श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 1132

ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹੇ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੩॥

जिन मनि वसिआ से जन सोहे हिरदै नामु वसाए ॥३॥

ज्यांचे मन नामाने भरलेले आहे ते सुंदर आहेत; ते नाम आपल्या हृदयात धारण करतात. ||3||

ਘਰੁ ਦਰੁ ਮਹਲੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਿਖਾਇਆ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥

घरु दरु महलु सतिगुरू दिखाइआ रंग सिउ रलीआ माणै ॥

खऱ्या गुरूंनी मला प्रभूचे घर आणि त्यांचे दरबार आणि त्यांच्या उपस्थितीचा वाडा प्रगट केला आहे. मी आनंदाने त्याच्या प्रेमाचा आनंद घेतो.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਹੈ ਸੁ ਭਲਾ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੪॥੬॥੧੬॥

जो किछु कहै सु भला करि मानै नानक नामु वखाणै ॥४॥६॥१६॥

तो जे काही बोलतो ते मी चांगले म्हणून स्वीकारतो; नानक नामाचा जप करतात. ||4||6||16||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

भैरउ महला ३ ॥

भैराव, तिसरी मेहल:

ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰ ॥

मनसा मनहि समाइ लै गुरसबदी वीचार ॥

गुरूच्या वचनाचे चिंतन करून मनातील इच्छा मनात लीन होतात.

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਵੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥

गुर पूरे ते सोझी पवै फिरि मरै न वारो वार ॥१॥

परिपूर्ण गुरूंकडून समज प्राप्त होते आणि मग नश्वर पुन्हा पुन्हा मरत नाही. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥

मन मेरे राम नामु आधारु ॥

माझे मन परमेश्वराच्या नामाचा आधार घेते.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਇਛ ਪੁਜਾਵਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

गुरपरसादि परम पदु पाइआ सभ इछ पुजावणहारु ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूंच्या कृपेने मला सर्वोच्च पद प्राप्त झाले आहे; परमेश्वर सर्व इच्छा पूर्ण करणारा आहे. ||1||विराम||

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

सभ महि एको रवि रहिआ गुर बिनु बूझ न पाइ ॥

एकच परमेश्वर सर्वांमध्ये व्याप्त आणि व्याप्त आहे; गुरूशिवाय ही समज प्राप्त होत नाही.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੁ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥

गुरमुखि प्रगटु होआ मेरा हरि प्रभु अनदिनु हरि गुण गाइ ॥२॥

माझा भगवान देव माझ्यावर प्रगट झाला आहे आणि मी गुरुमुख झालो आहे. रात्रंदिवस मी परमेश्वराचे गुणगान गातो. ||2||

ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਹਿ ॥

सुखदाता हरि एकु है होर थै सुखु न पाहि ॥

एकच परमेश्वर शांती देणारा आहे; शांतता इतर कोठेही आढळत नाही.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਆ ਦਾਤਾ ਸੇ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥੩॥

सतिगुरु जिनी न सेविआ दाता से अंति गए पछुताहि ॥३॥

जे दाता, खऱ्या गुरुची सेवा करत नाहीत, ते शेवटी खेदाने निघून जातात. ||3||

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਫਿਰਿ ਦੁਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਧਾਇ ॥

सतिगुरु सेवि सदा सुखु पाइआ फिरि दुखु न लागै धाइ ॥

खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने शाश्वत शांती प्राप्त होते आणि मनुष्याला यापुढे दुःख होत नाही.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥੧੭॥

नानक हरि भगति परापति होई जोती जोति समाइ ॥४॥७॥१७॥

नानकांना परमेश्वराच्या भक्तीपूजेचे वरदान मिळाले आहे; त्याचा प्रकाश प्रकाशात विलीन झाला आहे. ||4||7||17||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

भैरउ महला ३ ॥

भैराव, तिसरी मेहल:

ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਭੂਲਾ ਚੋਟਾ ਖਾਈ ॥

बाझु गुरू जगतु बउराना भूला चोटा खाई ॥

गुरूशिवाय जग वेडे आहे; गोंधळलेला आणि भ्रमित झाला आहे, तो मारला जातो आणि तो सहन करतो.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥

मरि मरि जंमै सदा दुखु पाए दर की खबरि न पाई ॥१॥

तो मरतो आणि पुन्हा मरतो, आणि पुनर्जन्म घेतो, नेहमी दुःखात असतो, परंतु तो परमेश्वराच्या द्वारी अनभिज्ञ असतो. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥

मेरे मन सदा रहहु सतिगुर की सरणा ॥

हे माझ्या मन, सदैव खऱ्या गुरूंच्या रक्षणात राहा.

ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਸਦ ਲਾਗਾ ਗੁਰਸਬਦੇ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

हिरदै हरि नामु मीठा सद लागा गुरसबदे भवजलु तरणा ॥१॥ रहाउ ॥

ज्यांच्या हृदयाला भगवंताचे नाम गोड वाटते ते लोक गुरूंच्या वचनाने भयंकर संसारसागर पार करून जातात. ||1||विराम||

ਭੇਖ ਕਰੈ ਬਹੁਤੁ ਚਿਤੁ ਡੋਲੈ ਅੰਤਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

भेख करै बहुतु चितु डोलै अंतरि कामु क्रोधु अहंकारु ॥

नश्वर विविध धार्मिक वस्त्रे परिधान करतो, परंतु त्याची चेतना अस्थिर असते; खोलवर, तो लैंगिक इच्छा, क्रोध आणि अहंकाराने भरलेला असतो.

ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਾ ਭੂਖ ਅਤਿ ਬਹੁਤੀ ਭਉਕਤ ਫਿਰੈ ਦਰ ਬਾਰੁ ॥੨॥

अंतरि तिसा भूख अति बहुती भउकत फिरै दर बारु ॥२॥

आत खूप मोठी तहान आणि प्रचंड भूक आहे; तो घरोघरी फिरतो. ||2||

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਰਹਿ ਫਿਰਿ ਜੀਵਹਿ ਤਿਨ ਕਉ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਿ ॥

गुर कै सबदि मरहि फिरि जीवहि तिन कउ मुकति दुआरि ॥

गुरूंच्या शब्दात जे मरतात त्यांचा पुनर्जन्म होतो; त्यांना मुक्तीचे द्वार सापडते.

ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥

अंतरि सांति सदा सुखु होवै हरि राखिआ उर धारि ॥३॥

अंतःकरणात सतत शांतता आणि शांतता घेऊन ते परमेश्वराला आपल्या अंतःकरणात धारण करतात. ||3||

ਜਿਉ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥

जिउ तिसु भावै तिवै चलावै करणा किछू न जाई ॥

त्याला आवडते म्हणून तो आपल्याला कृती करण्यास प्रेरित करतो. बाकी काही करता येत नाही.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੇ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੮॥੧੮॥

नानक गुरमुखि सबदु समाले राम नामि वडिआई ॥४॥८॥१८॥

हे नानक, गुरुमुख शब्दाचे चिंतन करतो, आणि त्याला परमेश्वराच्या नामाच्या तेजस्वी महानतेचा आशीर्वाद मिळतो. ||4||8||18||

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥

भैरउ महला ३ ॥

भैराव, तिसरी मेहल:

ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਖੁਆਇਆ ਦੁਖੁ ਖਟੇ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥

हउमै माइआ मोहि खुआइआ दुखु खटे दुख खाइ ॥

अहंकार, माया आणि आसक्ती यात हरवून, नश्वर दुःख कमावतो, आणि दुःख खातो.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਹਲਕੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਬਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਭਰਮਾਇ ॥੧॥

अंतरि लोभ हलकु दुखु भारी बिनु बिबेक भरमाइ ॥१॥

मोठा रोग, लोभाचा उग्र रोग, त्याच्या आत खोलवर आहे; तो बिनदिक्कतपणे फिरतो. ||1||

ਮਨਮੁਖਿ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੈਸਾਰਿ ॥

मनमुखि ध्रिगु जीवणु सैसारि ॥

या जगात स्वार्थी मनमुखाचे जीवन शापित आहे.

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਚੇਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

राम नामु सुपनै नही चेतिआ हरि सिउ कदे न लागै पिआरु ॥१॥ रहाउ ॥

त्याला स्वप्नातही परमेश्वराचे नाम आठवत नाही. तो परमेश्वराच्या नामाच्या प्रेमात कधीच पडत नाही. ||1||विराम||

ਪਸੂਆ ਕਰਮ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ॥

पसूआ करम करै नही बूझै कूड़ु कमावै कूड़ो होइ ॥

तो पशूसारखा वागतो आणि त्याला काहीही समजत नाही. खोटेपणाचे आचरण केल्याने तो खोटा ठरतो.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਖੋਜਿ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੨॥

सतिगुरु मिलै त उलटी होवै खोजि लहै जनु कोइ ॥२॥

परंतु जेव्हा मनुष्य खऱ्या गुरूला भेटतो तेव्हा त्याचा जगाकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन बदलतो. भगवंताचा शोध घेणारे व शोधणारे नम्र प्राणी किती दुर्लभ आहेत. ||2||