मी त्याच्याबद्दल विचार करतो; मी माझ्या प्रियकराचे प्रेम चुकवतो. मला भगवंताचे दर्शन कधी प्राप्त होईल?
मी प्रयत्न करतो, पण या मनाला प्रोत्साहन मिळत नाही. मला देवाकडे नेणारा कोणी संत आहे का? ||1||
नामजप, तपश्चर्या, आत्मसंयम, सत्कर्म आणि दान - या सर्वांचा मी अग्नीत त्याग करतो; मी सर्व शांती आणि स्थाने त्याला समर्पित करतो.
जो मला माझ्या प्रेयसीचे धन्य दर्शन घडवण्यास मदत करतो, क्षणभरही - मी त्या संताला अर्पण करतो. ||2||
मी माझ्या सर्व प्रार्थना आणि विनंत्या त्याला अर्पण करतो; मी रात्रंदिवस त्याची सेवा करतो.
मी सर्व अभिमान आणि अहंकार सोडला आहे; तो मला माझ्या प्रेयसीच्या गोष्टी सांगतो. ||3||
मी आश्चर्यचकित झालो आहे, देवाच्या अद्भुत खेळाकडे पाहत आहे. गुरू, खऱ्या गुरूंनी मला आद्य परमेश्वराला भेटायला नेले आहे.
मला माझ्या स्वतःच्या हृदयाच्या घरात, माझा दयाळू प्रेमळ परमेश्वर सापडला आहे. हे नानक, माझ्यातील आग विझली आहे. ||4||1||15||
सारंग, पाचवी मेहल:
मूर्खा, तू आता परमेश्वराचे चिंतन का करत नाहीस?
गर्भाच्या अग्नीच्या भयंकर नरकात, तू तपश्चर्या केलीस, उलथापालथ; प्रत्येक क्षणी, तुम्ही त्याची स्तुती केली. ||1||विराम||
तुम्ही अगणित अवतारांतून भटकत राहिलात, शेवटी हा अमूल्य मानव जन्म मिळेपर्यंत.
गर्भ सोडून तुझा जन्म झाला आणि बाहेर आल्यावर तू इतर ठिकाणी जोडली गेलीस. ||1||
तू रात्रंदिवस दुष्कृत्ये व फसवणूक केलीस आणि निरुपयोगी कृत्ये केलीस.
तुम्ही पेंढा मारता, पण त्यात गहू नाही; इकडे तिकडे धावणे आणि घाई केल्याने तुम्हाला फक्त वेदना होतात. ||2||
खोट्या माणसाला असत्याची जोड असते; तो क्षणिक गोष्टींमध्ये अडकलेला आहे.
आणि जेव्हा धर्माचा न्यायनिवासी तुला पकडेल, हे वेड्या, तू उठशील आणि तोंड काळे करून निघून जाशील. ||3||
तो एकटाच भगवंताला भेटतो, ज्याला देव स्वतः भेटतो, त्याच्या कपाळावर लिहिलेल्या अशा पूर्वनियोजित प्रारब्धाने.
नानक म्हणतात, मी त्या विनम्र प्राण्याला त्याग करतो, जो त्याच्या चित्तात अव्यक्त राहतो. ||4||2||16||
सारंग, पाचवी मेहल:
हे माझ्या आई, माझ्या प्रियकरांशिवाय मी कसे जगू?
त्याच्यापासून विभक्त झाल्यावर, नश्वर एक प्रेत बनतो, आणि त्याला घरात राहू दिले जात नाही. ||1||विराम||
तो आत्मा, हृदय, जीवनाचा श्वास देणारा आहे. त्याच्याबरोबर असल्याने आपण आनंदाने शोभतो.
हे संत, मला तुझ्या कृपेने आशीर्वाद द्या, जेणेकरून मी माझ्या देवाची आनंदी स्तुती गाते. ||1||
मी माझ्या कपाळाला संतांच्या चरणांना स्पर्श करतो. माझे डोळे त्यांच्या धुळीसाठी आसुसलेले आहेत.
त्याच्या कृपेने आपण देवाला भेटतो; हे नानक, मी एक यज्ञ आहे, त्याच्यासाठी बलिदान आहे. ||2||3||17||
सारंग, पाचवी मेहल:
मी त्या प्रसंगी यज्ञ आहे.
दिवसाचे चोवीस तास मी माझ्या देवाचे स्मरण करतो; मोठ्या भाग्याने मला परमेश्वर सापडला आहे. ||1||विराम||
कबीर चांगला आहे, परमेश्वराच्या दासांचा दास आहे; नम्र नाई सायन उदात्त आहे.
सर्वात उच्च म्हणजे नाम दैव, ज्याने सर्वांवर एकसारखे पाहिले; रविदास परमेश्वराशी एकरूप झाले होते. ||1||
माझा आत्मा, शरीर आणि संपत्ती संतांचे आहे; माझे मन संतांच्या धुळीला आसुसले आहे.
आणि संतांच्या तेजस्वी कृपेने माझ्या सर्व शंका मिटल्या आहेत. हे नानक, मला परमेश्वर भेटला आहे. ||2||4||18||
सारंग, पाचवी मेहल:
खरे गुरु मनाच्या इच्छा पूर्ण करतात.