमेश्वराला भेटून त्याने आपला स्वाभिमान नाहीसा केला आहे. ||4||6||

ਕਿਆ ਪੜੀਐ ਕਿਆ ਗੁਨੀਐ ॥
किआ पड़ीऐ किआ गुनीऐ ॥

वाचून काय उपयोग, अभ्यास करून काय उपयोग?

ਕਿਆ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ਸੁਨੀਐ ॥
किआ बेद पुरानां सुनीऐ ॥

वेद-पुराण ऐकून काय उपयोग?

ਪੜੇ ਸੁਨੇ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥
पड़े सुने किआ होई ॥

वाचून ऐकून काय उपयोग,

ਜਉ ਸਹਜ ਨ ਮਿਲਿਓ ਸੋਈ ॥੧॥
जउ सहज न मिलिओ सोई ॥१॥

जर स्वर्गीय शांती प्राप्त झाली नाही तर? ||1||

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਸਿ ਗਵਾਰਾ ॥
हरि का नामु न जपसि गवारा ॥

मुर्ख परमेश्वराचे नामस्मरण करत नाही.

ਕਿਆ ਸੋਚਹਿ ਬਾਰੰ ਬਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
किआ सोचहि बारं बारा ॥१॥ रहाउ ॥

मग तो काय विचार करतो, पुन्हा पुन्हा? ||1||विराम||

ਅੰਧਿਆਰੇ ਦੀਪਕੁ ਚਹੀਐ ॥
अंधिआरे दीपकु चहीऐ ॥

अंधारात दिवा लागतो


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430