श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1029


ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
करि किरपा प्रभि पारि उतारी ॥

देव त्याची कृपा देतो, आणि त्याला पलीकडे घेऊन जातो.

ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰੁ ਅਤਿ ਗਹਰਾ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
अगनि पाणी सागरु अति गहरा गुरु सतिगुरु पारि उतारा हे ॥२॥

महासागर खूप खोल आहे, अग्निमय पाण्याने भरलेला आहे; गुरू, खरे गुरू, आपल्याला पलीकडे घेऊन जातात. ||2||

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥
मनमुख अंधुले सोझी नाही ॥

आंधळा, स्वार्थी मनमुखाला कळत नाही.

ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹੀ ॥
आवहि जाहि मरहि मरि जाही ॥

तो येतो आणि पुनर्जन्मात जातो, मरतो आणि पुन्हा मरतो.

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਮ ਦਰਿ ਅੰਧੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੩॥
पूरबि लिखिआ लेखु न मिटई जम दरि अंधु खुआरा हे ॥३॥

नियतीचा मूळ शिलालेख पुसला जाऊ शकत नाही. आध्यात्मिकदृष्ट्या अंधांना मृत्यूच्या दारात भयंकर त्रास सहन करावा लागतो. ||3||

ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
इकि आवहि जावहि घरि वासु न पावहि ॥

काही येतात आणि जातात, आणि त्यांच्या स्वतःच्या हृदयात घर मिळत नाही.

ਕਿਰਤ ਕੇ ਬਾਧੇ ਪਾਪ ਕਮਾਵਹਿ ॥
किरत के बाधे पाप कमावहि ॥

त्यांच्या भूतकाळातील कृत्यांमुळे ते पाप करतात.

ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
अंधुले सोझी बूझ न काई लोभु बुरा अहंकारा हे ॥४॥

आंधळ्यांना बुद्धी नसते. ते लोभ आणि अहंकाराने अडकले आणि नष्ट झाले. ||4||

ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਧਨ ਸੀਗਾਰਾ ॥
पिर बिनु किआ तिसु धन सीगारा ॥

तिच्या पतीशिवाय, आत्म-वधूची सजावट काय चांगली आहे?

ਪਰ ਪਿਰ ਰਾਤੀ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
पर पिर राती खसमु विसारा ॥

ती आपल्या सद्गुरूंना विसरली आहे आणि दुसऱ्याच्या पतीवर मोहित झाली आहे.

ਜਿਉ ਬੇਸੁਆ ਪੂਤ ਬਾਪੁ ਕੋ ਕਹੀਐ ਤਿਉ ਫੋਕਟ ਕਾਰ ਵਿਕਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
जिउ बेसुआ पूत बापु को कहीऐ तिउ फोकट कार विकारा हे ॥५॥

ज्याप्रमाणे वेश्येच्या मुलाचा बाप कोण हे कोणालाच माहीत नसते, तशीच निष्काम, निरुपयोगी कृत्ये केली जातात. ||5||

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਦੂਖ ਘਨੇਰੇ ॥
प्रेत पिंजर महि दूख घनेरे ॥

शरीराच्या पिंजऱ्यात असलेले भूत सर्व प्रकारचे क्लेश सहन करते.

ਨਰਕਿ ਪਚਹਿ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੇ ॥
नरकि पचहि अगिआन अंधेरे ॥

जे अध्यात्मिक बुद्धीला आंधळे आहेत ते नरकात टाकतात.

ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਬਾਕੀ ਲੀਜੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
धरम राइ की बाकी लीजै जिनि हरि का नामु विसारा हे ॥६॥

धर्माचा न्यायनिवासी परमेश्वराच्या नावाचा विसर पडलेल्या लोकांच्या खात्यावरील थकबाकी जमा करतो. ||6||

ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਅਗਨਿ ਬਿਖੁ ਝਾਲਾ ॥
सूरजु तपै अगनि बिखु झाला ॥

प्रखर सूर्य विषाच्या ज्वाळांनी पेटतो.

ਅਪਤੁ ਪਸੂ ਮਨਮੁਖੁ ਬੇਤਾਲਾ ॥
अपतु पसू मनमुखु बेताला ॥

स्वार्थी मनमुखाचा अनादर होतो, पशू, राक्षस असतो.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਰੋਗੁ ਬੁਰਾ ਬੁਰਿਆਰਾ ਹੇ ॥੭॥
आसा मनसा कूड़ु कमावहि रोगु बुरा बुरिआरा हे ॥७॥

आशा आणि इच्छेने अडकलेला, तो खोटेपणा करतो आणि भ्रष्टाचाराच्या भयंकर रोगाने ग्रस्त आहे. ||7||

ਮਸਤਕਿ ਭਾਰੁ ਕਲਰ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥
मसतकि भारु कलर सिरि भारा ॥

पापांचा भार तो कपाळावर व डोक्यावर वाहतो.

ਕਿਉ ਕਰਿ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘਸਿ ਪਾਰਾ ॥
किउ करि भवजलु लंघसि पारा ॥

तो भयंकर विश्वसागर कसा पार करेल?

ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
सतिगुरु बोहिथु आदि जुगादी राम नामि निसतारा हे ॥८॥

अगदी सुरुवातीपासून, आणि युगानुयुगात, खरे गुरू हे नाव आहे; परमेश्वराच्या नावाने, तो आपल्याला पार पाडतो. ||8||

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਜਗਿ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
पुत्र कलत्र जगि हेतु पिआरा ॥

या जगात आपल्या मुलांचे आणि जोडीदाराचे प्रेम खूप गोड आहे.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥

ब्रह्मांडाचा व्यापक विस्तार म्हणजे मायेची आसक्ती.

ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੋੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
जम के फाहे सतिगुरि तोड़े गुरमुखि ततु बीचारा हे ॥९॥

सत्याचे सार चिंतन करणाऱ्या गुरुमुखासाठी खरे गुरू मृत्यूचे फासे फोडतात. ||9||

ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਚਾਲੈ ਬਹੁ ਰਾਹੀ ॥
कूड़ि मुठी चालै बहु राही ॥

खोट्याने फसवलेला, स्वार्थी मनमुख अनेक मार्गांनी चालतो;

ਮਨਮੁਖੁ ਦਾਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਾਹੀ ॥
मनमुखु दाझै पड़ि पड़ि भाही ॥

तो उच्चशिक्षित असेल, पण तो आगीत जळतो.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਗੁਰੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
अंम्रित नामु गुरू वड दाणा नामु जपहु सुख सारा हे ॥१०॥

गुरू हे अमृत नाम, परमेश्वराच्या नामाचा महान दाता आहे. नामाचा जप केल्याने परम शांती प्राप्त होते. ||10||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
सतिगुरु तुठा सचु द्रिड़ाए ॥

खरे गुरू, त्यांच्या दयेने, सत्याला आत बसवतात.

ਸਭਿ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
सभि दुख मेटे मारगि पाए ॥

सर्व दु:ख नाहीसे होते, आणि मार्गावर ठेवले जाते.

ਕੰਡਾ ਪਾਇ ਨ ਗਡਈ ਮੂਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
कंडा पाइ न गडई मूले जिसु सतिगुरु राखणहारा हे ॥११॥

ज्याचे रक्षण करणारे खरे गुरू आहेत त्याच्या पायाला काटाही टोचत नाही. ||11||

ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
खेहू खेह रलै तनु छीजै ॥

धूळ धूळ मिसळते, जेव्हा शरीर वाया जाते.

ਮਨਮੁਖੁ ਪਾਥਰੁ ਸੈਲੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥
मनमुखु पाथरु सैलु न भीजै ॥

स्वेच्छेचा मनमुख हा दगडाच्या ढिगासारखा असतो, जो पाण्याला अभेद्य असतो.

ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
करण पलाव करे बहुतेरे नरकि सुरगि अवतारा हे ॥१२॥

तो ओरडतो, रडतो आणि रडतो; तो स्वर्गात आणि नंतर नरकात पुनर्जन्म घेतो. ||12||

ਮਾਇਆ ਬਿਖੁ ਭੁਇਅੰਗਮ ਨਾਲੇ ॥
माइआ बिखु भुइअंगम नाले ॥

ते मायेच्या विषारी सापासोबत राहतात.

ਇਨਿ ਦੁਬਿਧਾ ਘਰ ਬਹੁਤੇ ਗਾਲੇ ॥
इनि दुबिधा घर बहुते गाले ॥

या द्वैताने अनेक घरे उद्ध्वस्त केली आहेत.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਪਜੈ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਪਤੀਆਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
सतिगुर बाझहु प्रीति न उपजै भगति रते पतीआरा हे ॥१३॥

खऱ्या गुरूंशिवाय प्रीती लाभत नाही. भक्तिपूजेने ओतप्रोत होऊन आत्मा तृप्त होतो. ||१३||

ਸਾਕਤ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਹੁ ਧਾਵਹਿ ॥
साकत माइआ कउ बहु धावहि ॥

अविश्वासू निंदक मायेचा पाठलाग करतात.

ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
नामु विसारि कहा सुखु पावहि ॥

नाम विसरून त्यांना शांती कशी मिळेल?

ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਖਪਹਿ ਖਪਾਵਹਿ ਨਾਹੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
त्रिहु गुण अंतरि खपहि खपावहि नाही पारि उतारा हे ॥१४॥

तीन गुणांमध्ये ते नष्ट होतात; ते पलीकडे जाऊ शकत नाहीत. ||14||

ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਕਹੀਅਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
कूकर सूकर कहीअहि कूड़िआरा ॥

खोट्यांना डुक्कर आणि कुत्रे म्हणतात.

ਭਉਕਿ ਮਰਹਿ ਭਉ ਭਉ ਭਉਹਾਰਾ ॥
भउकि मरहि भउ भउ भउहारा ॥

ते स्वत: मरणाची भुंकतात; ते भुंकतात, भुंकतात आणि भीतीने ओरडतात.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਝੂਠੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਗਹ ਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
मनि तनि झूठे कूड़ु कमावहि दुरमति दरगह हारा हे ॥१५॥

मनाने आणि शरीराने असत्य, ते खोटेपणाचे आचरण करतात; त्यांच्या दुष्ट मनोवृत्तीमुळे ते परमेश्वराच्या दरबारात हरतात. ||15||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਮਨੂਆ ਟੇਕੈ ॥
सतिगुरु मिलै त मनूआ टेकै ॥

खऱ्या गुरूंच्या भेटीने मन स्थिर होते.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇ ਸਰਣਿ ਪਰੇਕੈ ॥
राम नामु दे सरणि परेकै ॥

जो त्याचे आश्रय घेतो तो परमेश्वराच्या नामाने धन्य होतो.

ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਦਰਗਹ ਪਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥
हरि धनु नामु अमोलकु देवै हरि जसु दरगह पिआरा हे ॥१६॥

त्यांना परमेश्वराच्या नामाची अमूल्य संपत्ती दिली जाते; त्याचे गुणगान गाताना, ते त्याच्या दरबारात त्याचे प्रिय आहेत. ||16||


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430