श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 468


ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
सतिगुरु भेटे सो सुखु पाए ॥

ज्याला खरे गुरु भेटतात त्याला शांती मिळते.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
हरि का नामु मंनि वसाए ॥

तो परमेश्वराचे नाम आपल्या मनात धारण करतो.

ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
नानक नदरि करे सो पाए ॥

हे नानक, जेव्हा परमेश्वर कृपा करतो तेव्हा तो प्राप्त होतो.

ਆਸ ਅੰਦੇਸੇ ਤੇ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥੨॥
आस अंदेसे ते निहकेवलु हउमै सबदि जलाए ॥२॥

तो आशा आणि भयमुक्त होतो आणि शब्दाच्या सहाय्याने त्याचा अहंकार जाळून टाकतो. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਭਗਤ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸੋਹਨਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਵਦੇ ॥
भगत तेरै मनि भावदे दरि सोहनि कीरति गावदे ॥

परमेश्वरा, तुझे भक्त तुझे मन प्रसन्न आहेत. ते तुझ्या दारात सुंदर दिसतात, तुझे गुणगान गातात.

ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਦਰਿ ਢੋਅ ਨ ਲਹਨੑੀ ਧਾਵਦੇ ॥
नानक करमा बाहरे दरि ढोअ न लहनी धावदे ॥

हे नानक, ज्यांना तुझी कृपा नाकारली गेली आहे, त्यांना तुझ्या दारात आश्रय मिळणार नाही; ते भटकत राहतात.

ਇਕਿ ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝਨਿੑ ਆਪਣਾ ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ॥
इकि मूलु न बुझनि आपणा अणहोदा आपु गणाइदे ॥

काहींना त्यांचे मूळ समजत नाही आणि कारण नसताना ते त्यांचा स्वाभिमान दाखवतात.

ਹਉ ਢਾਢੀ ਕਾ ਨੀਚ ਜਾਤਿ ਹੋਰਿ ਉਤਮ ਜਾਤਿ ਸਦਾਇਦੇ ॥
हउ ढाढी का नीच जाति होरि उतम जाति सदाइदे ॥

मी प्रभूचे मंत्रिपद आहे, खालच्या सामाजिक स्थितीचा; इतर स्वतःला उच्च जातीचे म्हणवतात.

ਤਿਨੑ ਮੰਗਾ ਜਿ ਤੁਝੈ ਧਿਆਇਦੇ ॥੯॥
तिन मंगा जि तुझै धिआइदे ॥९॥

जे तुझे ध्यान करतात त्यांना मी शोधतो. ||9||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਕੂੜੁ ਰਾਜਾ ਕੂੜੁ ਪਰਜਾ ਕੂੜੁ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥
कूड़ु राजा कूड़ु परजा कूड़ु सभु संसारु ॥

मिथ्या राजा, मिथ्या प्रजा; खोटे हे संपूर्ण जग आहे.

ਕੂੜੁ ਮੰਡਪ ਕੂੜੁ ਮਾੜੀ ਕੂੜੁ ਬੈਸਣਹਾਰੁ ॥
कूड़ु मंडप कूड़ु माड़ी कूड़ु बैसणहारु ॥

खोटा आहे वाडा, खोटा आहे गगनचुंबी इमारती; त्यांच्यामध्ये राहणारे खोटे आहेत.

ਕੂੜੁ ਸੁਇਨਾ ਕੂੜੁ ਰੁਪਾ ਕੂੜੁ ਪੈਨੑਣਹਾਰੁ ॥
कूड़ु सुइना कूड़ु रुपा कूड़ु पैनणहारु ॥

खोटे म्हणजे सोने आणि खोटे म्हणजे चांदी. ते परिधान करणारे खोटे आहेत.

ਕੂੜੁ ਕਾਇਆ ਕੂੜੁ ਕਪੜੁ ਕੂੜੁ ਰੂਪੁ ਅਪਾਰੁ ॥
कूड़ु काइआ कूड़ु कपड़ु कूड़ु रूपु अपारु ॥

खोटे शरीर, खोटे कपडे; खोटे हे अतुलनीय सौंदर्य आहे.

ਕੂੜੁ ਮੀਆ ਕੂੜੁ ਬੀਬੀ ਖਪਿ ਹੋਏ ਖਾਰੁ ॥
कूड़ु मीआ कूड़ु बीबी खपि होए खारु ॥

खोटा पती, खोटी पत्नी; ते शोक करतात आणि वाया घालवतात.

ਕੂੜਿ ਕੂੜੈ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਵਿਸਰਿਆ ਕਰਤਾਰੁ ॥
कूड़ि कूड़ै नेहु लगा विसरिआ करतारु ॥

खोटे खोटे प्रेम करतात आणि आपल्या निर्मात्याला विसरतात.

ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਚਲਣਹਾਰੁ ॥
किसु नालि कीचै दोसती सभु जगु चलणहारु ॥

सर्व जग नाहीसे झाले तर मी कोणाशी मैत्री करावी?

ਕੂੜੁ ਮਿਠਾ ਕੂੜੁ ਮਾਖਿਉ ਕੂੜੁ ਡੋਬੇ ਪੂਰੁ ॥
कूड़ु मिठा कूड़ु माखिउ कूड़ु डोबे पूरु ॥

खोटे म्हणजे गोडपणा, खोटे म्हणजे मध; खोटेपणाने, माणसांची होडी बुडवली.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਤੁਧੁ ਬਾਝੁ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ॥੧॥
नानकु वखाणै बेनती तुधु बाझु कूड़ो कूड़ु ॥१॥

नानक ही प्रार्थना बोलतात: प्रभु, तुझ्याशिवाय सर्व काही पूर्णपणे खोटे आहे. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
सचु ता परु जाणीऐ जा रिदै सचा होइ ॥

जेव्हा सत्य त्याच्या हृदयात असते तेव्हाच एखाद्याला सत्य कळते.

ਕੂੜ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਕਰੇ ਹਛਾ ਧੋਇ ॥
कूड़ की मलु उतरै तनु करे हछा धोइ ॥

खोट्याची घाण निघून जाते आणि शरीर स्वच्छ धुतले जाते.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਚਿ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
सचु ता परु जाणीऐ जा सचि धरे पिआरु ॥

माणसाला सत्य तेव्हाच कळते जेव्हा तो खऱ्या परमेश्वरावर प्रेम करतो.

ਨਾਉ ਸੁਣਿ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
नाउ सुणि मनु रहसीऐ ता पाए मोख दुआरु ॥

नाम ऐकून मन प्रसन्न होते; मग त्याला मोक्षाचे द्वार प्राप्त होते.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਜੁਗਤਿ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥
सचु ता परु जाणीऐ जा जुगति जाणै जीउ ॥

एखाद्याला सत्य तेव्हाच कळते जेव्हा त्याला जीवनाचा खरा मार्ग माहित असतो.

ਧਰਤਿ ਕਾਇਆ ਸਾਧਿ ਕੈ ਵਿਚਿ ਦੇਇ ਕਰਤਾ ਬੀਉ ॥
धरति काइआ साधि कै विचि देइ करता बीउ ॥

शरीराचे क्षेत्र तयार करून, तो निर्मात्याचे बीज पेरतो.

ਸਚੁ ਤਾ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਸਿਖ ਸਚੀ ਲੇਇ ॥
सचु ता परु जाणीऐ जा सिख सची लेइ ॥

माणसाला सत्य तेव्हाच कळते जेव्हा त्याला खरी शिकवण मिळते.

ਦਇਆ ਜਾਣੈ ਜੀਅ ਕੀ ਕਿਛੁ ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰੇਇ ॥
दइआ जाणै जीअ की किछु पुंनु दानु करेइ ॥

इतर प्राण्यांवर दया दाखवून तो धर्मादाय संस्थांना देणगी देतो.

ਸਚੁ ਤਾਂ ਪਰੁ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਆਤਮ ਤੀਰਥਿ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
सचु तां परु जाणीऐ जा आतम तीरथि करे निवासु ॥

जेव्हा तो स्वतःच्या आत्म्याच्या पवित्र तीर्थक्षेत्रात वास करतो तेव्हाच त्याला सत्य कळते.

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਪੁਛਿ ਕੈ ਬਹਿ ਰਹੈ ਕਰੇ ਨਿਵਾਸੁ ॥
सतिगुरू नो पुछि कै बहि रहै करे निवासु ॥

तो बसतो आणि खऱ्या गुरूंकडून सूचना घेतो आणि त्याच्या इच्छेनुसार जगतो.

ਸਚੁ ਸਭਨਾ ਹੋਇ ਦਾਰੂ ਪਾਪ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥
सचु सभना होइ दारू पाप कढै धोइ ॥

सत्य हे सर्वांसाठी औषध आहे; ते आपले पाप काढून टाकते आणि धुवून टाकते.

ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈ ਬੇਨਤੀ ਜਿਨ ਸਚੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੨॥
नानकु वखाणै बेनती जिन सचु पलै होइ ॥२॥

ज्यांच्या मांडीवर सत्य आहे त्यांच्याशी नानक ही प्रार्थना बोलतात. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥

पौरी:

ਦਾਨੁ ਮਹਿੰਡਾ ਤਲੀ ਖਾਕੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਮਸਤਕਿ ਲਾਈਐ ॥
दानु महिंडा तली खाकु जे मिलै त मसतकि लाईऐ ॥

मी शोधत असलेली भेट संतांच्या चरणांची धूळ आहे; जर मला ते मिळाले तर मी ते माझ्या कपाळाला लावेन.

ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛਡੀਐ ਹੋਇ ਇਕ ਮਨਿ ਅਲਖੁ ਧਿਆਈਐ ॥
कूड़ा लालचु छडीऐ होइ इक मनि अलखु धिआईऐ ॥

खोट्या लोभाचा त्याग करा आणि एकचित्ताने अदृश्य परमेश्वराचे चिंतन करा.

ਫਲੁ ਤੇਵੇਹੋ ਪਾਈਐ ਜੇਵੇਹੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥
फलु तेवेहो पाईऐ जेवेही कार कमाईऐ ॥

आम्ही ज्या कृती करतो, त्याचप्रमाणे आम्हाला मिळणारे पुरस्कारही आहेत.

ਜੇ ਹੋਵੈ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਧੂੜਿ ਤਿਨੑਾ ਦੀ ਪਾਈਐ ॥
जे होवै पूरबि लिखिआ ता धूड़ि तिना दी पाईऐ ॥

तसे पूर्वनियोजित असेल तर संतांच्या चरणांची धूळ मिळते.

ਮਤਿ ਥੋੜੀ ਸੇਵ ਗਵਾਈਐ ॥੧੦॥
मति थोड़ी सेव गवाईऐ ॥१०॥

परंतु अल्पबुद्धीने आपण निःस्वार्थ सेवेचे गुण गमावून बसतो. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥

सालोक, पहिली मेहल:

ਸਚਿ ਕਾਲੁ ਕੂੜੁ ਵਰਤਿਆ ਕਲਿ ਕਾਲਖ ਬੇਤਾਲ ॥
सचि कालु कूड़ु वरतिआ कलि कालख बेताल ॥

सत्याचा दुष्काळ आहे; खोटेपणाचा विजय होतो आणि कलियुगातील अंधकारमय काळाने माणसांना राक्षस बनवले आहे.

ਬੀਉ ਬੀਜਿ ਪਤਿ ਲੈ ਗਏ ਅਬ ਕਿਉ ਉਗਵੈ ਦਾਲਿ ॥
बीउ बीजि पति लै गए अब किउ उगवै दालि ॥

ज्यांनी आपले बीज रोवले ते सन्मानाने निघून गेले; आता, विस्कटलेले बीज कसे उगवेल?

ਜੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ਤ ਉਗਵੈ ਰੁਤੀ ਹੂ ਰੁਤਿ ਹੋਇ ॥
जे इकु होइ त उगवै रुती हू रुति होइ ॥

जर बियाणे संपूर्ण असेल आणि योग्य हंगाम असेल तर बियाणे उगवेल.

ਨਾਨਕ ਪਾਹੈ ਬਾਹਰਾ ਕੋਰੈ ਰੰਗੁ ਨ ਸੋਇ ॥
नानक पाहै बाहरा कोरै रंगु न सोइ ॥

हे नानक, उपचाराशिवाय कच्चे कापड रंगवता येत नाही.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਈਐ ਸਰਮੁ ਪਾਹੁ ਤਨਿ ਹੋਇ ॥
भै विचि खुंबि चड़ाईऐ सरमु पाहु तनि होइ ॥

देवाच्या भीतीने ते पांढरेशुभ्र केले जाते, जर नम्रतेचे उपचार शरीराच्या कपड्याला लावले तर.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਜੇ ਰਪੈ ਕੂੜੈ ਸੋਇ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
नानक भगती जे रपै कूड़ै सोइ न कोइ ॥१॥

हे नानक, जर कोणी भक्ती उपासनेने रंगला असेल तर त्याची प्रतिष्ठा खोटी नाही. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥

पहिली मेहल:

ਲਬੁ ਪਾਪੁ ਦੁਇ ਰਾਜਾ ਮਹਤਾ ਕੂੜੁ ਹੋਆ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥
लबु पापु दुइ राजा महता कूड़ु होआ सिकदारु ॥

लोभ आणि पाप हे राजा आणि पंतप्रधान आहेत; असत्य हा खजिनदार आहे.

ਕਾਮੁ ਨੇਬੁ ਸਦਿ ਪੁਛੀਐ ਬਹਿ ਬਹਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
कामु नेबु सदि पुछीऐ बहि बहि करे बीचारु ॥

लैंगिक इच्छा, मुख्य सल्लागार, बोलावून सल्लामसलत केली जाते; ते सर्व एकत्र बसतात आणि त्यांच्या योजनांवर विचार करतात.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430