तुझ्या दासांचे दास नानक म्हणतात, मी तुझ्या दासांचा जलवाहक आहे. ||8||1||
नट, चौथा मेहल:
हे परमेश्वरा, मी एक अयोग्य दगड आहे.
दयाळू परमेश्वराने, त्याच्या कृपेने, मला गुरूंना भेटायला नेले आहे; गुरूंच्या शब्दातून हा दगड पार केला जातो. ||1||विराम||
खऱ्या गुरूंनी माझ्यामध्ये भगवंताचे अत्यंत गोड नाम रोपण केले आहे; ते सर्वात सुवासिक चंदनाचे लाकूड आहे.
नामाने माझी जाणीव दहा दिशांना पसरते; सुगंधित परमेश्वराचा सुगंध हवेत पसरतो. ||1||
तुमचा अमर्याद उपदेश हा सर्वात गोड उपदेश आहे; मी गुरूंच्या अत्यंत उदात्त वचनाचे चिंतन करतो.
गातो, गातो, मी परमेश्वराची स्तुती गातो; त्याचे गौरव गाऊन गुरु मला वाचवतात. ||2||
गुरु ज्ञानी आणि स्पष्ट आहे; गुरू सर्वांना सारखे पाहतात. त्याच्याशी भेट, शंका आणि शंका दूर होतात.
खऱ्या गुरूंच्या भेटीने मला परम दर्जा प्राप्त झाला आहे. मी खऱ्या गुरूला अर्पण करतो. ||3||
ढोंगी आणि फसवणूक करून लोक संभ्रमात फिरतात. लोभ आणि ढोंगी हे या जगात वाईट आहेत.
या लोकात आणि परलोकात ते दुःखी आहेत; मृत्यूचा दूत त्यांच्या डोक्यावर घिरट्या घालतो आणि त्यांना खाली मारतो. ||4||
दिवस उजाडल्यावर ते आपले व्यवहार आणि मायेच्या विषारी गुंता जपतात.
जेव्हा रात्र पडते, तेव्हा ते स्वप्नांच्या देशात प्रवेश करतात आणि स्वप्नातही ते आपल्या अपभ्रंश आणि वेदनांची काळजी घेतात. ||5||
नापीक शेत घेऊन ते खोटे पेरतात; ते फक्त खोटेपणाचे पीक घेतील.
भौतिकवादी लोक सर्व उपाशी राहतील; मृत्यूचा क्रूर दूत त्यांच्या दारात वाट पाहत उभा आहे. ||6||
स्वार्थी मनमुखाने पापात कर्जाचा प्रचंड भार जमा केला आहे; केवळ शब्दाचे चिंतन करून हे ऋण फेडता येते.
जेवढे कर्ज आणि जेवढे कर्जदार आहेत, तेवढे परमेश्वर त्यांना सेवक बनवतो, जे त्याच्या पाया पडतात. ||7||
विश्वाच्या प्रभुने जे प्राणी निर्माण केले - तो त्यांच्या नाकात वलय घालतो आणि त्यांना सर्वांबरोबर घेऊन जातो.
हे नानक, जसा देव आपल्याला चालवतो, त्याचप्रमाणे आपण अनुसरण करतो; ही सर्व प्रिय परमेश्वराची इच्छा आहे. ||8||2||
नट, चौथा मेहल:
भगवंताने मला अमृताच्या कुंडात स्नान घातले आहे.
खऱ्या गुरूंचे अध्यात्मिक ज्ञान हे सर्वात उत्कृष्ट शुद्धीकरण स्नान आहे; त्यात स्नान केल्याने सर्व घाणेरडे पाप धुतले जातात. ||1||विराम||
संगत, पवित्र मंडळीचे गुण खूप मोठे आहेत. पोपटाला प्रभूचे नाव बोलायला शिकवून वेश्येचाही उद्धार झाला.
कृष्ण प्रसन्न झाला आणि म्हणून त्याने कुबडीला स्पर्श केला आणि तिला स्वर्गात नेण्यात आले. ||1||
अजमलचे आपल्या मुलावर प्रेम होते आणि त्याचे नाव पुकारले.
त्याच्या प्रेमळ भक्तीमुळे माझे प्रभु आणि स्वामी प्रसन्न झाले, ज्यांनी मृत्यूच्या संदेशवाहकांना मारले आणि हाकलून दिले. ||2||
नश्वर बोलतो आणि बोलून लोकांना ऐकवतो; पण तो स्वतः काय म्हणतो यावर तो विचार करत नाही.
पण जेव्हा तो सत्संगतीत, खऱ्या मंडळीत सामील होतो, तेव्हा त्याच्या विश्वासात त्याची पुष्टी होते आणि परमेश्वराच्या नावाने त्याचा उद्धार होतो. ||3||
जोपर्यंत त्याचा आत्मा आणि शरीर निरोगी आणि बलवान आहे, तोपर्यंत तो परमेश्वराचे स्मरण करत नाही.
पण जेव्हा त्याच्या घराला आणि वाड्याला आग लागते, तेव्हा त्याला पाणी काढण्यासाठी विहीर खणायची असते. ||4||
हे मन, हर, हर नामाचा विसर पडलेल्या अविश्वासू निंदकाच्या संगतीत जाऊ नकोस.
अविश्वासू निंदकाचा शब्द विंचवासारखा डंकतो; अविश्वासू निंदकांना खूप मागे सोडा. ||5||