गुरुमुख या नात्याने काही मोजक्याच जणांनी परमेश्वराचे स्मरण केले.
पृथ्वीचे समर्थन आणि समर्थन करणारी धार्मिक श्रद्धा फक्त दोन पाय होती; गुरुमुखांना सत्य प्रकट झाले. ||8||
राजे केवळ स्वार्थापोटी नीतीने वागले.
बक्षीसाच्या आशेने बांधलेले, त्यांनी धर्मादाय संस्थांना दिले.
प्रभूच्या नामाशिवाय मुक्ती मिळत नव्हती, जरी ते कर्मकांड करून कंटाळले होते. ||9||
धार्मिक विधींचे पालन करून त्यांनी मुक्ती मागितली,
परंतु मुक्तीचा खजिना शब्दाची स्तुती केल्यानेच मिळतो.
गुरूच्या वचनाशिवाय मुक्ती मिळत नाही; ढोंगीपणाचे आचरण करून ते गोंधळून फिरत असतात. ||10||
प्रेम आणि मायेची आसक्ती सोडता येत नाही.
त्यांनाच मुक्ती मिळते, जे सत्याचे आचरण करतात.
रात्रंदिवस भक्त चिंतनाने मग्न राहतात; ते त्यांच्या स्वामी आणि स्वामीसारखे बनतात. ||11||
काही जप करतात आणि गहन ध्यानाचा सराव करतात आणि तीर्थक्षेत्रांच्या पवित्र ठिकाणी शुद्ध स्नान करतात.
ते चालतात जसे तुझे चालायचे असते.
आत्मदमनाच्या हट्टी कर्मकांडाने परमेश्वर प्रसन्न होत नाही. परमेश्वराशिवाय, गुरूंशिवाय कधीही कोणालाच मान मिळालेला नाही. ||12||
लोहयुग, कलियुगातील अंधकारमय युगात फक्त एकच शक्ती उरते.
परिपूर्ण गुरूशिवाय त्याचे वर्णनही कोणी केले नाही.
स्वार्थी मनमुखांनी खोटेपणाचे दर्शन घडवले आहे. खऱ्या गुरूशिवाय शंका दूर होत नाही. ||१३||
खरा गुरू हा निर्माता, स्वतंत्र आणि निश्चिंत परमेश्वर आहे.
त्याला मृत्यूची भीती वाटत नाही आणि तो मर्त्य माणसांवर अवलंबून नाही.
जो कोणी त्याची सेवा करतो तो अमर आणि अविनाशी होतो आणि त्याला मृत्यूने छळले जाणार नाही. ||14||
सृष्टिकर्ता भगवंताने स्वतःला गुरूमध्ये सामावले आहे.
गुरुमुख लाखोंची बचत करतो.
जगाचा जीव सर्व प्राणिमात्रांचा महान दाता आहे. निर्भय परमेश्वराला मुळीच घाण नाही. ||15||
प्रत्येकजण देवाच्या खजिनदार गुरूंकडे भिक्षा मागतो.
तो स्वतः निष्कलंक, अज्ञात, अनंत परमेश्वर आहे.
नानक सत्य बोलतात; तो देवाकडे याचना करतो. तुझ्या इच्छेने मला सत्याचा आशीर्वाद द्या. ||16||4||
मारू, पहिली मेहल:
जो शब्दाने एकरूप होतो त्यांच्याशी खरा परमेश्वर एकरूप होतो.
जेव्हा ते त्याला संतुष्ट करते, तेव्हा आपण अंतर्ज्ञानाने त्याच्यामध्ये विलीन होतो.
दिव्य परमेश्वराचा प्रकाश तिन्ही जगांत व्यापतो; नशिबाच्या भावंडांनो, दुसरे कोणीच नाही. ||1||
मी त्याचा सेवक आहे; मी त्याची सेवा करतो.
तो अज्ञात आणि रहस्यमय आहे; तो शब्दाने प्रसन्न होतो.
निर्माता हा आपल्या भक्तांचा उपकार करणारा आहे. तो त्यांना क्षमा करतो - ही त्याची महानता आहे. ||2||
खरा परमेश्वर देतो आणि देतो; त्यांचे आशीर्वाद कधीच कमी पडत नाहीत.
खोटे लोक प्राप्त करतात, आणि नंतर प्राप्त झाल्याचा इन्कार करतात.
त्यांना त्यांचे मूळ समजत नाही, ते सत्यावर प्रसन्न होत नाहीत आणि म्हणून ते द्वैत आणि संशयात भरकटतात. ||3||
गुरुमुख रात्रंदिवस जागृत व जागृत असतात.
गुरूंच्या शिकवणुकीनुसार त्यांना खऱ्या परमेश्वराचे प्रेम कळते.
स्वार्थी मनमुख झोपलेलेच राहतात आणि लुटले जातात. हे नियतीच्या भावांनो, गुरुमुख सुरक्षित आणि निरोगी राहतात. ||4||
खोटे येतात आणि खोटे जातात.
खोटेपणाने ओतप्रोत होऊन ते केवळ खोटेपणाचेच आचरण करतात.
जे शब्दाने ओतलेले आहेत ते परमेश्वराच्या दरबारात सन्मानाने परिधान केले जातात; गुरुमुख त्यांचे चैतन्य त्याच्यावर केंद्रित करतात. ||5||
खोटे फसवले जातात, लुटारू लुटतात.
उग्र वाळवंटाप्रमाणे बाग पडीक आहे.
भगवंताच्या नामाशिवाय काहीही गोड लागत नाही; परमेश्वराला विसरुन ते दु:ख भोगतात. ||6||
सत्याचे भोजन मिळाल्याने मनुष्य तृप्त होतो.
नामाच्या रत्नाचे तेजोमय माहात्म्य खरे आहे.
जो स्वतःला समजून घेतो, त्याला परमेश्वराचा साक्षात्कार होतो. त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन होतो. ||7||