ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 1166
ਨਾਮੇ ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਨਾ ਲੇਹੁ ॥੧੦॥
नामे सर भरि सोना लेहु ॥१०॥येथे, नाम दैवांचे वजन सोन्याने घे आणि त्याला सोड." ||10||
ਮਾਲੁ ਲੇਉ ਤਉ ਦੋਜਕਿ ਪਰਉ ॥
मालु लेउ तउ दोजकि परउ ॥राजाने उत्तर दिले, "मी सोने घेतले तर मला नरकात नेले जाईल.
ਦੀਨੁ ਛੋਡਿ ਦੁਨੀਆ ਕਉ ਭਰਉ ॥੧੧॥
दीनु छोडि दुनीआ कउ भरउ ॥११॥माझा विश्वास सोडून ऐहिक संपत्ती गोळा करून." ||11||
ਪਾਵਹੁ ਬੇੜੀ ਹਾਥਹੁ ਤਾਲ ॥
पावहु बेड़ी हाथहु ताल ॥पायात साखळदंड घालून, नाम दैव हाताने थाप देत,
ਨਾਮਾ ਗਾਵੈ ਗੁਨ ਗੋਪਾਲ ॥੧੨॥
नामा गावै गुन गोपाल ॥१२॥परमेश्वराची स्तुती गाणे. ||12||
ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਜਉ ਉਲਟੀ ਬਹੈ ॥
गंग जमुन जउ उलटी बहै ॥"गंगा आणि जमुना नद्या जरी मागे वाहतात.
ਤਉ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਕਰਤਾ ਰਹੈ ॥੧੩॥
तउ नामा हरि करता रहै ॥१३॥मी अजूनही परमेश्वराची स्तुती करीत राहीन." ||13||
ਸਾਤ ਘੜੀ ਜਬ ਬੀਤੀ ਸੁਣੀ ॥
सात घड़ी जब बीती सुणी ॥तीन तास झाले,
ਅਜਹੁ ਨ ਆਇਓ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਧਣੀ ॥੧੪॥
अजहु न आइओ त्रिभवण धणी ॥१४॥आणि तरीही, तिन्ही जगाचा स्वामी आला नव्हता. ||14||
ਪਾਖੰਤਣ ਬਾਜ ਬਜਾਇਲਾ ॥
पाखंतण बाज बजाइला ॥पंख असलेल्या पंखांच्या वाद्यावर खेळणे,
ਗਰੁੜ ਚੜੑੇ ਗੋਬਿੰਦ ਆਇਲਾ ॥੧੫॥
गरुड़ चड़े गोबिंद आइला ॥१५॥विश्वाचा स्वामी आला, गरुडावर आरूढ झाला. ||15||
ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਪਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ॥
अपने भगत परि की प्रतिपाल ॥त्याने आपल्या भक्ताचे पालनपोषण केले,
ਗਰੁੜ ਚੜੑੇ ਆਏ ਗੋਪਾਲ ॥੧੬॥
गरुड़ चड़े आए गोपाल ॥१६॥आणि भगवान आले, गरुडावर आरूढ झाले. ||16||
ਕਹਹਿ ਤ ਧਰਣਿ ਇਕੋਡੀ ਕਰਉ ॥
कहहि त धरणि इकोडी करउ ॥परमेश्वर त्याला म्हणाला, “तुझी इच्छा असल्यास मी पृथ्वी बाजूला करीन.
ਕਹਹਿ ਤ ਲੇ ਕਰਿ ਊਪਰਿ ਧਰਉ ॥੧੭॥
कहहि त ले करि ऊपरि धरउ ॥१७॥तुमची इच्छा असेल तर मी ते उलटे करीन. ||17||
ਕਹਹਿ ਤ ਮੁਈ ਗਊ ਦੇਉ ਜੀਆਇ ॥
कहहि त मुई गऊ देउ जीआइ ॥तुमची इच्छा असेल तर मी मेलेली गाय जिवंत करीन.
ਸਭੁ ਕੋਈ ਦੇਖੈ ਪਤੀਆਇ ॥੧੮॥
सभु कोई देखै पतीआइ ॥१८॥सर्वजण पाहतील आणि खात्री पटतील." ||18||
ਨਾਮਾ ਪ੍ਰਣਵੈ ਸੇਲ ਮਸੇਲ ॥
नामा प्रणवै सेल मसेल ॥नाम दैव प्रार्थना केली आणि गायीचे दूध पाजले.
ਗਊ ਦੁਹਾਈ ਬਛਰਾ ਮੇਲਿ ॥੧੯॥
गऊ दुहाई बछरा मेलि ॥१९॥त्याने वासराला गायीजवळ आणले आणि तिचे दूध पाजले. ||19||
ਦੂਧਹਿ ਦੁਹਿ ਜਬ ਮਟੁਕੀ ਭਰੀ ॥
दूधहि दुहि जब मटुकी भरी ॥घागरी दुधाने भरल्यावर,
ਲੇ ਬਾਦਿਸਾਹ ਕੇ ਆਗੇ ਧਰੀ ॥੨੦॥
ले बादिसाह के आगे धरी ॥२०॥नाम दैवने ते घेऊन राजासमोर ठेवले. ||20||
ਬਾਦਿਸਾਹੁ ਮਹਲ ਮਹਿ ਜਾਇ ॥
बादिसाहु महल महि जाइ ॥राजा आपल्या महालात गेला,
ਅਉਘਟ ਕੀ ਘਟ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੨੧॥
अउघट की घट लागी आइ ॥२१॥त्याचे मन अस्वस्थ झाले. ||२१||
ਕਾਜੀ ਮੁਲਾਂ ਬਿਨਤੀ ਫੁਰਮਾਇ ॥
काजी मुलां बिनती फुरमाइ ॥काझी आणि मुल्लांमार्फत राजाने प्रार्थना केली,
ਬਖਸੀ ਹਿੰਦੂ ਮੈ ਤੇਰੀ ਗਾਇ ॥੨੨॥
बखसी हिंदू मै तेरी गाइ ॥२२॥"हे हिंदू, कृपया मला माफ करा; मी तुझ्यासमोर फक्त एक गाय आहे." ||२२||
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਸੁਨਹੁ ਬਾਦਿਸਾਹ ॥
नामा कहै सुनहु बादिसाह ॥नाम दैव म्हणाले, "हे राजा, ऐका:
ਇਹੁ ਕਿਛੁ ਪਤੀਆ ਮੁਝੈ ਦਿਖਾਇ ॥੨੩॥
इहु किछु पतीआ मुझै दिखाइ ॥२३॥मी हा चमत्कार केला आहे का? ||२३||
ਇਸ ਪਤੀਆ ਕਾ ਇਹੈ ਪਰਵਾਨੁ ॥
इस पतीआ का इहै परवानु ॥या चमत्काराचा उद्देश आहे
ਸਾਚਿ ਸੀਲਿ ਚਾਲਹੁ ਸੁਲਿਤਾਨ ॥੨੪॥
साचि सीलि चालहु सुलितान ॥२४॥हे राजा, तुम्ही सत्य आणि नम्रतेच्या मार्गावर चालावे." ||24||
ਨਾਮਦੇਉ ਸਭ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
नामदेउ सभ रहिआ समाइ ॥यासाठी नामदेव सर्वत्र प्रसिद्ध झाला.
ਮਿਲਿ ਹਿੰਦੂ ਸਭ ਨਾਮੇ ਪਹਿ ਜਾਹਿ ॥੨੫॥
मिलि हिंदू सभ नामे पहि जाहि ॥२५॥सर्व हिंदू एकत्र नाम दैवाला गेले. ||२५||
ਜਉ ਅਬ ਕੀ ਬਾਰ ਨ ਜੀਵੈ ਗਾਇ ॥
जउ अब की बार न जीवै गाइ ॥जर गाय पुनरुज्जीवित झाली नसती,
ਤ ਨਾਮਦੇਵ ਕਾ ਪਤੀਆ ਜਾਇ ॥੨੬॥
त नामदेव का पतीआ जाइ ॥२६॥लोकांचा नामदेवावरील विश्वास उडाला असता. ||२६||
ਨਾਮੇ ਕੀ ਕੀਰਤਿ ਰਹੀ ਸੰਸਾਰਿ ॥
नामे की कीरति रही संसारि ॥नामदेवाची ख्याती जगभर पसरली.
ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਲੇ ਉਧਰਿਆ ਪਾਰਿ ॥੨੭॥
भगत जनां ले उधरिआ पारि ॥२७॥नम्र भक्तांना वाचवले आणि त्याच्याबरोबर पार केले. ||२७||
ਸਗਲ ਕਲੇਸ ਨਿੰਦਕ ਭਇਆ ਖੇਦੁ ॥
सगल कलेस निंदक भइआ खेदु ॥निंदा करणाऱ्याला सर्व प्रकारच्या त्रास आणि वेदनांनी ग्रासले.
ਨਾਮੇ ਨਾਰਾਇਨ ਨਾਹੀ ਭੇਦੁ ॥੨੮॥੧॥੧੦॥
नामे नाराइन नाही भेदु ॥२८॥१॥१०॥नामदेव आणि परमेश्वर यात फरक नाही. ||28||1||10||
ਘਰੁ ੨ ॥
घरु २ ॥दुसरे घर:
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਮਿਲੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
जउ गुरदेउ त मिलै मुरारि ॥परमात्मा गुरुंच्या कृपेने मनुष्याला परमेश्वर भेटतो.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਉਤਰੈ ਪਾਰਿ ॥
जउ गुरदेउ त उतरै पारि ॥दैवी गुरूंच्या कृपेने माणसाला पलीकडे नेले जाते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਬੈਕੁੰਠ ਤਰੈ ॥
जउ गुरदेउ त बैकुंठ तरै ॥दैवी गुरूंच्या कृपेने माणूस स्वर्गात पोहून जातो.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥੧॥
जउ गुरदेउ त जीवत मरै ॥१॥दैवी गुरूंच्या कृपेने माणूस जिवंत असतानाही मृत होतो. ||1||
ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਗੁਰਦੇਵ ॥
सति सति सति सति सति गुरदेव ॥खरा, खरा, खरा, खरा, खरा परमात्मा गुरु.
ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਝੂਠੁ ਆਨ ਸਭ ਸੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
झूठु झूठु झूठु झूठु आन सभ सेव ॥१॥ रहाउ ॥मिथ्या, मिथ्या, मिथ्या, खोट्या इतर सर्व सेवा. ||1||विराम||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
जउ गुरदेउ त नामु द्रिड़ावै ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा नाम, भगवंताचे नाव आत बसवले जाते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ॥
जउ गुरदेउ न दह दिस धावै ॥जेव्हा दैवी गुरु त्यांची कृपा करतात तेव्हा माणूस दहा दिशांना भटकत नाही.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਪੰਚ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥
जउ गुरदेउ पंच ते दूरि ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात तेव्हा पाच राक्षसांना दूर ठेवले जाते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨ ਮਰਿਬੋ ਝੂਰਿ ॥੨॥
जउ गुरदेउ न मरिबो झूरि ॥२॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा माणूस खेदाने मरत नाही. ||2||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥
जउ गुरदेउ त अंम्रित बानी ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा माणसाला शब्दाच्या अमृतमय बाणीचा आशीर्वाद मिळतो.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥
जउ गुरदेउ त अकथ कहानी ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा कोणी न बोललेले बोलते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇਹ ॥
जउ गुरदेउ त अंम्रित देह ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा माणसाचे शरीर अमृतसारखे बनते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਲੇਹਿ ॥੩॥
जउ गुरदेउ नामु जपि लेहि ॥३॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा मनुष्य नाम, नामाचा उच्चार आणि जप करतो. ||3||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਭਵਨ ਤ੍ਰੈ ਸੂਝੈ ॥
जउ गुरदेउ भवन त्रै सूझै ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा मनुष्य तीन जग पाहतो.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਊਚ ਪਦ ਬੂਝੈ ॥
जउ गुरदेउ ऊच पद बूझै ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात तेव्हा व्यक्तीला सर्वोच्च प्रतिष्ठेची स्थिती समजते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਸੀਸੁ ਅਕਾਸਿ ॥
जउ गुरदेउ त सीसु अकासि ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात तेव्हा माणसाचे मस्तक आकाशात असते.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਸਾਬਾਸਿ ॥੪॥
जउ गुरदेउ सदा साबासि ॥४॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा सर्वत्र अभिनंदन केले जाते. ||4||
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ॥
जउ गुरदेउ सदा बैरागी ॥जेव्हा दैवी गुरु त्यांची कृपा करतात, तेव्हा माणूस कायमचा अलिप्त राहतो.
ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਤਿਆਗੀ ॥
जउ गुरदेउ पर निंदा तिआगी ॥जेव्हा दैवी गुरू त्यांची कृपा करतात, तेव्हा माणूस इतरांची निंदा सोडून देतो.