ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री गुरु ग्रंथ साहिब
पान - 58
ਭਾਈ ਰੇ ਅਵਰੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਥਾਉ ॥
भाई रे अवरु नाही मै थाउ ॥हे नियतीच्या भावंडांनो, माझ्याकडे जाण्यासाठी दुसरी जागा नाही.
ਮੈ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मै धनु नामु निधानु है गुरि दीआ बलि जाउ ॥१॥ रहाउ ॥गुरूंनी मला नामसंपत्तीचा खजिना दिला आहे; मी त्याला अर्पण करतो. ||1||विराम||
ਗੁਰਮਤਿ ਪਤਿ ਸਾਬਾਸਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਉ ॥
गुरमति पति साबासि तिसु तिस कै संगि मिलाउ ॥गुरूंच्या शिकवणीने सन्मान मिळतो. तो धन्य आहे-मी त्याला भेटू शकेन आणि त्याच्याबरोबर राहू शकेन!
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥
तिसु बिनु घड़ी न जीवऊ बिनु नावै मरि जाउ ॥त्याच्याशिवाय मी क्षणभरही जगू शकत नाही. त्याच्या नावाशिवाय मी मरतो.
ਮੈ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਟੇਕ ਟਿਕੀ ਘਰਿ ਜਾਉ ॥੨॥
मै अंधुले नामु न वीसरै टेक टिकी घरि जाउ ॥२॥मी आंधळा आहे - मी नाम कधीही विसरु नये! त्याच्या संरक्षणाखाली मी माझ्या खऱ्या घरी पोहोचेन. ||2||
ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ ਚੇਲੇ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥
गुरू जिना का अंधुला चेले नाही ठाउ ॥त्या छाया, ते भक्त, ज्यांचे आध्यात्मिक गुरु आंधळे आहेत, त्यांना विश्रांतीची जागा मिळणार नाही.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਆ ਸੁਆਉ ॥
बिनु सतिगुर नाउ न पाईऐ बिनु नावै किआ सुआउ ॥खऱ्या गुरूशिवाय नाम प्राप्त होत नाही. नामाशिवाय या सगळ्याचा उपयोग काय?
ਆਇ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਣਾ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੩॥
आइ गइआ पछुतावणा जिउ सुंञै घरि काउ ॥३॥लोक येतात आणि जातात, पश्चात्ताप करतात आणि पश्चात्ताप करतात, निर्जन घरात कावळ्यासारखे. ||3||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਿਉ ਕਲਰ ਕੀ ਭੀਤਿ ॥
बिनु नावै दुखु देहुरी जिउ कलर की भीति ॥नामाशिवाय शरीराला वेदना होतात; ते वाळूच्या भिंतीसारखे कोसळते.
ਤਬ ਲਗੁ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਜਬ ਲਗੁ ਸਾਚੁ ਨ ਚੀਤਿ ॥
तब लगु महलु न पाईऐ जब लगु साचु न चीति ॥जोपर्यंत सत्याचा चैतन्यात प्रवेश होत नाही तोपर्यंत परमेश्वराच्या सान्निध्याचा वाडा सापडत नाही.
ਸਬਦਿ ਰਪੈ ਘਰੁ ਪਾਈਐ ਨਿਰਬਾਣੀ ਪਦੁ ਨੀਤਿ ॥੪॥
सबदि रपै घरु पाईऐ निरबाणी पदु नीति ॥४॥शब्दाशी संलग्न होऊन, आपण आपल्या घरात प्रवेश करतो, आणि निर्वाणाची शाश्वत अवस्था प्राप्त करतो. ||4||
ਹਉ ਗੁਰ ਪੂਛਉ ਆਪਣੇ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਕਾਰ ਕਮਾਉ ॥
हउ गुर पूछउ आपणे गुर पुछि कार कमाउ ॥मी माझ्या गुरूंना त्यांचा सल्ला विचारतो आणि मी गुरूंच्या सल्ल्याचे पालन करतो.
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥
सबदि सलाही मनि वसै हउमै दुखु जलि जाउ ॥स्तुतीच्या शब्दांनी चित्तात राहिल्याने अहंकाराचे दुःख नाहीसे होते.
ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਮਿਲਾਵੜਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਉ ॥੫॥
सहजे होइ मिलावड़ा साचे साचि मिलाउ ॥५॥आपण त्याच्याशी अंतर्ज्ञानाने एकरूप झालो आहोत आणि आपण सत्याच्या सत्याला भेटतो. ||5||
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਤਜਿ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
सबदि रते से निरमले तजि काम क्रोधु अहंकारु ॥जे शब्दाशी जुळलेले असतात ते निष्कलंक आणि शुद्ध असतात; ते लैंगिक इच्छा, क्रोध, स्वार्थ आणि दंभ यांचा त्याग करतात.
ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦ ਸਦਾ ਹਰਿ ਰਾਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
नामु सलाहनि सद सदा हरि राखहि उर धारि ॥ते सदैव नामाचे गुणगान गातात; ते परमेश्वराला आपल्या हृदयात धारण करतात.
ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ਸਭ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੁ ॥੬॥
सो किउ मनहु विसारीऐ सभ जीआ का आधारु ॥६॥आपण त्याला आपल्या मनातून कसे विसरु शकतो? तो सर्व प्राण्यांचा आधार आहे. ||6||
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮਰਿ ਰਹੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
सबदि मरै सो मरि रहै फिरि मरै न दूजी वार ॥जो शब्दात मरण पावतो तो मृत्यूच्या पलीकडे आहे आणि तो पुन्हा कधीही मरणार नाही.
ਸਬਦੈ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
सबदै ही ते पाईऐ हरि नामे लगै पिआरु ॥शब्दाद्वारे, आपण त्याला शोधतो, आणि परमेश्वराच्या नामासाठी प्रेम स्वीकारतो.
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੂਲਾ ਫਿਰੈ ਮਰਿ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੭॥
बिनु सबदै जगु भूला फिरै मरि जनमै वारो वार ॥७॥शब्दाशिवाय जग फसते; तो मरतो आणि पुन्हा पुन्हा जन्म घेतो. ||7||
ਸਭ ਸਾਲਾਹੈ ਆਪ ਕਉ ਵਡਹੁ ਵਡੇਰੀ ਹੋਇ ॥
सभ सालाहै आप कउ वडहु वडेरी होइ ॥सर्व स्वत:ची स्तुती करतात, आणि स्वत:ला श्रेष्ठ म्हणवतात.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਆਪੁ ਨ ਚੀਨੀਐ ਕਹੇ ਸੁਣੇ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
गुर बिनु आपु न चीनीऐ कहे सुणे किआ होइ ॥गुरूशिवाय स्वतःची ओळख होऊ शकत नाही. नुसते बोलून आणि ऐकून काय साध्य होते?
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਨ ਕੋਇ ॥੮॥੮॥
नानक सबदि पछाणीऐ हउमै करै न कोइ ॥८॥८॥हे नानक, जो शब्द जाणतो तो अहंकाराने वागत नाही. ||8||8||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
सिरीरागु महला १ ॥सिरी राग, पहिली मेहल:
ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਧਨ ਸੀਗਾਰੀਐ ਜੋਬਨੁ ਬਾਦਿ ਖੁਆਰੁ ॥
बिनु पिर धन सीगारीऐ जोबनु बादि खुआरु ॥तिच्या पतीशिवाय, नववधूचे तारुण्य आणि दागिने निरुपयोगी आणि दुष्ट आहेत.
ਨਾ ਮਾਣੇ ਸੁਖਿ ਸੇਜੜੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਬਾਦਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ना माणे सुखि सेजड़ी बिनु पिर बादि सीगारु ॥तिला त्याच्या पलंगाचा आनंद मिळत नाही; तिच्या पतीशिवाय तिचे दागिने मूर्ख आहेत.
ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਦੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਘਰਿ ਸੇਜ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥
दूखु घणो दोहागणी ना घरि सेज भतारु ॥१॥टाकून दिलेल्या वधूला भयंकर वेदना होतात; तिचा नवरा तिच्या घरी बेडवर येत नाही. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
मन रे राम जपहु सुखु होइ ॥हे मन, परमेश्वराचे चिंतन कर आणि शांती मिळव.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनु गुर प्रेमु न पाईऐ सबदि मिलै रंगु होइ ॥१॥ रहाउ ॥गुरूशिवाय प्रेम मिळत नाही. शब्दाशी एकरूप झाला की आनंद मिळतो. ||1||विराम||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਵਰੁ ਸਹਜਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
गुर सेवा सुखु पाईऐ हरि वरु सहजि सीगारु ॥गुरूंची सेवा केल्याने तिला शांती मिळते आणि तिचा पती तिला अंतर्ज्ञानी बुद्धीने सजवतो.
ਸਚਿ ਮਾਣੇ ਪਿਰ ਸੇਜੜੀ ਗੂੜਾ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰੁ ॥
सचि माणे पिर सेजड़ी गूड़ा हेतु पिआरु ॥खरच ती तिच्या पतीच्या पलंगाचा आनंद घेते, तिच्या अथांग प्रेमाने आणि आपुलकीने.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿ ਸਿਞਾਣੀਐ ਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਗੁਣ ਚਾਰੁ ॥੨॥
गुरमुखि जाणि सिञाणीऐ गुरि मेली गुण चारु ॥२॥गुरुमुख म्हणून ती त्याला ओळखते. गुरूंच्या भेटीमुळे ती सद्गुणी जीवनशैली पाळते. ||2||
ਸਚਿ ਮਿਲਹੁ ਵਰ ਕਾਮਣੀ ਪਿਰਿ ਮੋਹੀ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥
सचि मिलहु वर कामणी पिरि मोही रंगु लाइ ॥हे आत्मा-वधू, सत्याद्वारे, तुझ्या पतीला भेट. तुझ्या पतीने मंत्रमुग्ध होऊन, त्याच्यावर प्रेम ठेवा.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਿ ਵਿਗਸਿਆ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
मनु तनु साचि विगसिआ कीमति कहणु न जाइ ॥तुमचे मन आणि शरीर सत्यात उमलतील. याचे मूल्य वर्णन करता येणार नाही.
ਹਰਿ ਵਰੁ ਘਰਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਨਿਰਮਲ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥
हरि वरु घरि सोहागणी निरमल साचै नाइ ॥३॥आत्मा-वधूला तिचा पती परमेश्वर तिच्या स्वतःच्या घरात सापडतो; ती खऱ्या नामाने शुद्ध होते. ||3||
ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਜੇ ਮਰੈ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਨਾਰਿ ॥
मन महि मनूआ जे मरै ता पिरु रावै नारि ॥जर मनातील मन मरते, तर पती आपल्या वधूचा आनंद घेतो.
ਇਕਤੁ ਤਾਗੈ ਰਲਿ ਮਿਲੈ ਗਲਿ ਮੋਤੀਅਨ ਕਾ ਹਾਰੁ ॥
इकतु तागै रलि मिलै गलि मोतीअन का हारु ॥गळ्यातील हारावरील मोत्यांप्रमाणे ते एका पोतमध्ये विणलेले असतात.
ਸੰਤ ਸਭਾ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮ ਅਧਾਰੁ ॥੪॥
संत सभा सुखु ऊपजै गुरमुखि नाम अधारु ॥४॥संत समाजात शांतता नांदते; गुरुमुख नामाचा आधार घेतात. ||4||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਉਪਜੈ ਖਿਨਿ ਖਪੈ ਖਿਨੁ ਆਵੈ ਖਿਨੁ ਜਾਇ ॥
खिन महि उपजै खिनि खपै खिनु आवै खिनु जाइ ॥एका झटक्यात एकाचा जन्म होतो आणि एका झटक्यात मृत्यू होतो. एका झटक्यात एक येतो, आणि एका झटक्यात जातो.
ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਇ ॥
सबदु पछाणै रवि रहै ना तिसु कालु संताइ ॥जो शब्द ओळखतो तो त्यात विलीन होतो, आणि त्याला मृत्यूने त्रास होत नाही.