ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1057
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
गुर कै सबदि हरि नामु वखाणै ॥गुरूंच्या वचनाने तो भगवंताचे नामस्मरण करतो.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
अनदिनु नामि रता दिनु राती माइआ मोहु चुकाहा हे ॥८॥रात्रंदिवस तो नामात रमलेला असतो, रात्रंदिवस; तो मायेच्या भावनिक आसक्तीपासून मुक्त होतो. ||8||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ॥
गुर सेवा ते सभु किछु पाए ॥गुरूंची सेवा केल्याने सर्व गोष्टी प्राप्त होतात;
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
हउमै मेरा आपु गवाए ॥अहंकार, स्वत्व आणि स्वाभिमान दूर केला जातो.
ਆਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੯॥
आपे क्रिपा करे सुखदाता गुर कै सबदे सोहा हे ॥९॥शांती देणारा परमेश्वर स्वतः त्याची कृपा करतो; तो गुरूंच्या शब्दाने उदात्त करतो आणि सुशोभित करतो. ||9||
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥
गुर का सबदु अंम्रित है बाणी ॥गुरूचा शब्द म्हणजे अमृत बाणी.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥
अनदिनु हरि का नामु वखाणी ॥रात्रंदिवस परमेश्वराचे नामस्मरण करा.
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਚਾ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਘਟੁ ਨਿਰਮਲੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
हरि हरि सचा वसै घट अंतरि सो घटु निरमलु ताहा हे ॥१०॥ते अंतःकरण निष्कलंक होते, जे खरे परमेश्वर, हर, हर यांनी भरलेले असते. ||10||
ਸੇਵਕ ਸੇਵਹਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹਹਿ ॥
सेवक सेवहि सबदि सलाहहि ॥त्याचे सेवक सेवा करतात आणि त्याच्या शब्दाची स्तुती करतात.
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ॥
सदा रंगि राते हरि गुण गावहि ॥सदैव त्याच्या प्रेमाच्या रंगाने रंगलेले, ते परमेश्वराची स्तुती गातात.
ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਪਰਮਲ ਵਾਸੁ ਮਨਿ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
आपे बखसे सबदि मिलाए परमल वासु मनि ताहा हे ॥११॥तो स्वतः क्षमा करतो, आणि त्यांना शब्दाने जोडतो; त्यांच्या मनात चंदनाचा सुगंध दरवळतो. ||11||
ਸਬਦੇ ਅਕਥੁ ਕਥੇ ਸਾਲਾਹੇ ॥
सबदे अकथु कथे सालाहे ॥शब्दाद्वारे ते न बोललेले बोलतात आणि परमेश्वराची स्तुती करतात.
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
मेरे प्रभ साचे वेपरवाहे ॥माझा खरा प्रभू देव स्वयंपूर्ण आहे.
ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ਸਬਦੈ ਕਾ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
आपे गुणदाता सबदि मिलाए सबदै का रसु ताहा हे ॥१२॥सद्गुण देणारा स्वतःच त्यांना शब्दाने जोडतो; ते शब्दाच्या उदात्त साराचा आनंद घेतात. ||12||
ਮਨਮੁਖੁ ਭੂਲਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ॥
मनमुखु भूला ठउर न पाए ॥गोंधळलेल्या, स्वार्थी मनमुखांना विश्रांतीची जागा मिळत नाही.
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
जो धुरि लिखिआ सु करम कमाए ॥ते ते कर्म करतात जे त्यांना पूर्वनियोजित आहे.
ਬਿਖਿਆ ਰਾਤੇ ਬਿਖਿਆ ਖੋਜੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
बिखिआ राते बिखिआ खोजै मरि जनमै दुखु ताहा हे ॥१३॥विषाने ओतलेले, ते विष शोधतात आणि मृत्यू आणि पुनर्जन्माच्या वेदना सहन करतात. ||१३||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥
आपे आपि आपि सालाहे ॥तो स्वतःचीच स्तुती करतो.
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਪ੍ਰਭ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹੇ ॥
तेरे गुण प्रभ तुझ ही माहे ॥देवा, तुझे वैभवशाली गुण तुझ्यातच आहेत.
ਤੂ ਆਪਿ ਸਚਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
तू आपि सचा तेरी बाणी सची आपे अलखु अथाहा हे ॥१४॥तू स्वतःच सत्य आहेस आणि तुझ्या बाणीचे वचन खरे आहे. तुम्ही स्वतः अदृश्य आणि अज्ञात आहात. ||14||
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
बिनु गुर दाते कोइ न पाए ॥गुरूशिवाय, दाता कोणालाच मिळत नाही.
ਲਖ ਕੋਟੀ ਜੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
लख कोटी जे करम कमाए ॥कोणी शेकडो हजारो आणि लाखो प्रयत्न केले तरी.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਵਸਿਆ ਸਬਦੇ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
गुर किरपा ते घट अंतरि वसिआ सबदे सचु सालाहा हे ॥१५॥गुरूंच्या कृपेने तो हृदयात खोलवर वास करतो; शब्दाद्वारे, खऱ्या परमेश्वराची स्तुती करा. ||15||
ਸੇ ਜਨ ਮਿਲੇ ਧੁਰਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥
से जन मिले धुरि आपि मिलाए ॥ते एकटेच त्याला भेटतात, ज्याला परमेश्वर स्वतःशी जोडतो.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਏ ॥
साची बाणी सबदि सुहाए ॥ते त्याच्या बाणीच्या खऱ्या शब्दाने आणि शब्दाने सुशोभित आणि उच्च आहेत.
ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਿਤ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥
नानक जनु गुण गावै नित साचे गुण गावह गुणी समाहा हे ॥१६॥४॥१३॥सेवक नानक सतत खऱ्या परमेश्वराची स्तुती गातो; त्याचे महिमा गाऊन, तो सद्गुणांच्या तेजस्वी परमेश्वरामध्ये लीन होतो. ||16||4||13||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥मारू, तिसरी मेहल:
ਨਿਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥
निहचलु एकु सदा सचु सोई ॥एक परमेश्वर शाश्वत आणि अपरिवर्तनीय आहे, सदैव सत्य आहे.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥
पूरे गुर ते सोझी होई ॥परिपूर्ण गुरूद्वारे ही समज प्राप्त होते.
ਹਰਿ ਰਸਿ ਭੀਨੇ ਸਦਾ ਧਿਆਇਨਿ ਗੁਰਮਤਿ ਸੀਲੁ ਸੰਨਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
हरि रसि भीने सदा धिआइनि गुरमति सीलु संनाहा हे ॥१॥जे परमेश्वराच्या उदात्त तत्वाने भिजलेले आहेत, ते त्याचे चिंतन करतात; गुरूंच्या शिकवणीचे पालन केल्याने ते नम्रतेचे कवच प्राप्त करतात. ||1||
ਅੰਦਰਿ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਸਚਿਆਰਾ ॥
अंदरि रंगु सदा सचिआरा ॥अंतःकरणात ते खऱ्या परमेश्वरावर कायम प्रेम करतात.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਾ ॥
गुर कै सबदि हरि नामि पिआरा ॥गुरूंच्या वचनाने त्यांना भगवंताचे नाम आवडते.
ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਛੋਡਿਆ ਮਾਇਆ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
नउ निधि नामु वसिआ घट अंतरि छोडिआ माइआ का लाहा हे ॥२॥नाम, नऊ खजिन्यांचे मूर्त स्वरूप, त्यांच्या अंतःकरणात वास करते; ते मायेच्या लाभाचा त्याग करतात. ||2||
ਰਈਅਤਿ ਰਾਜੇ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਈ ॥
रईअति राजे दुरमति दोई ॥राजा आणि त्याची प्रजा दोघेही दुष्टबुद्धी आणि द्वैत यात गुंतलेले आहेत.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਏਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥
बिनु सतिगुर सेवे एकु न होई ॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याशिवाय ते परमेश्वराशी एकरूप होत नाहीत.
ਏਕੁ ਧਿਆਇਨਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਨਿ ਨਿਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਤਿਨਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
एकु धिआइनि सदा सुखु पाइनि निहचलु राजु तिनाहा हे ॥३॥जे एक परमेश्वराचे चिंतन करतात त्यांना शाश्वत शांती मिळते. त्यांची शक्ती शाश्वत आणि अखंड आहे. ||3||
ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥
आवणु जाणा रखै न कोई ॥त्यांना येण्या-जाण्यापासून कोणीही वाचवू शकत नाही.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਹੋਈ ॥
जंमणु मरणु तिसै ते होई ॥त्याच्याकडून जन्म आणि मृत्यू येतो.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਗਤਿ ਮੁਕਤਿ ਤਿਸੈ ਤੇ ਪਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
गुरमुखि साचा सदा धिआवहु गति मुकति तिसै ते पाहा हे ॥४॥गुरुमुख सदैव खऱ्या परमेश्वराचे चिंतन करतो. त्याच्यापासून मुक्ती आणि मुक्ती मिळते. ||4||
ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ॥
सचु संजमु सतिगुरू दुआरै ॥सत्य आणि आत्मसंयम हे सत्य गुरूंच्या दारातून मिळतात.
ਹਉਮੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੈ ॥
हउमै क्रोधु सबदि निवारै ॥शब्दाद्वारे अहंकार आणि क्रोध शांत होतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੀਲੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਭੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाईऐ सीलु संतोखु सभु ताहा हे ॥५॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शाश्वत शांती मिळते; नम्रता आणि समाधान हे सर्व त्याच्याकडून आले आहे. ||5||
ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
हउमै मोहु उपजै संसारा ॥अहंभाव आणि आसक्ती यातून, ब्रह्मांड तयार झाले.
ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਿਨਸੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
सभु जगु बिनसै नामु विसारा ॥नामाचा विसर पडल्याने सर्व जगाचा नाश होतो.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਜਗਿ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
बिनु सतिगुर सेवे नामु न पाईऐ नामु सचा जगि लाहा हे ॥६॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याशिवाय नाम प्राप्त होत नाही. नाम हाच या जगात खरा लाभ आहे. ||6||
ਸਚਾ ਅਮਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ॥
सचा अमरु सबदि सुहाइआ ॥शब्दाच्या माध्यमातून त्याची इच्छा खरी, सुंदर आणि आनंददायक आहे.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਮਿਲਿ ਵਾਜਾ ਵਾਇਆ ॥
पंच सबद मिलि वाजा वाइआ ॥पंच शब्द, पाच प्राथमिक ध्वनी, कंपन आणि प्रतिध्वनी.