ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 469
ਅੰਧੀ ਰਯਤਿ ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣੀ ਭਾਹਿ ਭਰੇ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥
अंधी रयति गिआन विहूणी भाहि भरे मुरदारु ॥त्यांचे विषय आंधळे आहेत आणि शहाणपणाशिवाय ते मृतांच्या इच्छेला संतुष्ट करण्याचा प्रयत्न करतात.
ਗਿਆਨੀ ਨਚਹਿ ਵਾਜੇ ਵਾਵਹਿ ਰੂਪ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
गिआनी नचहि वाजे वावहि रूप करहि सीगारु ॥आध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी नृत्य करतात आणि त्यांची वाद्ये वाजवतात, स्वतःला सुंदर सजावट करतात.
ਊਚੇ ਕੂਕਹਿ ਵਾਦਾ ਗਾਵਹਿ ਜੋਧਾ ਕਾ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ऊचे कूकहि वादा गावहि जोधा का वीचारु ॥ते मोठ्याने ओरडतात आणि महाकाव्य आणि वीर कथा गातात.
ਮੂਰਖ ਪੰਡਿਤ ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਜਤਿ ਸੰਜੈ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
मूरख पंडित हिकमति हुजति संजै करहि पिआरु ॥मूर्ख स्वतःला अध्यात्मिक विद्वान म्हणवतात आणि त्यांच्या चतुर युक्तीने त्यांना संपत्ती गोळा करायला आवडते.
ਧਰਮੀ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਗਾਵਾਵਹਿ ਮੰਗਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
धरमी धरमु करहि गावावहि मंगहि मोख दुआरु ॥सत्पुरुष मोक्षाचे दार मागून आपल्या धार्मिकतेचा अपव्यय करतात.
ਜਤੀ ਸਦਾਵਹਿ ਜੁਗਤਿ ਨ ਜਾਣਹਿ ਛਡਿ ਬਹਹਿ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥
जती सदावहि जुगति न जाणहि छडि बहहि घर बारु ॥ते स्वतःला ब्रह्मचारी म्हणवून घेतात, आणि घरचा त्याग करतात, पण त्यांना जीवनाचा खरा मार्ग माहित नाही.
ਸਭੁ ਕੋ ਪੂਰਾ ਆਪੇ ਹੋਵੈ ਘਟਿ ਨ ਕੋਈ ਆਖੈ ॥
सभु को पूरा आपे होवै घटि न कोई आखै ॥प्रत्येकजण स्वतःला परिपूर्ण म्हणवतो; कोणीही स्वतःला अपूर्ण म्हणत नाही.
ਪਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਪਿਛੈ ਪਾਈਐ ਤਾ ਨਾਨਕ ਤੋਲਿਆ ਜਾਪੈ ॥੨॥
पति परवाणा पिछै पाईऐ ता नानक तोलिआ जापै ॥२॥मानाचे वजन तराजूवर ठेवले तर हे नानक, त्याचे खरे वजन दिसते. ||2||
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥पहिली मेहल:
ਵਦੀ ਸੁ ਵਜਗਿ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਵੇਖੈ ਸੋਇ ॥
वदी सु वजगि नानका सचा वेखै सोइ ॥वाईट कृती सार्वजनिकरित्या ज्ञात होतात; हे नानक, खरा परमेश्वर सर्व काही पाहतो.
ਸਭਨੀ ਛਾਲਾ ਮਾਰੀਆ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
सभनी छाला मारीआ करता करे सु होइ ॥प्रत्येकजण प्रयत्न करतो, परंतु केवळ तेच घडते जे निर्माता परमेश्वर करतो.
ਅਗੈ ਜਾਤਿ ਨ ਜੋਰੁ ਹੈ ਅਗੈ ਜੀਉ ਨਵੇ ॥
अगै जाति न जोरु है अगै जीउ नवे ॥या नंतरच्या जगात, सामाजिक स्थिती आणि शक्ती काहीही अर्थ नाही; यानंतर, आत्मा नवीन आहे.
ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਚੰਗੇ ਸੇਈ ਕੇਇ ॥੩॥
जिन की लेखै पति पवै चंगे सेई केइ ॥३॥ज्यांच्या सन्मानाची पुष्टी केली जाते ते थोडे चांगले आहेत. ||3||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਜਿਨਾ ਕਉ ਤੁਧੁ ਪਾਇਆ ਤਾ ਤਿਨੀ ਖਸਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
धुरि करमु जिना कउ तुधु पाइआ ता तिनी खसमु धिआइआ ॥ज्यांचे कर्म तू आरंभापासूनच ठरवले आहेस, तेच हे परमेश्वरा, तुझे ध्यान करतात.
ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਵੇਕੀ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
एना जंता कै वसि किछु नाही तुधु वेकी जगतु उपाइआ ॥या प्राण्यांच्या सामर्थ्यात काहीही नाही; तुम्ही विविध विश्व निर्माण केलेत.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਇਕਿ ਆਪਹੁ ਤੁਧੁ ਖੁਆਇਆ ॥
इकना नो तूं मेलि लैहि इकि आपहु तुधु खुआइआ ॥काही, तुम्ही स्वतःशी एकरूप होतात, आणि काही, तुम्ही दिशाभूल करता.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਿਥੈ ਤੁਧੁ ਆਪੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥
गुर किरपा ते जाणिआ जिथै तुधु आपु बुझाइआ ॥गुरूंच्या कृपेने तू ओळखला जातोस; त्याच्याद्वारे, तुम्ही स्वतःला प्रकट करता.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੧॥
सहजे ही सचि समाइआ ॥११॥आम्ही सहज तुझ्यात लीन झालो आहोत. ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥सालोक, पहिली मेहल:
ਦੁਖੁ ਦਾਰੂ ਸੁਖੁ ਰੋਗੁ ਭਇਆ ਜਾ ਸੁਖੁ ਤਾਮਿ ਨ ਹੋਈ ॥
दुखु दारू सुखु रोगु भइआ जा सुखु तामि न होई ॥दु:ख हे औषध आहे, आणि सुख हे रोग, कारण जिथे सुख आहे तिथे भगवंताची इच्छा नसते.
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਕਰਣਾ ਮੈ ਨਾਹੀ ਜਾ ਹਉ ਕਰੀ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
तूं करता करणा मै नाही जा हउ करी न होई ॥१॥तू निर्माता परमेश्वर आहेस; मी काहीच करू शकत नाही. मी प्रयत्न केला तरी काही होत नाही. ||1||
ਬਲਿਹਾਰੀ ਕੁਦਰਤਿ ਵਸਿਆ ॥
बलिहारी कुदरति वसिआ ॥सर्वत्र व्याप्त असलेल्या तुझ्या सर्वशक्तिमान सृजनशक्तीला मी अर्पण करतो.
ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਈ ਲਖਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
तेरा अंतु न जाई लखिआ ॥१॥ रहाउ ॥आपल्या मर्यादा कळू शकत नाहीत. ||1||विराम||
ਜਾਤਿ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਅਕਲ ਕਲਾ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥
जाति महि जोति जोति महि जाता अकल कला भरपूरि रहिआ ॥तुमचा प्रकाश तुमच्या प्राण्यांमध्ये आहे आणि तुमचे प्राणी तुमच्या प्रकाशात आहेत; तुझी सर्वशक्तिमान शक्ती सर्वत्र व्याप्त आहे.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿੑਉ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥
तूं सचा साहिबु सिफति सुआलिउ जिनि कीती सो पारि पइआ ॥तू खरा स्वामी आणि स्वामी आहेस; तुझी स्तुती खूप सुंदर आहे. जो तो गातो, तो ओलांडून जातो.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ॥੨॥
कहु नानक करते कीआ बाता जो किछु करणा सु करि रहिआ ॥२॥नानक निर्माता परमेश्वराच्या कथा बोलतात; त्याला जे काही करायचे आहे ते तो करतो. ||2||
ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥दुसरी मेहल:
ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਗਿਆਨ ਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਬ੍ਰਾਹਮਣਹ ॥
जोग सबदं गिआन सबदं बेद सबदं ब्राहमणह ॥योगाचा मार्ग हा आध्यात्मिक बुद्धीचा मार्ग आहे; वेद हा ब्राह्मणांचा मार्ग आहे.
ਖਤ੍ਰੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦ੍ਰ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਕ੍ਰਿਤਹ ॥
खत्री सबदं सूर सबदं सूद्र सबदं परा क्रितह ॥क्षत्रियांचा मार्ग हा शौर्याचा मार्ग आहे; शूद्रांचा मार्ग म्हणजे इतरांची सेवा.
ਸਰਬ ਸਬਦੰ ਏਕ ਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
सरब सबदं एक सबदं जे को जाणै भेउ ॥सर्वांचा मार्ग हा एकाचा मार्ग आहे; नानक हे रहस्य जाणणाऱ्याचा दास आहे;
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੩॥
नानकु ता का दासु है सोई निरंजन देउ ॥३॥तो स्वत: निष्कलंक दैवी परमेश्वर आहे. ||3||
ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥दुसरी मेहल:
ਏਕ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦੇਵਾ ਤ ਆਤਮਾ ॥
एक क्रिसनं सरब देवा देव देवा त आतमा ॥एक भगवान श्रीकृष्ण हे सर्वांचे दिव्य प्रभु आहेत; तो वैयक्तिक आत्म्याचा देवत्व आहे.
ਆਤਮਾ ਬਾਸੁਦੇਵਸੵਿ ਜੇ ਕੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
आतमा बासुदेवस्यि जे को जाणै भेउ ॥सर्वव्यापी परमेश्वराचे हे रहस्य ज्याला समजते त्याचा नानक दास आहे;
ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥੪॥
नानकु ता का दासु है सोई निरंजन देउ ॥४॥तो स्वत: निष्कलंक दैवी परमेश्वर आहे. ||4||
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥पहिली मेहल:
ਕੁੰਭੇ ਬਧਾ ਜਲੁ ਰਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਕੁੰਭੁ ਨ ਹੋਇ ॥
कुंभे बधा जलु रहै जल बिनु कुंभु न होइ ॥पाणी घागरीतच बंदिस्त राहते, पण पाण्याशिवाय घागर तयार होऊ शकला नसता;
ਗਿਆਨ ਕਾ ਬਧਾ ਮਨੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
गिआन का बधा मनु रहै गुर बिनु गिआनु न होइ ॥५॥तसे, मन हे आध्यात्मिक बुद्धीने संयमित असते, परंतु गुरूंशिवाय अध्यात्मिक बुद्धी नसते. ||5||
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥पौरी:
ਪੜਿਆ ਹੋਵੈ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ਤਾ ਓਮੀ ਸਾਧੁ ਨ ਮਾਰੀਐ ॥
पड़िआ होवै गुनहगारु ता ओमी साधु न मारीऐ ॥जर सुशिक्षित माणूस पापी असेल तर अशिक्षित पवित्र पुरुषाला शिक्षा होऊ नये.
ਜੇਹਾ ਘਾਲੇ ਘਾਲਣਾ ਤੇਵੇਹੋ ਨਾਉ ਪਚਾਰੀਐ ॥
जेहा घाले घालणा तेवेहो नाउ पचारीऐ ॥जशी कर्मे केली जातात, तशीच प्रतिष्ठा मिळते.
ਐਸੀ ਕਲਾ ਨ ਖੇਡੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਗਹ ਗਇਆ ਹਾਰੀਐ ॥
ऐसी कला न खेडीऐ जितु दरगह गइआ हारीऐ ॥तेव्हा असा खेळ खेळू नकोस, ज्यामुळे परमेश्वराच्या दरबारात तुमचा नाश होईल.
ਪੜਿਆ ਅਤੈ ਓਮੀਆ ਵੀਚਾਰੁ ਅਗੈ ਵੀਚਾਰੀਐ ॥
पड़िआ अतै ओमीआ वीचारु अगै वीचारीऐ ॥सुशिक्षित आणि अशिक्षित लोकांचा हिशोब परलोकात होईल.
ਮੁਹਿ ਚਲੈ ਸੁ ਅਗੈ ਮਾਰੀਐ ॥੧੨॥
मुहि चलै सु अगै मारीऐ ॥१२॥जो हट्टीपणे स्वतःच्या मनाला अनुसरतो त्याला परलोकात दुःख भोगावे लागते. ||12||