श्री गुरु ग्रंथ साहिब

पान - 117


ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ਅਪੁਨਾ ਮੁਕਤੀ ਕਾ ਦਰੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੩॥
सबदि मरै मनु मारै अपुना मुकती का दरु पावणिआ ॥३॥

जे शब्दात मरतात आणि स्वतःच्या मनाला वश करतात त्यांना मुक्तीचे द्वार प्राप्त होते. ||3||

ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟੈ ਕ੍ਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥
किलविख काटै क्रोधु निवारे ॥

ते त्यांची पापे पुसून टाकतात, आणि त्यांचा क्रोध दूर करतात;

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
गुर का सबदु रखै उर धारे ॥

ते गुरूचे वचन त्यांच्या हृदयाशी घट्ट बांधून ठेवतात.

ਸਚਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੪॥
सचि रते सदा बैरागी हउमै मारि मिलावणिआ ॥४॥

जे सत्याशी जुळलेले असतात, ते कायमचे संतुलित आणि अलिप्त राहतात. त्यांच्या अहंकाराला वश करून ते परमेश्वराशी एकरूप होतात. ||4||

ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇਆ ॥
अंतरि रतनु मिलै मिलाइआ ॥

आत्म्याच्या केंद्रकात खोलवर रत्न आहे; प्रभूने आपल्याला ते स्वीकारण्याची प्रेरणा दिली तरच आपल्याला ते मिळते.

ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥
त्रिबिधि मनसा त्रिबिधि माइआ ॥

मन तीन स्वभावांनी-मायेच्या तीन प्रकारांनी बांधलेले असते.

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
पड़ि पड़ि पंडित मोनी थके चउथे पद की सार न पावणिआ ॥५॥

वाचन आणि पठण, पंडित, धर्मपंडित आणि मूक ऋषी थकले आहेत, परंतु त्यांना चौथ्या अवस्थेचे परम सार सापडले नाही. ||5||

ਆਪੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗੁ ਚੜਾਏ ॥
आपे रंगे रंगु चड़ाए ॥

परमेश्वर स्वतः आपल्याला त्याच्या प्रेमाच्या रंगात रंगवतो.

ਸੇ ਜਨ ਰਾਤੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਏ ॥
से जन राते गुर सबदि रंगाए ॥

जे गुरूंच्या वचनात रमलेले असतात तेच त्यांच्या प्रेमाने ओतप्रोत होतात.

ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਚੜਿਆ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ਹਰਿ ਰਸਿ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥
हरि रंगु चड़िआ अति अपारा हरि रसि रसि गुण गावणिआ ॥६॥

परमेश्वराच्या प्रेमाच्या सर्वात सुंदर रंगाने रंगलेले, ते मोठ्या आनंदाने आणि आनंदाने परमेश्वराची स्तुती गातात. ||6||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਚੁ ਸੰਜਮੁ ਸੋਈ ॥
गुरमुखि रिधि सिधि सचु संजमु सोई ॥

गुरुमुखासाठी, खरा परमेश्वर म्हणजे संपत्ती, चमत्कारिक आध्यात्मिक शक्ती आणि कठोर आत्म-शिस्त.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮਿ ਮੁਕਤਿ ਹੋਈ ॥
गुरमुखि गिआनु नामि मुकति होई ॥

नामाच्या अध्यात्मिक ज्ञानाने, भगवंताच्या नामाने गुरुमुख मुक्त होतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੭॥
गुरमुखि कार सचु कमावहि सचे सचि समावणिआ ॥७॥

गुरुमुख सत्याचा आचरण करतो, आणि सत्याच्या सत्यामध्ये लीन होतो. ||7||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥
गुरमुखि थापे थापि उथापे ॥

गुरुमुखाला हे जाणवते की परमेश्वर एकटाच निर्माण करतो आणि निर्माण करून तो नष्ट करतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਿ ਪਤਿ ਸਭੁ ਆਪੇ ॥
गुरमुखि जाति पति सभु आपे ॥

गुरुमुखासाठी, भगवान स्वतः सामाजिक वर्ग, दर्जा आणि सर्व सन्मान आहेत.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧੨॥੧੩॥
नानक गुरमुखि नामु धिआए नामे नामि समावणिआ ॥८॥१२॥१३॥

हे नानक, गुरुमुख नामाचे ध्यान करतात; नामाद्वारे ते नामात विलीन होतात. ||8||12||13||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥

माझ, तिसरी मेहल:

ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਸਬਦੇ ਹੋਵੈ ॥
उतपति परलउ सबदे होवै ॥

सृष्टी आणि विनाश हे शब्दाच्या माध्यमातून घडते.

ਸਬਦੇ ਹੀ ਫਿਰਿ ਓਪਤਿ ਹੋਵੈ ॥
सबदे ही फिरि ओपति होवै ॥

शब्दाद्वारे सृष्टी पुन्हा घडते.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥
गुरमुखि वरतै सभु आपे सचा गुरमुखि उपाइ समावणिआ ॥१॥

खरा परमेश्वर सर्वव्यापी आहे हे गुरुमुख जाणतो. गुरुमुखाला निर्मिती आणि विलीनीकरण समजते. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥
हउ वारी जीउ वारी गुरु पूरा मंनि वसावणिआ ॥

मी त्याग आहे, माझा आत्मा त्याग आहे, त्यांच्यासाठी जे परिपूर्ण गुरू आपल्या मनात धारण करतात.

ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर ते साति भगति करे दिनु राती गुण कहि गुणी समावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥

गुरूकडून शांती आणि शांती मिळते; रात्रंदिवस भक्तिभावाने त्याची पूजा करा. त्याच्या तेजस्वी स्तुतीचा जप करीत, तेजस्वी परमेश्वरात विलीन व्हा. ||1||विराम||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਰਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਣੀ ॥
गुरमुखि धरती गुरमुखि पाणी ॥

गुरुमुख परमेश्वराला पृथ्वीवर पाहतो आणि गुरुमुख त्याला पाण्यात पाहतो.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਵਣੁ ਬੈਸੰਤਰੁ ਖੇਲੈ ਵਿਡਾਣੀ ॥
गुरमुखि पवणु बैसंतरु खेलै विडाणी ॥

गुरुमुख त्याला वारा आणि अग्नीत पाहतो; हे त्याच्या खेळाचे आश्चर्य आहे.

ਸੋ ਨਿਗੁਰਾ ਜੋ ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨਿਗੁਰੇ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੨॥
सो निगुरा जो मरि मरि जंमै निगुरे आवण जावणिआ ॥२॥

ज्याला गुरु नाही, तो पुन्हा पुन्हा मरतो, फक्त पुनर्जन्म घ्यायचा असतो. ज्याला गुरु नाही तो अवतारात येत-जात राहतो. ||2||

ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
तिनि करतै इकु खेलु रचाइआ ॥

एका निर्मात्याने या नाटकाला गती दिली आहे.

ਕਾਇਆ ਸਰੀਰੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਪਾਇਆ ॥
काइआ सरीरै विचि सभु किछु पाइआ ॥

मानवी शरीराच्या चौकटीत त्याने सर्व वस्तू ठेवल्या आहेत.

ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਕੋਈ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਮਹਲੇ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥
सबदि भेदि कोई महलु पाए महले महलि बुलावणिआ ॥३॥

जे काही मोजकेच शब्दाने भेदले जातात, त्यांना भगवंताचा वाडा प्राप्त होतो. तो त्यांना त्याच्या अद्भुत महालात बोलावतो. ||3||

ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥
सचा साहु सचे वणजारे ॥

बँकर खरे आहे आणि त्याचे व्यापारी खरे आहेत.

ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰੇ ॥
सचु वणंजहि गुर हेति अपारे ॥

ते गुरूंवरील असीम प्रेमाने सत्य विकत घेतात.

ਸਚੁ ਵਿਹਾਝਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੪॥
सचु विहाझहि सचु कमावहि सचो सचु कमावणिआ ॥४॥

ते सत्यात व्यवहार करतात आणि ते सत्याचे आचरण करतात. ते सत्य कमावतात, आणि फक्त सत्य. ||4||

ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਕੋ ਵਥੁ ਕਿਉ ਪਾਏ ॥
बिनु रासी को वथु किउ पाए ॥

गुंतवणुकीच्या भांडवलाशिवाय कोणीही व्यापारी माल कसा मिळवू शकतो?

ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਲੋਕ ਸਬਾਏ ॥
मनमुख भूले लोक सबाए ॥

स्वेच्छेने युक्त मनमुख सर्वच मार्गभ्रष्ट झाले आहेत.

ਬਿਨੁ ਰਾਸੀ ਸਭ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਖਾਲੀ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੫॥
बिनु रासी सभ खाली चले खाली जाइ दुखु पावणिआ ॥५॥

खऱ्या संपत्तीशिवाय सर्वजण रिकाम्या हाताने जातात; रिकाम्या हाताने जाताना त्यांना वेदना होतात. ||5||

ਇਕਿ ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਿਆਰੇ ॥
इकि सचु वणंजहि गुर सबदि पिआरे ॥

काहीजण गुरूच्या शब्दाच्या प्रेमाने सत्याचा व्यवहार करतात.

ਆਪਿ ਤਰਹਿ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ॥
आपि तरहि सगले कुल तारे ॥

ते स्वतःला वाचवतात आणि त्यांच्या सर्व पूर्वजांनाही वाचवतात.

ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹੋਏ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥
आए से परवाणु होए मिलि प्रीतम सुखु पावणिआ ॥६॥

जे आपल्या प्रेयसीला भेटतात आणि शांती मिळवतात त्यांचे येणे खूप शुभ आहे. ||6||

ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਮੂੜਾ ਬਾਹਰੁ ਭਾਲੇ ॥
अंतरि वसतु मूड़ा बाहरु भाले ॥

स्वतःमध्ये खोलवर असलेले रहस्य आहे, परंतु मूर्ख ते बाहेर शोधतो.

ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੇ ਫਿਰਹਿ ਬੇਤਾਲੇ ॥
मनमुख अंधे फिरहि बेताले ॥

आंधळे स्वार्थी मनमुख राक्षसांसारखे फिरतात;

ਜਿਥੈ ਵਥੁ ਹੋਵੈ ਤਿਥਹੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਵਣਿਆ ॥੭॥
जिथै वथु होवै तिथहु कोइ न पावै मनमुख भरमि भुलावणिआ ॥७॥

पण जिथे रहस्य आहे तिथे ते सापडत नाही. मनमुख संशयाने भ्रमित होतात. ||7||

ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਬਦਿ ਬੁਲਾਏ ॥
आपे देवै सबदि बुलाए ॥

तो स्वत: आपल्याला बोलावतो, आणि शब्दाचा संदेश देतो.

ਮਹਲੀ ਮਹਲਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
महली महलि सहज सुखु पाए ॥

आत्मा-वधूला प्रभूच्या उपस्थितीच्या हवेलीमध्ये अंतर्ज्ञानी शांती आणि शांतता मिळते.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਆਪੇ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੮॥੧੩॥੧੪॥
नानक नामि मिलै वडिआई आपे सुणि सुणि धिआवणिआ ॥८॥१३॥१४॥

हे नानक, तिला नामाचे तेजस्वी महानता प्राप्त होते; ती ती पुन्हा पुन्हा ऐकते आणि ती त्यावर चिंतन करते. ||8||13||14||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥
माझ महला ३ ॥

माझ, तिसरी मेहल:

ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਚੀ ਸਿਖ ਸੁਣਾਈ ॥
सतिगुर साची सिख सुणाई ॥

खऱ्या गुरूंनी खरी शिकवण दिली आहे.


सूची (1 - 1430)
जप पान: 1 - 8
सो दर पान: 8 - 10
सो पुरख पान: 10 - 12
सोहला पान: 12 - 13
सिरी राग पान: 14 - 93
राग माझ पान: 94 - 150
राग गउड़ी पान: 151 - 346
राग आसा पान: 347 - 488
राग गूजरी पान: 489 - 526
राग देवगणधारी पान: 527 - 536
राग बिहागड़ा पान: 537 - 556
राग वढ़हंस पान: 557 - 594
राग सोरठ पान: 595 - 659
राग धनसारी पान: 660 - 695
राग जैतसरी पान: 696 - 710
राग तोडी पान: 711 - 718
राग बैराडी पान: 719 - 720
राग तिलंग पान: 721 - 727
राग सूही पान: 728 - 794
राग बिलावल पान: 795 - 858
राग गोंड पान: 859 - 875
राग रामकली पान: 876 - 974
राग नट नारायण पान: 975 - 983
राग माली पान: 984 - 988
राग मारू पान: 989 - 1106
राग तुखारी पान: 1107 - 1117
राग केदारा पान: 1118 - 1124
राग भैरौ पान: 1125 - 1167
राग वसंत पान: 1168 - 1196
राग सारंगस पान: 1197 - 1253
राग मलार पान: 1254 - 1293
राग कानडा पान: 1294 - 1318
राग कल्याण पान: 1319 - 1326
राग प्रभाती पान: 1327 - 1351
राग जयवंती पान: 1352 - 1359
सलोक सहस्रकृति पान: 1353 - 1360
गाथा महला 5 पान: 1360 - 1361
फुनहे महला 5 पान: 1361 - 1363
चौबोले महला 5 पान: 1363 - 1364
सलोक भगत कबीर जिओ के पान: 1364 - 1377
सलोक सेख फरीद के पान: 1377 - 1385
सवईए स्री मुखबाक महला 5 पान: 1385 - 1389
सवईए महले पहिले के पान: 1389 - 1390
सवईए महले दूजे के पान: 1391 - 1392
सवईए महले तीजे के पान: 1392 - 1396
सवईए महले चौथे के पान: 1396 - 1406
सवईए महले पंजवे के पान: 1406 - 1409
सलोक वारा ते वधीक पान: 1410 - 1426
सलोक महला 9 पान: 1426 - 1429
मुंदावणी महला 5 पान: 1429 - 1429
रागमाला पान: 1430 - 1430