ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 222
ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੂਚੈ ਸਾਚੁ ਸੁ ਚੀਤਿ ॥
तनि मनि सूचै साचु सु चीति ॥त्यांचे शरीर आणि मन शुद्ध झाले आहे, कारण ते त्यांच्या चेतनेमध्ये खऱ्या परमेश्वराला धारण करतात.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨੀਤਾ ਨੀਤਿ ॥੮॥੨॥
नानक हरि भजु नीता नीति ॥८॥२॥हे नानक, दररोज परमेश्वराचे ध्यान करा. ||8||2||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला १ ॥गौरी ग्वारायरी, पहिली मेहल:
ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਕਾਰਜੁ ਹੋਇ ॥
ना मनु मरै न कारजु होइ ॥मन मरत नाही म्हणून काम सिद्धीस जात नाही.
ਮਨੁ ਵਸਿ ਦੂਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਇ ॥
मनु वसि दूता दुरमति दोइ ॥मन हे दुष्ट बुद्धी आणि द्वैत या राक्षसांच्या नियंत्रणाखाली आहे.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਗੁਰ ਤੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ॥੧॥
मनु मानै गुर ते इकु होइ ॥१॥पण जेव्हा मन शरण जाते तेव्हा गुरूद्वारे ते एक होते. ||1||
ਨਿਰਗੁਣ ਰਾਮੁ ਗੁਣਹ ਵਸਿ ਹੋਇ ॥
निरगुण रामु गुणह वसि होइ ॥परमेश्वर हा गुणरहित आहे; सद्गुणांचे गुण त्याच्या नियंत्रणाखाली आहेत.
ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आपु निवारि बीचारे सोइ ॥१॥ रहाउ ॥जो स्वार्थ दूर करतो तो त्याचे चिंतन करतो. ||1||विराम||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਵਿਕਾਰੁ ॥
मनु भूलो बहु चितै विकारु ॥भ्रमित मन सर्व प्रकारच्या भ्रष्टाचाराचा विचार करते.
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਸਿਰਿ ਆਵੈ ਭਾਰੁ ॥
मनु भूलो सिरि आवै भारु ॥मनाचा भ्रमनिरास झाला की डोक्यावर दुष्टतेचा भार पडतो.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਹਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੨॥
मनु मानै हरि एकंकारु ॥२॥पण जेव्हा मन परमेश्वराला शरण जाते तेव्हा त्याला एकमात्र परमेश्वराचा साक्षात्कार होतो. ||2||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਮਾਇਆ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
मनु भूलो माइआ घरि जाइ ॥भ्रमित मन मायेच्या घरात प्रवेश करते.
ਕਾਮਿ ਬਿਰੂਧਉ ਰਹੈ ਨ ਠਾਇ ॥
कामि बिरूधउ रहै न ठाइ ॥लैंगिक इच्छेमध्ये मग्न होऊन ती स्थिर राहत नाही.
ਹਰਿ ਭਜੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥੩॥
हरि भजु प्राणी रसन रसाइ ॥३॥हे नश्वर, प्रेमाने आपल्या जिभेने परमेश्वराच्या नामाचे स्पंदन कर. ||3||
ਗੈਵਰ ਹੈਵਰ ਕੰਚਨ ਸੁਤ ਨਾਰੀ ॥
गैवर हैवर कंचन सुत नारी ॥हत्ती, घोडे, सोने, मुले आणि जोडीदार
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਿੜ ਚਾਲੈ ਹਾਰੀ ॥
बहु चिंता पिड़ चालै हारी ॥या सर्वांच्या चिंतेच्या प्रसंगात लोक खेळ गमावून निघून जातात.
ਜੂਐ ਖੇਲਣੁ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥੪॥
जूऐ खेलणु काची सारी ॥४॥बुद्धिबळाच्या खेळात त्यांचे मोहरे त्यांच्या गंतव्यस्थानापर्यंत पोहोचत नाहीत. ||4||
ਸੰਪਉ ਸੰਚੀ ਭਏ ਵਿਕਾਰ ॥
संपउ संची भए विकार ॥ते संपत्ती गोळा करतात, परंतु त्यातून फक्त वाईटच येते.
ਹਰਖ ਸੋਕ ਉਭੇ ਦਰਵਾਰਿ ॥
हरख सोक उभे दरवारि ॥सुख-दुःख दारात उभे असतात.
ਸੁਖੁ ਸਹਜੇ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥੫॥
सुखु सहजे जपि रिदै मुरारि ॥५॥अंतःकरणात परमेश्वराचे चिंतन केल्याने अंतर्ज्ञानी शांती मिळते. ||5||
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
नदरि करे ता मेलि मिलाए ॥जेव्हा परमेश्वर त्याच्या कृपेची दृष्टी देतो तेव्हा तो आपल्याला त्याच्या संगतीत जोडतो.
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਉਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
गुण संग्रहि अउगण सबदि जलाए ॥शब्दाच्या द्वारे, गुण एकत्र केले जातात, आणि अवगुण जाळून टाकले जातात.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੬॥
गुरमुखि नामु पदारथु पाए ॥६॥गुरुमुखाला भगवंताच्या नामाचा खजिना प्राप्त होतो. ||6||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੂਖ ਨਿਵਾਸੁ ॥
बिनु नावै सभ दूख निवासु ॥नामाशिवाय सर्व दुःखात राहतात.
ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਮਾਇਆ ਚਿਤ ਵਾਸੁ ॥
मनमुख मूड़ माइआ चित वासु ॥मूर्ख, स्वार्थी मनमुखाचे चैतन्य हे मायेचे निवासस्थान आहे.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥੭॥
गुरमुखि गिआनु धुरि करमि लिखिआसु ॥७॥गुरुमुखाला पूर्वनियोजित नियतीनुसार आध्यात्मिक ज्ञान प्राप्त होते. ||7||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਧਾਵਤੁ ਫੁਨਿ ਧਾਵੈ ॥
मनु चंचलु धावतु फुनि धावै ॥चंचल मन क्षणभंगुर गोष्टींमागे सतत धावत असते.
ਸਾਚੇ ਸੂਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥
साचे सूचे मैलु न भावै ॥शुद्ध खरा प्रभू मलिनतेने प्रसन्न होत नाही.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੮॥੩॥
नानक गुरमुखि हरि गुण गावै ॥८॥३॥हे नानक, गुरुमुख परमेश्वराची स्तुती गातो. ||8||3||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला १ ॥गौरी ग्वारायरी, पहिली मेहल:
ਹਉਮੈ ਕਰਤਿਆ ਨਹ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
हउमै करतिआ नह सुखु होइ ॥अहंकाराने वागल्याने शांती मिळत नाही.
ਮਨਮਤਿ ਝੂਠੀ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
मनमति झूठी सचा सोइ ॥मनाची बुद्धी खोटी आहे; फक्त परमेश्वरच सत्य आहे.
ਸਗਲ ਬਿਗੂਤੇ ਭਾਵੈ ਦੋਇ ॥
सगल बिगूते भावै दोइ ॥द्वैत प्रेम करणारे सर्व नाश पावतात.
ਸੋ ਕਮਾਵੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੧॥
सो कमावै धुरि लिखिआ होइ ॥१॥लोक पूर्वनियोजित असल्याप्रमाणे वागतात. ||1||
ਐਸਾ ਜਗੁ ਦੇਖਿਆ ਜੂਆਰੀ ॥
ऐसा जगु देखिआ जूआरी ॥मी जगाला असे जुगारी असल्याचे पाहिले आहे;
ਸਭਿ ਸੁਖ ਮਾਗੈ ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सभि सुख मागै नामु बिसारी ॥१॥ रहाउ ॥सर्वजण शांतीची याचना करतात, परंतु ते भगवंताचे नाम विसरतात. ||1||विराम||
ਅਦਿਸਟੁ ਦਿਸੈ ਤਾ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
अदिसटु दिसै ता कहिआ जाइ ॥जर अदृश्य परमेश्वर दिसत असेल तर त्याचे वर्णन करता येईल.
ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਕਹਣਾ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
बिनु देखे कहणा बिरथा जाइ ॥त्याला पाहिल्याशिवाय सर्व वर्णने निरुपयोगी आहेत.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੀਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
गुरमुखि दीसै सहजि सुभाइ ॥गुरुमुख त्याला सहजतेने पाहतो.
ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
सेवा सुरति एक लिव लाइ ॥२॥म्हणून प्रेमभावनेने एका परमेश्वराची सेवा करा. ||2||
ਸੁਖੁ ਮਾਂਗਤ ਦੁਖੁ ਆਗਲ ਹੋਇ ॥
सुखु मांगत दुखु आगल होइ ॥लोक शांतीची याचना करतात, पण त्यांना तीव्र वेदना होतात.
ਸਗਲ ਵਿਕਾਰੀ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥
सगल विकारी हारु परोइ ॥ते सर्व भ्रष्टाचाराची माळ विणत आहेत.
ਏਕ ਬਿਨਾ ਝੂਠੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
एक बिना झूठे मुकति न होइ ॥तू खोटा आहेस - एकाच्याशिवाय मुक्ती नाही.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਦੇਖੈ ਸੋਇ ॥੩॥
करि करि करता देखै सोइ ॥३॥निर्मात्याने सृष्टी निर्माण केली आणि तो त्यावर लक्ष ठेवतो. ||3||
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ॥
त्रिसना अगनि सबदि बुझाए ॥वासनेची अग्नी शबदाने शमते.
ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
दूजा भरमु सहजि सुभाए ॥द्वैत आणि संशय आपोआप नाहीसा होतो.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
गुरमती नामु रिदै वसाए ॥गुरूंच्या शिकवणीनुसार नाम हृदयात वास करते.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੪॥
साची बाणी हरि गुण गाए ॥४॥त्याच्या बाणीच्या खऱ्या वचनाद्वारे, परमेश्वराची स्तुती गा. ||4||
ਤਨ ਮਹਿ ਸਾਚੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਉ ॥
तन महि साचो गुरमुखि भाउ ॥खरा परमेश्वर त्या गुरुमुखाच्या शरीरात वास करतो जो त्याच्यावर प्रेम ठेवतो.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਨਿਜ ਠਾਉ ॥
नाम बिना नाही निज ठाउ ॥नामाशिवाय कोणालाही स्वतःचे स्थान मिळत नाही.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਾਇਣ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਉ ॥
प्रेम पराइण प्रीतम राउ ॥प्रिय भगवान राजा प्रेमासाठी समर्पित आहे.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਬੂਝੈ ਨਾਉ ॥੫॥
नदरि करे ता बूझै नाउ ॥५॥जर त्याने कृपादृष्टी दिली तर आपल्याला त्याच्या नामाचा साक्षात्कार होतो. ||5||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲਾ ॥
माइआ मोहु सरब जंजाला ॥मायेची भावनिक आसक्ती म्हणजे संपूर्ण गुंता.
ਮਨਮੁਖ ਕੁਚੀਲ ਕੁਛਿਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
मनमुख कुचील कुछित बिकराला ॥स्वार्थी मनमुख हा घाणेरडा, शापित आणि भयंकर असतो.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਚੂਕੈ ਜੰਜਾਲਾ ॥
सतिगुरु सेवे चूकै जंजाला ॥खऱ्या गुरूंची सेवा केल्याने हे गुंते संपतात.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਨਾਲਾ ॥੬॥
अंम्रित नामु सदा सुखु नाला ॥६॥नामाच्या अमृतमय अमृतात, तुम्ही शाश्वत शांततेत राहाल. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
गुरमुखि बूझै एक लिव लाए ॥गुरुमुख एक परमेश्वराला समजून घेतात आणि त्याच्यावर प्रेम करतात.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥
निज घरि वासै साचि समाए ॥ते स्वतःच्या अंतरंगात वास करतात आणि खऱ्या परमेश्वरात विलीन होतात.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
जंमणु मरणा ठाकि रहाए ॥जन्म-मृत्यूचे चक्र संपले.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਏ ॥੭॥
पूरे गुर ते इह मति पाए ॥७॥ही समज परिपूर्ण गुरूंकडून मिळते. ||7||
ਕਥਨੀ ਕਥਉ ਨ ਆਵੈ ਓਰੁ ॥
कथनी कथउ न आवै ओरु ॥बोलता बोलता, त्याला अंत नाही.