प्रथम, शिक्षकाला बांधले जाते, आणि नंतर, विद्यार्थ्याच्या गळ्यात फास लावला जातो. ||5||
सस्सा: मूर्खा, तू तुझी आत्म-शिस्त गमावली आहेस आणि खोट्या सोंगाखाली अर्पण स्वीकारले आहेस.
भिक्षा देणाऱ्याची कन्या तुझ्यासारखीच आहे; लग्न समारंभ पार पाडण्यासाठी हे पैसे स्वीकारून, आपण आपल्या स्वत: च्या जीवनाला शाप दिला आहे. ||6||
मम्मा: मूर्खा, तुझी बुद्धी फसवली गेली आहेस आणि तुला अहंकाराच्या मोठ्या रोगाने ग्रासले आहे.
तुमच्या अंतरंगात तुम्ही देवाला ओळखत नाही आणि मायेसाठी तुम्ही स्वतःशी तडजोड करता. ||7||
काका: मूर्खा, कामुक इच्छा आणि रागात तू फिरतोस; स्वाधीनतेशी संलग्न होऊन तुम्ही परमेश्वराला विसरलात.
तुम्ही वाचता, चिंतन करता, आणि मोठ्याने घोषणा करता, परंतु न समजता, तुम्ही बुडून मरण पावला आहात. ||8||
तट्टा: रागात, तू भाजला आहेस, मूर्ख. T'hat'ha: तुम्ही राहता ती जागा शापित आहे.
घघा: मूर्खा, तू दारोदारी भीक मागतोस. दादा: पण तरीही, तुला गिफ्ट मिळालेले नाही. ||9||
पप्पा: मूर्खा, तू सांसारिक व्यवहारात मग्न असल्याने तुला ओलांडता येणार नाही.
खऱ्या प्रभूने तुझा नाश केला, मूर्खा; हे तुझ्या कपाळावर नशिबात लिहिलेले आहे. ||10||
भाभा : तू भयंकर संसारसागरात बुडाला आहेस, मूर्ख आहेस आणि मायेत रमून गेला आहेस.
गुरूंच्या कृपेने जो एक परमेश्वराला ओळखतो तो क्षणार्धात पार जातो. ||11||
वावा: मूर्खा, तुझी पाळी आली आहे, पण तू प्रकाशाच्या परमेश्वराला विसरला आहेस.
मूर्खा, ही संधी पुन्हा येणार नाही. तुम्ही मृत्यूच्या दूताच्या सामर्थ्याखाली पडाल. ||12||
झाझा: मूर्खा, जर तुम्ही खरे गुरूंची शिकवण एका क्षणासाठीही ऐकली तर तुम्हाला कधीही पश्चात्ताप आणि पश्चात्ताप करण्याची गरज नाही.
खऱ्या गुरूशिवाय गुरूच नाही; जो गुरु नसतो त्याची प्रतिष्ठा वाईट असते. ||१३||
धडा: मूर्खा, तुझ्या भटक्या मनाला आवर घाल; तुमच्या आत खोलवर खजिना शोधायचा आहे.
जेव्हा मनुष्य गुरुमुख होतो, तेव्हा तो परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाचे सेवन करतो; युगानुयुगे तो ते पीत राहतो. ||14||
गग्गा: विश्वाच्या परमेश्वराला मनात ठेवा, मूर्खा; केवळ शब्दांनी, कोणीही त्याला प्राप्त केलेले नाही.
गुरूचे चरण हृदयात बसवा, मूर्खा, तुझी मागील सर्व पापे क्षमा होतील. ||15||
हाहा: मूर्खा, प्रभुचे उपदेश समजून घ्या; तरच तुम्हाला शाश्वत शांती मिळेल.
स्वेच्छेने मनमुख जितके वाचतील तितकेच त्यांना वेदना होतात. खऱ्या गुरूशिवाय मुक्ती मिळत नाही. ||16||
ररा: मूर्खा, तुमची जाणीव परमेश्वरावर केंद्रित करा; ज्यांचे अंतःकरण प्रभूने भरले आहे त्यांच्याबरोबर राहा.
गुरूंच्या कृपेने, जे परमेश्वराला ओळखतात, त्यांना पूर्ण परमेश्वर समजतो. ||17||
आपल्या मर्यादा कळू शकत नाहीत; अवर्णनीय परमेश्वराचे वर्णन करता येत नाही.
हे नानक, ज्यांना खरे गुरू भेटले, त्यांचा हिशेब चुकता झाला. ||18||1||2||
राग आसा, पहिला मेहल, छंट, पहिले घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
हे सुंदर तरुण वधू, माझा प्रिय परमेश्वर खूप खेळकर आहे.
जेव्हा वधू आपल्या पतीवर प्रेम करते तेव्हा तो दयाळू होतो आणि बदल्यात तिच्यावर प्रेम करतो.