अहंकाराचा त्याग करून मी त्यांची सेवा करतो; अशा प्रकारे मी माझ्या खऱ्या पतीला सहजासहजी भेटते.
सत्याचे आचरण करणाऱ्या आणि खऱ्या शब्दाने ओतप्रोत झालेल्या आत्म-वधूला खरे पती भगवान भेटायला येतात.
ती कधीही विधवा होणार नाही. ती नेहमी आनंदी वधू असेल. ती स्वतःच्या अंतरंगात समाधीच्या दिव्य आनंदात वास करते.
तिचा पती सर्वत्र सर्वत्र व्याप्त आहे; त्याला सदैव उपस्थित पाहून, ती त्याच्या प्रेमाचा आनंद घेते, सहजतेने.
ज्यांना आपल्या पती परमेश्वराचा साक्षात्कार झाला आहे - मी जाऊन त्या संतांना त्याच्याबद्दल विचारतो. ||3||
विभक्त झालेल्या सुद्धा त्यांच्या पतीला भेटतात, जर ते खरे गुरूंच्या चरणी पडले.
खरे गुरु सदैव दयाळू असतात; त्याच्या शब्दाच्या द्वारे, दोष नष्ट होतात.
शब्दाद्वारे तिचे अवगुण जाळून टाकून, आत्मा-वधू तिचे द्वैतप्रेम नाहीसे करते, आणि सत्य, सत्य परमेश्वरात लीन राहते.
खऱ्या शब्दाने शाश्वत शांती प्राप्त होते आणि अहंकार आणि शंका नाहीसे होतात.
निष्कलंक पती परमेश्वर सदैव शांती देणारा आहे; हे नानक, त्यांच्या शब्दाच्या माध्यमातून ते भेटले.
विभक्त झालेल्या सुद्धा त्यांच्या पतीला भेटतात, जर ते खरे गुरूंच्या पाया पडतात. ||4||1||
वडाहंस, तिसरी मेहल:
हे परमेश्वराच्या वधू, ऐका: आपल्या प्रिय पतीची सेवा करा आणि त्याच्या शब्दाचे चिंतन करा.
नालायक वधू आपल्या पतीला ओळखत नाही - ती भ्रमित आहे; आपल्या पतीला विसरुन ती रडते आणि रडते.
ती तिच्या पती परमेश्वराचा विचार करून रडते, आणि ती त्याच्या सद्गुणांची कदर करते; तिचा पती प्रभू मरत नाही आणि सोडत नाही.
गुरुमुख म्हणून ती परमेश्वराला ओळखते; त्याच्या शब्दाच्या द्वारे, तो साकार होतो; खऱ्या प्रेमाद्वारे, ती त्याच्यामध्ये विलीन होते.
जी तिच्या पतीला, कर्माचे शिल्पकार, ओळखत नाही, ती खोट्याने भ्रमित झाली आहे - ती स्वतः खोटी आहे.
हे परमेश्वराच्या वधू, ऐका: आपल्या प्रिय पतीची सेवा करा आणि त्याच्या शब्दाचे चिंतन करा. ||1||
त्याने स्वतः सर्व जग निर्माण केले; जग येते आणि जाते.
मायेच्या प्रेमाने जगाचा नाश केला आहे; लोक मरतात, पुन्हा जन्म घेतात, पुन्हा पुन्हा.
लोक पुन्हा पुन्हा जन्म घेण्यासाठी मरतात आणि त्यांची पापे वाढतात; अध्यात्मिक ज्ञानाशिवाय ते भ्रमित होतात.
शब्दाशिवाय पती परमेश्वर मिळत नाही; नालायक, खोटी नववधू रडत आणि रडत तिचे आयुष्य वाया घालवते.
तो माझा प्रिय पती, जगाचा प्राण आहे - मी कोणासाठी रडू? तेच रडतात, जे आपल्या पतीला विसरतात.
त्याने स्वतः सर्व जग निर्माण केले; जग येते आणि जाते. ||2||
तो पती परमेश्वर सत्य आहे, सदैव सत्य आहे; तो मरत नाही आणि सोडत नाही.
अज्ञानी आत्मा-वधू भ्रमात भटकते; द्वैताच्या प्रेमात ती विधवेसारखी बसते.
द्वैताच्या प्रेमात ती विधवेसारखी बसते; मायेच्या भावनिक आसक्तीमुळे तिला वेदना होतात. ती म्हातारी होत आहे, आणि तिचे शरीर कोमेजत आहे.
जे काही आले आहे ते सर्व नाहीसे होणार आहे. द्वैताच्या प्रेमामुळे ते दुःख सहन करतात.
त्यांना मृत्यूचा दूत दिसत नाही; ते मायेची आकांक्षा बाळगतात आणि त्यांची जाणीव लोभात असते.
तो पती परमेश्वर सत्य आहे, सदैव सत्य आहे; तो मरत नाही आणि सोडत नाही. ||3||
काही रडतात आणि रडतात, त्यांच्या पतीपासून वेगळे होतात; आंधळ्यांना माहित नसते की त्यांचा पती त्यांच्यासोबत आहे.
गुरूंच्या कृपेने, ते त्यांच्या खऱ्या पतीला भेटू शकतात, आणि सदैव त्यांचे मनापासून आदर करू शकतात.
ती तिच्या पतीला मनापासून जपते - तो नेहमी तिच्यासोबत असतो; स्वार्थी मनमुखांना वाटते की तो दूर आहे.
हे शरीर धुळीत लोळते, आणि पूर्णपणे निरुपयोगी आहे; त्याला परमेश्वर आणि सद्गुरूंचे अस्तित्व जाणवत नाही.