ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 85
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥
नानक गुरमुखि उबरे साचा नामु समालि ॥१॥हे नानक, खऱ्या नामाचे चिंतन केल्याने गुरुमुखांचा उद्धार होतो. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥पहिली मेहल:
ਗਲਂੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥
गलीं असी चंगीआ आचारी बुरीआह ॥आपण बोलण्यात चांगले आहोत, पण आपली कृती वाईट आहे.
ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥
मनहु कुसुधा कालीआ बाहरि चिटवीआह ॥मानसिकदृष्ट्या आपण अशुद्ध आणि काळे आहोत, पण बाहेरून आपण पांढरे दिसतो.
ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥
रीसा करिह तिनाड़ीआ जो सेवहि दरु खड़ीआह ॥प्रभूच्या दारात उभे राहून सेवा करणाऱ्यांचे आपण अनुकरण करतो.
ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥
नालि खसमै रतीआ माणहि सुखि रलीआह ॥ते त्यांच्या पती परमेश्वराच्या प्रेमाशी एकरूप होतात आणि त्यांच्या प्रेमाचा आनंद त्यांना अनुभवतात.
ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥
होदै ताणि निताणीआ रहहि निमानणीआह ॥सत्ता असूनही ते शक्तिहीन राहतात; ते नम्र आणि नम्र राहतात.
ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥
नानक जनमु सकारथा जे तिन कै संगि मिलाह ॥२॥हे नानक, जर आपण त्यांचा सहवास केला तर आपले जीवन फायदेशीर होते. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥
तूं आपे जलु मीना है आपे आपे ही आपि जालु ॥तूच जल आहेस, तूच मासा आहेस आणि तूच जाळ आहेस.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥
तूं आपे जालु वताइदा आपे विचि सेबालु ॥तुम्हीच जाळे टाकता आणि तुम्हीच आमिष आहात.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥
तूं आपे कमलु अलिपतु है सै हथा विचि गुलालु ॥तुम्ही स्वतः कमळ आहात, अप्रभावित आणि शेकडो फूट पाण्यात अजूनही तेजस्वी रंगाचे आहात.
ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥
तूं आपे मुकति कराइदा इक निमख घड़ी करि खिआलु ॥जे तुझा विचार करतात त्यांना तूच मुक्त करतोस.
ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥
हरि तुधहु बाहरि किछु नही गुरसबदी वेखि निहालु ॥७॥हे परमेश्वरा, तुझ्या पलीकडे काहीही नाही. गुरूंच्या वचनाच्या माध्यमातून तुला पाहून मला आनंद होत आहे. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥
हुकमु न जाणै बहुता रोवै ॥ज्याला परमेश्वराची आज्ञा माहीत नाही तो भयंकर दुःखाने ओरडतो.
ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
अंदरि धोखा नीद न सोवै ॥ती फसवणुकीने भरलेली आहे, आणि ती शांतपणे झोपू शकत नाही.
ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥
जे धन खसमै चलै रजाई ॥परंतु जर वधूने तिच्या प्रभु आणि स्वामीच्या इच्छेचे पालन केले,
ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥
दरि घरि सोभा महलि बुलाई ॥तिला तिच्या स्वतःच्या घरी सन्मानित केले जाईल आणि त्याच्या उपस्थितीच्या हवेलीत बोलावले जाईल.
ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥
नानक करमी इह मति पाई ॥हे नानक, त्याच्या कृपेने ही समज प्राप्त होते.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥
गुरपरसादी सचि समाई ॥१॥गुरूंच्या कृपेने ती सत्यात लीन होते. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥
मनमुख नाम विहूणिआ रंगु कसुंभा देखि न भुलु ॥हे स्वार्थी मनमुखा, नामापासून रहित, कुसुमचा रंग पाहून भ्रमित होऊ नकोस.
ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥
इस का रंगु दिन थोड़िआ छोछा इस दा मुलु ॥त्याचा रंग फक्त काही दिवस टिकतो - तो व्यर्थ आहे!
ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥
दूजै लगे पचि मुए मूरख अंध गवार ॥द्वैताशी जोडलेले, मूर्ख, आंधळे आणि मूर्ख लोक वाया घालवतात आणि मरतात.
ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
बिसटा अंदरि कीट से पइ पचहि वारो वार ॥जंतांप्रमाणे ते खतामध्ये राहतात आणि त्यात ते पुन्हा पुन्हा मरतात.
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
नानक नाम रते से रंगुले गुर कै सहजि सुभाइ ॥हे नानक, जे नामात रमलेले आहेत ते सत्याच्या रंगात रंगले आहेत; ते गुरूची अंतर्ज्ञानी शांतता आणि शिष्टाई घेतात.
ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
भगती रंगु न उतरै सहजे रहै समाइ ॥२॥भक्तिपूजेचा रंग फिका पडत नाही; ते प्रभूमध्ये अंतर्ज्ञानाने लीन राहतात. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥
सिसटि उपाई सभ तुधु आपे रिजकु संबाहिआ ॥हे सर्व विश्व तूच निर्माण केले आहेस आणि तूच त्याचे पालनपोषण करतोस.
ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥
इकि वलु छलु करि कै खावदे मुहहु कूड़ु कुसतु तिनी ढाहिआ ॥काही फसवणूक आणि फसवणूक करून खातात आणि जगतात; ते त्यांच्या तोंडातून खोटेपणा आणि खोटेपणा सोडतात.
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥
तुधु आपे भावै सो करहि तुधु ओतै कंमि ओइ लाइआ ॥ते तुम्हाला आवडते म्हणून, तुम्ही त्यांना त्यांची कामे सोपवता.
ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥
इकना सचु बुझाइओनु तिना अतुट भंडार देवाइआ ॥काहींना सत्यवाद समजतो; त्यांना अतुलनीय खजिना दिला जातो.
ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥
हरि चेति खाहि तिना सफलु है अचेता हथ तडाइआ ॥८॥जे परमेश्वराचे स्मरण करून खातात ते समृद्ध होतात, तर जे त्याचे स्मरण करत नाहीत ते गरजेपोटी हात पुढे करतात. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥सालोक, तिसरी मेहल:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥
पड़ि पड़ि पंडित बेद वखाणहि माइआ मोह सुआइ ॥पंडित, धर्मपंडित मायेच्या प्रेमाखातर सतत वेदांचे पठण व पठण करतात.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
दूजै भाइ हरि नामु विसारिआ मन मूरख मिलै सजाइ ॥द्वैताच्या प्रेमात मूर्ख लोक परमेश्वराच्या नामाचा विसर पडले आहेत; त्यांना त्यांची शिक्षा मिळेल.
ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥
जिनि जीउ पिंडु दिता तिसु कबहूं न चेतै जो देंदा रिजकु संबाहि ॥ज्याने त्यांना शरीर आणि आत्मा दिला, जो सर्वांना उदरनिर्वाह करतो त्याबद्दल ते कधीही विचार करत नाहीत.
ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
जम का फाहा गलहु न कटीऐ फिरि फिरि आवै जाइ ॥त्यांच्या गळ्यातून मृत्यूची फास काढली जाणार नाही. ते पुन:पुन्हा पुनर्जन्मात येतील आणि जातील.
ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥
मनमुखि किछू न सूझै अंधुले पूरबि लिखिआ कमाइ ॥आंधळ्या, स्वार्थी मनमुखांना काही कळत नाही. ते ते करतात जे त्यांना पूर्वनिश्चित केले आहे.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
पूरै भागि सतिगुरु मिलै सुखदाता नामु वसै मनि आइ ॥परिपूर्ण प्रारब्धाद्वारे, ते खऱ्या गुरूला, शांती देणाऱ्याला भेटतात आणि नाम मनात वास करायला येते.
ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
सुखु माणहि सुखु पैनणा सुखे सुखि विहाइ ॥ते शांततेचा आनंद घेतात, ते शांततेचे कपडे घालतात आणि शांततेत ते त्यांचे जीवन व्यतीत करतात.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥
नानक सो नाउ मनहु न विसारीऐ जितु दरि सचै सोभा पाइ ॥१॥हे नानक, ते मनापासून नाम विसरत नाहीत; त्यांना परमेश्वराच्या दरबारात सन्मानित केले जाते. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥तिसरी मेहल:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
सतिगुरु सेवि सुखु पाइआ सचु नामु गुणतासु ॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शांती मिळते. खरे नाम हा श्रेष्ठतेचा खजिना आहे.