श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1234


ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਵਿਖ ਭਉ ਭੰਜਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जनम जनम के किलविख भउ भंजन गुरमुखि एको डीठा ॥१॥ रहाउ ॥

तो पापांचा नाश करणारा आहे, दोष आणि अगणित अवतारांचे भय आहे; गुरुमुख एकच परमेश्वर पाहतो. ||1||विराम||

ਕੋਟਿ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪ ਬਿਨਾਸਨ ਹਰਿ ਸਾਚਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
कोटि कोटंतर के पाप बिनासन हरि साचा मनि भाइआ ॥

लाखो लाखो पापे मिटून जातात, जेव्हा मन खऱ्या परमेश्वरावर प्रेम करते.

ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥
हरि बिनु अवरु न सूझै दूजा सतिगुरि एकु बुझाइआ ॥१॥

परमेश्वराशिवाय मला दुसरे कोणीच माहीत नाही; खऱ्या गुरूंनी मला एकच परमेश्वर प्रगट केला आहे. ||1||

ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜਿਨ ਘਟਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥
प्रेम पदारथु जिन घटि वसिआ सहजे रहे समाई ॥

ज्यांचे अंतःकरण भगवंताच्या प्रेमाच्या ऐश्वर्याने भरलेले आहे, ते त्याच्यामध्ये अंतर्ज्ञानाने लीन राहतात.

ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਈ ॥੨॥
सबदि रते से रंगि चलूले राते सहजि सुभाई ॥२॥

शब्दाने ओतलेले, ते त्याच्या प्रेमाच्या खोल किरमिजी रंगात रंगले आहेत. ते परमेश्वराच्या स्वर्गीय शांती आणि शांततेने ओतलेले आहेत. ||2||

ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਰਸਿ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
रसना सबदु वीचारि रसि राती लाल भई रंगु लाई ॥

शब्दाचे चिंतन केल्याने जीभ आनंदाने रंगते; त्याच्या प्रेमाला आलिंगन देऊन, ते खोल किरमिजी रंगाने रंगवले जाते.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਜਾਣਿਆ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਸਾਂਤਿ ਆਈ ॥੩॥
राम नामु निहकेवलु जाणिआ मनु त्रिपतिआ सांति आई ॥३॥

मला शुद्ध अलिप्त परमेश्वराच्या नावाची ओळख झाली आहे; माझे मन समाधानी आणि सांत्वन आहे. ||3||

ਪੰਡਿਤ ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਮੋਨੀ ਸਭਿ ਥਾਕੇ ਭ੍ਰਮਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
पंडित पड़ि पड़ि मोनी सभि थाके भ्रमि भेख थके भेखधारी ॥

पंडित, धर्मपंडित, वाचन आणि अभ्यास, आणि सर्व मूक ऋषी थकले आहेत; ते त्यांचे धार्मिक पोशाख घालून सर्वत्र भटकताना कंटाळले आहेत.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥
गुरपरसादि निरंजनु पाइआ साचै सबदि वीचारी ॥४॥

गुरूंच्या कृपेने मला निष्कलंक परमेश्वर मिळाला आहे; मी शब्दाचे खरे वचन चिंतन करतो. ||4||

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
आवा गउणु निवारि सचि राते साच सबदु मनि भाइआ ॥

माझे पुनर्जन्मात येणे आणि जाणे संपले आहे आणि मी सत्याने ओतले आहे; शब्दाचे खरे वचन माझ्या मनाला आनंद देणारे आहे.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाईऐ जिनि विचहु आपु गवाइआ ॥५॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शाश्वत शांती मिळते आणि आतून स्वाभिमान नाहीसा होतो. ||5||

ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਉਪਜੈ ਮਨਿ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
साचै सबदि सहज धुनि उपजै मनि साचै लिव लाई ॥

शब्दाच्या खऱ्या शब्दाद्वारे, आकाशीय राग सुगम होतो आणि मन प्रेमाने खऱ्या परमेश्वरावर केंद्रित होते.

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥੬॥
अगम अगोचरु नामु निरंजनु गुरमुखि मंनि वसाई ॥६॥

अगम्य आणि अथांग परमेश्वराचे पवित्र नाम, गुरुमुखाच्या मनात वास करते. ||6||

ਏਕਸ ਮਹਿ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥
एकस महि सभु जगतो वरतै विरला एकु पछाणै ॥

सर्व जग एका परमेश्वरात सामावलेले आहे. एक परमेश्वराला समजून घेणारे किती दुर्लभ आहेत.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥
सबदि मरै ता सभु किछु सूझै अनदिनु एको जाणै ॥७॥

जो शब्दात मरतो त्याला सर्व काही कळते; रात्रंदिवस त्याला एकच परमेश्वराचा साक्षात्कार होतो. ||7||

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
जिस नो नदरि करे सोई जनु बूझै होरु कहणा कथनु न जाई ॥

ज्याच्यावर परमेश्वर आपली कृपादृष्टी टाकतो, तो नम्र प्राणी समजतो. बाकी काही सांगता येत नाही.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਏਕ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥
नानक नामि रते सदा बैरागी एक सबदि लिव लाई ॥८॥२॥

हे नानक, जे नामात रंगलेले आहेत ते जगापासून कायमचे अलिप्त आहेत; ते शब्दाच्या एका शब्दाशी प्रेमाने जोडलेले आहेत. ||8||2||

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सारग महला ३ ॥

सारंग, तिसरी मेहल:

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥
मन मेरे हरि की अकथ कहाणी ॥

हे माझ्या मन, परमेश्वराचे बोलणे अव्यक्त आहे.

ਹਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हरि नदरि करे सोई जनु पाए गुरमुखि विरलै जाणी ॥१॥ रहाउ ॥

भगवंताच्या कृपेच्या नजरेने धन्य झालेला तो नम्र जीव तो प्राप्त करतो. समजणारा गुरुमुख किती दुर्लभ. ||1||विराम||

ਹਰਿ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਨਿਆ ॥
हरि गहिर गंभीरु गुणी गहीरु गुर कै सबदि पछानिआ ॥

परमेश्वर खोल, गहन आणि अथांग आहे, उत्कृष्टतेचा महासागर आहे; गुरूंच्या वचनातून तो साकार होतो.

ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਬਉਰਾਨਿਆ ॥੧॥
बहु बिधि करम करहि भाइ दूजै बिनु सबदै बउरानिआ ॥१॥

द्वैताच्या प्रेमात मर्त्य आपली कर्मे सर्वप्रकारे करतात; पण शब्दाशिवाय ते वेडे आहेत. ||1||

ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਾਵੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਫਿਰਿ ਮੈਲਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਈ ॥
हरि नामि नावै सोई जनु निरमलु फिरि मैला मूलि न होई ॥

जो नम्र जीव भगवंताच्या नामाने स्नान करतो तो निष्कलंक होतो; तो पुन्हा कधीही प्रदूषित होणार नाही.

ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮੈਲਾ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੨॥
नाम बिना सभु जगु है मैला दूजै भरमि पति खोई ॥२॥

नामाशिवाय सर्व जग कलुषित आहे; द्वैतामध्ये भटकत राहिल्याने तो मान गमावून बसतो. ||2||

ਕਿਆ ਦ੍ਰਿੜਾਂ ਕਿਆ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਿਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
किआ द्रिड़ां किआ संग्रहि तिआगी मै ता बूझ न पाई ॥

मी काय समजले पाहिजे? मी काय गोळा करावे किंवा मागे काय सोडावे? मला माहीत नाही.

ਹੋਹਿ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾਮੋ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
होहि दइआलु क्रिपा करि हरि जीउ नामो होइ सखाई ॥३॥

हे प्रिय प्रभू, तुझे नाव ज्यांना तू तुझ्या दयाळूपणाने आणि करुणेने आशीर्वादित करतोस त्यांची मदत आणि आधार आहे. ||3||

ਸਚਾ ਸਚੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥
सचा सचु दाता करम बिधाता जिसु भावै तिसु नाइ लाए ॥

खरा परमेश्वर खरा दाता आहे, भाग्याचा शिल्पकार आहे; ज्याप्रमाणे तो इच्छितो, तो मनुष्यांना नामाशी जोडतो.

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥
गुरू दुआरै सोई बूझै जिस नो आपि बुझाए ॥४॥

त्यालाच कळते, जो गुरूच्या दारात प्रवेश करतो, ज्याला भगवान स्वतः शिकवतात. ||4||

ਦੇਖਿ ਬਿਸਮਾਦੁ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥
देखि बिसमादु इहु मनु नही चेते आवा गउणु संसारा ॥

परमेश्वराच्या चमत्कारांकडे टक लावूनही हे मन त्याचा विचार करत नाही. जग पुनर्जन्मात येते आणि जाते.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥
सतिगुरु सेवे सोई बूझै पाए मोख दुआरा ॥५॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने, नश्वराला समज येते, आणि त्याला मोक्षाचे द्वार सापडते. ||5||

ਜਿਨੑ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਵਿਗਾੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
जिन दरु सूझै से कदे न विगाड़हि सतिगुरि बूझ बुझाई ॥

ज्यांना परमेश्वराचा दरबार समजतो त्यांना त्याच्यापासून वियोग कधीच होत नाही. खऱ्या गुरूंनी ही समज दिली आहे.

ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਹਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥
सचु संजमु करणी किरति कमावहि आवण जाणु रहाई ॥६॥

ते सत्य, आत्मसंयम आणि सत्कर्म आचरणात आणतात; त्यांचे येणे-जाणे संपले. ||6||

ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰਾ ॥
से दरि साचै साचु कमावहि जिन गुरमुखि साचु अधारा ॥

खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात ते सत्याचे आचरण करतात. गुरूमुखे खऱ्या परमेश्वराचा आधार घेतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430