श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 935

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

ना तिसु गिआनु न धिआनु है ना तिसु धरमु धिआनु ॥

त्याच्याकडे आध्यात्मिक शहाणपण किंवा ध्यान नाही; ना धार्मिक श्रद्धा ना ध्यान.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

विणु नावै निरभउ कहा किआ जाणा अभिमानु ॥

नामाशिवाय माणूस निर्भय कसा होऊ शकतो? अहंकारी अभिमान त्याला कसा समजेल?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

थाकि रही किव अपड़ा हाथ नही ना पारु ॥

मी खूप थकलो आहे - मी तिथे कसे जाऊ शकतो? या महासागराला तळ किंवा अंत नाही.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

ना साजन से रंगुले किसु पहि करी पुकार ॥

माझ्याकडे प्रेमळ सहकारी नाहीत, ज्यांच्याकडे मी मदतीसाठी विचारू शकतो.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

नानक प्रिउ प्रिउ जे करी मेले मेलणहारु ॥

हे नानक, "प्रिय, प्रिय" असे ओरडत आम्ही एकात्मतेशी एकरूप झालो आहोत.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

जिनि विछोड़ी सो मेलसी गुर कै हेति अपारि ॥३७॥

ज्याने मला वेगळे केले, त्याने मला पुन्हा एकत्र केले; माझे गुरुवरचे प्रेम असीम आहे. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

पापु बुरा पापी कउ पिआरा ॥

पाप वाईट आहे, पण पाप्याला ते प्रिय आहे.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

पापि लदे पापे पासारा ॥

तो स्वतःला पापाने भारित करतो, आणि पापाद्वारे त्याचे जग वाढवतो.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

परहरि पापु पछाणै आपु ॥

जो स्वतःला समजतो त्याच्यापासून पाप खूप दूर आहे.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

ना तिसु सोगु विजोगु संतापु ॥

तो दु:खाने किंवा वियोगाने ग्रासलेला नाही.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

नरकि पड़ंतउ किउ रहै किउ बंचै जमकालु ॥

नरकात पडणे कसे टाळता येईल? तो मृत्यूच्या दूताला कसा फसवू शकतो?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

किउ आवण जाणा वीसरै झूठु बुरा खै कालु ॥

येणे आणि जाणे कसे विसरता येईल? असत्य वाईट आहे आणि मृत्यू क्रूर आहे.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

मनु जंजाली वेड़िआ भी जंजाला माहि ॥

मन हे गुंफण्यात गुरफटलेले असते आणि ते अडकते.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

विणु नावै किउ छूटीऐ पापे पचहि पचाहि ॥३८॥

नामाशिवाय कोणाचा उद्धार कसा होणार? ते पापात सडतात. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

फिरि फिरि फाही फासै कऊआ ॥

पुन्हा पुन्हा कावळे जाळ्यात पडतात.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

फिरि पछुताना अब किआ हूआ ॥

मग त्याला पश्चाताप होतो, पण आता तो काय करू शकतो?

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

फाथा चोग चुगै नही बूझै ॥

तो अडकला असला तरी तो अन्नावर चोच मारतो; त्याला समजत नाही.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

सतगुरु मिलै त आखी सूझै ॥

जर तो खरा गुरू भेटला तर तो डोळ्यांनी पाहतो.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

जिउ मछुली फाथी जम जालि ॥

माशाप्रमाणे तो मृत्यूच्या कचाट्यात अडकतो.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

विणु गुर दाते मुकति न भालि ॥

महान दाता गुरु सोडून इतर कोणाकडूनही मुक्ती मागू नका.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

फिरि फिरि आवै फिरि फिरि जाइ ॥

पुन्हा पुन्हा तो येतो; पुन्हा पुन्हा, तो जातो.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

इक रंगि रचै रहै लिव लाइ ॥

एका परमेश्वराच्या प्रेमात गढून जा आणि त्याच्यावर प्रेमाने लक्ष केंद्रित करा.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

इव छूटै फिरि फास न पाइ ॥३९॥

अशा रीतीने तुमचे तारण होईल आणि तुम्ही पुन्हा सापळ्यात पडणार नाही. ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

बीरा बीरा करि रही बीर भए बैराइ ॥

ती हाक मारते, "भाऊ, ओ भाऊ - राहा, भाऊ!" पण तो अनोळखी होतो.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

बीर चले घरि आपणै बहिण बिरहि जलि जाइ ॥

तिचा भाऊ स्वतःच्या घरी निघून जातो आणि त्याची बहीण वियोगाच्या वेदनांनी जळते.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

बाबुल कै घरि बेटड़ी बाली बालै नेहि ॥

या जगात, तिच्या वडिलांचे घर, मुलगी, निष्पाप आत्मा वधू, तिच्या तरुण पतीवर प्रेम करते.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

जे लोड़हि वरु कामणी सतिगुरु सेवहि तेहि ॥

हे आत्मा वधू, जर तू तुझ्या पती प्रभूची तळमळ करत असेल तर खऱ्या गुरुंची प्रेमाने सेवा कर.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

बिरलो गिआनी बूझणउ सतिगुरु साचि मिलेइ ॥

अध्यात्मिकदृष्ट्या ज्ञानी, खऱ्या गुरुंना भेटणारे आणि खरोखर समजून घेणारे किती दुर्मिळ आहेत.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

ठाकुर हाथि वडाईआ जै भावै तै देइ ॥

सर्व वैभवशाली महानता प्रभु आणि स्वामीच्या हातात आहे. जेव्हा तो प्रसन्न होतो तेव्हा तो त्यांना देतो.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

बाणी बिरलउ बीचारसी जे को गुरमुखि होइ ॥

गुरूंच्या वचनाचे चिंतन करणारे किती दुर्मिळ आहेत; ते गुरुमुख बनतात.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

इह बाणी महा पुरख की निज घरि वासा होइ ॥४०॥

ही परमात्म्याची बाणी आहे; त्याद्वारे, माणूस त्याच्या अंतरंगात राहतो. ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

भनि भनि घड़ीऐ घड़ि घड़ि भजै ढाहि उसारै उसरे ढाहै ॥

तोडून तोडून, तो निर्माण करतो आणि पुन्हा निर्माण करतो; निर्माण करतो, तो पुन्हा तोडतो. त्याने जे पाडले आहे ते तो बांधतो, आणि त्याने जे बांधले आहे ते पाडतो.