बिलावल, तिसरा मेहल, सात दिवस, दहावा घर:
एक वैश्विक निर्माता देव. खऱ्या गुरूंच्या कृपेने:
रविवार: तो, परमेश्वर, आदिम प्राणी आहे.
तो स्वतः सर्वव्यापी परमेश्वर आहे; इतर अजिबात नाही.
माध्यमातून आणि माध्यमातून, तो जगाच्या फॅब्रिकमध्ये विणलेला आहे.
स्वतः निर्माता जे काही करतो, तेच घडते.
भगवंताच्या नामाने ओतप्रोत झालेला मनुष्य सदैव शांतीमध्ये असतो.
पण गुरुमुख या नात्याने हे समजणारा माणूस किती दुर्मिळ आहे. ||1||
माझ्या अंतःकरणात मी सद्गुणांचा खजिना असलेल्या परमेश्वराचा नामजप करतो.
प्रभु, माझा स्वामी आणि स्वामी, अगम्य, अथांग आणि अमर्याद आहे. परमेश्वराच्या नम्र सेवकांचे पाय घट्ट धरून मी त्याचे ध्यान करतो आणि त्याच्या दासांचा दास होतो. ||1||विराम||
सोमवार: खरा परमेश्वर व्याप्त आणि व्याप्त आहे.
त्याचे मूल्य वर्णन करता येत नाही.
त्याच्याबद्दल बोलणे आणि बोलणे, सर्वजण प्रेमाने त्याच्यावर लक्ष केंद्रित करतात.
ज्यांना तो आशीर्वाद देतो त्यांच्या कुशीत भक्ती येते.
तो अगम्य आणि अगम्य आहे; त्याला पाहता येत नाही.
गुरूंच्या वचनातून परमेश्वर सर्वत्र व्याप्त व व्याप्त झालेला दिसतो. ||2||
मंगळवार: परमेश्वराने मायेवर प्रेम आणि आसक्ती निर्माण केली.
त्याने स्वतः प्रत्येक जीवाला त्यांच्या कार्याची आज्ञा दिली आहे.
तोच समजतो, ज्याला परमेश्वर समजवतो.
गुरूंच्या शब्दातून माणसाचे हृदय आणि घर समजते.
तो प्रेमभावाने परमेश्वराची उपासना करतो.
त्याचा अहंकार आणि स्वाभिमान शब्दाने जाळून टाकतात. ||3||
बुधवार: तो स्वतः उदात्त समज देतो.
गुरुमुख चांगले कर्म करतो, आणि शब्दाचे चिंतन करतो.
भगवंताच्या नामाने ओतप्रोत होऊन मन शुद्ध आणि निष्कलंक होते.
तो परमेश्वराचे तेजस्वी गुणगान गातो आणि अहंकाराची घाण धुवून टाकतो.
खऱ्या परमेश्वराच्या दरबारात त्याला शाश्वत वैभव प्राप्त होते.
नामाने ओतप्रोत होऊन तो गुरूंच्या शब्दाने शोभतो. ||4||
नामाचा लाभ गुरूच्या दाराने मिळतो.
महान दाता तो स्वतः देतो.
जो देतो त्याला मी त्याग करतो.
गुरूंच्या कृपेने स्वाभिमान नाहीसा होतो.
हे नानक, नाम आपल्या हृदयात धारण कर.
मी महान दाता परमेश्वराचा विजय साजरा करतो. ||5||
गुरुवार: बावन्न योद्धे संशयाने भ्रमित झाले.
सर्व गोब्लिन आणि राक्षस द्वैताशी संलग्न आहेत.
देवाने स्वतः त्यांना निर्माण केले आहे, आणि प्रत्येकाला वेगळे पाहतो.
हे सृष्टिकर्ता परमेश्वरा, तूच सर्वांचा आधार आहेस.
प्राणी आणि प्राणी तुझ्या संरक्षणाखाली आहेत.
तो एकटाच तुला भेटतो, ज्याला तू स्वतः भेटतोस. ||6||
शुक्रवार: देव सर्वत्र व्याप्त आणि व्याप्त आहे.
त्याने स्वतः सर्व निर्माण केले आहे, आणि सर्वांचे मूल्य मोजतो.
जो गुरुमुख होतो तो परमेश्वराचे चिंतन करतो.
तो सत्य आणि आत्मसंयम पाळतो.
खऱ्या समजाशिवाय, सर्व उपवास,
धार्मिक विधी आणि दैनंदिन उपासना सेवा केवळ द्वैत प्रेमाकडे घेऊन जातात. ||7||
शनिवार: शुभ चिन्हे आणि शास्त्रांचा विचार करणे,
अहंकार आणि स्वाभिमानाने जग भ्रमात भटकत आहे.
द्वैताच्या प्रेमात मग्न असलेला आंधळा, स्वार्थी मनमुख.
मरणाच्या दारात बांधून आणि गळफास लावून, त्याला मारहाण केली जाते आणि शिक्षा केली जाते.
गुरूंच्या कृपेने माणसाला शाश्वत शांती मिळते.
तो सत्याचा आचरण करतो, आणि प्रेमाने सत्यावर लक्ष केंद्रित करतो. ||8||
जे खरे गुरूंची सेवा करतात ते भाग्यवान असतात.
आपल्या अहंकारावर विजय मिळवून ते खऱ्या परमेश्वराप्रती प्रेम स्वीकारतात.
हे परमेश्वरा, ते आपोआप तुझ्या प्रेमाने रंगले आहेत.